Hoe vaak nemen jullie écht de tijd om samen te spelen met je kind. Hier een peuter en kleuter. En ik merk dat de kinderen het héérlijk vinden om samen te knutselen, bouwen, schminken, kappertje of met de Playmobil . Ook zit ik als zij aan het knutselen zijn, vaak zelf ook te knutselen al dan niet voor werk. Mijn man daarentegen speelt eens in de zoveel tijd eens met ze. En verder vind hij het dus al goed als ie naast ze aan tafel zit te werken achter zijn laptop. Maar heeft dan geen tijd om te kletsen. Ik merk dat ik hier steeds vaker tegenaan loop. En me eraan erger, want ze schreeuwen om aandacht van papa. Hij gaat proberen erop te letten , nadat ik gister uit mn dak ben gegaan . Maar ik vind het gewoon sneu voor de kinderen.
Nou heel eerlijk niet zo vaak. Ik ben gewoon niet goed in spelen met Lego ofzo. Ik kan dat 5 minuten en dan ben ik er echt dik klaar mee. Wat ik wel doe is met ze naar buiten gaan (speeltuin, kinderboerderij, bos etc), naar de bibliotheek en dan voorlezen, verstoppertje, knutselen of kleuren, af en toe een puzzel of spelletje of soms eens meebouwen met lego en veel voor lezen. Mijn man gaat wel vaak met ze stoeien of rennen en veel buiten met ze voetballen. Dus ja ik speel wel af en toe mee of help ze op weg maar zeker geen uren.
Met speelgoed met ze spelen bijna nooit. Vind er niks aan en ze vragen er ook nooit om, spelen vooral met elkaar. Wel bijvoorbeeld als ze winkeltje spelen, dan moet ik dingen kopen.
Te weinig naar ik vind dat ik zou moeten (en willen). Maar ja, ik moet nou eenmaal ook om m'n eigen energie denken. Dat is hier het grootste struikelblok. Huishouden kan ik gerust laten liggen om vervolgens met de kids te gaan spelen, maar m'n eigen energie moet toch eerst weer opgeladen zijn want anders heeft niemand er wat aan. Ik wil dus meer dan ik aan kan, dus voor mijn gevoel speel ik te weinig met ze. Met de jongste is het sowieso het minst, omdat zij slaapt in de middag. En ze slaapt lang dus ja.. En in de ochtend probeer ik zodra het even kan een stuk te wandelen tussen de eetmomenten door, dus ook dan houden we niet veel speeltijd over. De oudste heeft iets meer mazzel met het oog op de lange tijd die z'n zus 's middags slaapt. Tegen de tijd dat ik ben opgeladen is er meestal nog wel tijd over om samen wat te doen (en gelukkig zitten er ook zo nu en dan dagen tussen dat ik iets meer kan bieden en/of het regenachtig is zodat we in de ochtend niet naar buiten kunnen dus dan sowieso samen spelen). Hier twee peuters (waarvan 1 bijna kleuter).
Minder dan ik in mijn ideale moederbeeld zou willen. Maar ik onderneem wel veel uitstapjes met ze, doe creatieve dingen ze, zing liedjes. Ik probeer mijn man wel echt een andere ouder te laten zijn dan ik ben en hem niet op te leggen zoals ik het graag zou zien. Ik zou het ook niet tof vinden als hij dat bij mij doet. Hij gaat graag met ze naar de speeltuin (heb ik een hekel aan) en stoeit met ze, maar doet weer niks qua knutselen en kleuren etc.
Ja ik speel veel met ze. Knutselen, tekenen, bouwen met de Duplo en hubelino, trein banen bouwen, maar ook mee naar de speeltuin, wandelen. Alleen rollenspellen ben ik slecht. Dat doen alsof ligt mij niet zo. Maar de oudste speelt heel slecht alleen, dus als ik wat anders ga doen, stopt hij met spelen en loopt mij in de weg. En ik heb een hekel aan schoonmaken en een liefde voor speelgoed, dus tja, dan is de keus snel gemaakt.
Dagelijks speel ik even actief met allebei. Dat is meestal bouwen of gezelschapsspellen of samen tekenen. Ik heb een hekel aan rollenspelen.
Dat is toch ook soms het makkelijke van meer kinderen? Dat ze elkaar hebben? Hier maar 1 kind en die moet constant vermaakt worden. In dat opzicht niet fijn dat er geen broertjes of zusjes zijn. Maar goed, met haar speel ik dus erg veel. Zijn ook regelmatig lekker buiten, bieb, kleine uitstapje als even intratuin waar ze een speelgedeelte hebben. Rollenspellen houdt ze ook erg van. Daarmee ben ik bezig minder te doen. Heb er echt een hekel aan. Dan zegt zij constant wat ik moet zeggen. Verschrikkelijk.
dit is erg herkenbaar haha ik speel wel vaak met m’n kinderen. Zeker nu de oudste op school zit wil de jongste graag samen spelen. Duplo, trein baan maken, knutselen, met de blokken torens bouwen, iets lekkers bakken, naar buiten, de speeltuin, met de barbies, poppenhuis, puzzelen spelletjes noem maar op. Maar ze kunnen ook ontzettend leuk samen spelen, mijn dochter heeft nog geluk dat zoon wat jonger is, want die doet alles wat ze hem opdraagt
Hier spelen we beide met zoontje. Ik het meeste want ben ook het meest thuis. We bouwen met duplo, spelen met autootjes, met het Playmobil huis. We gaan wandelen, puzzelen etc. Maar wel vaste momenten, anders wil ie dat de hele dag. Na het ontbijt spelen we even, na het fruit, de de lunch, op namiddag en savonds na het eten speelt man vaak even met hem. Rest vd tijd tussendoor vermaakt ie zichzelf.
Dat vind ik idd zeker makkelijk met meer kinderen. Ze spelen hier altijd samen. Dat is zo fijn. Op vakantie ook altijd.
Ligt ook heel erg aan t kind. M’n oudste kan idd heel slecht zelf spelen, moet continu vermaakt worden en zelfs als hij alleen speelt zoekt hij continu bevestiging. Zodra ik zelf wat anders ga doen, wil hij mee, stopt hij met spelen en wil me of helpen, of gaat net zo hard klieren dat ik weer stop. M’n jongste kan heerlijk alleen spelen. Ik weet niet wat ik met m’n tijd moet sinds m’n oudste op school zit. Haha. Maar inderdaad, ze kunnen steeds beter samen spelen, en dat is ideaal.
De kinderen vragen de hele dag of ik wil spelen. Samen spelen kunnen ze niet goed. In mijn ideale moederbeeld had ik dat graag gedaan. Maar ik vind het vreselijk. Ze spelen niet, ze regisseren. En dan zeg jij dat, en dan doe jij dit en ik zeg zus en dan moet jij dat doen. En oh wee als ik 1 woordje verkeerd zeg, dan is er dikke paniek en boos en dan willen ze niet meer. Dus ik doe niet meer mee
Hier maakt ik de jongste (4) vooral gelukkig met meehelpen. Meehelpen poetsen, stofzuigen, afwassen, plantjes water geven, hond uitlaten, komen, spruitjes achoonmaken etc. Ik doe wel mee met spelletjes of Mario Party, bouw een knikkerbaan of ga mee knutselen of kleuren maar "echt" spelen ben ik niet goed in. Dat doen ze gelukkig met elkaar. Met de oudste (6) zijn we de laatste tijd elke avond aan het pesten, dat vind hij geweldig en kan ik ook wel goed hebben.
Bijna dagelijks als ik thuis ben, maar ook geen broertjes en zusjes. Soms is het alleen even ‘op gang helpen’ maar ik zit ook vaak genoeg een half uur met lego te bouwen. Vind het ook wel leuk dat bouwspeelgoed, met rollenspellen heb ik niks, zoon gelukkig ook niet. Ook voetballen we wel samen buiten (maar liever met papa) of spelen Minecraft (vaak ook bouwen of een land verkennen). Ik denk echt dat er een enorm verschil is tussen enig kind zijn en broertjes/zusjes hebben. Heb zelf ook de ervaring dat ik veel met mijn zusje samenspeelde.
Hier spelen de meiden vooral samen. De oudste vind het ook fijn om samen wat te doen. Bijv. Rollenspelen (jippie ) of een bordspel. De jongste speelt het liefst zelf. Wil er weleens bij komen zitten maar dan stuurt ze me gewoon weg Boekjes wil ze wel samen lezen. De meiden kunnen zich samen uren vermaken met rollenspelen en lego. Ideaal
Echt spelen met lego, duplo etc doe ik Niet Maar ik ga wel met ze koekjes bakken, verstoppertje in huis, speeltuin, tekenen, dansen, voorlezen etc Maar ze spelen alle 3 super goed alleen of samen dus ik vind het prima
In het weekend bak ik koekjes met m’n dochtertje, elke dag maken we samen een puzzel puzzel en/of doen we een spelletje! Met m’n zoontje doe ik nog niet heel veel, maar die vermaakt zich ook prima zelf! Wat ik trouwens wel bijna elke dag met ze doe is na het fruit eten gezellig even met z’n 3e kleuren
Niet Ik speel wel spelletjes met ze of ga samen kleuren. Maar meespelen met speelgoed doe ik niet. Ze spelen samen of alleen.