hoe doe je dat? Mijn jongste slaapt overdag bijna nooit in zijn bedje. Wakker wegleggen werkt totaal niet, dan moet ik er een half uur naast zitten en over zijn hoofdje aaien. Ondertussen ben ik constant nerveus omdat de oudste alleen beneden is. Of die komt als de kleine net slaapt de kamer binnen stormen en dan kan ik weer opnieuw beginnen. Slapend wegleggen lukt ook niet. Alleen als ik hem in de maxicosi leg slaapt hij eventjes door, in bed of box is hij meteen wakker. Overdag slaapt de jongste daarom bijna altijd in de draagdoek. Opzich prima, maar ik zou toch graag een beetje regelmaat in mn dag krijgen, en die is nu ver te zoeken. Ik zou het fijn vinden als hij in ieder geval 1 slaapje in zijn bedje doet, zodat ik even de was kan doen, of strijken (doe ik echt niet met de draagdoek om) of even met de oudste kan voetballen. Ook savonds krijg ik hem niet in zijn bedje. Vaak wil hij de hele avond aan de borst en slaapt dan even op mijn arm of de bank. Pas als wij naar bed gaan gaat hij een paar uurtjes in zijn eigen bedje. Hij is dan echt in coma, en dan kan ik hem wegleggen, maar na de nachtvoeding krijg ik hem er al niet meer terug in. Hoe pakken andere moeders dit aan? Ik ben erg benieuwd hoe jullie dagen er zo'n beetje uitzien.
Lastig, zeker wanneer je er nog eentje hebt lopen. Maar je doet het erg mooi zo. Je probeert je kindje de nabijheid te geven die hij nodig heeft. Je zult merken dat het veranderd. Vanzelf ook nog eens! Moeilijk te geloven als je er midden in zit. Maar lees mijn geopende topics maar eens terug. Hier ging het namelijk precies hetzelfde. Moet mijn berichtje afkappen. (zoonlief wordt net wakker). Maar mij tips waren meer van huishoudelijke aard ipv om de situatie te veranderen. Misschien kom ik later nog eens terug. Nu maar eerst een kletsend guppie uit z'n bedje halen. Geloof me, dat was een paar maanden geleden heeeeeeeel anders.
Oh hij gaat weer liggen dus ik typ nog even door. Probeer je niet zo druk te maken over het huishouden. Strijken deed ik in die tijd bijna niet. Deed ik de fijne was 5 minuten in de droger en hing het daarna meteen op hangers. Resultaat: kleding glad genoeg en na een dagje drogen hang je het zo in de kast. Oh en draag niet teveel bloesjes/overhemden als dat kan. Scheelt ook veel. Een swiffer in de hoek van de kamer als je laminaat oid hebt is ook handig. Kun je stofzuigen een keer overslaan en je veegt zo alle troepjes op het oog netjes. Koken deed ik met zl op mijn buik ook wel. Alleen zorgde ik dat ik het snijwerk deed als hij wakker was, in de box lag of in het zitje van de triptap bij me in de keuken stond. Als hij sliep, mieterde ik alles zo in de pan. Veilig? Weet ik niet. Ik stond zijwaarts met een zo lang mogelijke arm in de pan te roeren en zo ver mogelijk van het fornuis en afgieten liet ik aan mijn man over die dan net thuis kwam. Je kunt ook een heupknoop proberen voor je kleintje. Dan zit hij wat minder voor je buik. Dit is maar een korte periode dat het zo gaat. Investeer in 'makkelijk denken' en bedenk je dat het vanzelf en vast snel weer veranderd zonder je zorgen te maken of je geen schema's erin moet krijgen. Voor je het weet kun je het hele huishouden doen, een puzzel maken met je oudste en maak je het gezellig in huis vlak voordat je man thuis komt. En dat allemaal terwijl spruit in z'n bedje slaapt. Hier is het ook gebeurd! Nu gemiddeld 2,5 uur aan een stuk overdag. We begonnen met 5 minuten.
Hier ook weinig regelmaat omdat ik m'n oudste dochter van 4 telkens naar school moet brengen en halen. En hup...dan gaat m'n kleine man gewoon mee in de maxi cosi of reiswieg. Heb het idee van ritme en regelmaat maar laten varen, dat gaat hier gewoon niet lukken. Hetzelfde met de "regeltjes" van wakker in bed liggen enz...ik ben al blij als ik hem een keer in bed kán leggen, aangezien ik constant op pad ben voor m'n gevoel. Wat ik hier doe, en dat zal misschien echt niet pedagogisch verantwoord zijn, maar is hem naar bed brengen en als hij gaat huilen, dan is dat maar even zo. Zeker als ik weet dat hij net een flesje opheeft, een schone luier, geen duidelijk aanwijsbare redenen waarom hij huilt laat ik hem soms eventjes gaan in z'n bedje. En tuurlijk ga ik naar hem toe als ik aan z'n huiltje hoor dat er wat aan de hand is. Maar anders probeer ik zo snel mogelijk de dingetjes te doen die ik écht even gedaan wil hebben ( strijken doe ik momenteel ook niet hoor, dat komt wel weer als ik wat meer tijd heb). Hier werkt dit voor mij het beste. Of ik het niet erg vind om hem te horen huilen? Tuurlijk wel, maar ik denk dat hij meer heeft aan een moeder die daarna weer rustig is, dan dat ik me eigenlijk loop op te vreten omdat ik nog zoveel had willen doen
bedankt! Ja koken met de draagdoek doe ik ook wel eens maar toch liever niet als het even kan. Ik begrijp dat hij mijn nabijheid nodig heeft en die wil ik ook graag geven, laten huilen voelt voor mij echt niet goed. Als het echt niet anders kan is het natuurlijk niet anders maar ik probeer het wel te voorkomen. Ik heb hem overigens 15 minuten geleden slapend in zijn bedje gelegd (met speentje) en heb hem nog niet gehoord! Dus even snel de keuken op geruimd en ga nu de oudste even aankleden.
Wel herkenbaar, hier een kleintje van 4 weken en een peuterdochter van 2,5. Toen zij klein was draaide 'alles' om haar ritme. Nu moet zoonlief ook wel eens twee tellen langer huilen omdat ik af en toe ook echt naar de wc moet, of dochter.... Of we moeten eten of dochter moet klaar voor de psz... Slaapt hij, dan wil zij met mij kleuren of puzzelen of kleien of buiten spelen... Gelukkig slaapt ze tussen de middag nog en is dat meestal ook een slaapmoment voor ons zoontje. Kan ik ook even gewoon lekker zitten. Zoontje slaapt nu nog in de kinderwagen in de woonkamer maar ik weet niet hoe lang dat nog lukt. ' s nachts slaapt hij in een ledikantje naast ons bed en onze slaapkamer is beneden, dus daar kan hij straks overdag ook slapen, maar zal toch wel eens wat heen en weer lopen worden.. Nu is het nog makkelijk even een speentje erin of kinderwagen heen en weer wiebelen en ondertussen dochter in de gaten houden of kopje koffie opdrinken voor het koud is. Het blijft een beetje zoeken, vooral omdat het ritme van die kleintjes nog zo wisselend is en ook nog veel zal veranderen de komende weken en maanden.. Maar ooit wordt het makkelijker!
Hier ook een kindje die veel bij mij wil zijn, maar gelukkig is het ons enige kindje. Ik moet zeggen dat ik het heerlijk vind om samen te zijn, de hele dag door! Ik doe gewoon alles wat ik normaal ook doe, maar dan met mijn liefje op mijn buik. Ook strijken en koken, al let ik dan natuurlijk extreem goed op. Nu steken haar beentjes nog amper uit, ze is nog zo klein, als ze groter wordt, weet ik niet of ik nog durf te koken met haar op mijn buik. In het begin vond ik het best jammer dat ik zo weinig tijd voor mezelf had en dat ze absoluut niet alleen wil slapen, maar ik hou vast aan de gedachte dat ik haar nu het beste geef, mijn nabijheid, waardoor ik veel meer geniet.
Hier precies hetzelfde. Zoontje nu 3,5 mnd en dochter ruim 2,5. Hij wil ook de hele dag bij mij zijn, al vermaakt hij zich iets langer in de box alleen. Maar alleen in slaap vallen in bed is hem nog nooit gelukt. Hij wil altijd bij mij zijn. Als we 's avonds op bed gaan en hem in zijn kinderwagenbak naast ons bed leggen, is het wel goed en slaapt hij de hele nacht door. Ik heb me er bij neergelegd. Ik hou er niet van om hem veel te laten huilen als hij bij mij rustig is. En ik weet dat de tijd dat ze lekker bij je willen liggen (slapen) snel over is, dus ik geniet er maar van. Huishouden wat minder en komt dan later wel weer. Ik heb me er wel heel druk om gemaakt maar leg dat nu maar naast me neer... Het is wel lastig maar het wordt vast vanzelf beter... Is bij de oudste ook gelukt...
Hier een dochter van 3,5 maand en een zoon van 5. Mijn dochter slaapt wel in bed. Maar ook niet die eerste weken. Ik probeer een beetje vaste tijden aan te houden. Maar toch is elke dag weer anders. Het is ook gewoon weer wennen met 2 kinderen. Aan het eind van de dag wil mijn dochter niet in bed en kan best lang huilen dan. Net wanneer de oudste gedoched moet worden tafel afgeruimt enz. Dat vind ik ook lastig hoor. Maar ja niks aan te doen. Dan maar even huilen, houdt van zelf wel weer op. Ik denk dat je het gewoon moet laten gaan. Probeer hem elke dag wel gewoon op bed te leggen lukt het niet dan weer in de doek.
jongste hier heeft ook geen ritme erin zitten en slaapt niet goed overdag (snachts gelukkig wel). Als ze wakker is heb ik dr vaak op schoot, als ze slaapt en ik kan dr weg leggen is het heel snel aan het werk. En kom ik er die dag niet aan toe: morgen weer een dag (of die dag er na of volgende week...) Boekje lezen etc met de andere 2 lukt ook als ze op schoot zit of aan het drinken is.
Drastisch maar ik heb voor 5 dagen oppas geregeld voor de oudste werd gehaald en gebracht en kon ff rust en regelmaat erin brengen Ingebakerd en steeds naar bed gebracht Ff gereset was met 6 weken En het heeft geholpen! !! Gaat nu super en kan weer steeds flexibeler zijn Ze slaapt overdag 3x 2u en ik leg dr wakker in bed
Hier is er ook nog geen regelmaat te vinden. Zl is bijna 2 maanden en dl bijna 2 jaar. Overdag kan hij bijna niet in slaap komen. Vind ik ook niet raar met een super drukke zus die behoorlijk wat driftbuien heeft. heb er moeite mee om hem te laten huilen dus zorg ik ervoor dat hij zo min mogelijk huilt. Plus ik wil onze dochter ook haar aandacht geven, plus ik wil het huis ook nog spik en span hebben. Dus ik wil veel te veel en heb er echt moeite mee dat het niet allemaal lukt. Onze zoon komt snachts ook nog eens 2 a 3 x voor voeding en dl wordt ook nog regelmatig eens wakker snachts. Op dit moment voel ik mij aardig gebroken, had niet verwacht dat een tweede kindje erbij zo zwaar zou zijn. Het gene dat mij nu op de been houdt is de gedachte dat dit allemaal maar tijdelijk is. En dat er ooit weer een dag komt dat is eens een nacht kan doorslapen
O wat herkenbaar allemaal! Ik kom voor mn gevoel ook nergens aan toe. Ik vind het binnenzitten met twee best lastig en probeer eigenlijk vaak zoveel mogelijk op pad te gaan, maar dit is natuurlijk niet bevorderlijk voor de regelmaat en al helemaal iet voor mn huishouden . Gelukkig is het allemaal maar tijdelijk. Ik probeer me daarom maar niet te druk te maken. De jongste slaapt gewoon buiten in de wagen of binnen bj mij in de drager en doet soms nog een hazeslaapje in de box. Ze drinkt goed en oogt happy, dus ik ga er maar vanuit dat ze het niet al te slecht heeft.
Ik vraag mij nu nog af hoe ik die eerste periode door ben gekomen, maar het komt goed, blijf realistisch als hij/zij een dag heeft dat het niet gaat ja dan gaat het niet, mijn oudste zat een maand op school ik moest een kwartier lopen dus was overdag 2 uur per dag ebzig met naar school heen en weer dat was best wel pittig 3 weken na een keizersnee. Het huishouden deed mijn man, een swiffer werkt niet met huisdieren. Koken dat lukte mij wel, onze dochter was wel makkelijk weg te leggen gelukkig maar ik liet haar ook wel eens heel even jengelen. Eten klaar maken voor het koken deed ik in de ochtend direct bijvoorbeeld.
Niet te geforceert proberen en gewoon doorgaan zoals je doet, zou ik zeggen 😊. Weet niet hoe oud je jongste precies is maar hier kwam het ritme rond een week of 6-8 grotendeels vanzelf. Al had de kleine ook wat hulp nodig bij het inslapen in eigen bedje hoor, dit deed ik op jou manier oefenen in de middagslaap (als oudste ook in bed ging) en in de avond.
bedankt voor alle tips! Ik 'oefen' nu met het ochtend slaapje. leg hem dan wel slapend weg en dan slaapt hij nu al 2 dagen 30 min. Daarna verder slapen in de doek.