Hallo allemaal, Ik en mijn man hebben een groot vermoeden dat onze dochter van 6 jaar ADHD heeft. Op school luistert ze niet naar de uitleg waardoor er opdrachten verkeerd gaan. Ook bij zwemles is het luisteren naar uitleg een probleem waardoor ze het 'verkeerd' doet. Concentratie is ze heel snel kwijt. Ze praat de héle dag, en praat continue door ons heen. Als ze boos word draaft ze helemaal door, ze begint te gillen, slaan, stampen. Ook naar zusje is ze erg agressief. Als zusje niet doet wat zij zegt dan krijgt ze een klap, schop of word ze meegesleurd. Stil zitten kan ze niet, er beweegt altijd wel iets. Als we aan tafel zitten moeten we haar wel 10x zeggen dat ze op haar stoel moet gaan zitten. Ze is altijd al heel erg druk geweest maar toen ze nog geen zusje had was dit prima te doen. Nu zijn we zover dat het niet langer meer zo door kan gaan. Haar zusje begint haar nu ook na te doen. Straf doet haar niets meer. Ze gaat daarna gewoon vrolijk verder. We willen een afspraak maken bij de Huisarts maar wat kan ik verwachten? Iemand ervaring met een kind met ADHD?
Klinkt vrij herkenbaar. Ik zou ook contact opnemen met het Wijkteam. Hier gaat alles via heb ipv via de huisarts en ze kennen (daardoor?) ook beter de ‘wegen’ die je kunt en/of moet bewandelen. Als je wil dat er een onderzoek gestart wordt om te kijken of er inderdaad sprake is van ADHD, heb je een verwijzing nodig. Hier in de gemeente dus van het wijkteam. Dan kom je over het algemeen op een ‘fijne’ lange wachtlijst en daarna start er een onderzoek (vragenlijsten, gesprekken, observaties, ...) en tot slot krijg je de uitslag. Ik zou proberen het onderzoek open in te gaan (dus niet enkel: is er sprake van ADHD? Want als het antwoord dan ‘nee’ is, wat dan wel...? Dus bv. waardoor wordt het gedrag veroorzaakt? Dan blijven alle deuren nog even open, zeg maar.).
Inderdaad, ik zou gaan voor een open onderzoek en lange wachtlijsten zijn helaas de norm geworden.. Ik heb toen zelf het instituut voor onderzoek en diagnostisering gebeld in deze omgeving, maar vanwege mijn werk in het onderwijs weet ik wel de weg zegmaar. Ik moest toen inderdaad een verwijzing van de huisarts hebben (kon ik telefonisch regelen) en een aantal vragenlijsten invullen en opsturen. Toen kregen we reactie dat er rede was voor breed onderzoek en heeft het nog 2 maanden geduurd voordat hij aan de beurt was. Onderzoeken zelf duurde ook 2,5 maand en toen nog 3 weken wachten op de uitslag. Het is een heel traject maar in ons geval zeker de moeite waard!
Ik heb 2 kinderen met ADHD, maar uit zich wel op totaal verschillende manieren. Wat je schrijft is idd deels herkenbaar. Hier bij beiden overigens een heel open onderzoek en uitgebreid. Bij de oudste geen idee wat er uit zou komen, bij de jongste wel een licht vermoeden uiteraard, maar ondanks dat een open onderzoek zonder vooraf ingenomen idee. Je hebt idd een verwijzing nodig, kan via cjg/jeugdteam, ook via de ha bv.
Hier kon het dus niet met een verwijzing van de ha, moest echt van het wijkteam zijn. Don’t ask me why, maar het moest zo. Lang leve de bureaucratie... Na de diagnose gebeurde er hier niet heel veel... Na was gezoek, via een andere organisatie begeleiding en medicatie. Op de medicatie na, merken we helaas weinig tot geen verschil tot nog toe.
Vervelend dat jullie hiermee worstelen! Het klinkt idd als mogelijk ADHD maar dat hoeft het zeker niet te zijn. Er zijn ook heel veel lifestyle keuzes die voor heel veel verbetering zouden kunnen zorgen. Het is dus goed, mocht je dat nog niet hebben gedaan, te kijken naar - zijn er veel 'heftige' dingen gebeurd in haar leven zoals een scheiding/nieuwe partner, veelvuldig verhuizen, ziekte van ouder oid - rust en regelmaat, krijgt je dochter voldoende slaap per etmaal. Slaat ze goed in, door en lang genoeg - is er veel opvang voor/ na school en zo ja hoe reageert je dochter hierop - krijgt je dochter dagelijks voldoende beweging (bij voorkeur in natuur) - hoeveelheid schermtijd
Hier hebben ze beiden een klein jaar begeleiding gehad bij de praktijk waar ze ook getest zijn. Ze leren zelf wat ze hebben en wat dat inhoudt en wat belangrijke aanpassingen in het leven zijn om het hen zelf makkelijker te maken. Bij de oudste zijn we pas weer een jaar later aan medicatie begonnen. De jongste direct na de diagnose, maar die had daarvoor al 1,5 jaar speltherapie gehad, de diagnose was eigenlijk een middel om aan de medicatie te kunnen beginnen.
Er is altijd iemand van ons thuis, geen heftige dingen of veranderingen. Rust en regelmaat zijn we heel erg van. Beweging kan zeker beter, ik ben nu op zoek naar een sport waar ze haar energie bij kwijt kan. Ze heeft op turnen gezeten maar ook daar ging het mis door haar slechte concentratie. Ze zit best veel op haar tablet, en tekent heel veel, dat is de enige manier waar ze rust door krijgt.
Bedankt voor jullie reacties. Ik ga morgen een afspraak maken bij de HA. Ik weet in ieder geval een beetje wat ons te wachten staat. Ik wil gewoon graag dat ze geholpen word. Wat het ook is. Ze zegt zelf ook vaak, 'het is zo druk in mijn hoofd'
We kregen psycho- educatie aangeboden: uitleg en handvatten rondom zijn diagnose, hoe we er nu meer omgaan en tips e.d. voor de toekomst (persoonlijk op onze zoon/ gezin gericht). De juf en IB-er kregen uitleg/tips rondom de aanpak in de klas, op maat, dus wat past bij hem (en niet alleen "wat is ADHD en hoe zit dat"). En eventuele nauw betrokken familieleden die bijvoorbeeld oppassen, konden ook tips/uitleg krijgen. Er is bij ons besloten om niet direct met medicatie te starten maar mochten we dat wel overwegen in de toekomst, dan kunnen we terug komen om daar samen over in gesprek te gaan en kijken wat nodig/passend is. Zijn dossier blijft daar 5 jaar staan, dus in die 5 jaar kun je ze bellen of gesprek aanvragen als dat wenselijk is. Ze belden ook nog na, dus na het traject van psycho educatie belden ze nog of we zo voldoende hadden om verder te kunnen. Een jaar later belde ze of ze het dossier mochten sluiten in overleg met ons (bleef dus nog wel die jaren beschikbaar, maar niet actief).
misschien 's middags na school elke dag een half uur in de buurt/door het bos wandelen? Dan heeft ze en afwisseling op tablet, en beweging. Het lijkt soms of een tablet rust geeft (op moment van gebruik is kind rustig), maar het werkt vaak meer als een soort van 'verdoving'. Zo gauw het scherm uit gaat, is de onrust er soms weer (des te sterker) - weet natuurlijk niet of dit ook voor jullie geldt. Het is ook goed om te weten dat iig voor jonge kinderen geldt dat veel schermtijd leidt tot een hogere kans op "attention problems" zoals ADHD op 7-jarige leeftijd. Voor 1-3 jarigen geldt dat dagelijkse televisietijd (of andere schermtijd), bij elk uur de kans op deze aandachtsproblemen met 10% verhoogt (dus 1 uur kijken gem -->10% hogere kans, 2 uur kijken gem 20% hogere kans, enz). Succes met jullie hulpvraag! https://www.sciencedaily.com/releases/2004/04/040406090140.htm
Mijn jongste heeft recent diagnose gekregen, maar wel in combinatie met ASS. Ik heb via huisarts verwijzing geregeld en ook duidelijk aangegeven dat ik haar binnen de specialistische GGZ onderzocht wilde hebben (wij dachten vooral aan ASS), bij mensen die echt (ruime) ervaringen hebben met stellen van dergelijke diagnoses. Hebben ongeveer een half jaar op de intake moeten wachten (helaas), na intake (en bespreken binnen het team) werd aangekaart dat ze ook duidelijk aanwijzingen voor ADHD zagen en dus ook daar gericht onderzoek naar wilden doen. Na afronden van alle onderzoeken kwam conclusie ADHD (lijkt zij en wij nu meeste last van te ervaren) en ASS. Wij zijn nu bezig met een digitale psycho-educatie cursus (olv psycholoog), gaan binnenkort praten met psychiater tav medicatie en behandelaar is samen met ons op school geweest om daar in een groot overleg te bespreken wat bevindingen zijn en wat er nodig is. Binnenkort start er (op ons verzoek) thuisbehandeling om ook thuis gedrag te verbeteren en ons meer handvaten te geven in de dagelijkse struggles. Op termijn krijgt ze zelf een SoVa training, maar dat is meer vanuit de ASS hoek.
Wij zitten nu in het onderzoekstraject maar het Is idd niet te houden bij vlagen. Ik let nu extra op dingen als voldoende slaap en rust en regelmaat etc. Ik was hem qua gedrag liever 2 nachtjes uit logeren, maar door hem thuis te houden en voorspelbare dingen te doen is hij iets beter uit onze "code rood" gekomen. Overigens uiteraard gezond eten is een must maar er was een onderzoek volgens mijn diëtist dat je van suiker iig niet drukker werd
Dat slapem is ook wel een ding. Ze gaat rond 19.00/19.30 naar bed, dan slaapt ze meteen. Meestal word ze dan rond 6.00 wakker om te plassen, en daarna kan ze dus niet meer slapen en gaat dan spelen op haar kamer. Tot 7 uur en dan mag ze naar beneden. De laatste paar dagen gaat ze haar zusje wakker maken wat ik echt niet wil hebben. Maar ze doet het toch. Eten doet ze goed. Ik ben ook vaak blij als ze op school is. Het scheelt zo enorm dan thuis met mijn andere 2 kinderen. Ik zie zo'n verschil tussen de oudste en jongste dochter. De jongste kan prima een tijdje op de bank liggen of zitten maar de oudste kan dat echt niet. Ze MOET bewegen. Ze maakt haar zusje ook zo druk. Dan is het echt niet leuk hier in huis.
Zeer herkenbaar maar geen ADHD. We hebben een heel vlot kind waar veel in zijn hoofd omgaat. Tekenen helpt hier ook voor rust. Moet wel zeggen dat hij geen extra prikkels krijgt door broertjes of zusjes