Mijn dochter wordt bijna 4 en gaat dus bijna naar school. Ze gaat al een tijdje naar de kinderopvang (vanaf baby) en peuterspeelzaal (vanaf 3 jaar). Ze is erg gevoelig, bijvoorbeeld voor drukte en harde geluiden. Ze vindt het allemaal super spannend in een groep, dat zie je ook terug aan haar houding (hand in de mond, opgetrokken schouders). Ze kijkt liever dan dat ze meedoet, maar thuis praat ze wel heel enthousiast over de peuterspeelzaal en kinderopvang. Daar gaven de leidsters aan dat zich duidelijk prettiger voelt in kleine groepjes (zo'n 8 kinderen dan een grotere groep van 16). Samenspelen met andere kinderen vindt ze spannend. Ik begin me nu toch wel zorgen te maken over de over overstap naar de basisschool. De groep wordt dan veel groter en ze heeft dan maar 1 juf. Ze hangt nu nog erg aan de juf. Wie herkent dit en heeft iemand tips?
Yep, heeft dl ook. Het lijkt vanzelf goed te komen, met wat begeleiding. Wij hebben voor een montessorischool gekozen, waar de kinderen leren bewust met elkaar om te gaan, elkaar ruimte te geven, en ze bijvoorbeeld op een eigen kleedje eigen werkjes kunnen doen. Soms loopt dl tegen dingen aan, en dan bespreken we dat met juf/meester. Meestal passen ze dan iets aan zodat het weer leuk is voor haar. Ik heb b.v. tegen dl (en tegen de juf, want onze school is nogal van het eindeloos stimuleren van van alles) gezegd dat ze ook alleen mag spelen in de pauze, als ze het te druk vind. Ze speelt nu af en toe samen, en af en toe alleen, of met een kleiner kindje, dus ze kan dat zelf prima regelen eigenlijk. School ziet een tevreden kind iig. Bij dansles werd te groep te groot/te druk, daar mocht ze een jaar vooruit. Die kinderen zijn ook weer wat rustiger, dus dat komt mooi uit. Gaat je dochter voor de zomervakantie al? De klassen zijn hier aan het begin van het schooljaar nl. nog klein.
Mijn oudste heeft dat ook, maar op school zijn er duidelijke regels over bv schreeuwen, rennen, etc; in de klas zijn kinderen alleen of in kleine groepjes aan het werk (montessori) en dat is totaal niet chaotisch ofzo. Dochter heeft daar helemaal haar draai gevonden. In bv een binnenspeeltuin, waar iedereen rent, springt, schreeuwt etc, vindt ze het wel moeilijker, maar nu ze 6 is gaat dat ook wel beter.
mijn zoon leunde ook heel erg op zijn juf op het kdv. ik ben heel bang geweest dat hij de basisschool niet zou kunnen wennen, maar dat ging erg goed. wij zijn begonnen aan het begin van het schooljaar dus in september, mijn zoon is in juni jarig. Hier trouwens een jenaplan school, waarbij ze oa. werken met maatjes (een kindje uit groep 2 helpt een kindje in groep1 met kleine taakjes of met naar de wc gaan, naar de gymzaal lopen etc.) In September is het lekker kleine klasjes, zo'n 16-20 bij ons op school, en nu tegen het einde van het schooljaar loopt dat op naar 28-30, dus nu erbij komen zal een grotere shock zijn. Bij ons zitten de nieuwe kindjes vaak dicht bij de juf, of in een groep met wat rustige kinderen. School is ook wel een hele gestructureerde omgeving, en er heerst ook wel rust in een klas. anders zou de juf ook gek worden denk ik. Verder zal het voor jullie fijn zijn dat alles duidelijk is bij de nieuwe juf hoe je dochter in elkaar zit. Bij ons heb je vaak een gesprek met de juf als je kind naar school komt om kennis te maken. Naar school gaan is volgens mij bij de eerst voor iedereen super spannend, voor de ouders, alles is nieuw, nieuwe juffen, nieuwe dagstructuur, etc. en ook voor de kinderen met alle nieuwe kindjes, maar het komt goed!
Als ik het lees dan blijft je kindje graag op de achtergrond, is erg gehecht aan (vaste) leidsters, observeert liever dan meedoen en vindt contacten met andere kindjes (in)spannend. En is gevoelig voor geluid/drukte (prikkels). Maar... lijkt het wel allemaal leuk te vinden en gaat niet met tegenzin? Ik herken hier zeker mijn oudste dochter in. Die ging graag naar kinderdagverblijf (en ook daarna naar school) maar was erg op zichzelf, verlegen, afwachtend en in het begin op school ook zelfs afwerend naar andere kinderen toe. Als een kindje iets tegen haar zei, dan was dat 'zo spannend' dat ze gewoon wegliep zonder een woord te zeggen (en dan non-verbaal: laat me met rust!) Samenspelen deed ze in begin dan ook niet. Ontdooien noemden wij dat. Ze had altijd, overal, al veel tijd nodig gehad om te ontdooien. Na de zomervakantie begon ze in een klein klasje met kinderen die ze dus allemaal kende en ze wist (na 4 maanden school) hoe het allemaal een beetje werkte op school ... En toen kwam ze los. De juffen herkenden haar bijna niet meer terug. Speelafspraakjes kwamen vanaf groep 2 een beetje op gang. Groter groeien en (veel) ervaringen opdoen met andere kinderen/groepen heeft het sterk verbeterd. Ze is inmiddels 9 jaar en nog steeds gevoelig, verlegen en afwachtend (euh... een beetje zoals ik? ), maar doet het sociaal prima, heeft vrienden/vriendinnen, altijd iemand om mee te spelen, wordt uitgenodigd voor kinderfeestjes etc. Ze worstelt soms nog wel met drukte/lawaai, maar heeft ook hierin een behoorlijke groei doorgemaakt en heeft bij coach tactieken geleerd om zich beter te kunnen afsluiten hiervoor. Mijn ervaring is dus dat het wel los loopt. Goed communiceren met de juf straks, wetende dat jouw kindje zeker niet de eerste en enige is, en dan gewoon kijken hoe het gaat en dan als nog keuzes maken. (mijn jongste heeft ook veel last van drukte/lawaai en kon om die reden niet 5 dgn in de week naar school in het begin, had echt wel rustdagen nodig, maar ze is er redelijk goed aan gewend geraakt, al heeft dit wel enkele maanden geduurd)
Mijn jongste vond KDV geweldig. Was 1 van de druktemakers in de groep (klein groepje, dat wel) Maar is ook heel gevoelig en snel overprikkeld. Overgang naar basisschool ging (en is nog steeds) moeilijk. Grote klas met 30 kinderen. We merkten dat hij heel moe is aan het eind van de dag. En vaak al veel moeite met opstaan, waardoor hij al moe begon. En met vermoeidheid en overprikkeling veel driftbuien (thuis) Onze oplossing is nu op vrijdag geen school. En als ik hem niet wakker krijg mag hij later beginnen. Dit geeft rust, en zo kan hij wennen op zijn eigen manier, en wanneer hij uitgerust is. Ipv moe naar school en daardoor negatieve ervaring.
Onze uk is ook gevoelig maar in plaats van rustig kijken, afwachtend etc is hij juist druk en aanwezig. Hij weet zich niet altijd een houding te geven. Nog even en dan mag hij ook voltijd aan de slag en ben heel benieuwd of hij snel zijn draai kan vinden. Hij wil wel heel graag leren en vriendjes maken. Hij is alleen wat onbeholpen en niet zo tactisch.
Bedankt voor jullie geruststellende reacties! Fijn om herkenning te lezen. Mijn dochter gaat inmiddels een extra dagdeel naar de peuterspeelzaal zodat de overgang naar school minder groot zal zijn. Daardoor leert ze ook weer wat nieuwe kinderen kennen, een groot deel daarvan zal straks naar dezelfde school gaan. Misschien helpt dat ook, dat er op die manier ook al wat vertrouwd is.
Oh vast. Dl heeft een paar meisjes vd psz in haar klas, en eentje is echt een grote steun (alhoewel het niet echt vriendinnen zijn buiten school verder). Mooi om te zien vind ik!
Hier ook een kind dat als baby, dreumes en peuter daar veel moeite mee had en waar ik me daardoor best wat zorgen maakte over de basisschool. Ik ben vooraf met de juffen gaan praten, heb aangegeven hoe ze in elkaar zit en een apart wenprogramma voorgesteld (eerst een korte periode met mij, als dat goed ging een korte periode alleen, als dat goed ging een wat langere periode alleen, enz.). Binnen een week ging ze (geheel tegen de verwachting in ) volledig naar school. Ze heeft wel een aantal welen vanaf de stoel van de juf enkel geobserveerd. Na verloop van tijd heb ik haar en de juf voorgesteld dat ze per dag iets ging doen (tekenen, verven, kleien, een bepaald werkje, enz.), vooraf besproken wat precies en dat deed ze dan. Zo opgebouwd en zo ging ze steeds meer doen. Het blijft een meisje dat niet snel op de voorgrond zal gaan staan, nieuwe dingen spannend vindt, last heeft van drukte, harde geluiden, enz., maar het gaat zooooooveel beter dan dat ik ooit gedacht had. Ze is zo enorm gegroeid in haar doen en laten sinds ze op school zit.