Lusten zonder lasten?

Ik denk dat jij en je kindje beter af zijn zonder hem. Ik snap dat je een vader figuur voor je kind wil, maar wil je dan echt iemand die zo'n slecht voorbeeld geeft? Volgens mij ga jij het wel redden

 

Wat is de reden dat hij 2 van de 3 kinderen die hij al heeft niet meer (mag) zien? Dat zou ik wel belangrijk vinden eigenlijk.

 

Ik vind dat je het altijd moet proberen. Het blijft altijd de vader van je kind en laat hem maar eerst bewijzen dat hij jullie kindje slecht behandeld voordat je je kindje dat afneemt.

 

Weet je trouwens ook al heeft hij het niet erkend hij dit als nog na de geboorte kan regelen via de rechter mocht hij willen. Kost hem moeite, maar omdat hij een uitkering krijgt zal hij een vergoeding voor een advocaat krijgen.

Ik zou het gewoon even afwachten en na de bevalling kijken hoe het gaat.

 

Ik weet natuurlijk niet het fijne van hoe het zit met zijn andere kinderen, maar zijn laksheid en gebrek aan verantwoordelijkheid zullen daar ongetwijfeld een rol in gespeeld hebben. Ik wil geen aannames doen die niet kloppen, dus vandaar dat ik daar verder ook niet op in ga.

Wat ik wel weet is dat deze man echt is blijven hangen en totaal geen verantwoordelijkheid wil nemen, voor wat dan ook. Geen baan, geen inkomen (in ieder geval niet op een manier die hoort), geen eigen huis, zijn kids niet zien en daar bovenop komt dat hij jou rustig voor alle kosten op laat draaien en zelf op zijn luie kont zit. Jij hebt hem allerlei voorstellen gedaan, en geen van allen heeft hij op toegehapt. Je bent niet zijn moeder die hem moet motiveren om iets te gaan doen.. Ik kan best begrijpen dat hij nu in een moeilijke periode zit, misschien wel met zichzelf in de knoop, maar kom op, een vader van 3 kinderen en 1 op komst, daar mag je op z'n minst van verwachten dat hij zijn verantwoordelijkheid neemt. Naar zowel jou als zijn kinderen.

Maar goed, jij bent zwanger van hem en hij zal hoe dan ook toch de vader van het kind blijven, dus het 'beste' is om op lange of korte termijn toch met hem rond de tafel gaat en afspraken gaat maken rondom jullie kind. Lijkt mij fijner dan dat jullie dit in de rechtbank moeten gaan doen. Wens je in ieder geval heel veel succes, en laat je niet door hem inpalmen!

 

Absoluut mee eens ... echter in dit geval vind ik dat de in het verleden behaalde resultaten zeker een beeld van de toekomst geven. Daarom zou ik wel eens willen weten waarom hij de andere 2 kinderen niet ziet.

 

Lastig hoor, het is en blijft de vader van jullie kindje maar goed, aan de andere kant is het ook een echte lapzwans!

Jij hebt allerlei voorstellen gedaan en hij wilt helemaal niks, alleen maar profiteren van jou, is ook niet echt het voorbeeld wat je je kindje wilt stellen.

Er zal ook heus wel een gegronde reden zijn dat hij 2 van zijn 3 kinderen niet mag zien, dus dat zegt misschien ook al genoeg.

Ik zou het gewoon eens eventjes afwachten, je bent pas 25 weken en hoeft voorlopig nog niet te bevallen hopelijk.

Sowieso dat hij doet blowen zou ik al helemaal niks vinden! Zo ontzettend onverantwoordelijk om dat te doen als je kinderen hebt en een kindje op komst!

Als je al merkt dat je direct stress krijgt als hij contact met je opneemt dan zou ik toch eens overwegen om hem rechtuit te zeggen dat je geen contact meer met hem wilt en dat je de opvoeding wel alleen doet, kijk eens hoe hij daarop reageert?
Als hij zegt dat hij erbij betrokken wil worden dan moet je gewoon zeggen dat dat pas gebeurt als hij zijn leven aanpakt en verantwoordelijk wordt!

 

Totaal geen vaderfiguur en volgens mij gaat dat het ook niet worden zoals ik het mij voorstel.

Ik heb heel veel respect voor vrouwen die het alleen doen en ik denk als je bij jezelf afvraagt of je zo'n vader wil of een geen vader dat ik dan toch liever geen vader had. Het is geen poppetje waarbij je er alleen bent wanneer het jou uitkomt en het volgende moment je kindje in geen maanden ziet. Als je toch overweegt hem een vader te laten zijn maar dan ook echt een vader moet hij dat de komende 3 maanden zich flink bewijzen, als hij er in de zwangerschap niet kan zijn, zal hij er straks ook niet zijn en het is dan ook weer niet zo dat hij flink aan het werk is voor jullie tweetjes en geen tijd heeft want hij heeft tijd zat alleen blijkbaar geen zin en geen respect voor jou en jullie kleintje. En blijkbaar veel te onvolwassen om zijn verantwoordelijkheden onder ogen te komen.

 

Klinkt als een lot uit de loterij, mijn god wat een klaploper.
Ik vraag me ook af waarom hij 2 van zijn 3 kinderen niet mag zien, dit zou ik als a.s. moeder heel belangrijk vinden om te weten.

 

Ik denk ook dat jij het prima gaat redden zonder hem,
en daar ook voor moet gaan.
Laat hem maar eerst tegenover jou bewijzen
en dan pas aan het kind, het klinkt
niet echt alsof je kind wat zal hebben aan hem.

 

Ik zou toch ook proberen met hem rond de tafel te zitten. Hij toont wel interesse in jullie en dat is veel meer dan wat sommige andere lapzwanzen doen. Dat wil niet zeggen dat hij meteen weer bij je moet intrekken maar het is niet omdat je geen relatie met hem wil dat je ook je kind zijn vader moet ontnemen. OK, het is geen vorrbeeld figuur en misschien kom je straks een leuke vent tegen die wel een echte vader is voor je kleintje. Dan nog heeft je kind het recht zijn/haar vader te kennen, al zien ze mekaar maar eens in de maand tijdens een uitje naar de dierentuin.

 

k denk dat het beter uit te leggen is aan je kindje waarom papa er niet is dan om het weekend uit te leggen waarom papa zijn afspraken niet nakomt en waarom hij je kindje constant teleurstelt en je zelf elke keer zijn excuus moet bedenken en jij thuis met een kindje zit dat zich heeft verheugd op een dag met papa en dat papa andere prioriteiten heeft gesteld. dit is iets wat ik in mijn kennissenkring wel eens zie en dat is echt verschrikkelijk zielig. En je bent als moeder constant bezig met de sores van een ander op te knappen, constant ruzie en gezeur met je ex omdat hij echt van de week wel even jullie kindje op komt halen en vervolgens die middag zijn telefoon niet opneemt en jij de hele middag een verdrietig kindje aan het troosten bent omdat papa hem niet op nr 1 heeft. Hoe leg je aan je eigen kindje uit dat hij niet nr 1 voor papa is

daarnaast is hij zo'n ander type als jij en een kindje groeit op naar voorbeeld en opvoeding en als jij je kindje opvoed en hij geeft is een verkeerd voorbeeld kwa agressiviteit en laxheid dan moet je toch goed nadenken waar jij je het beste bij voelt.

 

Op basis van wat jij schrijft zou ik zo'n man ook niet als vaderfiguur willen. Neemt totaal geen verantwoordelijkheid (zacht uitgedrukt), maar is los daarvan ook nog eens agressief. De politie moet er zelfs aan te pas komen. Ik zou het persoonlijk niet zelf opzoeken. Laat hem maar bewijzen dat hij zijn leven op orde krijgt en verandert. Al zie ik dat niet zo snel gebeuren.

 

Als het voornamelijk doorneemt financiën komt dat je geen omgang wilt, vind ik dit niet de juiste beslissing.
De vader van mijn kind betaalt ook niks voor onze zoon, maar dat hij er wel elke week voor hem is om hem even een uurtje te zien vind ik veel belangrijker.
Natuurlijk baal ik er wel eens van dat hij alleen de lusten heeft en niet de lasten, maar als ik zie hoe blij mijn zoontje is wanneer zijn vader hier is maakt dat een hoop weer goed.

Mocht je er vanuit gaan dat hij vaak gewoon niet op komt dagen dan zal ik mijzelf wel goed afvragen of dit wel goed is voor jullie kindje. Bij mij zal dat dan gelijk over zijn om teleurstellingen bij mijn zoontje te voorkomen.

 

Wauw, wat een zorgen voor jou in je zwangerschap, daar wil je nu helemaal niet mee bezig zijn. Als ik je verhalen lees, denkt ik 2 dingen.
1. Een bezoek/contactregeling met de vader bestaat er natuurlijk in het belang van het kind, niet om de vader te pleasen. Met andere woorden: ik zou je 'wel-de-lusten-niet-de-lasten'-bezwaar niet mee laten wegen in die beslissing. Die neem je namelijk niet omdat je de vader de lusten gunt, maar omdat je je kind zijn vader gunt. Ik snap héél goed dat je baalt (zwak uitgedrukt) van zijn lakse houding en gebrek aan verantwoordelijk, maar dat wordt pas een zwaarwegend argument als je zou nadenken over co-ouderschap.

2. Ik zou wél die ex benaderen om te vragen waarom hij zijn andere kinderen niet meer mag zien
Je vertelt dat de politie er aan te pas gekomen is en ook dat je ex al eens gewelddadig naar jou is geweest . Laksheid en gebrek aan verantwoordelijk is één ding, maar ik zou willen weten of mijn kind überhaupt veilig zou zijn in zijn bijzijn. Jammer dan als hij vindt dat je stookt in die relatie, ik denk dat dat de verantwoordelijkheid is die jij moet nemen om je kindje te beschermen.

Ik wens je veel succes en wijsheid in je situatie en geluk met je zwangerschap.

 

Het lijkt me echt wel relevant om te weten waarom niet. Het zegt iets over hem las mens en vader (als hij dat al is).

 

Ik zou zelf geen contact opnemen en ook niet te veel reageren op zijn berichtjes.. en dan eerst maar eens kijken hoeveel moeite hij echt gaat doen. Dan kan je daarna altijd nog kijken. Stress is niet goed voor je (ongeboren) kindje dus denk eerst maar aan jezelf.
Er zal heus wel een ander vaderfiguur in het leven van je kindje komen. En mocht hij wel echt willen veranderen dan zal hij dusdanig zijn best doen en dan kan je op basis daarvan alsnog beslissen om hem stapje voor stapje in het leven van je kindje toe te laten.

 

Als hij erkenning wil, dat ie dan maar langs de rechtbank trekt.
Als hij het écht wil, dan doet ie dat wel.

Ik zou niet zitten wachten op een tweede kind in mijn leven (hij dus!).
Bovendien met dat verschil dat je je eigen kind nog kan opvoeden, maar hem niet.

Ik zou hem niet verbieden zijn kind te zien eens het geboren is. Maar dan wel in jouw bijzijn en zonder toestanden als "bezoekrecht" en "erkenning".
Laat hem eerst maar es bewijzen dat hij serieuze interesse toont en volwassener wordt (schulden terugbetalen, werk zoeken of minstens moeite doen, ...).