Meiden die hier evaring hebben gehad met galstenen? Ik ben 6 weken geleden bevallen en na 2 weken kreeg ik helse buik en rug pijn...als een gek naar de ehbo gegaan....en er kwam uit galstenen... Ook heb ik er een alvleesklier onsteking Bijgekregen en ben ik opgenomen een week. Heb dit allemaal heel heftig evaren omdat ik net was bevallen en alleen maar ziekenhuis in en uit liep van de pijn. Galstenen zijn gekomen door me zwangerwchap, meiden de hier ook last van hebben gehad? Ik ben er nu nog niet vanaf, wacht nu op de operatie dat me galblaas word weggehaald... Had me kraamtijd tog veeel liever anders gezien helaas.
jep helaas ervaring mee! en niet 1x maar wel 2x net na de bevalling. Bij de eerste kreeg ik het rond de 17 weken maar er kwam eigenlijk niets uit de onderzoeken maar toen sem 4 weken oud was werd ik zo ziek(bleef wel altijd veel pijn houden na de 17 weken) maar toen kwam ik op de seh en idd gelijk opgenomen 10 dagen een week later geopereerd. 5 dagen in het zh gelegen een 1 week daarna weer doodziek terug op de seh weer opgenomen bleek er nog galstenen in me galwegen te zitten. Nou denk je dat ga ik bij een 2de niet meer meemaken en jawel ik heb de pech tijden de zwangerschap door de hormenen steeds galsteen te maken in de galwegen. Ik ben weer 7 dagen opegenomen geweest evy was 6 weken gelukkig mochten de kids er wel steeds bij blijven omdat ik op de kraamafdeling mocht liggen. ik vond het ook heel heftig hoor heb het er nu nog moeilijk mee bij de 2de ben ik namelijk met abulance afgevoerd toen ik onderweg was met de kindjes ergens naar toe de politie is er ook bijgehaald om met mij auto naar het zh te rijden
Jeetje dat is helemaal heftig als je Het 2 keer heb gehad!! Maar als je galblaas verwijderd is dan moet je toch eigenlijk van de pijn afzijn? Omdat je dan geen galstenen meer kan aanmaken? Daar hoor ik mensen over in me omgeving. Ik ben ook bang met eten, durf amper iets te eten bang dat de pijn terug keert. Bij mij zatén de stenen ook bij me alvleesklier en nieren gwlukkig vinden ze wel de weg naar buiten maar dat doet zeer!!! Raar he dat door je zwangerschap dit zo op gang komt, Wie had dat gedacht!! Ben je er nu helemaal vanaf?? En heb je geen last meer? Ik hoop dat als me galblaas weg gehaald is deze ellende ophoud en vooral de pijn. Ik hoop heel erg dat ik dit niet nog een keer hoef mee te maken Bij eventueel een 2de zwangerschap
hier ook iemand met veel galstenen, ik heb 2 heftige aanvallen gehad, ik ben veel pijn gewend, maar ik kon niet lopen, laat staan adem halen, zo benauwd, zon pijn, voor de 1ste heftige aanval wel vaker benauwd gehad en heftige pijn, dacht aan maagzuur, blijkt dus stenen te zijn. ik was op het moment van die heftige aanval(1ste dan) nog zwanger. hier gaat het nu goed, als ik me aan een paar regels hou, geen alchol, dat gaat fout, afhaal chinees, en borrelnootjes(pindas) ik gebruikte al maag tabletten door bepaalde medicatie, als ik nu pijn voel slik ik 1 extra. oja en ik moet optijd eten, doe ik dat niet gaat het ook fout, patat van huis (zonnebloem olie) gaat goed, afhaal of de mac is ook foute boel. en wat ik heb geleerd tijdens een aanval is lopen, bewegen, dan schijnen de stenen sneller los te komen. maar bij een 3de heftige aanval of bij koorts, wordt hij verwijdert
Oh dus jij loopt er nu óok nog echt mee ?? Komt het door je zwangerschap Of wat anders? Ik ben door die galstenen ook echt geel gaan zien.. Gelukkig mag ik het nu afkloppen, ik hoop dat ik snel geopereerd word. Gelukkig weet jij wat je wel en niet kan eten,dat heb ik niet dus eet ik maar kleine beetjes over de hele dag en heel weinig vet. Een aanval doet zn zeer idd heel benauwd en de pijn in je rug o ondragelijk vond ik het juistt stil zitten kon ik niet Want ik kon niet eens liggend van de pijn. @ ninja2 hoe ging jou operatie?? En de dagen daarna?
Ik heb half september de galblaas eruit laten halen. Eerste aanval tijdens de zwangerschap. Dat was schrikken, geen idee wat het was, ik was doodsbang dat er iets met de baby was. Daarna nog een lichte aanval tijdens de zwangerschap. Na de bevalling nog een paar lichte en 2 hele zware aanvallen gehad. toen weer bij de spoed gezeten. Ik werd toen 5 dagen later geopereerd. Dochter lag nog in het ziekenhuis. Was een hele heftige tijd, maar de operatie is heel erg meegevallen.
Nee ik niet Maar bijgeweest met mjn moeder Die ervaring ga ik.niet delen ... Daar word iedereens op slag bang van Maar wees er optijd bij en doe er wat mee !!!
Vijf zes weken na mijn bevalling kreeg ik mijn eerste aanval( wist ik niet pas een paar maanden later werd het bekend dat het mijn eerste aanval was). Ben in feb2010 bevallen en heb z.n 9/10 aanvallen gehad tot mijn operatie. okt 2010 Moest nog een maand of twee wachten toen het bekend werd dat het galstenen waren. Ze laten je er gewoon mee lopen of je nu een baby in huis hebt of niet. Achter af ik sta al niet zo sterk in mijn schoenen is het denk weer de aanleiding geweest voor de ellende die ik dit jaar weer heb mee mogen maken mijn lijntje was op. Achter af had ik veel sneller hulp willen hebben ( operatie) daarna is de rust terug gekomen pff. Moet zeggen heb nu nog respect als ik mensen hoor over galsteenaanvallen leef dan echt met ze mee van ja het doet echt heel erg verschrikkelijk pijn brr. Kan na de operatie alles eten wel merk ik dat ik moeite hou met bijvoorbeeld patat en pinda.s dat verteert op de een of andere manier niet zo lekker maar gelukkig geen aanvallen meer gehad pff.
Hoi, Ik heb ook galstenen gehad door mijn zwangerschap. tijdens mijn zwangerschap 1 keer een crisis gehad, toen de kleine er was 3 weken achter elkaar een crisis gehad. Dus 4 galcrisissen in totaal, echt geen lachertje !!! Dusja, toen is de gal verwijderd door een kijkoperatie. De operatie is gebeurd toen mijn kleine pruts 6 weken oud was, nu maandag is ze 10 weken dus is de operatie een 4 tal weken geleden gebeurd. De operatie is voor mij zeer goed meegevallen, en ik kan terug alles eten & drinken. Ikzelf zag ook enorm tegen de operatie op, maar nu ben ik blij dat ik er vanaf ben. Geen pijn meer gehad, dus ik voel me supergoed
Mijn galblaas is in 2007 met spoed verwijderd. Had al aardig wat aanvallen gehad, meestal was dat 's nachts. Werd totaal 2 keer 's nachts naar huis gestuurd door de spoedeisende hulp met een paracetamol. Maar bij de derde keer ben ik 's nachts opgenomen en gelijk die zelfde ochtend hebben ze mijn galblaas via een kijkoperatie verwijderd. Er was van binnen veel ontstekingingen, en kreeg helaas veel bijwerkingen waardoor ik nog 5 dagen in het ziekenhuis heb gelegen. Nu 5 jaar verder heb ik nog steeds wel last van galaanvallen, omdat de galblaas alleen maar een soort van opvangbakje is voor je overtollige gal. Je lichaam maakt dus gewoon nog gal aan en voor de mensen die er gevoelig voor zijn voor het aanmaken voor galstenen, kunnen ze nog in de galwegen blijven steken, waardoor er precies de zelfde klachten aanwezig blijven, meestal wel in een mindere mate. Ik zelf ben voor aanhoudende klachten op een soort van dieet gezet. Daardoor ben ik er achter gekomen waar van ik sommige dingen absoluut niet moet eten. Zoals eieren, chocolade, pinda's, steenhoudende vruchten zoals peren en frituur. Ook door stress kan je er last van krijgen.
Ben blij om te horen dat jullie de operatie goed hebben doorstaan en vonden mee vallen. Ik ben best wel bang voor de operatie... Ben nog nooit geopereerd. Gek he dat die zo opspeelt als je zwanger / bevallen bent .. Ik wist ook niet wat me overkwam met de eerste aanval wat deed dat zeer en niet wetend nog wat het is. Heb veel naar ehbo gelopen in de hoop dat ze me hielpen. Ben 5 x weggestuurd met de mededeling als het erger word kom je maar terug..en een paar pilletjes mee naar huis die niet hielpen..., Gelukkig had mijn vader morfine capsules in huis die ik mogt nemen dat hielp gelukkig wel. Gelukkig kreeg ik ook morfine spuiten toen ik werd opgenomen in het ziekenhuis. Ze hebben alleen veelste lang gewacht met me te helpen daardoor kreeg ik dus een alvleesklier onsteking en werd alles erger...kreeg te veel infuus binnen daaardoor veelste hoge bloeddruk gekregen me aderen zijn gaan ontsteken door het infuus want dat hadden ze te lang laten zitten ...ze zijn veelste makkelijk geweest in dit ziekenhuis en neem ze dat ook kwalijk. lag te janken van de pijn en nog sturen ze ke maar huis terwijl ik niet eens voor me dochtertje van 2 weken kon zorgen door alle ellende. Ik hoop dat alles na de operatie beter gaat. Gelukkig gaat het met jullie meiden nu ook weer goed na de operatie !!! Weet wat voor ellende het is. Hoe doen ze eigenlijk de operatie ?
Jeetje heftig soppie!! Je zou denken dat als je geopereerd bent er vanaf bent?? Pff moet er niet a an denken nog last te van te hebben na de operatie ik hoop dat je wel minder pijn hebt? Ik werd ook elke keer naar huis gestuurd ... Terwij ik lag te vergaan van de pijn... Eerlijk gezegd ben ik er nog niet achter wat ik wel en niet kan eten , chocola is bij mij dus geen probleem maar ik let wel erg dat ik niet al te vet eet ...veelste bang dat de pijn weer terug keert. Wat een elende ïs dit he vooral als je net bent bevallen , Het overvalt je zo erg, net een kindje en vervolgens in het zielehuis liggen met pijn , ik vind trouwens deze pijn erger dan die van de hele bevalling. Zijn hier meiden die daanna weer zwanger zijn geworden en geen las meer hadden van galstenen daarna ? Ook omdat je geopeerd bent?!
ja de operatie ging wel oke had wel veel last van het lucht wat ze inspuiten. Ik heb wel 5 dagen in het zh gelegen omdat ik me zo zwak voelde. normaal mag je de volgende dag weer gaan. Toen ik thuiskwam heb ik het weekend hulp gehad daarna stond ik er weer alleen voor maar dat ging wel goed
krijg je dan niet regelmatig controles? Ik heb dit namelijk ook en krijg nu vaker controles en ercp,s als ik er echt weer veel last van heb.
Ik kreeg een paar weken na het overlijden van mijn moeder last ervan, echo gemaakt; en wat bleek stenen (had er nog nooit last van gehad!) maar goed ik had dus wel meteen 3 / 4 aanvallen per week snachts (waarvoor ik dan een morfinespuit moest gaan halen in het ziekenhuis want diclofenac / tramadol werkte niet altijd genoeg) toen verder onderzocht, bleek ie ontstoken, toen MOEST ik dus wachten (anders hadden ze hem meteen eruit gehaald maar dat is gevaarlijk als het ontstoken is) dus AB kuur mee maarja aanvallen bleven maar komen, uiteindelijk hebben ze hem na 6 weken alsnog (licht) ontstoken eruit gehaald want het was geen houden meer, het was wel via kijkoperatie gelukt maar zat op het randje en ze hebben ook mijn lever geraakt (geen schade maar wel extra pijnklachten e.d.) ook mijn spier heb ik maanden last van gehad. Nu pas voel ik me eindelijk een beetje beter.... (en ik ben alweer 5 maanden geleden geholpen)
Drama he die galstenen! Ik hoef veder geen controles de aanvallen zijn sinds vorige week weg...dus hopen dat het zo blijft. Ik kan Pas ook zo Laat worden geholpen omdat me alvleesklier ontstoken was en ze dus niks konden doen..gelukkig is die ontsteking weg en gaan ze nu eindelijk wat doen. Vervelend dat je na de operatie zwak voelde Hoop dat t nu beter met je gaat.. Die morfine spuiten waren erg fijn meteen alle pijn weg, Die had ik ook wel voor thuis gewild hihi. Ik heb nu diclofinac en die slik ik 2x per dag óok als ok geen pijn heb, Zo bouw ik me spiegel een beetje op van binnen. Duurt de operatie lang?!
Na de zwangerschap kreeg ik ook helse buikpijn, rugpijn, overgeven, zweten, misselijk. Uiteindelijk was het TE erg en ben ik naar de hap geweest op zaterdag Bleken galstenen te zijn. Naar huis met medicijnen en moest maandag naar de ha zeiden ze Diezelfde nacht nog een aanval. Gewoon thuis gebleven. Zondagochtend weer een aanval. Terug naar de hap. Volgestopt met medicijnen maar niets hielp. De pijn bleef. Direct doorgestuurd naar de seh. De hele dag lekgeprikt voor bloed en echos gemaakt. Savonds kreeg ik de mededeling dat ik direct opgenomen zou worden omdatmijn lever en alvleesklier waren aangetast Mijn zoontje was 3 maanden en bij opa. Ik was in paniek, had ik niet zien aankomen. Na veel tranen mocht ik naar huis op 1 voorwaarde. Bij lichte pijn direct terug komen! De volgende ochtend werd ik wakker en was ik volkomen geel! Me ogen, me huid en voelde me niet lekker. Ik gebeld naar seh, moest DIRECT komen. Ik werd gelijk meegenomen, onder lichte narcose gebracht en de stenen werden met een slang via me mond weggehaald. (werd nog wakker tussendoor, is geen pretje met zo'n ding in je keel!) Toen werd ik naar mijn kamer gebracht waar ik 3 dagen ben verbleven, constant aan het infuus. Ik mocht al die dagen niets eten en niet drinken. Best vervelend als je 3 kamergenoten ontbijt, lunch en avond eten krijgen Uiteindelijk mocht ik naar huis omdat mn lever en alvleesklier weer normaal waren. Een maand later (afgelopen mei) is mijngalblaas verwijderd. In die maand heb ik nog een aantal aanvallen gehad, maar ja moest wachten. Nu is hij er sinds mei uit en moet ik bekennen dat ik nog steeds een aantal aanvallen heb. Niet zo heel extreem met het zweten en overgeven. Maar wel de pijnen in buik en rug gepaard met misselijkheid. Ik heb altijd pijnstillers bij me, waar ik ook naar toe ga. Denk dat een ha weinig voor me kan beteken, aangezien die galblaas eruit is, vandaar dat ik niet ga. Sorry voor het lange verhaal, hoop dat het gauw goed met je gaat!
Jou verhaal komt erg overheen met die van mij. Maar ondanks dat je galsblaas weg is heb je nog last? Ik hikt juist day mensen dan geen last meer hebben... Vervelend zeg!!! Daar ben ik dus zo bang voor.. Ik vond de pijn echt hels. Nu sinds een weekje geen last meer zelfs met eten niet. Hopen dat het zo blijft. Ook ik ben lekke geprikt tijdens dat ik werd opgenomen elke dag bekeken Ze me bloedwaardes en of me alveesklier onsteking al minder werd. Gelukkig is die gezakt en wacht ik nu op de operatie. Ze wouden mij al eerder opnemen maar omdat ik zat te janken in het ziekenhuiis omdat ik graag bij me dochter wou zijn kon ik naar huis...ik wou dit allemaal niet ik was even verdoofd er kwam zo er, me af ...trok het even niet. Zelfde als jij zelfde nacht nog een aanval en vogende dag was ik hartstikke geel, handen armen , gezicht!!mp vreselijk zelfs me urine was hartstikke donker. Toen opgenomen en een week gelegen.. Nu lijkt t wel weer te gaan , maargoet wil hier heel graag vanaf.. Ik hoop dat na de operatie de pijn weg blijft .. Dankje voor je verhaal! Typische dat er zoveel vrouwen mee rond lopen na zwangerschap Helaasd had ik ook eerder geholpen kunne worden alleen werd ik steeds naar huis gestuurd waardoor die onsteking erbij kwam en die eerst dus weg moest zijn....zucht!! Herken me erg in jou verhaal.
Onze verhalen komen erg overeen ja. Mijn urine was ook heel donker. Gewoon donker oranje. Ik heb nu helaas af en toe nog aanvallen. De artsen van het ziekenhuis zeiden dit ook tegen me, ik ben jong (27) totaal geen overgewicht (1.74 bij 69 kg) dus snapte niet zo heel erg goed waarom ik er zoveel heb (kreeg het potje met stenen mee naar huis ) En hierdoor zou ik, ondanks mijn galblaas weg is, ik alsnog galstenen aanmaak. Deze Komen direct in mijn maag maar soms kan het zijn dat er nog 1 ergens blijft hangen. Heb je al een datum staan voor je operatie ? Of ben je nog aan het wachten? Ik heb wel medelijden met je, want ik weet wat het is, en heb jij ook dat je bijna niet durft te eten omdat je bang ben een aanval te krijgen? Ik hoop dat je snel geholpen word en die stomme stenen niet meer terug komen