Ik heb het topic niet gelezen, maar heb een duidelijke mening: REGELS VAN OUDERS! Kun je je er niet in vinden? Dan moet je niet oppassen. Het is niet jouw kind, dus jouw mening is als je besluit op te passen, niet relevant. Oppassen= je committeren aan de regels van de ouders. Besluit dus nooit om 'zomaar' op te passen. Het is geen lichte taak als jouw normen/waarden met de ouders niet overeenkomen.
Een combi. Onze regels: qua taalgebruik, schoenen uit, spullen opruimen. Ouders: slaaptijden vraag ik aan de ouders als richtlijn, wat ze normaal eten/drinken mogen (combi). Bij opa en oma, mijn regels qua taalgebruik, opruimen en met auto's op de tafel mag thuis niet dus ook niet bij anderen. Wat de regels zijn als ik er niet bij ben dat is niet volstouwen met snoep/eten. Ach mijn ouders hebben 7 kids groot gebracht dus die weten wel hoe het moet haha.
Ik denk inderdaad dat ik nooit op jouw kinderen zou willen passen. Je weet toch nooit alle regels die gelden? Ik bespreek algemene regels, luisteren naar volwassenen, tanden poetsen, dat soort zaken. Ik ga echt niet een hele dag doorlopen over wat wel of niet mag. Als je duidelijk aangeeft dat je kind geen televisie mag kijken zal ik me daaraan houden, maar er zullen altijd zaken zijn die je zelf anders zou doen. Voor structureel oppassen maak je zeer gedetailleerde afspraken, maar voor logeren toch niet? Daar vertrouw je toch op andermans gezond verstand. Ik zou mijn kinderen nooit ergens heen laten gaan waar ik me zorgen zou maken over hun gezondheid, maar verder ben ik erg makkelijk. Ik geloof echt dat mijn kind intelligent genoeg is om het verschil te kunnen herkennen tussen logeren en thuis.
Beetje van beide Ik denk dat je van te voren wel af kunt spreken wat wel en niet kan. Maar meedraaien in het gezin is vaak wel het duidelijkste.
Hangt heel sterk van de regel af. Mijn kinderen kunnen niet goed tegen zeep en shampoo, dus ik zou zacht gezegd not amused zijn als ze na het zwemmen hun haren zouden moeten wassen.
Ik zou mijn "strijdpunten" kiezen. Haar wassen, daar zou ik geen drama van maken als hij het wel effe gewoon spoelt onder de douche. Stel dat hij om 5 uur opstaat en zegt "ik ben wakker, mag ik dan nu spelen", dan zou ik hem toch wel terug naar bed sturen tot 7 uur ofzo. Of stel dat hij enorm veel kabaal maakt (zoveel dat de buren kunnen komen klagen), zou ik tot iets meer rust proberen te komen. Als ze hier komen logeren, hoort dat grotendeels amusement te zijn en doe ik zelf niet te moeilijk. Het echte opvoeden is aan de ouders.
Tja wat betreft zoiets zou ik wel vinden dat je dat van te voren even moet melden. .. dan is het een ander verhaal
Terwijl ik juist vind dat mijn kinderen dat soort dingen zelf kunnen zeggen! Zeker als ze een jaar of 6 geweest zijn.
Klinkt alsof je denkt dat de reactie op zeep en shampoo genegeerd zou worden. Denk je echt dat Winddanser die situatie bedoelde?
Maar dat meldt je dan ook denk ik. Ik houd er ook echt wel rekening mee als iemand allergisch is of sterk reageert op. Sterker nog, ik meld het juist als mijn zoontje bij iemand gaat spelen of logeren, hij mag alles, maar lust niet veel. In de zomer zeg ik erbij dat hij allergisch is voor zwitsal zonnebrandcrème. Mijn zoon is panisch voor haren wassen. Maar ik kan me voorstellen dat mensen het normaal vinden om haren te wassen na het zwemmen, ik verplicht het hem dan ook vaak. Ik zou dan toch echt vinden dat hij even pech heeft.
Ik snap jouw punt hoor, en natuurlijk kun je nooit alles weten. Het gaat er mij om wat het uitgangspunt -volgens mij- zou moeten zijn. Als ik het idee heb dat mensen die op mijn kind passen, vinden dat ze lekker zelf mogen bepalen, heb ik inderdaad het vertrouwen niet meer. Het idee: och, lieve baby van een ander: die neem ik mee in mijn bed als hij/zij huilt. Is gezellig. Of een ander die jouw baby maar even lekker naakt mee in bad neemt. Is toch zo gezellig en warm water is fijn toch? Dat vind ik enkel voor de ouders. Ik heb nooit gezegd dat je iedere regel kunt doornemen. Het gaat me ook echt niet om TV of een keer te veel snoep, interesseert me zelfs niet. Maar ik vind het dus belangrijk om bij iedere beslissing met en voor het kind van een ander, die ander als eerste in ogenschouw te nemen. Niet wat je zelf wel prettig zou vinden voorop zetten. Misschien reageer ik wat fel hierboven, maar ik heb een schoonvader die gerust met mijn zoontjes in bed gaat/ging liggen slapen, veiligheid neemt hij niet in ogenschouw bij baby's (bovenop liggen en adem smoren) en het feit dat mannen vaak een onwillekeurige ochtenderectie krijgen terwijl hij tegen mijn kind aanligt... Sorry, ik walg van dat idee. En dronken heeft hij wel eens verteld dat hij dat altijd heeft (lang voordat man en ik kinderen hadden). Schoonvader heeft alsnog een zoontje van mij in bed genomen, dus nee, zijn regels tellen bij mij NIET.
Maar zeggen ze dan: ik hoef nooit mijn haar te wassen. Of zeggen ze dan: ik kan niet goed tegen shampoo. Dat vind ik wel een verschil. Ik was bijna nooit zoonliefs haar, maar een kind dat zegt nooit het haar te hoeven wassen zou ik niet zomaar geloven. Afhankelijk van hoe het gezegd wordt en hoe goed ik de ouders ken. Ik denk trouwens niet dat ik het verplicht had, er zijn belangrijker zaken.
Ze moeten zich gewoon aan de regels houden ( hangt af van de leeftijd ) hier word dus niet op banken gesprongen, dingen kapot maken, en zo iets. Kwa eten zou ik ze zelf laten kiezen. Maar als ze bijvoorbeeld 11 jaar zijn en ander kindje moet eerder binnen zijn dan mijn kindje dan hanteer ik dat van de andere ouder, en gaat alles in overleg. Zo ook met bepaalde dingen eten wat de ouders niet willen.
Wat betreft haren oid wassen zou ik sowieso niet zo'n punt hebben gemaakt als het niet heel erg vies is om het alleen met water te doen. .. Dan kan papa/mama het eventueel alsnog doen mochten die het wel nodig vinden. ..
Waarschijnlijk zouden ze alleen maar zeggen dat ze dat nooit doen. En dat zou genoeg moeten zijn vind ik. Mensen die mijn kinderen op dit soort punten niet serieus nemen, ik weet niet of ik zo blij zou zijn met zo'n logeeradres. Ik behandel mijn kinderen en andermans kinderen met respect, ik zou zoiets futiels als haren wassen na het zwemmen nooit doordrukken, wil een kind het niet, ook al zou het het thuis wel doen, als het bij mij logeert mag het zelf aangeven of het zoiets luttels wel of niet wil doen. Idem dito voor zaken als bord wel of niet leegeten. Logeren is logeren, opvoeden doen ze thuis maar. Ik hou wel degelijk rekening met dingen als slaaptijden en allergiën of religieuze voorschriften, en algemene regels zoals bijvoorbeeld dankjewel zeggen of je bord naar de keuken brengen - zijn ze dat van huis uit gewend, en weet ik dat, dan stimuleer ik dat, maar ik schrijf het niet voor. Maar volgens mij valt haren wassen na het zwemmen daar niet onder.
Op zich ben ik het met je eens dat ik haren wassen zeer futiel vind en dat dus ook nooit bij een ander kind zou verlangen. Maar ik ben me er wel van bewust dat er zaken zijn die ik onbelangrijk vind, maar een ander veel aan hecht. En geef ik mijn kinderen dus mee dat dat kan betekenen dat ze elders soms andere dingen moeten en mogen dan thuis. Het is bij ons thuis bijvoorbeeld niet toegestaan de tafel te verlaten zonder toestemming. Dat verwacht ik dus ook van gasten. Daarnaast mag mijn kind buitenshuis niet zomaar uit mijn gezichtsveld verdwijnen, daar ben ik bij logees ook erg streng op. Maar ik ga niet zitten opvoeden. Ik zou een thuis opgelegde straf (zoals eerder genoemd geen tablet) niet meenemen naar huis, behalve bij uitdrukkelijk verzoek van ouders. Ik kan me daarentegen totaal niet druk maken over het totaal overhoop halen van de woonkamer en vind het zelfs niet volledig nodig dat alles wordt opgeruimd. Maar ik snap heel goed dat anderen daar strenger in zijn en verwacht van mijn kind wel degelijk dat hij dan meehelpt. Ik vind het dwingen tot je bord leegeten vreselijk, maar kan me voorstellen dat hij ooit eens gaat logeren op een plek waar dat wel zal moeten. Dan zal hij dat dus mogelijk ook moeten. Dat is dan echt jammer voor hem. Ik vind dat, binnen bepaalde grenzen omtrent veiligheid en persoonlijke ruimte voor het kind, de regels gelden zoals ze zijn in het huis waar ze verblijven. En als ik de regels echt niet vind passen bij onze visie, dan zal ik hem inderdaad niet laten logeren. Want dan laat ik hem ook niet met een gerust hart gaan.
Ik snap je redenatie hoor, maar hoe verkoop je aan je eigen kids dat jullie huishouden opeens op een andere manier werkt? En hoe ga je het aanpakken met meerdere logees uit meerdere huishoudens? Drie sets regels? Ik denk dat kinderen eerder verward raken dan dat ze zich gerespecteerd voelen.
In principe houd ik de regels van de ouders aan. En dan bedoel ik dingen als : geen suiker, wel of niet met een schaar mogen knippen etc. Maar het is wel mijn huis en als ze thuis op de bank mogen springen is dat prima, bij ons in huis dus niet
Lijkt me een mooie ervaring voor mijn kinderen: iedereen doet dingen nou eenmaal op z'n eigen wijze. En huisregels, ach daar vinden we wel een weg in. Vaak corrigeren kinderen elkaar daar wel in, hebben ze mij niet voor nodig.