Wanneer noemen jullie iemand een vriendin en wanneer een kennis?? Welke 'eisen' moet iemand aan voldoen voordat het een vriendin is? En kan een vriendin in jouw ogen ook 'degraderen' tot kennis als je ze te lang niet ziet, of blijft een vriendin altijd een vriendin?? Ben benieuwd hoe anderen hier instaan. Ik vind het zelf altijd nogal lastig om iemand een vriendin te noemen, uit angst dat de ander het misschien anders ziet.
Ik heb 2 vriendinnen en dat blijft al zie ik ze maanden niet. We spreken elkaar wel. Kennisen zie ik soms vaker maar heb ik minder mee
Voor vrienden en vriendinnen doe ik een heleboel. Voor kennissen niet eigenlijk.. Die zie ik ook amper..
Een vriendin definieer ik niet door kwantiteit maar door kwaliteit. Ik heb vriendinnen die ik een jaar niet zie maar op wie ik altijd kan rekenen en meiden die ik dagelijks zie maar alleen maar spreek over de wat meer oppervlakkige zaken. Voor mij is een echte goede vriendin iemand bij wie ik 100% mijzelf kan zijn, 100% kan vertrouwen, alles mee kan bespreken, kan lachen en huilen en die ik als eerste bel als ik mij rot voel.
een vriendin is iemand waarbij je wanneer je honger hebt de koelkast kan open trekken om wat te eten te pakken, zonder te vragen.
Een vriendin kan mij bij wel degraderen tot een kennis, maar dat heeft andere redenen dan elkaar lange tijd niet zien. Dan moet er iets gebeuren waardoor de band gewoon altijd anders zal zijn en blijven en dat icm elkaar lang niet zien Ik heb vriendinnen die ik elke dag spreek (app) en amper zie, maar wanneer we elkaar zien is het net of we elkaar gisteren nog zagen. Dat en elkaar kunnen vertrouwen en alles kunnen zeggen tegen elkaar, maakt voor mij een vriendin en geen kennis
mmmm moeilijke. ik noem iemand echt niet heeeeeeeeeeel snel tot een vriendin. ik hou het meestal op een hele goede lieve kennis. ik heb 2 meiden die mijn vriendin wel zijn maar ik persoonlijk probeer toch altijd nog een klein beetje afstand te bewaren. leg nooit heel mn ziel en zaligheid bloot. ook al vaak meegemaakt dat mensen me teveel gaan claimen en teveel willen klitten waardoor vriendschappen weer kapot gaan omdat ik dat niet wil. al een paar keer geprobeert uit te leggen maar mensen zijn dan op hun tenen getrapt. ik hou van een middagje gezelligheid of een avondje uit maar niet elke week. dus met mij ben je niet snel vrienden zeg maar hihi. ik heb een hele hoop goede kennissen dus en vooruit twee vriendinnen. ben er heel tevreden mee zo
Ik noem niet snel iemand een vriendin, eerder een goede kennis of een kennis. Ik zie denk ik een stuk of vijf vrouwen een vriendin, waarvan ik met eentje al sinds de basisschool bevriend ben. Het is ook niet afhankelijk van hoe vaak ik ze zie, ik zie en spreek de meeste (goede) kennissen vaker dan mijn vriendinnen, maar dat komt ook omdat ze allemaal niet bepaald om de hoek wonen.
Lastig. Bij mij is het een gevoel. Ik heb 2 vriendinnen die ik beide niet vaak spreek en zie, maar zodra dit wel het geval is, dan voelt het meteen veilig. We hebben veel net elkaar meegemaakt veel gedeeld, maar ik kan niet echt bij ze terecht. De een zit qua emoties echt op slot en doet daarom vrij luchtig over dingen. De ander was een hele tijd niet in mijn leven, dus op cruciale momenten was ze er niet. Toch zijn dit mijn vriendinnen en zal ik altijd voor ze klaar staan. Ik accepteer ze en zij accepteren mij. We weten precies wat we aan elkaar hebben. Kennissen daar spreek ik ook weinig mee......uhum niet zoveel sociale contacten dus Die kom ik ergens tegen en dan is hoi hoe gaat het? En met....? Ik moet er weer vandoor, zie je wel weer een keer Ik heb wel 1 iemand die meer dan een kennis is, maar minder dan een vriendin, ze hangt er een beetje tussen. Met haar kan ik wel heel goed praten en zij ook met mij, dus dat gaat soms best wel diep. Maar verder heb ik dat vriendin gevoel niet bij haar. Kortom lastig
Voor mij is een vriendin iemand die je altijd jan bellen ook al is het nacht. Gewoon iemand die er altijd voor je is en die ook de nare dingen uit je leven kent. Een kennis is iemand waarmee je leuke dingen doet maar die niet te diep in je privé komt. Een vriendin kan bij mij niet degraderen tot kennis. Een vriendin blijft altijd een vriendin ongeacht hoe vaak ik haar zie of wat er gebeurd. Maar kwetst ze me echt, dan is ze ook de titel kennis niet meer waard.
Voor mij is een vriendin iemand waar ik regelmatig mee afspreek en dus de tijd voor neem. Een kennis kan ik op straat een praatje mee maken, of een keertje wat mee gaan drinken, maar dan houdt het wel op.
Ik denk indd dat het te maken heeft met het gevoel dat je bij iemand hebt.. Zelf heb ik echt wel meerdere vriendinnen, waarvan ik weet dat ik daar altijd bij terecht zou kunnen wanneer dit nodig zou zijn.. Tuurlijk heb je ook weer verschillende niveaus van vriendinnen zijn.. Met de een is het leuk om af en toe naar de film te gaan en bij te kletsen, met de ander praat je de hele dag door over koetjes en kalfjes.. Kennissen zijn voor mij de mensen die ik met de jaren ontmoet heb, er een leuke en gezellige klik is en waarbij het heel gezellig en leuk is als je die een keer tegenkomt ergens.. Maar waar je het meer hebt over de dagelijkse dingen dan echt de persoonlijke dingen..
Ik ben ook wel eens vriendin genoemd terwijl ik zoiets had van: huh? Dat ik het niet meer als vage kennis zag. Van de andere kant was er ook wel eens iemand waarvan ik echt dacht dat het een goede vriendin was (zo bracht ik mijn dochter tijdens de bevalling zelfs naar haar i.p.v een familielid) die zomaar uit het niets contact met me heeft verbroken... Dus ik vind het ook ontzettend moeilijk om aan te geven wanneer iemand een vriendin is.
Wanneer gaat iemand dan over van kennis naar vriendin? Da's ook zo lastig bepalen Heb kennissen die ik elke dag spreek ook over minder leuke dingen maar stel dat ik midden in de nacht ergens moet logeren is dat niet echt een plek om aan te kloppen Bij vriendinnen kun je altijd terecht overal voor Maar wanneer is dat punt?
bijna het zelfde als met vriendjes vroeger. Wanneer is het gewoon 'for the fun' en wanneer heb je verkering? En wanneer zeg je voor het eerst "ik hou van je"? Ik denk ook dat een gevoel is, de frequentie van afspreken en de duur van de 'relatie'. Maar soms best lastig om als volwassene nieuwe mensen te ontmoeten en een nieuwe vriendschap aan te gaan. Zo kunnen nog best veel leren door af te kijken bij onze kinderen
Vroeger vroeg je het gewoon ' wil jij mijn vriendje zijn? ' of " wil je met mij verkering " zou nu een beetje raar zijn..
Hier maak ik gewoon geen nieuwe vrienden. Ik kom niemand tegen met wie het echt klikt en die ik echt 100 % vertrouw en waar ik alles aan kwijt kan. Al wie heb ik heb - 1 héél goeie vriendin - dateert nog uit mijn kindertijd. Ik heb héél véél kennissen en bijvoorbeeld ook 2 oude vriendinnen met wie het minder klikt daarnaar gedegradeerd. Mijn huidige relatie van 8.5 jaar is nog altijd mijn eerste partner . We zijn samen sinds de dag dat we elkaar voor 't eerst in real life zagen (hebben elkaar ontmoet op internet en bleken in dezelfde stad te wonen dus na een tijdje hadden we iets van "waarom es niet afspreken op café"). Het is heel rustig begonnen, maar gaandeweg echt wel enorm veel dieper gegaan.