Het enige dat ik nu denk is dat ik zo jaloers ben op dat er zoveel kinderen zo lang op een tablet kunnen kijken zodat je nog verder kan slapen
Nou die tablet lukt wel, maar hij wil niet boven blijven maar ook niet alleen beneden zitten...( wordt volgende week 6 jaar) dus je begrijpt het wel.... zeurt net zolang aan je kop dat je ondertussen al zo pissig bent dat je klaarwakker bent.... en ook nooit bij zijn vader,nee mamma moet mee. Zit je morgens met een chagerijnige kop aan je kopje koffie en zoon is het zonnetje in huis...
Mijn zoontje is gek op bananen, zo gek dat wanneer hij die dingen ziet thuis of niet thuis helemaal hysterisch wordt als hij naar zijn zin niet snel genoeg een banaan krijgt. Als ik hem de kans geef eet hij zo een tros bananen in één keer op. Dus ik was een keer eten koken, en hij had al een banaan op en bleef maar zeuren en drammen om nog een banaan. Toen ik nog geduld had zei ik nee we gaan zo eten en je hebt al een banaan gehad. Maar na 10 minuten zonder een seconde stilte was ik zijn gedram wel zat en hem toch maar een banaan extra gegeven. Liever een banaan dan snoep.
Als ik al 100x gezegd heb tegen de kinderen dat ze hun beker moeten leegdrinken en ze nog steeds met die ene beker bezig zijn dan pak ik een pak fristi en zet die op tafel. Dan is die beker zo leeg en word gevuld met fristi wat zo weggedronken word. ze drinken ontzettend slecht op sommige dagen en dan ben ik allang blij als ik een manier vind waardoor ze wel drinken.
Ik geef de jongste vaak na dr middagslaapje chocolade zodat ze zonder strijd dr speen uit doet en daarna is ze dat ding dan vaak vergeten.
Oh ja, herkenbaar. Als ik onze middelste wakker moest maken van z'n middagslaapje om de oudste uit school te halen, was 'ie altijd zoooo chagrijnig (en logisch ook - lig je lekker te slapen, moet je weer de kou in...). Dan gaf ik ook meteen bij het wakker worden een koekje dat 'ie onderweg op mocht knabbelen. Scheelde een hoop gejammer
Filmpje bij nagels knippen. Tv bij koken. Tv als ik moe ben (vaak, dus). Zoet op brood. Toegeven aan zijn verzoek om erbij te komen liggen in bed. Koken wat meneer lekker vindt. Ik maak het mezelf niet moeilijker dan nodig, eigenlijk.
Hier een echte loedermoederactie: Geen zin in drama maar sinds de vakantie zit hij te vaak op zijn tablet en anders alleen maar te zeuren erom: oplaadkabel is kapot en dat duurt echt wel een week voordat er een nieuwe is...... hij weet ervan en heeft net zijn laatste 5 minuten gehad.. Na 1 dagje zeuren vergeet hij dat ding toch weer half dus zooo schuldig voel ik me echt niet! Iemand nog een tip voor een bepaalde app die ik kan installeren qua schermtijd?
Bewust of onbewust is wel een wereld van verschil.. Ik begrijp zoiets ook niet is het nou zo moeilijk om die 9 maanden vol te houden.
Mijn dochter van bijna 3 was de hele middag al over alles aan het zeuren. Dit was niet goed, dat moest niet zo blablabla. We zijn bezig met zindelijk worden maar ze bleef huilen dat ze een luier wilde. Ik was ondertussen het avondeten aan het voorbereiden en ze komt in haar blote kont van het toilet af (dacht ik). Ze vroeg om een luier dus ik wil er een pakken maar ze waren op. In het donker naar de gangkast gelopen en daar een luier gepakt en in de donkere gang aangedaan. Ze begon direct weer te schreeuwen "neeeeheeee, dit is niet de goede luier, ik wil een andereeeee luieeeeer". Dus ik snauwend "dit is de enige soort luier die we hebben, je doet het er maar mee". Man komt thuis, ze zegt "oh papa ik moet plassen". Dus hij zegt je hebt volgens mij een luier om. "Ja maar hij zit niet goed"... Had ze haar onderbroek er nog onderaan.. arm kind, voelde me zo'n slechte moeder
Overigens ben ook ik regelmatig een loedermoeder. Omkopen met chocolade of speen gebeurt hier ook. Met een kind met iets veel te veel temperament bewaar ik soms graag de rust door driftbuien te voorkomen.
De kinderen kunnen ondertussen zichzelf vrij goed vermaken terwijl wij nog even slapen. We zijn vrij streng mbt tv, en in principe kijken ze die dan ook niet op de weekend-ochtenden. Als papa en mama echter nog even zeker willen weten dat ze niet gestoord worden dan mag het ineens wel, sterker nog, dan komt papa het aanbieden
Door wat andere topics schoot deze loedermoeder actie van 5 a 6 jaar geleden weer naar boven (sorry alvast als ik hem niet compact kan omschrijven). Ik haalde mijn zoon op bij oma en in de auto dacht ik ik ga je plagen. Ik zette een heksen stem op en zei ik ben je mama niet maar een heks. Hij, ik zie toch dat ik je mama ben. Ik, ik.heb je mama opgegeten daarom zie ik er u zo uit (gevolgt door een heksen hahaha). Dit de rit naar huis 10 minuten vol gehouden. Ondertussen nog aangedikt dat er een grote pan klaar stond thuis om kindersoep te maken. Hij begon nog stoer met je bent wel mijn mama en mijn papa komt zo thuis en is heel sterk maar ging streeds meer twijfelen en werd steeds banger. Toen we thuis de deur open deden en sloten gooide ik meteen de knip op de deur en op slot en zei met nog steeds mijn heksen stem en nu ga ik je lekker oppeuzelen hahahaha.... en je papa is er niet om je te redden. Dat laatste ging net tever en zoon ging heel hard huilen. Ik had direct spijt van mijn grapje. Kan er nog wel om lachen als ik er aan terug denk en zoon heeft er geen trauma aan over gehouden maar achteraf ging het echt te ver en was dit alles behalve pedagogisch verantwoord Edit. Zoon kan er nu 6 jaar later ook wel hard om lachen, hij is het nooit vergeten. Mijn man en moeder waren woest op me toen ze van het grapje hoorden.
Als mijn jongste wakker wordt (rond half 6) neem ik hem altijd mee naar het logeerbed (want man werkt nachtdiensten) om hem de fles te geven en heerlijk pedagogisch onverantwoord nog wat verder te dutten samen. Mijn dochter weet dat en komt als ze wakker wordt bij ons liggen. Die geef ik dan vaak mijn telefoon zodat ze nog wat filmpjes kan kijken
Bedenk me er nog 1: Mijn dochter heeft duidelijk een eigen smaak. Als ze met kleren kopen iets in de winkel ziet wat ik echt afgrijselijk vind (tule, glitter etc) zeg ik altijd dat haar maat er niet bij zit.
Maar dit soort dingen (en heel veel dingen die ik hier lees) maken je geen loedermoeder maar juist fantastisch voor je kinderen? Dit soort dagen vond ik vroeger als kind helemaal het einde.
Ik zeg wel eens tegen mijn man dat ik de hele nacht met onze baby bezig ben geweest (terwijl hij dan prima geslapen heeft) zodat hij mij laat slapen in de ochtend.