Niet meer dan normaal! En dan moet je jezelf constant nuchter praten. 'Het zal wel meevallen' 'wat is de kans nou' 'verstand op 0 en we zien het wel' enz.. Dat 'gevecht' lijkt me heel zwaar. Blij voor je dat de 'wat als' niet is uitgekomen! Hopelijk over 6 maanden nog steeds schoon
Thanks, daar gaan we voor . Voor nu heb ik er alle vertrouwen in en sta ik er heel positief in. Ben vooral opgelucht. Wel weten wij nog niet of de mini onze laatste is en hoop ik dat alles straks oke is want tsja, je baarmoederhals is wel een stukje korter. Hoeft geen consequentie te hebben maar daardoor neemt de kans op een vroeger geboren baby wel toe. Niet dat wij die plannen nu hebben (absoluut niet) maar weet niet hoe ik er over 5 jaar over denk. Ja, eigenlijk weet ik dat wel. Maar bedoel meer.. weet niet hoe onze situatie dan is.. Ben nu 30 dus alles kan nog. We gaan het wel zien!
Goed om te horen dat de lis goed gelukt is en is meegevallen! 4 maanden geleden nog een poging tot lis gehad hier ivm pap 3b. Ik zeg specifiek poging omdat het uitliep tot een groot fiasco. Mijn bevalling van een jaar geleden was behoorlijk traumatisch en toen ik daar onder lokale verdoving lag en ze begon te schroeien daar beneden, raakte ik in blinde paniek. Noodgedwongen moest de gynaecoloog stoppen. Ik werd naar huis gestuurd en zou worden opgeroepen voor een lis onder narcose, omdat heel duidelijk werd dat dit niet goed zou komen. Thuis aangekomen bloedde ik op een gegeven moment half dood en moest ik met spoed terug naar het ziekenhuis. Blijkbaar waar bij anderen de lis mooi heelt, bleef bij mij het bloed maar stromen. Echt stromen stromen. In 5 minuten was een hele kraamverband vol. Met veel pijn en moeite hebben ze het daar beneden onder controle gekregen. Enkele weken later werd ik opgeroepen voor een lis onder narcose. Heerlijk was dat. Ik kwam en was binnen een uur weer weg. Niks gemerkt van de hele lis. Echter, thuis aangekomen weer hetzelfde verhaal als die keer ervoor. Je zou denken dat ze leren van de vorige keer, ik had het nog specifiek genoemd.... Mocht weer met spoed naar het ziekenhuis omdat ik maar bleef bloeden. Al met al een heftige onderneming die lis. Ben er in totaal 4x voor in het ziekenhuis geweest. 4 maanden na de lis een controle gehad, grotendeels waren de cellen opgeruimd en we mogen weer zwanger worden. Over 18 maanden een controle en hopelijk blijft het weg. Mijn conclusie; ik ben niet gemaakt voor een lis maar gelukkig gaat het bij de meeste dames gewoon soepel.
Shit wat heftig. En dan zeur ik over een bloedvat dat werd geraakt respect voor jou hoor. Gelukkig zijn dit wel uitzonderingen (niet lullig naar jou toe). Ik hoop gewoon zo voor een schone uitslag straks!
Zeker waar! Ben ook een uitzondering in dit geval. Ben blij dat het in de regel gewoon soepel verloopt. Komt vast goed met die positieve uitslag!
Maar jouw geval is ook goed. Want ja, je moet gewoon realistisch blijven. Ik ben iemand die nogal nuchter is. Niet onverschillig nee, oh no. Wel nuchter. Het is niet altijd koek en ei. Daarom ben ik altijd - dit klinkt zo vreselijk - zó dankbaar voor wat ik wél heb. Niks is vanzelfsprekend. Niks mis mee om daarbij stil te staan!