Tja die verplichtingen.... ik kan er ook over meepraten.... Ik kreeg er steeds meer last van en het werd voor me gevoel ook steeds minder leuk, spannend etc. Nu door die shitmededeling was het voor het eerst niet meer verplicht. We gaan hulp zoeken om toch het onmogelijke misschien mogelijk te maken. Eindelijk kon ik het dus gisteren loslaten en was er echt diep van onder de indruk hoe het ook alweer kon . Eigenlijk zou je iets moeten veranderen waarom het niet meer zo verplicht voelt. Doe iets waar je je allebei goed voelt, misschien een leuk cadeautje aan je partner? Om het niet meer zo "baby-gericht" te maken?
Nou afgelopen week weer 2 collega's die vertelden dat ze zwanger zijn, het is mijn omgeving dus ook best extreem met al die zwangeren! Toch proberen wij er ook gewoon relaxt mee om te gaan
Eigenlijk wel he? Mijn kerel ziet er vandaag helemaal top uit en dan voel ik mij tegenover hem weleens schuldig, hij doet zo zijn best, wil zo graag en doet alles voor me. En dan heb ik soms tegenzin... Ik merk aan mezelf dat ik bij iedere zwangerschap die aan mij gemeld word, dat ik steeds 'kouder' reageer. Waarschijnlijk uit zelfbescherming. Toen vanmorgen mijn temp laag was, heb ik later echt even staan huilen,maar nu hup, schouders eronder en afwachten! Nicoletta, graag gedaan hoor. Ik vind het knap dat je toch een positiviteit uitstraalt, en dat na zulk nieuws.Ik hoop echt met heel mijn hard dat er voor jullie een weg gevonden wordt om een kleintje te krijgen! X mex
hoi hoi dames.. ik lees al een tijdje mee op het forum....ik heb precies hetzelfde als de meeste van jullie.. we zijn nu nog maar een half jaartje bezig maar nog helemaal niks. ik probeer me er zo min mogelijk mee bezig te houden..en wel op de goede dagen klussen! vorige week werd er gezegd dat we oom en tante worden..ik wist eigenlijk niet zo goed hoe ik moest reageren blij of juist niet..tuurlijk gun je het andere mensen van harte..maar iedereen om ons heen wordt zo snel zwanger.. dan begin je toch aan jezelf te twijfelen... Nu is het afwachten of het deze keer raak is met ons, ik heb wel continu een raar gevoel in mn lichaam..kan natuurlijk niet zo snel maar hopen mag altijd. nog paar daagjes wachten en dan zien we het wel.. I hope so duimen jullie mee Liefs kimbo
Compleet in de war ben ik. Mijn nod is over 3 dagen,maar toen ik net ging plassen.... bruin bloed... En weer mag ik niet bij die club blije meiden... X mex
O lieve Liesben.... ik zit in tranen.... Tuurlijk mag je erbij! En echt, ook al is het nog maar ronde 4.... als iedereen om je heen,ook op fora, zwanger wordt, dan doet dat pijn... Vraag jij je ook weleens af waarom je 'pas' laat de wens kreeg? Ik wel.... Liefs, mex
hoeveel rondes zijn jullie? Jaa mex iedereen om mij heen wordt ook zo ineens zwanger..ik weet op een gegeven moment ook niet meer hoe ik moet reageren!
Nee, die vraag heb ik niet zo. Ik was gewoon niet in de goede situatie. Had slechte relaties. En nu? Nu is het goed en mag er een kindje komen. Voor alles is een reden. Ik probeer wel eens met mijn vader "in contact te komen" (hij is vier jaar geleden overleden) en hem te vragen of hij niet iets kan doen. Maar het blijft verdacht stil... Maar zonder dollen, ik denk wel dat alles met een reden gebeurd.
O jee...nog een overeenkomst! ik geloof niet in toeval, denk ook dat alles een reden heeft EN wil nog weleens meer voelen dan zichtbaar is! Wij hebben hier een aantal maanden veel stress en alles zit tegen. Ik zei net tegen mijn man dat het voor ons nog niet zo mag zijn omdat we eerst in een rustiger vaarwater moeten zitten,dan pas is er voor ons tijd voor een kleintje om in alle rust van te genieten. Perfection....ronde 5.
Het wordt echt bijna eng soms...maar goed. En rustig vaarwater is goed, dat heb je nodig. Onze tijd komt nog lieverd! Enne, perfection, ik zit ronde vier.... en nee, nog geen menstruatie hier.
Beetje te spannend. Ik berg de testen maar goed op en ga wat leuks doen. Ik kan geen negatieve test meer zien!