Raar of niet? Mijn zoontje wordt in december 4, maar kan nooit vertellen wat hij bij de peuterspeelzaal verteld heeft. Als ik het hem vraag trekt hij vaak een raar gezicht, wat mij zegt dat hij het niet weet.. Heel af en toe verteld ie een klein ding. Is dit niet raar of juist normaal? Ik heb het idee dat alles langs hem heen gaat?
Normaal hoor... Dat is het eerste jaar op school niet anders. Dacht eerst ook dat het aan dochterlief lag.. Tot ik eens lekker bakkie thee dronk bij een groep2 moeder diemvanalles vertelde wat ze in de klas hadden gedaan "Want jouw dochter vertelt vast nog niet zoveel... Dat deed de mijne vorig jaar ook nooit" (Ging over de nieuwe juf in de klas zegmaar...)
mijn dochter verteld heel veel, is een ontzettende kletskous. Een vriendinnetje verteld ook nooit iets over school. Ze zegt of leuk of ze zegt dat ze zegt dat ze het niet weet. En zo zijn er heel veel.
Onze dochter heeft ook maar zelden wat verteld. Ze antwoordde ook standaard met 'weet ik niet'. Maak er niet zo'n punt van, meestal als ik er niet echt meer naar vraag komt ze uit zichzelf met wat ze gedaan heeft of bijv bij het eten als papa vraagt hoe het was vandaag. (Scheelt misschien wel dat mijn man en ikzelf ook zo waren van kleins af aan en al snel gek werden van iedere keer de vraag: hoe was het op school/wat heb je op school gedaan etc etc, vanaf een jaar of 4,5 antwoordde we beiden alleen nog maar met 'gewoon' ).
Ok, dan zal het wel meevallen. Omdat mijn schoonmoeder ook al zei laatst: Hij verteld nooit iets he als je hem vraagt wat hij gedaan heeft op de peuterspeelzaal? Nee klopt hier thuis ook niet zei ik, vandaar mijn vraag.
Wel herkenbaar, zeker vorig jaar. Maar steeds vaker komen er wel verhalen uit, zo leuk!! Als ik gericht vraag, zegt ze meestal 'alles', 'weet ik niet (meer)', 'ik heb met alle kindjes gespeeld', wie waren er dan? 'iedereen' Maar nu komen er dus opeens uit t niets verhalen. Wel hele specifieke dingen vaak, niet dat ik dan weet wat ze de hele ochtend heeft gedaan.
Ik vraag meestal een beetje door. Standaard antwoord is hier namelijk 'gespeeld..'. Dus ik vraag dan met wie, waar, waarmee, welke juffen er waren, wat ze gegeten heeft. Dat weet ze altijd precies. En soms begint ze er zelf over en komen er hele verhalen.. Onze dochter is trouwens ook een enorme kletskous.
Wat ze gegeten heeft, daar heeft ze wel altijd al goed op geantwoord, maar sinds kort pas (soms) op de rest. Tis ook een kletskous, maar dit is dus kennelijk moeilijk.
je moet denk ik wat gerichtere vragen stellen. De vraag : wat heb je gedaan? is zo groot! Je kan dan beter vragen stellen van : heb je vandaag met de blokken gespeeld? Heb je geknutseld? Heb je buiten gespeeld? enz enz. Zegt ie ja dan kan je vragen of het leuk was, en met wie hij heeft gespeeld, wat heb je gebouwd? wat heb je getekend? etc etc. Dan heb je al een onderwerp aangesneden en kan ie daar over verder praten.
Hier vertellen ze ook bijna nooit iets. Hooguit: buitengespeeld of koekje gegeten. Ik vraag het altijd aan de juf en als ik dan thuis ben kan ik daar op doorgaan. Zo probeer ik dan een klein gesprekje te hebben. Maar dan nog, zeggen ze er nauwelijks iets over. Schijnt op de basisschool ook nog veel voor te komen.
oké dus het is normaal. Nooit geweten joh. Onze dochter is ook een kletskous maar als ik haar vraag wat ze op school gedaan heeft, weet ze het idd niet. As ik gerichte vragen stel, antwoord ze wel en soms triggert dat haar om meer te vertellen. Maar ik begrijp nu dat dat dus met de leeftijd te maken heeft. Mooi weet ik dat ook weer
mijn zoontje vertelt wel specifiek.zeker als er iets bijzonders gebeurd is, en dat een meisje gepoept heeft met veel stank is al noemenswaardig.
heel normaal mijn zoon is net zo, de directrice va de basischool heeft het me zo uitgelegd: dat wat op school gebeurt van hem is, dat hij dit moet verwerken en dan je als moeder hem met rust moet laten en niet teveel na vragen. Nu heeft mijn zoon een meester de vaak even de weekplanning mailt zodat ik weet wat hij gedaan heeft. En dit werkt! ik vraag hem nu: heb je vandaag lekker geverfd? en dan komen de verhalen! Als ik vraag hoe was het op school dan zegt hij alleen maar": goed... meer niet als je weet wat ze doen en daarover begint dan verteld mijn zoon dus wel. en heel vaak "s avonds als we lekker samen even TV kijken dan verteld hij wel weer hele verhalen of als hij wat ziet bij mij en dat hij dat herkent van school
Hmm, Julia is ook niet zo happig op vertellen. Meestal zegt ze: 'Gespeeld!' Maar wat doet hij als je wat (open) vragen steld? Wat vond je het leukst vanmorgen, waren er ook andere jongens, weet je nog hoe ze heten, waar speel je buiten vaak mee, hebben ze ook een tractor of een fietsje, etc. Misschien kun je hem daarmee wat uit de tent lokken?
Mja wat hier soms ook wel werkte wad beginnen bij het begin enfant even op weg helpen. Dus jullie zaten in de kring.. En wat zei juf allemaal? Oh en wat gebeurde er toen?
Als ik gerichtere vragen stel zegt hij vaak dus ook gewoon niets, dat is het hem juist. Maar ik lees hier wel dat het normaal is, dus maak ik me geen zorgen verder.
wat je ook kan proberen is om de vragen te stellen als je nog op de speelzaal bent of op de weg naar huis. Voor onze oudste is het zo dat school, school is en thuis is thuis. Op school ( naja, MKD dan ) als ik hem ophaal dan wilt ie nog wel wat vertellen als ik het vraag en soms op de weg naar huis ook wel. Maar zodra ie thuis is dan bestaat school niet meer en dus praat ie er niet meer over.
Mijn zoon verteld ook nooit gezellig wat hij allemaal heeft gedaan. Als ik hem vraag wat die heeft gedaan; krijg ik standaard het antwoord, stout gedaan, geschreeuwd en gehuild op een cynische toon. Dat doet hij allemaal niet hoor, volgens de leidsters is hij heel lief en meegaand. Hij zegt dat alleen maar om mij te plagen
Sorry, maar moest er wel een beetje om lachen Gisteren vroeg ik dochter wat ze met papa gedaan had die middag. Hij had al bekend dat ze een ijsje hadden gegeten. Dochter: een ijsje gegeten, snoep gekocht en chocolademelk gedronken! Bleek niet waar te zijn .