Hier kon Thomas al snel zelf drinken, maar hij knoeide als een gek! maakte niet uit welke speen we gebruikten. Is nu helemaal goed gekomen!
Ik hoop echt dat het kwartje gaat vallen, word hier zo naar van. Ik heb de arts gesproken en die vind dat alles heel goed gaat. Zij gaat nu 3 weken op vakantie en gaat er vanuit dat wij al thuis zijn als zij weer terug is. We zullen zien. Ze gaan er vanuit dat Rio zijn hb gewoon omhoog gaat door de ferro, en prikken hem pas over een tijdje. Goed nieuws dus! xxx
Klinkt goed, Sara. De arts is positief, jij moet dat ook blijven! Nog even door de laatste loodjes heen en die duren het langst. Ik (en met mij nog wel meer) weet er alles van.
als de arts positief is, zou ik me daar inderdaad aan vast houden hoor! Hoop dat je Rio snel mee naar huis mag nemen!
lieverd! ik herken precies wat jij mee maakt met de fles! hier net zo! dit gebeurde ons eergister voor het eerst, my god ik dacht nou daar gaat ie...tis afgelopen, ik had geen idee wat het was! hij lag bij zijn vader op de arm en kreeg een flesje..het leek alsof hij zicht een beetje had verslikt..al die tijd was hij wakker, maar daarna werd hij ineens helemaal slap..en ik zag ineens dat hij helemaal wit weg trok, hij werd echt grijzig/grauw in zijn gezichtje en zijn lipjes ook helemaal wit! ik schrok me dood en riep gelijk om hulp en zul je net zien dat hij neit was aangesloten op de monitor, dus hup Samir gauw in zijn wieg, monitor werd aangesloten en iedereen was doodstil daar op die afdeling en voor ons leek het allemaal wel uuuuren te duren! en pffff gelukkig zijn kleur kwam weer terug en hij bewoog weer! het was echt maar heel even maar het leek voor ons oneindig te duren! bah! ik was er misselijk van, en daarna begon ik te janken haha...tjah ik schrok me rot joh! blijkt dat dit dus heel vaak voor komt bij prematuurtjes met drinken net wat jij zegt dat zuigen, slikken en ademen is voor hun soms nog gewoon eventjes heel moeilijk..dat heeft tijd nodig..nu als hij de fles geeft wordt hij aangesloten en hou ik em extra goed in de gaten! dus echt ik weet precies wat je bedoeld dat is heel naar, en het maakt je onzeker en angstig..wat eigenlijk een leuk moment moet zijn tussen jullie maakt het nu steeds weer een angstig moment..bang dat dit weer gebeurd..toch? tenminste zo ervaar ik het wel...maar ik probeer het wel van me af te zetten en vertrouwen in Samir te hebben..en vertrouwen in de artsen en verpleegsters...het komt vast allemaal goed! dikke kus! ps: blij te horen dat alles verder goed gaat met jullie kanjer!
He Liefie, Inderdaad precies hetzelfde, werd er helemaal naar van. Maar hij doet het nu aanzienlijk beter en begint het drinken onder de knie te krijgen. eergisteren heeft een strenge maar lieve verpleegster erbij gezeten en me heel veel vertrouwen terug gegeven voor het voeden. Ze gaf aan dat het normaal is dat prematuurtjes tijdens het drinken grauw rond hun mond worden, dan daalt de saturatie een beetje en dan ademt hij weer bij en is hij weer mooi roze. Nu kijk ik niet meer naar het scherm alleen maar naar hem en dat gaat prima. Gisteren had ik weer iets stoms: Rio moest naar de oogarts om zijn ogen te laten nakijken ivm zuurstof te kort (het onderzoek heet rop geloof ik). Dus ik rij Rio in zijn wiegje met een van mijn lievelings verpleegsters daarheen en we moesten wachten in de wacht ruimte. Het was erg druk en ik wilde niet dat iedereen boven die wieg zou hangen dus wij namen plaats op de stoelen die voor de deur van die arts waren. Loopr er opeens een vrouw die daar achter de balie zat langs en begint heel hard te kraaien wat een lieverd het is, opzich geen probleem natuurlijk alleen praatte ze heel hard dus rio schrok. Begint ze opeens allemaal collega's erbij te roepen, vond ik niet zo relaxed, waarop de verpleegster gelijk anticipeert en zegt dames dit gaan we niet doen we gaan niet aapjes kijken met zijn allen. Beginnen die dames een hele luidruchtige discussie met die verpleegster, echt zo asociaal! Ik had de hele tijd niets gezegd en keek de wieg in dus opeens keek ik omhoog en zei met een nog al luide toon "IK wil dit niet" en toen schrokken ze en hielden ze op. Vond het zo onproffesioneel, zeker omdat ze in een ziekenhuis werken en als er dan nee gezegd word dan respecteer je dat toch. Blijft een raar ziekenhuis, was wel erg blij met die verpleegster. Nou ik ga maar weer kolven :x begin daar zo klaar mee te raken! Voel me net een melk koe. Wat doe jij? Kolf jij of krijgt Samir KV. Ik ga binnenkort stoppen met BV en over op de KV, wordt echt tureluurs van het kolven en hij wil ook nog niet uit de borst drinken. kussies
hallo allemaal ik ben ook afgelopen maandag met spoed opgenomen in het ziekenhuis was ook 28 weken zwanger en had om de 3 min hardebuiken ben ook aan de weeenremmers komen te liggen en heb ook 2 spuiten gehad voor long rijping jeetje wat er dan door je heen gaat is echt erg we waren zo bang gelukkig heeft het allemaal geholpen en mocht ik gisteren weer naar huis ik had gelukkig nog geen ontsluiting en vruchtwater verlies dus dat was gelukkig wel goed maar nu heb ik dus bed rust en mag ik helemaal niks doen nu is de vraag wat er allemaal gaat gebeuren of ze blijft zitten of niet zo ik heb het even van me af geschreven
hallo, ik ben hier nieuw ik wil even mijn verhaal doen, ik was 30,3 wkn zwanger toen ik werd opgenomen met beginnende weeen en 1cm ontsluiting. Ik kreeg 48 uur weeen remmers en 2 longrijping spuiten. Ik mocht na 3 dagen naar huis maar toen ik erachter kwam dat ik vocht verloor en vroeg of ze het wilden nakijken , bleek ik me vliezen gebroken te hebben. Ik was nog geen 32 weken en in het ziekenhuis in enschede konden ze dan mijn bby niet verzorgen, toen moest ik met ambul naar zwolle naar de afdeling ohc. Daar eenmaal aangekomen de zelfde dag kreeg ik allemaal onderzoeken, de gyn zei dat ik een hoge vlies scheur had en ik kreeg antibiotica voor de blaasontsteking die ik had (dat was ook de oorzaak van het hele gedoe) en ik kreeg andere remmers uit voorzorg. Ik ben inmiddels 32 weken en ben met weekend verlof, vanavond mo9et ik terug naar zwolle en dan gaan ze morgen kijken of dr in enschede plaats voor me is want dan ben ik 32 weken, en kunnen ze daar de zorg ocvernemen als het bbytje geboren wordt. Het advies van de arts in zwolle is dan ook dat ik doorga met de remmesr tot 34 weken. En mij in de thuismonitoring te laten plaatsen. Echter is het de beslissing van enschede of ze dit volgen. Ik zit enorm in onzekerheid en vind dit niet leuk en weet niet hoe ik het vol moet houden om weer zolang van huisd te moeten zijn. heeft iemand ervaring hieermee?