Met die weekendjes of vakanties hebben wij ook. Ik geniet echt 10x meer met de kinderen erbij. Maar dat vinden veel mensen ook raar geloof ik.
Ja, klopt. Wij zijn sinds de geboorte van de oudste niet meer samen weg geweest. Vinden wij helemaal niet erg, maar mensen om ons heen vinden het wel raar geloof ik.
nee ik zou het niet echt afdwingen. Onze kinderen logeren graag bij oma, dat is fijn, dat geeft ons ook even de ruimte om met zijn tweeën te zijn. Bij opa en oma hebben ze voor het laatst ergens in oktober vorig jaar gelogeerd, mijn ouders zijn ook van het type je bord leeg eten (en dan schept opa voor je op die standaard veel te veel opschept), ook lijken ze niet door te hebben dat de kinderen ouder worden en dat mijn zoon de ballenbak bij de intratuin dus niet meer leuk vind. Sinds oktober hebben ze er dus niet meer om gevraagd en wij laten dat zo. Bij mijn zus kunnen ze niet logeren (beetje duur ook 2 tickets naar Amerika SF) en bij mijn schoonzus bied het gelukkig niet aan (want dan zouden wij ook nog uit moeten leggen waarom we het absoluut niet willen hebben)
Ja, maar zo als jij het beschrijft zou ik mijn kinderen ook niet laten logeren, als ze er echt ziek van worden is dat geen gemopper meer. Bij mijn schoonouders hebben ze ook veel vriendjes en vriendinnetjes in de straat, van dezelfde leeftijden. Daar kunnen ze dan ook mee spelen. Bij mijn zus gaan ze altijd iets leuks doen en slapen ze met hun drieën in het grote bed. Ook feest!
Ik heb een hele begripvolle dochter. Ze vindt bijna alles leuk, en ik kan heel veel uitleggen. Tenzij ze iets echt niet wil en dan kan ze ook goed duidelijk maken waarom. Heb ik eigenlijk nooit zoveel tegenin te brengen (misschien komt dat nog, ze is pas 2,5) . Wij zien grootouders niet zo vaak, dus dat zou niet veilig voelen voor haar.
Raar niet, wel knap! Ik vind het soms gewoon lekker om niet in de zorg modus te staan. Gewoon lekker samen als vanouds uitgebreid samen dineren in een sterrenrestaurant, lekker lang borrelen en op stap Ik vind dus die weekenden naar CP met kids leuk maar ook de weekendjes samen (of met mijn vriendinnen maar dan is mijn man thuis)
Ik zou niet dwingen, komt vaak vanzelf wel weer dat ze uit logeren willen. Mijn zoontje ging pas uit logeren toen hij vier jaar was. Daarvoor wel eens geprobeerd, maar hij huilde 's avonds aan een stuk door en opa en oma konden hem niet troosten, dus toen maar weer opgehaald. Ondertussen vindt hij logeren wel leuk. Mijn dochter is altijd wel makkelijk geweest, gaat regelmatig uit logeren bij opa's, oma's, vriendjes en vriendinnetjes en gaat ook al sinds ze 7 is zonder problemen op kamp. Vindt ze allemaal heel leuk. Eigenlijk maakt het mij ook niet uit, ik heb niet zoveel behoefte aan weekendjes weg met mijn man en als we een avondje tot laat weg moesten, kwam oma gewoon oppassen en bij ons logeren. Dat doet ze nog steeds wel eens.
Voor ons niet. Tuurlijk zou het soms wel lekker zijn maar geen noodzaak om onze relatie goed te houden. We gaan volgende week voor het eerst een nacht weg samen, omdat we 7 jaar getrouwd zijn dan als hoofdreden en als bijreden omdat we vanaf september niet meer fulltime bij elkaar zijn omdat ml blijft varen en ik met de kinderen aan de wal ga. Maar als ik nu al weet dat 1 van de 3 het niet fijn heeft bij het logeren heb ik het ook niet fijn en ga ik net zo lief met zn 5e of helemaal niet
Mijn zoontje ziet dingen vaak vooraf nogal somber in en heeft nogal snel geen zin in dingen, omdat hij wat anders in zijn hoofd heeft. Als ik altijd naar zijn gemopper zou luisteren, zou ik ook nooit meer een supermarkt of kledingwinkel in kunnen en nooit meer met vriendinnen af spreken 😬 Kijk het wordt wat anders als je kind ziek wordt van heimwee... Maar gewoon gemopper moet je weleens van je af laten glijden anders gaat het van kwaad tot erger is mijn ervaring. Ik ga ook liever een weekendje weg met kinderen dan zonder, maar als het door andere verplichtingen/werk/calamiteiten een keer beter uit komt als ze een nachtje logeren dan moet dat kunnen.
Wij zijn ook van die rare Gaan volgende week voor het eerst samen nacht weg waar geen verplichting aan vast hangt waardoor kinderen moeten logeren
Echt dwingen zou ik ook niet doen. Tenzij er een overmacht situatie ontstaat vanwege werk, of je moet bevallen of iets. Onze zoon zou ook een keer bij oma blijven logeren, dat werd dus he-le-maal niets. Hij was helemaal overstuur en weigerde alles. Mijn vriend is hem toen 's avonds laat nog gaan halen. Met het OV zelfs! Hij vertelde nog, dat wanneer hij bij mijn ma kwam, onze zoon in de buggy legde en aan het einde van de straat kwam hij helemaal tot rust en is in diepe slaap gevallen. Overigens sliep hij een week later bij mijn zus en haar kinderen en dat ging zonder problemen. Hij wil gewoon niet bij oma slapen. Ik sta er hetzelfde in als o.a. Tuc.
Echt niet dat ik mn kind dwing ergens te logeren. Helemaal niet voor een weekend weg met z'n twee. Gaan we wel uit eten of naar de bios en zorgen voor oppas thuis. Als ze het leuk vindt mag ze logeren, vindt ze op het moment ook niet , zo niet, dan niet.
Hier hetzelfde, ook al jaren geen weekend samen weg geweest. Wel avondjes uit, maar dan altijd oppas aan huis en zelfs dat ging/gaat met periodes niet. Ik zou zelf dolgraag een keer weer een weekend samen weggaan, maar zolang de kinderen logeren echt niet leuk vinden, moeten wij dus nog maar even wachten. Komt wel weer.
Dit hebben wij inderdaad ook zo gedaan. Bij beide opa's en oma's. Verder kan ik niet goed zeggen wat ik zou doen, want ik heb hier juist een kind dat dolgraag wil logeren. Maar ik denk dat ik mijn dochter niet zou dwingen om te logeren, tenzij het niet anders kan i.v.m. een bruiloft / begrafenis / o.i.d.
Ik ben ook niet zo van het dwingen, maar je eigen behoeftes mogen ook wel eens vervuld worden. Dus als jullie er echt aan toe zijn om even een nachtje samen weg te gaan, omdat het voor jullie samen/relatie goed is, dan is dat een prima reden. Ik zou dat niet maandelijks doen, maar voor een uitzondering kan dat prima. Maar ik zou dan wel beide kinderen doen, zodat ze wat aan elkaar hebben. Ik zou haar niet laten logeren omdat 'het goed voor haar is'. Want dat is het duidelijk niet, dat geeft ze wel aan. Een beetje een balans zoeken dus
Hmm, ik zou haar niet laten logeren om het logeren. Maar wij willen ook weleens tijd met zn 2en, maar dan gaan we zelf ook nachtje weg. Ik vind dat wel belangrijk om te blijven doen, dus zou dochter niet daarin alle vrijheid geven. Als logeren dan wel aan de orde is omdat jullie dus weg willen zou ik haar keus geven bij wie. Maar niet helemaal laten leiden dat jullie dus ook maar niet samen weg gaan
Hier is het iets dat er soms gewoon bijhoort. De kinderen weten niet beter. En vinden logeren ook prachtig. Ze gaan alleen naar vertrouwde directe familie die ze ook goed kennen. Ik maak er geen spektakel van vooraf. Juist Door ervaringen van vroeger en op clubs zie ik Hoe belangrijk het is dat ze dit kunnen. Heimwee is in heel veel gevallen ook iets waar ouders een goedbedoelde maar negatieve rol in kunnen spelen. Zo mocht een vriendinnetje altijd thuis blijven. Kon nooit deelnemen aan schoolkamp of slaapfeestjes met vriendinnen. En de ouders konden echt nergens samen heen. Die zat een week op school tussen de kleine kinderen in een onbekende klas. Terwijl de rest van haar klas op uitwisseling of schoolreis was. Dat vond ze echt niet leuk. En ze is daar ook mee gepest en op aangekeken. Ook werd ze soms maar niet uitgenodigd voor een slaapfeestje. Achteraf had ze veel liever ouders gehad die haar sterker hadden gemaakt. En juist het vertrouwen hadden gegeven dat ze het wel kon. Ipv mee te gaan in al haar angsten. Met haar eigen kinderen id ze dus heel anders. Ik zie het dus ook echt als een vaardigheid die ik bij kan brengen. En daarnaast zijn er soms gewoon gelegenheden waar we samen heen moeten of willen. Door dit vanaf jonge leeftijd te trainen is het nog nooit een probleem geweest maar 1 groot feest.
Ouders leren een kind geen heimwee aan hoor. Het is een angst die je hebt of niet hebt. Net als hoogtevrees oid. Wat een rare opmerking
Dwingen nooit. Als hij niet wil, dan houdt het op of het moet echt noodzaak zijn en daarmee bedoel ik niet een avondje gezellig op stap o.i.d. Mijn zoon is 3x zonder ons wezen logeren bij mijn moeder. Jaarlijks een weekendje zodat wij ook samen quality time hebben. Maar dat weekendje bij oma is altijd feest. Hij vindt dat geweldig, anders zouden we dit niet doen. Oppas hebben we ook niet. Als er een feestje is dan gaan altijd één van ons naar het feestje en de ander blijft thuis. Nu onze zoon wat ouder wordt vraagt hij wel eens of hij bij zijn neefje mag logeren, dus dat doen we binnenkort één nachtje als ze zomervakantie hebben en dat komt dan ook mooi uit, omdat mijn man niet thuis is en ik zelf moet werken.