Kijk hier kan ik wat mee!! Bedankt!! Dit is wat ik zocht advies, tips, ideeen. Nog een paar dames hadden goede ideeën en sommige deden we al .
Voor sommige mensen is begrijpend lezen moeilijk. Ik zeg nergens dat jullie slechte ouders zijn. Of dat je met copd geen kinderen mag krijgen. Wel zeg ik dat je in jullie situatie niet aan meer kinderen zou moeten beginnen. Jullie zijn beiden chronisch ziek. Kunnen niet eens werken en je man lijkt ook nog eens mentale of geestelijke problemen te hebben. Daar zou je niet nog meer kinderen aan toe moeten voegen. En leuke dingen doen met je kinderen maakt je geen goede moeder. Het is een onderdeel van veel meer zaken. En opvoeden kost heel veel tijd, energie en geld. Afgeven op werkende mensen die hun zaken wel op orde hebben kan absuut niet. Bedenk dat deze mensen het mogelijk maken dat jullie nu beiden thuis kunnen zitten....
Met één kind zal dat enigszins nog een beetje kunnen een eigen planning alhoewel ik daar zelfs mijn twijfels over heb, maar met drie kinderen echt niet meer. Dan is het ook mogelijk werk te doen, al dan niet aangepast.
Een baby kun je liggend voeden en langer mee op bed liggen maar een kleuter zal wel op een bepaalde tijd op school moeten zijn dus langer blijven liggen is dan geen optie. En met enkel een kleuter is dat allemaal best te doen. Maar in het geval van ts gaat het om het derde kind. Je kunt mij veel wijsmaken maar niet dat je onmogelijk kunt werken maar wel voor 3 kinderen kunt zorgen waaronder zoals ze zelf aan geeft 2 nogal bewerkelijke kinderen.
@tuc ben ik met je eens hoor, maar ging mij erom dat niet elke afgekeurde die zich voortplant dan ook maar kan werken. Ik zou niet moeten denken aan een derde.... helemaal niet als 2 ouders op de bank zitten... Je kan pas voor een ander zorgen als je eerst goed voor jezelf leert zorgen en het beste uit de situatie haalt. Ook met fibromyalgie en copd is er echt winst te boeken of iig stabiel te houden
Ik snap niet echt de relevantie van dat BSO verhaal,.. BSO is heus niet altijd geweldig, maar er zit een hele hoop tussen nooit werken of wel werken en je kind 5 dagen per week bij de opvang brengen. Ik denk dat het bij het opvoeden en grootbrengen van kinderen veel al gaat om balans. En dat mis ik in je verhaal. Dat je dochter van 21 het nu goed doet is geweldig, maar geeft natuurlijk geen garantie voor andere kinderen. Hoe zie je de toekomst voor je, en hoe ga je voorkomen dat de situatie (met name jullie gezondheid) niet verergert? Ik vind dat niemand mag bepalen of andere mensen kinderen mogen krijgen of niet, maar ik zeg wel eerlijk dat ik jullie situatie zorgelijk vind. Als je kijkt naar risico gezinnen dan denk ik wel aan dit soort situaties.
Ookal zijn veel reacties grotendeels wel netjes, sommige dingen vind ik wel hard om te zeggen hoor. Ik ga niet herhalen wat precies, maar ik snap dat dit voor de ts pijnlijk kan zijn, zoveel reacties in die strekking, en zou sommige woorden maar niet in de mond nemen. Het klinkt niet alsof de kinderen vreselijk tekort komen. Hooguit vind ik de partner van ts depressief overkomen. Er zijn geen ruzies of geweld, de kinderen komen regelmatig buiten en worden volgens mij keurig gevoed en gekleed. Of het voldoende is om er nog een kind bij te krijgen, waarover best goede overwegingen worden meegegeven, dat is uiteindelijk aan ts en partner zelf. Werkloosheid is ook zo simpel nog niet. Als je eenmaal een gat in je cv hebt moet je maar weer het vertrouwen zien te vinden dat iemand je aanneemt. Waarom moet ts voorrang geven aan werken? Wat een protestantse instelling. Je bent chronisch ziek en wil toch op zo'n manier invulling aan je leven geven dat je je gelukkig genoeg voelt. Ziek zijn doe je niet voor je lol, dat is erg genoeg. Stel je voor dat je dag in dag uit pijn hebt... Moet je dan alles dat overblijft per se in werken steken? Aan de andere kant, ik snap de andere kant ook heel goed. Ik werk deeltijd, maar 40 uur per week, waar de meesten van ons gewoon aan moeten, is echt veel en zwaar. Zeker in de kinderopvang of als ziekenverzorgende. Ik vind het maar moeilijk om te oordelen.
Waarom geef je zo af op werkende ouders? Door mensen die wel werken (en dus genoodzaakt zijn om hun kind naar de opvang te brengen) heb jij eten op tafel en kan je man de hele dag paffend doorbrengen
Gelukkig heb je er niet voor bestudeerd. Het gaat al lang niet meer over waar het uiteindelijk om begonnen was. Het gaat er nu alleen nog maar om wie van de dames weet het allemaal beter op ZP.Sorry daar doe ik niet aan mee. Ik wil de dames bedanken die echt met me mee dachten zonder oordeel/ vooroordeel.
Ze suggereert dat TS niet het goede voorbeeld geeft, o.a omdat ze in een flat woont. Nou, dan zullen er veeeel ouders zijn die niet het goede voorbeeld geven, vermoed ik! Daarbij vindt ze kennelijk dat TS geen tijd en aandacht in hun kinderen investeert, wat een onzin. Daarbij nog die nogal suggestieve opmerkingen over haar partner ("daarnaast lijkt partner van TS... enzovoorts). Ook dat 'COPD zal ernstiger worden' klopt natuurlijk niet, zeker als je stopt met roken (en andere leefstijlverbeteringen) zal het juist verbeteren! Het is natuurlijk maar net hoe je het opvat, maar ik vond het al met al een zeer onaardige reactie, kan natuurlijk ook aan mij hebben gelegen.
Mijn vriend heeft vanaf zijn 15e keihard gewerkt. (uitbeenderij) Dit werk heeft hij jaren gedaan en is toen onze ziektewet beland. Hij heeft zich nog laten keuren en is uiteindelijk 80/100 Procent afgekeurd. En we leven nu van de UWV. En daar heeft hij voor gewerkt en niemand anders Als hij hier geen recht op zou hebben zou hij het ook niet gekregen hebben. En ik heb geen uitkering of iets.
Ook mensen die maar 3 jaar hebben gewerkt en tijdens dienstverband ziek worden krijgen een WIA/IVA-uitkering. Ik zeg nergens dat hij er geen recht op heeft. Ik vraag waarom je afgeeft op mensen die WEL werken.
Los van de discussie zelf wil ik even een kanttekening plaatsen. COPD is een progressieve ziekte. Door een gezonde leefstijl en niet roken kan het minder snel verslechteren en kunnen klachten minder heftig aanwezig zijn. Dus in die zin is verbetering mogelijk voor iemand die nu veel rookt bijvoorbeeld. Maar verbetering in de zin van (gedeeltelijk) herstel is niet mogelijk zover ik weet. Heb een tijdje op de longafdeling gewerkt als verpleegkundige en daar helaas veel schrijnende gevallen ervan gezien, je ziet toch vaak best snelle achteruitgang bij COPD-patienten. En ook veel die ondanks dat blijven roken..
COPD zal nooit verbeteren of herstellen, wat kapot is, is kapot. Het zal op deze manier zeer snel verslechteren. Zelfs als hij zou stoppen met roken en gaat sporten, is de invulling van zijn leven gezonder... maar verbeteren nee dat niet.