Mijn zoontje heeft een tijdje geleden heel erge obstipatie gehad. Nu is zijn ontlasting weer goed en zacht, sommige dagen ietsje aan de harde kant maar niet echt hard. Omdat hij af en toe sindsdien huilbuien had, poepie poepie zei en dan na het poepen gekalmeerd was trok ik de conclusie dat het toch neit helemaal lekker zit daar. Dus ben ik naar de huisarts gegaan, ze heeft gekeken maar kon niks zien, maar heeft toch een verdovende zalf meegegeven voor een tijdje. Nu deze week wordt hij soms in de ochtend heel driftig wakker, huilen, slaan, maar het valt me op zodra hij gepoept heeft dat het afgelopen is, niet elke keer, soms stopt het gewoon en dan poept hij pas 2 uur later. Dus weet ik ook weer niet zeker of het hiermee samenhangt. Iemand enig idee wat dit kan zijn zo'n driftbui in de ochtend? Zal het samenhangen met het poepen aangezien hij dit toch telkens roept, of is het nu een obsessie geworden en roept hij het om iets anders duidelijk te maken (hij roept het namelijk ook op andere momenten als hij zijn zin wil krijgen lijkt het), zullen het tandjes zijn? Pfff ik weet het niet meer, maar het lijkt me dat dit niet een gewone peuter driftbui is, dat de oorzaak toch pijn is. Anders ga ik toch maar weer de dokter bellen...
En hoe gaan jullie met zo'n driftbui om, hij gaat slaan schoppen, ik vind het zielig en tegelijk moet hij natuurlijk leren dat hij niet mag slaan of schoppen ook al heeft hij pijn, maar als ik hem dan streng toespreek wordt het nog erger...