Hoi allemaal, ik wil even mijn verhaal kwijt. Zoals de titel zegt hadden/hebben wij een spugertje. Hij begon met spugen mondjes terug geven toen hij ongeveer 3 a 4 weken was. Maar iedere baby spuugt wel eens of na elke fles ook slikte hij heel veel. Overdag sliep hij altijd dus maakte me geen zorgen, eerste afspraak bij de dokter gemaakt toen hij 1 keer heel ver spuugde. Nagekeken door de arts en alles was prima maar wel voor de zekerheid een afspraak met de kinderarts, ik kon pas 1 mei terecht. Het spugen werd steeds meer/vaker en hij vroeg ook meer om eten. Bij de eerste afspraak op het cb bleef hij krijsen/huilen bij de arts dus ze vroeg geef je geen eten, ik zei hij heeft net eten gehad 2 uur geleden 120 dus ik mag toch geen eten geven, ze zei als hij er zo om vraagt zal ik gewoon eten geven dus zo gedaan en hij was weer tevreden. Vorige week toch weer de dokter gebeld voor het spugen en kreeg een spoedafspraak in een ander ziekenhuis(afspraak nog steeds niet binnen) Afgelopen zaterdag was het overdag een drama terwijl hij normaal zo tevreden was op het spugen na. Hij kon niet slapen overdag en spugen werd nog meer en vroeg steeds vaker eten. Je gaat denken dit is de 6 weken sprong want hij keek overal na en ging een beetje brabbelen. Zondag overdag weer hele dag wakker, zag ook allemaal bruinig op zijn slaapzak maar dacht van de irritatie van het spugen. Rond 8uur viel hij in slaap in een schone bakerzak en toen ik hem naar boven tilde was hij weer helemaal nat en stukjes bruin en zijn luier was droger. Huisartsen post gebeld en mocht naar de spoed, daar spuugde hij weer veel en ook bloed en we dachten allemaal aan een ruflex in erge vorm. Wel vertelde ze over een vernauwing, hij groeide, was weer 330 gram aangekomen in 2.5 week. We moesten blijven en zal die ochtend een echo krijgen. Ik werd opgehaald door een verpleegkundige die vertelde me even dat we hem wel even regelmaat zal geven en dat hij niet eerder melk kreeg dan 3 a 4 uur na de fles ook al spuugde hij. Ze gaf me echt een gevoel dat ik het allemaal verkeerd deed en hem over voede en daardoor spuugde. Die ochtend maakte ze ons wakker van hij moet nu echt eten dus eten gegeven en begon het spugen weer en na 2 uur mocht hij weer eten omdat hij ontroostbaar was en echt hongersignalen gaf. Dus weer melk gegeven en een sterk middel voor de ruflex en het bleef binnen dus wij helemaal blij en de arts ook. Echo was die middag gepland en mocht nog 1 keer eten/drinken. Dus weer lekker gegeten en 3 uur later de echo en wat we daar was verwachte we niet. Heel zijn maagje zat vol met eten. Er zat een vernauwing tussen zijn maag en de darmen. Infuus werd geprikt wat niet lukte gillen krijzen en weer een andere arts erbij na 15 keer prikken eindelijk gelukt ook kreeg hij een slangetje in zijn neus om zijn maag leeg te maken zo zielig en hij mocht niet eten tot de operatie. Hij heeft alles bij elkaar gegild die middag avond en met een beetje suikerwater op zijn speen in slaap gevallen. Volgende zal de operatie zijn maar moest het bloed wel goed zijn want hij heeft toch tekorten gehad. Dus een operatie, wat heftig zeg om onze kleine man weg te brengen. Gister was de operatie en gelukkig alles goed gegaan. Hij mag nu 8 flesjes per dag hebben van 90. Hij ligt nu heerlijk te slapen en er zit bijna 4 uur tussen dat zijn we niet gewent en ook het spugen is minimaal heerlijk zeg! Als het vandaag goed gaat mogen we morgen naar huis.
Hij had geen pijn alleen maar honger omdat hij geen voedingsstoffen binnen kreeg. Hij houdt zoveel van melk dat hij wel wat binnen kreeg en aan kwam in gewicht. Nu haalt hij de schade in volgens mij en spuugt minimaal.