Op 10 december 2018 ben ik bevallen van onze dochter Fenna. Zij is een paar dagen daarvoor (bij 35 weken zwangerschap) overleden, waarschijnlijk door een afgeklemde navelstreng. Vanaf haar buikje was de navelstreng ongeveer 20cm gestold. Dit hadden ze nog nooit gezien in het zkh. Na onderzoek door de patholoog is er geen verklaring voor behalve vette pech. Helaas heb ik het vantevoren aangevoeld en verteld maar daar werd geen actie op ondernomen... vanwege de zwangerschapstermijn zou de baby in mijn buik beter af zijn dan erbuiten. We hebben gelukkig een zoontje van ruim 2 die ons bezig houdt, maar het is een ontzettend zwaar verlies.
Sterkte met dit vreselijke verlies. Ik weet wat je voelt helaas. Ik ben op 7 december 2018 bevallen van mijn overleden zoontje. Ik was 36 weken. Het is zo oneerlijk. Ik zie dat je weer in verwachting bent. Gefeliciteerd. Wens je veel sterkte lijkt me erg spannend, maar ook wel fijn zo snel. Daar hopen wij ook op.
Ook voor jullie heel veel sterkte. Mooi hoe “gewoon” kinderen met de dood omgaan. Mijn zoontje van 2,5 was zo trots op zijn zusje en praat nog steeds over haar. Wat bizar dat jullie zoon en onze dochter zo dicht bij elkaar geboren zijn... en allebei gezonde kindjes die we nu bij ons zouden moeten hebben... het is zo oneerlijk! Ik had nooit gedacht zo snel weer zwanger te zijn, maar heb een verleden met vroege miskramen en durf nog niet te juichen. Bij welk zkh zijn jullie onder behandeling?
Ja bizar he jij 10 ik 7 december. Tis zo niet eerlijk. Ik zou ook graag zo snel mogelijk weer zwanger willen zijn. Maar wij willen wachten tot na april. Ik zou het te eng vinden om weer in december uitgerekend te zijn. Maar ja voor mijn gevoel is een zwangerschap nooit meer vanzelfsprekend en zorgeloos maar verlang er wel weer naar zo dubbel. Wij zijn in isala Zwolle onder behandeling. Wij zijn 36 en 41. Ik hoop voor jullie dat deze zwangerschap een prachtig levend regenboog baby'tje mag brengen.
Snap je helemaal. Maar in verband met mijn leeftijd (volgende week 37) en het feit dat het bij ons al een aantal keer vroeg in de zwangerschap is misgegaan, zijn wij er toch meteen weer voor gegaan. Eerste ronde is mijn eisprong gemonitord en de tweede ronde heb ik hormonen gespoten (Gonal-f en Ovitrelle). Zo ben ik ook zwanger geraakt van Fenna. Ik word behandeld in het Maxima in Veldhoven. Hoop zo voor je dat het jullie in april gaat lukken! Wat voor behandeling ga je dan in?
Dan snap ik dat jullie er gelijk weer voor zijn gegaan! Wij zijn niet onder behandeling op die manier. We hebben nog 1 genetisch onderzoek lopen om alles uit te sluiten zeg maar. Ik neig er naar om geen eisprong meer mis te lopen gezien wij ook niet meer de jongsten zijn. De afgelopen 2 x was ik snel zwanger. Maar dat zegt natuurlijk voor nu niets. Ben door deze vreselijke gebeurtenis zo onzeker geworden dat ik dat overal in doortrek ook in het opnieuw zwanger worden. Wat als dat nooit meer lukt of kan. Ik heb morgen een intake voor psychische ondersteuning bij het verwerkingsproces. Hoop dat dat mij wat helpt.
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter en zusje Fenna, verschrikkelijk dat jullie haar weer hebben moeten laten gaan. Dat voorgevoel herken ik heel erg, ik ben 8 jaar geleden spontaan bevallen met 21 weken, meerdere keren tijdens die zwangerschap gevraagd mijn baarmoederhals te controleren, maar daar begon de verloskundige destijds niet aan...
Ja, die angst herken ik... het verlangen naar een kindje waar je wel voor mag zorgen lijkt alles te overheersen. Ben je je eisprong aan het monitoren? Of zijn jullie er echt helemaal niet mee bezig? Ik hoop dat je de juiste hulp krijgt. Ik weet dat er ook verloskundigen zijn die erin gespecialiseerd zijn een zwangerschap te begeleiden na een traumatische ervaring als de onze. Nog geen idee of ik dat nodig ga hebben. Merk aan mezelf een beetje struisvogelgedrag. Kop in het zand en voorlopig “gewoon” afwachten. Ik durf er niet aan te denken dat deze zwangerschap misgaat... Bij ons loopt nog een extra onderzoek bij een gespecialiseerde patholoog naar de navelstreng. Op 27-3 krijgen we daar de uitslag van. Verwacht eerlijk gezegd niet dat daar wat uitkomt. Wat was de reden dat er bij jullie genetisch onderzoek gedaan wordt?
Wat bijzonder dat je dat voorgevoel ook had. Bij ons eerste kindje had ik dit ook en werd ook gezegd dat mijn gevoel niet kom kloppen. Ik bleek toen gelijk te hebben en heb gelukkig net op tijd een keizersnede gekregen... mijn zoontje was 5x strak omstrengeld en ademde niet bij zijn geboorte. Gelukkig is dit goed gekomen! De navelstreng bleek extreem lang te zijn (bijna 2 meter) en hij is wrs al rond de 20 weken omstrengeld geraakt. Uiteindelijk op exact 36 weken geboren. Wat vreselijk dat jullie ook een kindje verloren zijn... heb je daarna nog gezonde zwangerschappen gehad?
Ik doe ovulatietesten en tempen. Heb tot nu toe 1 eisprong gehad 2 weken geleden. Het is een fel lichtpuntje in mijn vaak donkere gedachten, een levend baby'tje. Overdag houden m'n meiden me positief doorgaan gelukkig. De genetius en gynocoloog gaven aan omdat ze geen aanwijsbare doodsoorzaak konden geven ook niet na obductie en onderzoek na de meest voorkomende afwijkingen een wes onderzoek nog gedaan kon worden om alles uit te sluiten. Ook om iets van een herhalingskans te kunnen benoemen. Struisvogel gedrag kan ik zeker begrijpen, soort zelfbescherming denk ik.
Fijn te horen dat het goed is gekomen met je zoontje. Ik ben onze eerste verloren toen ik 34 was en mbv preventieve cerclages heb ik nog 3 voldragen, levende kinderen gekregen, de jongste met 39 jaar. Nu mis ik onze eerste nog steeds, maar ik ben wel heel blij met de kinderen die we nu hebben. Ik hoop dat jij ook je regenboog baby mag krijgen en dat je zwangerschap goed mag gaan.
Lieve Inu, gefeliciteerd met je dochter maar wat wrang dat het zo gelopen is. Gecondoleerd. Een nieuwe zwangerschap zal in mijn opinie nooit meer hetzelfde zijn. Dat voorgevoel herken ik ook. Ik vond mijn buik nogal klein (1e zwangerschap) en dat werd afgedaan met ‘maar jij bent ook klein’. Bij aandringen werd er een groeiecho gedaan en bleek (na een perfecte GUO) hij dan ook 2 resp 3 weken te klein te zijn. Natuurlijk kun je je onnodig zorgen maken maar zoiets is toch echt een moedergevoel. Wat spijtig dat het dan ook zo gelopen is. En mooi dat je nu weer zwanger mag zijn. Ik hoop dat je desondanks een mooie zwangerschap mag meemaken, hoe doodeng het ook mag zijn. Hier loopt inmiddels een regenboogkindje rond en ik kan net als voorgaande keer alleen maar hopen dat het nu wel goed gaat (weliswaar met aangepaste medicatie). Is er een plan opgesteld voor als je weer zwanger zou worden? Of komt dat pas nadat alle onderzoeken afgerond zijn? Krijg je goede begeleiding met groeiecho’s bijvoorbeeld?
Bedankt voor je reactie. Er is nog geen plan opgesteld, maar ik heb volgende week de eerste echo en daarna een gesprek met de perinatoloog. Ik heb eigenlijk het idee om gewoon iedere week een echo te vragen, want ik weet dat ik me iedere keer toch druk ga maken... ondanks dat ik weet dat die echo's ook geen garantie geven. Jij ook heel veel succes met deze zwangerschap. Onbezorgd gaat het inderdaad nooit meer zijn...
Wat vreselijk dat jij ook een kindje met 35 weken bent verloren... en ook nog zo kort geleden! Weten jullie wat er gebeurd is? Heel veel sterkte!
Veel succes en toch ook plezier volgende week met de echo gewenst. Ik snap die geruststelling ook echt wel. Het liefst heb ik na 20w ook iedere week een groeiecho maar is besloten om dit om de 3w ong te doen. Dat vind ik knap lastig en ik moet maar vertrouwen erin hebben dat dit het goede beleid is, zo is mijn andere zoon immers ook geboren. Ik hoop dat het geregeld kan worden in jouw geval. Dank je wel. Jij ook veel succes ❤️
Ik wil je heel enorm veel sterkte wensen. Hier ook een dochter verloren met ruim 38 weken. Daarna een regenboogzoon en nu zwanger van een dochter. Zwanger zijn zal nooit meer 't zelfde zijn. Ik hoop op een mooi regenboogje voor jullie!