Ik merk soms dat mijn dochter me heel boos kan maken. Ze was altijd een braaf en rustig kind maar sinds ze groter is weet ik niet goed meer hoe ik haar moet opvoeden. Ik zit momenteel een beetje in een vicieuze cirkel van teveel toelaten en té kwaad te worden. Ik word erg kwaad, heb dan spijt en word dan misschien iets te toegeeflijk. Mijn jeugd was niet zo makkelijk, en ik heb wel eens wat slagen gekregen thuis (al dan niet verdient). Zelf wil ik absoluut haar opvoeden zonder fysiek geweld. Dit lukt niet altijd even goed. Een voorbeeld: ik vraag haar duidelijk voor haar middagdut of ze nog naar het toilet moet en of ze eerst wil eten. Dit wil ze niet. Ik draag haar met veel moeite de trap op, eens bovengekomen wil ze niet in haar bed. Ze word meteen boos en roept 'ik wil nog eten!' Ik zeg haar dat ze na het slapen kan eten. Ze begint harder en harder te roepen dus ik denk goed... en ik vraag haar wat ze dan wil eten. Wil ze enkel snoep... Ik ben dus erg boos geworden omdat ik mijn eigen middagrust ook in rook zie opgaan. Ik heb tegen haar geroepen en pakte haar aan haar armen vast alsof ik haar door elkaar wil schudden. Uiteindelijk doe ik nooit echt iets, maar ik vind het zo eng als ik zo kwaad word... Ik ben echt bang dat ik een slechte moeder ben, en wat als ik haar wel ooit eens een mep geef? Uiteindelijk kreeg ik weer meteen spijt en ik gaf haar een kusje en ben haar een snoepje gaan halen, met het voornemen vandaag geen enkel snoepje meer te zullen geven... Kan iemand me een beetje gerust stellen of raad geven? Of gebeurt dit echt enkel bij mij dit soort 'fouten'?
ik ben natuurlijk geen expert, maar dit is wat ik denk. Als je zelf wat kregelig bent ga je ook zo reageren. Dus probeer - klinkt makkelijk, ik weet het - uitgerust te zijn. Daarnaast, ik weet niet hou oud je dochter is, maar valt me het volgende op. - je geeft haar een keus. Misschien moet jij die keus maar voor haar maken. Jij bepaalt haar dagindeling, zij niet. Dus eerst eten, dan naar bed. Of net wat jou uitkomt. Of plan het in de ochtend met haar, hoe je die dag indeelt. Dan weet ze waar ze aan toe is. Wat ik lees is: wil je naar bed? ja, en niet eten. Dan ben je boven, wordt zij boos en wil alsnog eten...en jij geeft haar eten. Ik zou zeggen, dikke pech. Eerst maar naar bed. En als ze dan niet slaapt, lekker laten schreeuwen (ga met de deur dicht op de bank liggen, kun je zelf ook nog even rusten). Nu geef je haar haar zin en ook op haar manier. Je beloont het slechte gedrag. Wat wil ze eten (ook al weer zo'n keus, maak het makkelijk. Kaas of worst op je brood...zoiets): snoep. Daardoor word jij boos, wnat je kunt niet rusten. Wat eigenlijk door jezelf wordt veroorzaakt want jij geeft het kind al die keuzes. En het doet graag haar eigen zin in haar eigen volgorde. Logisch dat je zelf iets eerder 'lichamelijk' wordt omdat dat voor jou de enige manier is die je kent. Daarom, even rustig ademen. En breng die regelmaat erin, zodat je dit kunt vermijden. Wees duidelijk en wees consequent. Zo, ik hoop dat je hier wat aan hebt. Ik probeer 't in ieder geval bij mijn dochter wel toe te passen, maar ja, die is anderhalf...
Ik denk dat je je geen slechte moeder hoeft te voelen. Opvoeden is niet makkelijk. Ik denk dat je dochter je aan het uitproberen is. Ze lijkt alles te proberen om haar zin te krijgen, door vervelend gedrag te vertonen. Uiteindelijk voel jij je dan schuldig en geeft haar daarom wat ze wil. Probeer dit niet te doen, alhoewel het moeilijk voor je zal zijn. In geval van het voorbeeld: Eerst vraag je of ze naar de wc moet of nog iets wil eten. Wil ze dit niet, dan leg je haar in bed. Ook als ze begint te roepen dat ze nog wil eten, dat had ze dan eerder moeten bedenken. Gewoon in bed leggen, ook al schopt ze een scene. Ze zal huilen en misschien schreeuwen, maar dit gedrag moet je dan negeren. Mocht ze uit bed komen, dan leg je haar gewoon weer terug. Je wacht tot het stil is en haalt haar uit bed als de slaaptijd om is. Nu wordt ze eigenlijk beloond voor haar negatieve gedrag. Hierdoor stimuleer, je onbewust, dit gedrag. Advies dus: Negatief gedrag negeren en positief gedrag belonen. Wees hierin consequent. Heel veel succes! Je bent echt geen slechte moeder. Mocht je wel fysiek geweld gaan gebruiken, en het idee hebben het niet aan te kunnen. Vraag dan advies bij de huisarts. Er zijn instanties die je hierin kunnen begeleiden.
Ik ga de tekst copieren want ik vind het erg nuttig die tips die jullie geven. Ik voelde me altijd zo slecht bij haar laten schreeuwen, ze begint meestal de boel af te breken op haar kamer zodat ik toch ga kijken. Ik moet harder doorbijten als ze huilt denk ik.
Herkenbaar hoor, het volume gaat hier ook enorm de lucht in als het bedtijd is. Maar goed, uiteindelijk gaat ze wel slapen en laten we wel wezen, ik kan beter aan haar zien dat ze naar bed moet dan dat zij dat zelf kan inschatten. Dat is ook een deel van mijn verantwoordelijkheden. Een kleintje kan haar frustraties niet anders uiten dan schreeuwen en 'sloopgedrag'. Probeer dit echt te negeren. Alles wat namelijk er voor zorgt dat jij terugkomt of misschien wel dat ze uit bed kan is positief belonen van dat gedrag. Dus inderdaad, laat gaan! En nog een voordeel, ze wordt op enig moment zo moe dat ze vanzelf gaat slapen. Volhouden is het belangrijkste, en volgens mij heb je dan met een week al wel resultaat. Zodra ze inzien dat het geen zin heeft houdt ze er wel mee op. zo zitten wij nu in de fase van het verwende jengelgedrag als ze haar zin niet krijgt. Ik geef haar duidelijk aan waarom iets niet mag, en wanneer dat wel mag. Dan gaat ze huilen, dan zeg ik eerst dat ik snap dat ze huilt, maar dat ze ... niet mag, pas als ... Daarna negeer ik het gedrag en pas als ik gedaan heb wat ik wilde doen én ze huilt niet meer, gaan we doen wat ze wilde doen (in dit geval op schoot een boekje lezen, maar ik had het eten nog niet op). Zoals afgesproken, en niet op basis van haar gedrag. Hopelijk heb je hier wat aan. En wat al is gezegd, als je twijfelt of je het wel aankan...trek aan de bel!
Ik heb zelf nog geen kinderen van die leeftijd. wel mee gewerkt. ik zie alleen nergens staan hoe oud je dochter is.... Slechte moeder ben je niet! Integendeel je hebt zelf heel goed door hoe je omgaat met je kleintje en je bent je ervan bewust dat fysiek geweld geen oplossing is. Een ding wil ik je ten sterkste afraden, jij gaat het met je dochter 'goedmaken' als je voor je eigen gevoel te streng bent geweest. DOe dat niet. DIt heeft je dochter namelijk goed door. zodra ze jou heel boos heeft gerekegen krijgt zij wat ze wil....... Hou voet bij stuk, en als het echt moet loop je dr kamer uit. -Kinderen moeten niet teveel keuzes krijgen. soms beter van helemaal niet. Misschien handig als jij haar planning bepaald. dus ritueel, eerst even wat eten, dan naar de WC en dan naar bed. Dan kan er eigenlijk niks meer zijn wat ze wil. En als ze dan weer zegt ik wil eten zeg je heel rustig dat heb je net gedaan, eerst slapen dan krijg je weer wat eten. de eerste paar keer zal ze je blijven uitproberen. loop gewoon weg en dan zal het na een aantal dagen zodra zij weet waar ze aan toe is vast beter gaan. Misschien is het iets om haar goed voor te bereiden op wat komen gaat. door aan de muur een soort dagindeling te maken met plaatjes. en dan haar laten aanwijzen wat er nu aan de beurt is.
Bedankt, dat van die plaatjes ga ik doen! Momenteel is ze iets braver want we hebben een stickertjes systeem ingelast. Als ze braaf doet wat we vragen krijgt ze een stickertje. Een kaart zijn 20 stickertjes. Heeft ze die alle 20 dan krijgt ze een klein cadeautje. OJA ze is 3 jaar geworden eind oktober.
ik herken het hoor. ticho is soms net zo ik voel me dan zo machteloos. met het eten is hij een ramp. met het middag slapen is hij een ramp. het hoort bij de leeftijd denk ik. je kan er het beste geen strijd van maken dat wekt alleen maar irritaties daar schiet je namelijk ook niks mee op. Jij maakt de regels en daar heeft zij zich aan te houden. Je moet duidelijk laten merken dat jij de baas bent en je dochter zal je gaan uitproberen en gaan testen. Jij vraagt aan haar of ze eten wil dat wil ze niet ze wil alleen maar snoepen. Als ze dan boos word dan is het haar probleem. Zij heeft de kans gehad om te gaan eten en dat wilt ze niet. Dan heeft ze pech. Jij bent duidelijk tegen haar en dan is het haar keuze. Als ze dan haar slaapkamer afbreekt moet je na het slapen (of als ze niet wil slapen na een tijdje) samen de kamer gaan opruimen en dan aan haar vragen wat ze wilt. succes ermee