Is jouw man ook de biologische vader van je kind? Want dat gevoel krijg ik helemaal niet uit je verhaal, want in jouw verhaal ben jij degene die beslissingen neemt over het kind en jouw gevoel is datgene dat telt?? Dan zou je aan mij verkeerde hebben als tweede ouder van een kind..
Eerlijk? Ik vind dat je je aanstelt. Waarom wel bij je eigen ouders laten logeren en niet bij je schoonouders? Bij je eigen ouders is je kind toch net zo "kwetsbaar" als bij je schoonouders? Of heb je het idee dat ze JOUW kind mishandelen, misbruiken of iets in die geest? Ik neem aan dat jouw partner niet de biologische vader is van jouw kind, aangezien hij hier geen zeggenschap in heeft?
Hier slaapt mijn zoontje ook alleen bij mijn vader en niet bij mijn schoonmoeder. Het voelt voor mij én vriend niet goed om zl bij haar te laten slapen, ze wil het zelf wel, maar wordt al wat ouder. Heeft veel slaap nodig (slaapt overdag ook altijd) en als zoon in de nacht wakker wordt, heeft zij daar dus last van. Ze is ook al bijna 70 en wordt wat vergeetachtig. Ook heeft hij bij mijn vader een eigen kamertje en zou hij bij schoonmoeder op de kamer moeten. Wat dus inhoudt, campingbedje waar zij bijna overheen moet klimmen om daarna in haar eigen bed te kunnen. Klein huisje, dus bedje kan nergens anders. Voor ons was de keuze dan makkelijk, alleen bij mijn vader en nergens anders. Volg je gevoel, jij bent de moeder. En als je man het dan zo graag wil, kan je het mischien 1 dag proberen met een lijst mee wat wel en niet mag. Wij hebben zo'n lijst standaard bij de opa en oma liggen. En niet dat daar niet van afgeweken mag worden, maar het gaat bij ons dan vooral om de voeding. Mocht het niet gaan, dan weet je dat, maar dan kan je wel tegen schoonouders zeggen dat je het geprobeerd hebt en het niet goed voelt.
Snap je gevoel...maar ik vind het oneerlijk tegenover je schoonouders en man...hij heeft toch ook zeggenschap? En wat kan er nou gebeuren? Verder denk ik dat je je kindje ook onderscheid leert maken...en dat lijkt me niet de bedoeling toch? Probeer het gewoon...misschien vindt hij het wel geweldig en slaapt hij daar wel door. Max sliep altijd veeeel beter bij mijn schoonouders dan bij mijn ouders of bij mij...
Ik vind dat je man gelijk heeft. Het zijn toch zijn ouders? Waarom dan wel bij Jou ouders? Ik snap nooit zo goed waarom iedereen altijd problemen heeft met Schoonouders. Maar beseffen jullie wel dat het de ouders van je man zijn? Waar hij wel fijn (in de meeste gevallen) is opgegroeid? Waarom heb jij meer recht op jouw ouders dan je man op zijn ouders? En je zegt dat ze nog tijd genoeg hebben. Dat raakt kant noch wal, want dat weet niemand. Voor hetzelfde geldt krijgen ze vandaag een ongeluk. (hopelijk niet) Maar niemand weet hoe het loopt in het leven. Ik gun mijn ouders en schoonouders alle tijd met onze kinderen. Zolang zij er nog van kunnen genieten! Dat kan nog een week zijn, maar ook nog 20 jaar!
Helemaal mee eens. En bedenk dat je zelf hopelijk ook een keer schoonmoeder en oma mag worden. Zou je het zelf leuk vinden als je schoondochter zo met jou om zou gaan?
Ik wil heel graag dat mijn kind een goede band op bouwt met opa en oma, en dat kan alleen als je tijd met elkaar door brengt. Ze logeert regelmatig bij mijn schoonouders en vind het er erg fijn! Soms wil ze zelfs liever bij oma zijn dan bij mij haha, want dan is mama streng, dus ga ik gauw naar oma lol. Ik vind het prachtig om te zien hoe ze een band krijgen. Ik had dit vroeger met mijn eigen opa ook en het was heel fijn dat iemand buiten mijn ouders om ook onvoorwaardelijk van me hield. Ik hoop dat mijn dochter dit ook krijgt met haar opa en oma want dat gun ik haar erg!
Vind het echt jammer dat ik een zoon heb. Hopelijk word hij homo want ik wil geen schoondochter krijgen! Nee flauw grapje. Laat je zoontje 1 nacht bij hun logeren. Wat kan er mis gaan? Jij vertrouwd u ouders, de papa vertrouwd zijn ouders. Mijn zoontje blijft elke week van de vrijdag op zaterdag bij mijn ouders slapen. Wel omdat het moet. Kan hem moeilijk om 22.30 van mijn werk halen en om 05.30 weer brengen omdat ik weer moet werken en vriend ook. Maar het is zo leuk dat ons zoontje zich zo lekker voelt bij mijn ouders. Hij krijgt zoveel aandacht van hun en word lekker vertroeteld. Als ik de babyfoon in de tas doe zegt hij al dada met een grote lach. Schoonouders gaat niet. Schoonmoeder zit in een rusthuis en mijn schoonvader heb ik nooit mogen leren kennen Mijn vriend heeft ook een mindere band met zijn moeder maar ik zou ons kind zo aan mijn schoonvader toevertrouwen als hij er was. Laat je schoonouders toch eens oppassen voor een nachtje. Er kan echt niks mis gaan. Ze proppen er misschien een extra koekje in. Maar verder?
Ik kon het niet beter verwoorden. Ik snap je vriend heel goed. Het is ook zijn kind en zijn ouders zijn net zo opa en oma als jouw ouders.
Hangt ervan af wat voor band je hebt en wat de omstandigheden zijn. Mijn schoonouders zijn achter in de 70. Mijn man kwam nog laat haha. En beide zijn het aparte vogels. Hij is autistisch en zij is invalide ( valt erg vaak daardoor) en strond eigenwijs + een heeeeeeeel erg verouderde, achterhaalde en aparte manier van opvoeden in haar hoofd. Om haar kind zindelijk te maken heeft ze haar zoontje na een poepbroek buiten in een onweersbui gezet om het af te leren. Dat verteld ze dan trots... Ook de speen in de alcohol dippen om ze rustig te krijgen. Ik zou mijn kind daar nooit laten logeren voor zijn eigen veiligheid. Als we er op visite zijn mag ze knuffelen wat ze wil. Maar als ze beiden goede lieve mensen zijn is het inderdaad oneerlijk. Als je er niet aan toe was had je,je kind ook niet bij je eigen ouders laten logeren.
Mee eens. Overigens slapen mijn kinderen ook niet bij mijn schoonouders en wel bij mijn ouders, maar dat heeft een andere reden. Namelijk dat mijn schoonmoeder lichamelijk niet helemaal in orde is door een herseninfarct die ze ca. 19 jaar geleden heeft gehad. Ook emotioneel is ze minder stabiel en kan ze minder aan. Mijn dochter heeft een verstandelijke beperking en vraagt en vergt heel veel energie. Bovendien gaan ze niet uit logeren zonder elkaar en zitten mijn s.o. dan dus met 2 kinderen. Dat is gewoon teveel voor ze, met name voor mijn schoonmoeder. Ik vind het wel jammer hoor en zij ook denk ik, maar voor nu kan het echt nog niet. Wellicht als we een aantal jaar verder zijn en mijn dochter ook wat makkelijker is.
Ik snap dat je in je gevoel onderscheid maakt tussen je ouders en schoonouders, maar denk toch dat je met je keuzes dat onderscheid niet zou moeten maken. Mijn dochter ging voor het eerst een weekeind logeren toen ze bijna 1 jaar was. Dat was eigenlijk uit noodzaak, anders was het wat mij betreft nog niet gebeurd. Achteraf ben ik blij dat ze is gaan logeren. Mijn schoonouders en mijn dochter hebben een geweldige tijd met elkaar gehad. Sindsdien gaat ze er met enige regelmaat logeren. Altijd gaat het fantastisch en ik vind het heel bijzonder om te zien hoeveel mijn dochter van haar oma, opa en tante houdt (schoonzusje woont nog thuis). En natuurlijk hoeveel zij van haar houden. Ze zijn echt gek met haar! Toch moet ik iedere keer weer over een drempel. Ik moet nog steeds elke keer huilen als zij haar ophalen en ik haar weg zie rijden, of als ik haar breng en ik haar voor het raam zie zwaaien terwijl ik weg rij. Ik vind het zo moeilijk om haar niet bij me te hebben, vooral in dat eerste moment van stilte. Het is voor ons ook bijna anderhalf uur rijden, dus we zijn niet meteen weer bij haar als er iets is. Tegelijkertijd weet ik dat zij een supertijd heeft en als ik eenmaal aan de situatie gewend ben, vind ik het zelf ook altijd wel even lekker om wat tijd voor mezelf te hebben. Dan vind ik soms zelfs dat ze te vroeg al weer terug gebracht wordt en hadden ze haar best nog een dagje langer mogen houden! Ik snap dus echt je gevoel dat je je kind liever niet uit logeren brengt bij je schoonouders. Met je eigen moeder heb je nu eenmaal (in de meeste gevallen) een heel hechte band en met je schoonmoeder is dat toch anders. Daardoor vertrouw je je eigen moeder blindelings met je kind, maar je schoonmoeder iets minder. Dat ken ik. Tegelijkertijd denk ik dat je je daar overheen moet zetten. Dat vertrouwen moet namelijk ook groeien. Ondertussen kan ik zeggen dat ik mijn schoonmoeder ook blindelings vertrouw met mijn dochter. Dat vertrouwen is gekomen omdat ik in de praktijk heb gezien hoe goed het altijd gaat. Dat vertrouwen was nooit gegroeid, als ik mij niet over mijn gevoel heen had gezet en het geen kans had gegeven. Zeker omdat je man het graag wil, zou ik het gewoon doen. Begin gewoon met een nachtje. Er kan eigenlijk niet echt iets mis gaan. En als je jezelf even moed in moet spreken, moet je gewoon tegen jezelf zeggen: "Ze kunnen het heus wel. Ze hebben mijn man ook opgevoed en dat is een prima kerel geworden."
Als het niet goed voelt: niet doen. Zoontje heeft bij je moeder geslapen omdat het moest zeg je, niet voor de leuk. Dat is dan toch een andere situatie? Ik ben wel van mening wat je bij de een doet moet je bij de ander ook doen, geen onderscheid. Maar dit was niet voor de leuk, maar omdat t moest. Daar was je man toch ook bij? Waarom heeft hij toen niets gezegd? Ik zou het mijn man kwalijk nemen als hij mij tot dingen dwingt waar ik niet aan toe ben. Je bent er nog niet aan toe om de kleine voor de leuk uit logeren te brengen. Erg kinderachtig van je man om je zo te pushen: je geeft zelfs aan dat als zoon wat ouder is het geen probleem is. Wat is dan het probleem? Dan wacht je toch een jaartje of wat? Waarom moet het perse NU! EN WEL METEEN?! Hij slaapt nu s nachts niet door en heeft zijn moeder nodig. Erg vreemd dat je man daar zo'n groot punt van maakt. Komt dit bij hemzelf vandaan of zit je schoonmoeder via hem te stoken? Zijn ouders hebben kritiek op je en hebben je gekwetst en dat steekt indirect ook, wat doet je man dan? Neemt hij het wel voor je op? Zit daar ook niet een beetje de kern van het probleem? Misschien moet je man eerst dit probleem voor je wegnemen voordat zoontje uit logeren gaat. Dan zal jouw gevoel er ook wat positiever in staan. Knap van je dat je desondanks dat je schoonmoeder toch laat oppassen. Ik denk dat heel veel vrouwen die bekritiseerd worden door schoonmoeder dat niet zullen doen.
Ik snap je wel. Mijn partner laat de opvoeding/beslissingen erg in mijn handen, en als ik een dag vrij ben zit ik liever op visite bij mijn ouders dan bij mijn schoonouders dat is volgens mij logisch. ZL gaat overigens wel 1x per week een ochtend (tot na de middagslaap) naar schoonmoeder omdat mijn partner hem nooit meeneemt naar zijn ouders en ze hem anders niet zien en ik heb dan tijd voor mijn paard. Ik vind het zelf belachelijk dat het feit dat opa en oma hem zien mijn verantwoordelijkheid lijkt te zijn. Ik hou ZL absoluut niet bij ze weg, met liefde mag mijn partner hem meenemen op de fiets op visite bij zijn ouders maar dit doet hij niet. Ik heb zelf meer te doen en zit daar ook niet voor de lol. Toevoeging: Doen wat goed voelt!! Voelde bij mij eerst ook helemaal niet goed maar toch 1x gedaan en dat ging goed dus rotgevoel is nu weg
Hmm de reacties zijn weer niet min... Toch vind ik het ook een beetje oneerlijk naar je schoonouders en man toe. Stel je eens voor dat hij zou zeggen "nee, bij jouuuuuw ouders?? Dat wil ik niet hoor. Maar bij de mijne mag het natuurlijk wel". Hoe zou jij je dan voelen? De kaarten liggen natuurlijk anders als ze echt niet in staat zijn om voor een kind te zorgen. Maar dat lijkt me niet het geval hier.
Euh ... dat vind ik wel een heule aparte situatie, hoor. Dus jij gaat naar jouw moeder ... en je mag gaat naar zijn moeder. Ja, daar gaan wel scheve ogen van komen, en terecht in mijn optiek. Misschien zou je toch eens naar je schoonouders gaan met jullie kind ... Maar goed - ik lees dit weer hier en dank ik de hemel weer op mijn blote knietjes dat ik een dochter heb ...
Ik vind het ook heel moeilijk om dochter te laten logeren. Dus dat deel begrijp ik heel goed! Dit is nu al 1 keer gebeurd owv een bruiloft, en dit weekend hebben we voor de 2de keer een bruiloft. Voor mij maakt het echter niet uit naar waar ze gaat logeren, mijn ouders of schoonouders, beiden vind ik even erg De eerste keer is dochter bij mijn moeder geweest, dit weekend gaat ze naar de schoonouders.
Je leest het verkeerd, mijn man heeft niet veel behoefte om naar zijn ouders te gaan. Dus omdat ik het belangrijk vind dat zijn ouders een band krijgen met mijn zoon en omdat ik geen scheve gezichten wil mbt wie mijn zoontje vaker zien, is het aan mij om te zorgen dat hij daar komt. Mijn ouders en schoonouders zien onze zoon even veel. Dit was meer om aan ts te laten zien dat als haar man zou zeuren over wie het kleinkind vaker ziet, dat hij zelf ook wel initiatief kan nemen, die van mij doet dat helaas niet Toevoeging; ik ben ook al druk aan het bidden om een dochter haha, zoals je dingen met je eigen moeder deelt kán gewoon niet met iemand anders...
Ze maakt geen onderscheid: ze zegt: Onze zoon heeft maanden geleden wel eens bij mijn moeder geslapen. Niet voor de lol, maar omdat het moest. Van mij mag hij hele weekenden logeren bij ze als hij ouder is. Maar dan omdat HIJ dat leuk vindt en niet enkel om sounders te plezieren. Haar zoontje heeft bij haar moeder geslapen omdat het moest, dat is toch een andere situatie? Hij slaapt nog niet hele nachten door dus ik kan me heel erg goed voorstellen dat ze hem niet uit logeren doet voor de leuk. Daarnaast mag hij wel uit logeren als hij ouder is, wat is dan het probleem? Waarom moet het perse nu?