Ik heb even moeten nadenken over wat er word gezegd. Ik probeer het al een tijdje gezelliger te maken. Oppas valt niet 123 te regelen hier. Hij komt er niet weken van te voren mee aan. Vorige week heb ik wel oppas kunnen regelen en zijn we wezen uit eten en naar de bios maar z'n tel was ook steeds in beeld. Ook al heb ik hem meerdere malen gevraagd die weg te doen. Maar vanuit zijn kant komt helemaal niks. Behalve dat hij naar een kroeg wilt iets drinken of bij z'n vrienden waar ik alkebei niks mee heb. Hij weet vanaf het begin dat ik daar niet van hou en met z'n vrienden heb ik ook niks dus waarom moet ik dan iets gaan doen waardoor ik geen gezellige avond heb maar alleen hij? Uit eten en bios vinden we allebei leuk. En ja we hebben nou eenmaal kinderen daar hebben we voor gekozen. Hij zegt heel makkelijk leg ze maar in bed en neem de babyfoon mee dan gaan we naar de buren maar ik voel me daar niet prettig bij en wil dat ook niet. Hij zegt dat hij ook wilt werken aan onze relatie maar doet vervolgens niks. Vanavond bijv was hij vroeg thuis van het werk ging een uur op bed liggen kwam daarna aan tafel om te eten en ging bezig met z'n hobby. Hij was om 9 uur thuis zou gaan douchen maar ging eerst achter de computer want hij moest wat uitprinten voor het werk. Belt eerst nog met een collega en voor hij beneden was was het 23 uur. Toen dacht hij dat we nog wel even een gezellige avond zouden hebben. Ik heb gezegt dat als hij eerder zou zijn dat dat had gekund maar zolaat niet meer. Ik was moe en hij wist dat en ben dus ook naar bed gegaan. Ook dan legt hij het probleem weer bij mij neer dat ik geen gezellige avondmeer wide terwijl als hij vsnavond niet met z'n hobby bezig was geweest we om 20 uur al een gezellige avond kunnen hebben gehad.
ik vind het wel allemaal vreemd.. jij geeft aan dat je niet wil en dan wordt hij maar geappt zodat het een ja wordt.. dat doen kinderen ook.. al mama nee zegt hopen ze van papa ja te krijgen. ml heeft hier ook een tijdje een obsessie met telefoon/laptop gehad en als ik dan iets zei was het huh wat? op een gegeven moment zei ik laat maar want je luisterd toch niet. dat heeft wel geholpen hier. krijg nu soms wel eens een wacht even maar dan luisterd hij wel naar wat ik te zeggen heb. stiekem doen met je telefoon is een absolute no go! en om 11 uur savonds het nog gezellig maken? nee hoor had je eerder mee moeten komen.. misschien wil hij nog even van een beetje vrijheid genieten voor hij straks papa is van 3 kinderen maar uit hij dit op een vreemde manier.. kontje of blondje van de dag heb ik zelf geen problemen mee ik kijk zelf ook graag naar een mooie man. misschien kun je je gevoelens eens op papier zetten en op een rustig moment aan hem te laten lezen. misschien dat het dan wel binnen komt bij hem. uit wat ik lees denk ik dat jij je niet gehoord voelt door hem. ik hoop voor je dat jullie eruit kunnen komen en dat je gevoelens wbt vreemd gaan onterecht zijn
Wat vervelend allemaal Ik snap dat je je hartstikke onzeker voelt, dat zou ik ook hebben, ook zonder zwangerschap trouwens, je hormonen zullen zeker wel een rol spelen maar dat is maar voor een gedeelte. Ik zou het ook niet leuk vinden als hij aan zijn telefoon vast geplakt zou zitten en dat hij zich zelfs onderweg naar de wc omdraait om zijn telefoon eventjes te gaan pakken, hij kan wel zeggen dat je als hij slaapt zijn gsm mag doorspitten maar dan kan hij ook van alles al verwijderd hebben. Dat van de buurvrouw vind ik ontzettend kinderachtig en dat zou ik haar dus ook echt wel gezegd hebben, ze zijn toch geen pubers Ook vind ik dat je man dan wel jouw kant mag kiezen ipv toch perse naar de buren te willen gaan, bij mij zou dan toch het gevoel komen dat er meer tussen die 2 speelt maar dat komt misschien omdat ik in mijn vorige huwelijk ook lelijk bedrogen ben door mijn ex-man en mijn beste vriendin (ja hoe cliché maar die 2 hadden al 1 jaar een affaire voordat ik erachter kwam :x). Ik vind dat je je beiden moet inzetten om de relatie goed te houden, het moet niet van 1 kant komen en dat hij ineens met oude vrienden van alles gaat doen is ook niet zo leuk. Iedereen heeft recht op zijn eigen tijd en vriendschappen natuurlijk maar als hij er voorheen niks mee deed en nu ineens continu dan is dat wel vreemd ja. Ook is het niet eerlijk dat hij alle schuld op jou afschuift en zelf zo gemakkelijk is wat betreft jullie kinderen. Logisch dat jij liever de avonden thuis bent als ze in bed liggen en niet continu bij de buren wilt zitten met de babyfoon. Ik vind het ook vrij gemeen dat hij dan maar vindt dat jij naar huis moet gaan en hij blijft wel daar, jullie hebben toch samen voor kinderen gekozen? Dan moet je ook samen de verantwoording dragen en voor ze zorgen en zeker nu er een 3de op komst is! Dat hij de hele avond met zijn eigen dingen bezig is en dan ook nog eens denkt dat jij om 23:00 'beschikbaar' bent dat slaat ook alles. Leeft hij dan zo in zijn eigen wereld dat hij niet meer stil staat bij hoe jij je moet voelen? Meid, ik denk dat een goed gesprek wel eens op zijn plaats is en laat je niet afschepen met dat het aan jou ligt, dat je zeurt of dat hij je een schuldgevoel gaat aanpraten. Alleen zeggen dat hij van je houdt en daarmee is de kous af is echt niet voldoende! Sterkte!
Vanavond ben ik erachter gekomen dat hij op een datingsite zit en wilde afspreken. Ik weet dat hij die vrouw gebeld heeft maar weet niet of ze ook elkaar hebben gezien. Ik zag bij toeval toen hij op de wc zat dat hij vrouwen zat te keuren zeg maar. Hij had het niet eens door dat ik het zag want hij was dronken. Ik zag een bepaalt logo en ben toen hij ging slapen gaan zoeken in z'n tel en heb een heel gesprek gelezen van hem met een ander. Hij zei dat hij een relatie achter de rug had en dat hij nu wilde genieten. Heeft niks over de kinderen of de kleine op komst gezegt. Hij zei dat ze wilde afspreken maar zo te lezen was het er nog niet van gekomen. Hij heeft ook gebeld met haar dus weet niet wat daar in is gezegd. Ik zag het nr van haar wat hij vroeg en ben verder gaan kijken. Zag dat hij de naam onder een mannennaam had staan. Was een naam waar ik al vraagtekens bij had want op z'n whatsapp stond een heel raar bericht. Zei zei: dat is belachelijk waarop hij antwoorde: Top. Vond dat zo'n raar bericht maar had die naam gegoogled en dacht dat het iemand was die met z'n werk te maken had want de naam bestaat wel en klopt ook in zijn werkbranch zeg maar. Maar was wakker geworden en blijkbaar had hij het vermoeden dat ik in z'n tel had gezeten want zij is nu verwijderd op die datingsite. Ik wilde hem er nu niet mee confronteren. Hij slaapt nu weer en ik wil pas praten als hij nuchter is. Had echt alles verwacht behalve dit eerlijk gezegd. Vorige week nog een heel gesprek gehad en hij zei huilend dat hij van me houd en echt verder met me wilde en aan de relatie wilde werken. Maar onder tussen beld en chat hij met haar onder werktijd. En hij wist de gesprekken steeds. Snap nu ook waarom ik er niet achter kon komen want hij verwijderde de datingsite app steeds. Weet nu echt niet wat ik moet doen of denken. Vind het echt heel moeilijk vooral nu ik 6 maanden zwanger ben en nog 2 kleine kindjes heb. Snap echt niet hoe hij ons dit kan aan doen.
Ach meissie wat lees ik nou? Ik vind dit zo erg voor jou en de kids Er zal vele adviezen en meningen komen hier op de site maar jij moet zelf een beslissing maken wat je moet doen.... Wil je dit jezelf en nog belangrijker je kinderen dit aandoen? In mijn ogen ben je als je zoiets doet geen echte vent... Beetje achter je rug tot om met andere vrouwen "iets" doen... Bah! Ik wens je alle kracht en moed in de wereld want dat ga je echt nodig hebben. *knuffel* laat niet over je heen lopen!!
Ach jeetje wat moet jij je rot voelen. Ik heb ooit iets soortgelijks meegemaakt met mijn ex en je wereld stort echt wel ff in. Het is goed dat je nu niet direct uit emotie gaat reageren en wacht tot hij nuchter is. Kan je niet even bij je moeder terecht ofzo. Of bij een goede vriendin voor wat steun? Ik heb het echt met je te doen meid. Sterkte.
he bah wat naar! Sla dat nummer op en bel haar. Het liefst met zijn telefoon zodat ze denkt dat hij belt en ze op neemt. Aangezien zij denkt dat hij vrijgezel is zou ik wel netjes blijven en even de situatie uit leggen. En vraag dan gelijk hoe het zit want manlief kan natuurlijk weer de boel bij elkaar liegen en zijn krokodillen-tranen laten zien.
He jasses wat vervelend... ik heb er neit zoveel goede woorden voor over om eerlijk te zijn. Doe wat je gevoel je ingeeft in ieder geval. Sterkte!
Jeetje meis, toen ik startte met lezen, wist ik al in welke fase hij zit. Hij zit in een pre-midlifecrisis. Hij weet nu niet meer wat hij wil. Jullie vinden elkaar momenteel totaal niet. Hij wil naar de kroeg met zijn in jouw ogen nutteloze vrienden en jij veroordeeld hem hierop. Jullie werken elkaar totaal tegen. En jij hebt zeker niet last van je hormonen. Je hebt last van je man die zijn doelen op dit moment heeft veranderd. Tis heel kut maar hij gaat nu misstappen maken, omdat het gras groener is bij de buren. Jullie hebben 2 kinderen, je bent zwanger en hij denkt gewoon nu niet met zijn volledige verstand na. Is er een familielid die met hem kan praten. Hij moet erkennen dat die gevoelens er zijn en jullie kunnen het beste met elkaar afspreken hoe hier samen doorheen te komen. Want hij gaat nu stiekem dingen doen en dat gata ten koste van jullie relatie. Hoe zuur de situatie ook is, maar hij heeft je erkenning en begrip nodig dat hij in een dilemma zit. Maar je zal alles uit de kast moeten halen om hem niet te verwijten, maar hem naar je toe te trekken. Als jij hem nu gaat verwijten ( wat logisch is) wijs je hem af en trekt hij erop uit. Wat je hebt gelezen van die datingsite is gewoon kut en ik kan me voorstellen dat je ziedend en gebroken bent. Maar probeer hem niet te confronteren, maar zeg feitelijk wat je hebt gezien en dat je van hem nodig hebt dat hij jou helpt te begrijpen wat er aan de hand is. Wat is de reden dat hij die behoefte hebt? Wat mis je nu? Maar als het gesprek loopt, wat wil je verder? Hoe zie je ons gezin over 5jr? Onze relatie? Jij moet nu de volwassene zijn in deze relatie, want hij is echt het spoor bijster. (Geloof mij het overkomt je dit gevoel en je ziet gewoon neit meer wat je hebt, je ziet alleen nog maar wat je wilt).
huh, hij is het slachtoffer want hij is het spoor bijster? en vooral niet boos op hem zijn? heeeeeeeeeel apart.
Nee dat schrijf ik niet, maar misschien is mijn verhaal hogere wiskunde. Ik zeg niet dat ze niet boos mag zijn. In deze situatie is de manier van benaderen de key. Ze heeft hem nu menig keer geconfronteerd en hem bevraagd vanuit haar emotie en hij gaat steeds verder weg. ik draag wat aan vanuit een ander perspectief, maar dat moet je liggen.
Ik lees een hoop verschillende aspecten in jouw verhaal en bij elkaar opgeteld kunnen ze verschillende kanten op gaan... Wat betreft tel. Verslaving (zo noem ik het maar even): irritant maar inmiddels een probleem bij half Nl! Mijn vriend zat er ook continu op met spelletjes, nieuws, etc. En mij opeens niet meer horen als hij dat ding in de hand had. Dat pikte ik idd niet en we hebben er afspraken over gemaakt. Loopt niet altijd vlekkeloos, maar wel stuk beter sindsdien. Kijken naar blondje/kontje op fb: geen idee of mijn vriend dat doet, zou kunnen... Mannen zijn nou eenmaal visueel ingesteld en kijken graag naar dat soort dingen... Ik zou mij daar niet druk om maken. Maar als vriend wil mag hij ook porno kijken (hij zegt alleen zelf dat niet te willen). Ik vind 'kijken naar' geen bedreiging maar een mannending. Dan de vrienden... Kennelijk hoorde hij er vroeger niet zo bij envind hij dit vervelend. Mens is sociaal dier, veel mensen willen graag vrienden. Nu mag hij 'wel meedoen' en wil hij niets missen. Geeft hem waarschijnlijk eindelijk gevoel erbij te horen. Dat jij tegen hem zegt dat ze vroeger ook niets van hem moesten weten, is misschien wel waar maar zeker niet helpend om te zeggen nu het al niet zo lekker loopt. Hij hoort: "vroeger was je niets waard, dus waarom zou je dat nu wel zijn?" En hoort jou dat zeggen. Dus hij koppelt dat en jij bent voor hem degene die hem een rotgevoel geeft. Helpt niet... Dit zou ook kunnen bijdragen aan dat hij nu niets wil missen: van een feestje tot een bbq. Hij is onzeker en wil niet riskeren dat hij straks weer buiten de groep valt... Psychisch gedoe dus 😉 Zijn gedrag naar jou is niet oké. Hij respecteert jouw gevoel of jouw mening onvoldoende. Hier moet je over praten en ik geef hierboven puur een ander perspectief (dat niet perse zo hoeft te zijn) omdat het aangeeft dat je niet weet wat hem drijft... Als je in he hoofd al vreemdgaan als oorzaak neemt dan straal je dit bewust ook uit in gesprek. Zorg eerst dat jullie ook meer tijd doorbrengen met elkaar door o.a samen te eten aan tafel, af te spreken dat beide tel. Niet meegaan aan tafel, ga eens rustig stukje wandelen (zonder tel), etc. Mannen weten vaak zelf ook niet precies wat hen drijft, zij reageren veel op impulsen... Door open en niet veroordelend te praten met elkaar help je elkaar ook om te onderzoeken wat er aan de hand is en waaro jullie zo doen als je doet.... Kan vreemdgaan zijn, maar dus sociale onzekerheid die doorgeschoten is.... Succes! En wat betreft de buurvrouw: die zou ik ook niet vertrouwen en aanspreken op gedrag! Is ze nou helemaal...
Dacht dat ik alles gelezen gad, maar per abuis pagina overgeslagen! Lees nu over die datingsite.... Dan sluit mijn bericht niet meer echt aan. Sorry!
Ik sluit me wel deels aan bij advies van ladylola... Als je verder wil moet jij jullie helpen om elkaar te gaan begrijpen en om hem te helpen om zichzelf te begrijpen, want hij lijkt idd het spoor bijster...
wat heftig zeg! Ik denk, en dat is maar een visie, dat het voor jou belangrijk is om te weten vanuit welke kant je het gesprek in wilt. Ben je zo klaar met hem dat het voor jou definitief over is, of wil je jullie nog een kans geven? Beide zijn oké, het gaat immers om jou. In het eerste geval, mag je boos zijn, confronteren, hem eruit knikkeren, alleen moet je wel zorgen dat er een communicatielijn blijft voor de kindjes. Hou het enigszins respectvol. Mocht je met hem door willen, dan is verwijten maken niet handig. Spreek vanuit jouw gevoel, wat ervaar jij en wat wil jij. Laat hem ook open spreken. Dan heb je meer kans dat je een werkelijk gesprek kijkt ipv verwijten op en neer. Super veel sterkte. Hoe lastig ook, als je door wilt zal er bij jullie beide iets moeten veranderen. Ondanks dat hij degene is die de fout in gaat, heeft hij wel een reden. Hij zit ook niet lekker in zijn vel in jullie relatie. Heel veel sterkte, en succes met deze pittige keuze! Al helemaal op dit moment.
Hoi Ts, wat rot zeg. Ik denk niet dat je man al is vreemd gegaan. En als je wilt denk ik dat de relatie nog te redden is. Wel zou ik om hulp vragen van een professional. Dit hoef jij niet in je eentje te doen. Hopelijk komen jullie eruit, ook omwille van de kinderen. Buurvrouw zou ik niet vertrouwen trouwens. En ondanks alle ellende: ik lees in je verhaal ook dat je man z'n behoefte probeert aan te geven. Hij doet dat op een onvolwassen en verwijtende manier, maar ik denk dat hij wel graag wil dat het goed zit tussen jullie. Alleen neemt hij daarin zijn eigen verantwoordelijkheid niet. Hij laat jou best wel over hem moederen vind ik. Zou echt even iemand zoeken die jullie kan helpen om in gesprek te gaan! En sta ook open voor de dingen die jij kan bijdragen aan de relatie. Wat je vriend gedaan heeft is overigens niet te rechtvaardigen en is niet jou schuld of verantwoordelijkheid! Heel veel sterkte en een dikke knuffel!!
We hebben gister veel gepraat. Hij zegt dat hij veel spijt heeft. Heeft me vandaag weet ik niet hoevaak gebeld. Ik vroeg nog is er een reden dat je zovaak beld. En dat was er idd hij is bang dat ik alsnog weg zou gaan. Hij zegt dat hij er voor 100% voor wilt gaan en belooft beterschap. Het liep al een tijdje niet lekker en dat kwam ook door mijn wantrouwen en dat weet ik wat achteraf wel terecht is. Had die vrouw nog wel een app gestuurd voor hij haar verwijderde. Had gezegt dat hij nog steeds een relatie heeft en 2 kinderen endat ik 6 maanden zwanger ben. Had dit gister ook tegen hem gezegd en was dat blijkbaar vergeten. Hij zei dat hij een app terug heeft gehad van haar en zou die vanavond aan me laten lezen. Hij zei dat hij al een week geen contact meer met haar had en al was gestopt. Ik ben blij met sommige adviezen van jullie maar kan me er eerlijk gezegt niet in vinden dat ik moet helpen ons te begrijpen want ik kan dit echt niet begrijpen. Wat hij heeft gedaan inschrijven op een datingsite net doen alsof ik en de kinderen niet bestaan dan begrijp ik echt niet. Vooral voor de kinderen kan ik het niet begrijpen dat hij ze gewoon ontkend. Hun hebben hier totaal geen schuld aan. Ik weet eerlijk gezegt nog steeds niet wat ik er mee aan moet en dat heb ik ook gezegd. Heb al weken geknokt voor ons geprobeerd hem tevreden te stellen uit eten gegaan, bios gepakt, een hele dure aanschaf voor z'n hobby en het wass blijkbaar niet goed genoeg. Heb het bu bij hem gelegt. Heb hem ook gezegd dat ik ook veel mis in onze relatie. Een ontbijtje, bosje bloemen oid. Dat doet hij ook nooit het komt en kwam alleen maar van mijn kant. Had vaak eenkleinigheidje voor hem of verrassing. Ik wil hem nog een kans geven hoe moeilijk ook maar doe het voor de kinderen. Hoop echt dat het goed komt want hou nog steeds heel erg veel van hem. Heb ook gezegt dat hij me erg veel pijn heeft gedaan en me erg heeft gekwetst en mijn vertrouwen nu echt weg is. Ik dacht al die tijd dat het aan m8j lag en het door de hormonen nog erger was. Had me voorgenomen omdat ik niks kon vinden op z'n tel dat ik hem echt moest verrouwen en dat ik niet meer op z'n tel zou kijken een toen kwam dit. Het was een enorme klap in m'n gezicht om hier achter te komen en nog met iemand van 11 jaar jonger als hem. Ik moet er nu in vertrouwen dat het goed komt en het vertrouwen in hem terug krijgen. Wat erg moeilijk is met zijn werk. Hij heeft soms overnachtingen. Maar we kijken hoe het gaat.
Hoi kwebbel, wat goed dat jullie gepraat hebben. Wat je schrijft begrijp ik. Hij zit fout. Niet jij. Jij hebt gelijk en niet hij. Dat klopt. Alleen brengt dat jullie niets verder. Hoe fout het ook is wat je vrienden heeft gedaan, het komt ergens vandaan. Daarom zou ik samen met hem en met hulp van een therapeut (die geen belangen en meespelende emoties heeft in jullie relatie) uitzoeken waarom hij heeft gedaan wat hij heeft gedaan. Als jullie dat boven weten te halen is er meer kans dat jou vertrouwen terugkomt en hij geen rare aktes meer uithaalt. Dat kost jou heel veel inzet terwijl jij niets fout hebt gedaan. En dat is hartstikke oneerlijk. Maar als dat is wat jij nu bij kunt dragen aan de relatie, zodat jullie kinderen een Gelukkige vader en moeder krijgen is het dat wel waard toch? Heel veel sterkte en ik hoop dat jullie elkaar weten te vinden!