Vanmorgen stond ik al misselijk op. Normaal gaat dit na even wel weg of als ik n beetje water drink maar dit keer helaas niet. Mn zoontje schoof me een boterham onder mn neus en ik legde er bijna mn maaginhoud bij En toen was het tijdstip aangebroken dat ik hem naar school moest brengen.. Dus ik hijs me op mn fiets en samen gaan Patje en ik op weg. Heen weg ging verbazingwekkend goed en al snel had ik mn zoontje een kus gegeven en was ik op de terug weg. Maar toen... Telkens fietste dr van die tieners met halve potjes parfum over hun hoofd gegoten voorbij en begon mijn maag vrolijk rondjes te draaien. Dan weer kwam er een brommer voorbij en ondanks dat die over de auto weg reden roken ze misselijk makend. En als klap op de vuurpeil moest ik t slootje over die tot voor kort niet stonk, maar nu natuurlijk wel! En als laatste werd ik getrakteerd op een vuilniswagen die me ten eerste geen voorang verleende en ten tweede VRESELIJK stonk. Hoe ik thuis ben gekomen weet ik niet meer maar ik was KOTS misselijk. Ben naar binnen gestrompelt (mn fiets ligt ergens in de voortuin...) en mn oudste die deze week vrij heeft is maar n dekentje gaan hale voor mama. Je hebt van die ochtenden Gelukkig heb ik zon lief kind dat hij dat voor me doet en me daarna lekker n tijdje met rust laat en me dan verast met een beschuitbol met rozebottel jam en n bekertje water Zijn er hier nog meer dames die van die fijne ochtenden hebben waarop ze toch echt niet vrij kunnen nemen of hun kind naar school MOETEN brengen ofzo en dat dan plichts getrouw en kots misselijk even doen? (draai je je hand toch niet voor om? ) Misschien kunne we elkaar wat moed inspreken?
Elke morgen als ik opsta heb ik dus braakneigingen, waarop mijn zoontje van 6 mij altijd heel angstig aan zit te kijken. Als ik dan zeg dat het van de baby komt, kijkt hij al wat minder angstiger. het blijgt vervelend...
Gelukkig is de tijd van het misselijk zijn voor mij nu wel voorbij maar wat ben ik misselijk geweest. Zelfs zo erg dat ik te laat op mijn werk ben gekomen. De reden, nou heel simpel, op de fiets naar het werk en dan komt er een mestwagen voorbij rijden en dus ik op de kop in de bosjes om daar mijn met moeite naar binnen gewerkte ontbijt te dumpen. Mijn man heeft de eerste 16 weken bijna elke dag gekookt en waarvoor want soms wist ik maar 2 happen weg te krijgen. Fruit daarin tegen kon ik mij klem in eten en bleef ook altijd binnen. Groetjes
Ik heb nu gelukkig 3 weken vakantie, want pffffft ik word steeds misselijker en tja das niet handig dan op je werk inderdaad
Er is écht hoop. Ik ben ook zoooo ontzettend misselijk geweest in deze zwangerschap. 's Ochtends met opstaan ging alles prima. Ik kwam ook nog wel beneden maar de keuken kon ik echt niet in. Zodra ik al een brood of maar iets van eten zag liggen kon ik al rennen naar de wc... die ik dan soms niet haalde en kon daarna dus ook nog m'n eigen troep gaan opruimen. Vreselijk. Dacht dat het nooit meer over ging. Maar nog niet zo lang geleden zat ik op 12 1/2 week zwangerschap en het was gewoon in een keer over! Ben erg blij. Gr Otje
Ik heb mijn eerste zwangerschap al spuchende door geworsteld (in heel de zwangerschap 3 kilo aangekomen...oops). Mn tweede was er niet veel aan de hand, alleen de laatste weken was ik s'ochtends ziek. Maar als ik dan eerst wat at voor ik echt opstond was dat ook weer weg. En nu is er gewoon geen peil op te trekken. Kan n week voorbij gaan zonder iets. En dan ineens n aantal dagen achtereen kots misselijk