wat enorm gemeen zeg, ik begrijp dat je even met je mond vol tanden stond. ik ben wat dat betreft denk ik erg bijdehand. had direct gezegd: liever wat dikker omdat ik net bevallen ben dan altijd zo lelijk als jij door het leven moeten. waar halen ze het lef vandaan zeg. geniet lekker van je kids en die kilo's komt vanzelf goed.
Wat kunnen mensen toch een kansloze opmerkingen plaatsen. Waarschijnlijk gaan ze zelf erg onzeker door het leven. Van die types die graag beter willen zijn. Ik zou denk ik ook met mijn mond vol tanden staan van verbazing.
Jee ik ben helemaal verbaasd over zulke onbeschofte reacties. Het is me tijdens mijn zwangerschap en ook na de bevalling trouwens wel opgevallen dat sommige mensen menen dat ze alles maar mogen zeggen over je omvang, gewicht, dikke kop, etc....:x Niks van aantrekken meid, jij hebt een topprestatie geleverd en daar lijdt je lichaam onder. Komt wel weer (een heel eind) goed. Nu gewoon lekker genieten en laat maar l*llen!
Hihi mensen moeten altijd wat te zeggen hebben...is er niets verzinnen ze het wel. Ik ben altijd al stevig, en klein, 159cm, ben 35kg aangekomen tijdens mijn zw. Als ik zeg dat ik hard aan het lijnen ben mbv dietiste is de reactie; ach jij was altijd al dik......Ja was geen slanke den, gewoon stevig..maar om me nou dik te noemen (nu wel overigens, ben nu 15kg kwijt maar nog altijd dik). En de kleine is erg lang maar qua lengte en gewicht prima in verhouding..Goooooohhhh die is groot...ach dat gaat er wel af als hij gaat kruipen ..(uh kruipen, gaan er dan cm af??) Hier een zoontje geadopteerd en de ander uit mijn buik, de oudste is geadopteerd. Net na de bevalling: jeetje is eindelijk je grootste wens uitgekomen (neeeeheeeh die was al uitgekomen, en nu nogmaals!!), oh is je moeder nu ook eindelijk oma (halloooooo er staat hier een bijna 4 jarig jongetje naast me die mijn moeder 2 jaar terug al oma gemaakt heeft). De ene dag kan ik er beter tegen dan de andere dag moet ik bekennen.. Laat doen die lui..
hoop dat je zoontje dat soort opmerken niet mee krijgt, echt vervelend als mensen zulke dingen zeggen over je kind.
Het is erg ja. Mij werd 1 dag na de bevalling gezegd dat ik nog zo dik gebleven was. Door mijn niet tactvolle schoonvader. HALLO!!! En dan mijn bloedeigen moeder toen ik haar vertelde van mijn borstontsteking. 'Huil maar niet, ben maar blij dat je een gezonde dochter op de wereld hebt gezet.' Om vervolgens door te blaten over dat een ander niet voelt wat ik voel en dat het dadelijk van kwaad tot erger gaat tot ik een postnatale depressie heb. Lekker als je zo de put in wordt gepraat
Wat kunnen mensen toch bot zij he! Ik was tijdens mijn zwangerschap 17 kg aangekomen. Ben maar een kleintje (1.58) Maar goed, ;s ochtends bevallen, eind middag komen schoonouders op bezoek, zegt mijn schoonvader: Zoooooo jouw buik is nog dik.. Nou ja net bevallen Net als of het de bedoeling is dat je binnen een paar uur er weer als voor je zwangerschap uitziet? (die schoonvaders he ) En een oom van mijn man. Op een verjaardag toen mijn zoontje 2 mnd oud was. Zooooo ben jij even een dikkertje geworden.. (woog toen nog 4 kg zwaarden dan voor mijn zwangerschap.. zoveel was het ook weer niet) Toen ik dat verhaal aan een vriendin vertelde, antwoordde ze.. maar je bent helemaal niet dik? Ja je bent wel erg stevig nu hoor! Met een formaat aangevend met haar handen waar ik NIET blij van werd.. Of mensen die naar je kijken en zeggen.. joh meid, door de borstvoeding gat het er gelukkig weer allemaal vanaf (werkte bij mij totaal niet zo) Ohw wat heb ik me geërgerd! Gelukkig was ik op een gegeven moment weer van alle extra kilo's af, maar kan me er nog aan ergeren. Mensen moeten af en toe leren dat sommige dingen ongepast zijn om hard op te zeggen. Maar ik ga deze keer wel proberen er assertiever mee om te gaan!
oooh wat gemeen! Mijn moeder vroeg zich een paar dagen na de bevalling af of mijn buikje nu nóg kwam van door de zwangerschap of dat ik gewoon dikker was geworden, zij stapte altijd zo weer in haar eigen spijkerbroeken. ( die ik door de hechtingen niet eens aan zou wíllen vlak na de bevalling!)
Ik sta echt versteld van de onbeschofte reacties die ik hier lees! Het vervelende is... als ik het hier lees dat ik dan gelijk denk 'ik zou dat terug zeggen' maar op zo'n moment sta ik met de mond vol tanden en kan ik niets uitbrengen. De reacties die ik heb gehad nadat onze 2de is geboren: - 2 dagen na de bevalling: zo, jij hebt nog een flinke buik (blijkbaar een standaard reactie?!) - Er valt iets in de keuken en ons dochtertje van een paar dagen oud schrok. Zeggen mijn schoonouders 'nou ze is wel heel schrikkerig aangelegd, hopen dat dat er nog afgaat' - En de opmerking waar ik het meest boos/ verdrietig om kan worden: 'Gelukkig is alles weer goed gekomen!' Dit n.a.v. het overlijden van ons eerste kindje.... wat wat ik boos. Alsof de komst van ons tweede kindje alles weer goed heeft gemaakt, * zucht * Inderdaad niets van aantrekken, maarja... sommige opmerkingen zijn wel heel kwetsend
Hier lag ik een dag of vijf na de bevalling ziek in bed, ik had een fikse infectie en de vk had net verteld dat mijn knip volledig open was gegaan (door die infectie dus): zoiets had ze in 11 jaar nog nooit gezien en ze was echt bezorgd, dus ik was nogal geschrokken en voelde me ook gewoon echt niet goed. Mijn huisarts kwam terwijl ik lag te voeden. 'Je moet maar vijf minuten voeden he, dat is lang genoeg.' En toen dochter per ongeluk losliet en mijn tepel even zichtbaar was:'Fatsoeneer jezelf!' ... Hij was er om naar die knip te kijken, hoezo 'fatsoeneer jezelf'?! Overigens heeft hij ook niet eens gekeken, de vk heeft uiteindelijk geregeld dat ik naar de gyn kon (waar ik meteen werd opgenomen). Maar leuk 'kraambezoek' van m'n huisarts dus... Hij bleef ook maar zeggen dat het me allemaal zo tegenviel en dat ik zo niet moest denken... Wat?! Ik was gewoon fysiek ziek, wat heeft dat te maken met verwachtingen die wel of niet uitkomen?! Mijn vk ging er gelukkig tegenin. Overigens weigerde hij ook nog naar mijn dochters hartje te luisteren; zij was blauwig geworden in haar gezicht (kraamverzorgster en vk hadden dat gezien, ikzelf hoorde dat pas later, ze wilden me niet laten schrikken) en huisarts zei;'Ach, ze hebben na de geboorte al geluisterd, niks aan de hand.' Vk was toen echt boos! Lompe huisarts! Verder ook van mijn schoonvader de opmerking gekregen dat ik nog wel 'erg los in het vel' zat, mijn man klopte 'm toen op z'n dikke buik en zei:'Mooie buik zeg!'
Wat een nare opmerkingen zeg! Hier ook 'de standaard' zin vlak na de bevalling: 'Nou zeg, jij hebt er ook een behoorlijke buik aan overgehouden!' En tijdens de zwangerschap hiel ik ontzettend veel vocht vast en had echt zo'n zwangerschapgsgezicht. Hoorde telkens als ik ergens binnenkwam: 'He dikke!' en soms het tactische 'Wat zie je er gezond uit!' terwijl ik zo'n 30 kilo was aangekomen mede door al het vocht. Ik dacht echt: eehh, zag ik er normaal dan ongezond uit? Ben normale lengte en breedte (1.70m en 60 kilo) en had gewoon maatje 34/36. Zo eng dun was ik niet hoor. En nu pas ik weer in mijn oude kleren en wordt er telkens gezegd dat ik nog zo'n buik heb wat ben ik nou, gezond dik ongezond dun of gewoon dik? Ach, ze hebben vaak zelf niet eens door wat ze zeggen, dit is toch ook allemaal tegenstrijdig?