het onderwerp zegt het eigenlijk al, hoe ermee om te gaan?! ik kan nergens heen, of mevrouw is in paniek en wordt pas weer rustig als ik er weer ben. Ze ziet mij dan ook alle dagen, papa werkt tot 1615, 5 dagen in de week, en met bv is ze toch wat meer bij mij ; maar ik was vorige week een avond weg, ben wel vaker even weg, maar niet zo lang, netjes afgekolfd etc, maar mevrouw wou helemaal niks! papalief krijg haar ook niet meer rustig en slapen wou ze ook totaal niet, vervolgens is die uit wanhoop maar met haar gaan rijden in de auto, maar dit was ook geen succes, hij heeft zelfs me ouders gebeld' hebben 5 kids groot gebracht maar dit mocht ook niet baten! na 3 uurtjes kwam ik weer terug, en ze werd direct kalm toen ze bij me zat, even wat gegeten bij papa (voeding was uit de vriezer) dit wou ze zelfs, maar bleef mij maar aankijken, ik bracht haar daarna naar bed en niet veel later lag ze uitgeput in dr bedje te slapen. Heeft iemand hier ervaring mee? want ik ben het persoonlijk ook gewoon af en toe even nodig om me eigen batterij op te laden! & vind het voor me vriend ook niet leuk!
Hier in het begin ook gehad en het was hier 'gewoon' even een kwestie van tijd. Ze is het hier wel gewend om bij de gastouder te zijn als ik werk en in mijn werkweek is ze in het weekend bij papa (ik werk meestal een dag of 8 achter elkaar). Maar de eerste 5 maanden was ik thuis en de avonden dat ik een keer weg was, was het toen nog geen succes. Nu gelukkig wel en dat is voor mij ook een stuk fijner.
Ik voel met je mee. Hier gaat het ook zo. Ze was ook pertinent een flesweigeraar en tot op de dag van vandaag, is ze 'm liever kwijt dan rijk. Vorige maand nog een afscheidsfeestje gehad van een collega en om 23:00 uur belde m'n man of ik ajb naar huis kon komen. Ze had wel een fles op, maar zette de hele hut op z'n kop. Ze heeft, toen ik thuis kwam, 3 sec aan de borst gehangen en toen sliep ze. Overigens is ze ' Snachts ook een drama. Nog veel mamahonger en meerdere keren per nacht kleine slokjes drinken. Ik weet ook niet wat ik ermee moet. Ik heb het geaccepteerd en ik hoop/weet zeker dat het ooit eens overgaat. Overigens is een avondje alleen op stap alleen te doen als mijn man bij haar blijft. Als opa en oma de fles willen geven is het per definitie drama. Die kent ze niet goed genoeg ofzo, ik weet niet waar dat aanligt. Ach ja.....baby's....wat moet je ermee?
Hier hetzelfde verhaal... en vandaag ga ik voor het eerst een paar uur weg. Ik heb flink wat melk afgekolfd, wat ze prima uit het flesje drinkt. Maar zodra ik haar aan haar papa ( of een ander ) geef dan wordt ze erg verdrietig en onrustig tot ik haar weer overneem... dan is het direct goed. Vooral 's avonds is het 'drama'... Komt papa uit zijn werk, heeft zijn kind gemist en dan wil ze niets van 'm weten. Ben dus heel benieuwd hoe het vandaag zal gaan... Ik vind het wel belangrijk om te gaan, want wat je zegt TO... af en toe moeten wij mama's ook even zonder kind zijn, even de batterij opladen even me-time. Maar vanavond ga ik haar weer lekker knuffelen en kunnen we allemaal weer lekker toegeven aan die mama-honger .
Lievemamatrix ik had ooit eens gelezen dat je dan best een groot tshirt aandoet. Waarin dan je lichaamsgeur zit. Je man kan deze dan aandoen tijdens het voeden. Misschien helpt dat.
Heel erg fijn natuurlijk dat onze schatten zo graag bij mama willen zijn, maar hoe graag we ook bij hun zijn ; ook wij hebben inderdaad even ''me-time'' nodig! vanavond komen mijn ouders even 1,5/2uurtjes bij F. en kunnen vriendlief en ik even weg. hoeft maar kort te zijn, maar ik wil wel dat t niet weer zoals de vorige keer gaat, dat jezelf op eieren zit hoe het thuis zal gaan! hebben nu ook afgesproken dat we 1x in de twee weken of samen of ik alleen even weg ga, al is het maar een uurtje! zodat het voor haar misschien ook langzamerhand wat makkelijker zal zijn! @LieveMamaTrix Geniet van je qualitytime! gaat vast goed met je kleine thuis! .. en inderdaad daarna weer toegeven aan de mamahonger! we zijn dan wel 24/7 mama, maar zijn natuurlijk meer dan dat!
Zo is dat... We zijn meer dan alleen maar moeder, we zijn ook onszelf... al een heel leven lang, dus dat kan niet ineens van de een op andere dag niet meer mogen! Ik heb genoten en het ging inderdaad prima. Het voeden was gelukkig al geen probleem, ze drinkt heel goed uit een flesje ( misschien omdat ik zelf met tepelhoedje voed? ), maar voor het slapen heeft ze een tutpopje waar ik mee slaap... dan stopt ze haar neus erin, ruikt mij en gaat helemaal tevreden knock-out! En nu inderdaad weer even heerlijk onafscheidelijk met die kleine. Als je even weg bent geweest dan is het ook weer fijn om zo dichtbij te zijn, want na een poosje, ook al is het knus en speciaal, moet je toch even kunnen ademen, helemaal op jezelf.
Wat fijn dat het goed gegaan is! Dan is voor een volgende keer de drempel alweer minder hoog! =) Heerlijk he, dat je mop dan weer doorheeft als je er weer bent! Hier is dat namelijk altijd wel zo, begroet met een lach van oor tot oor, terwijl ze niets anders gedaan heeft dan bij opa&oma huilen en bij me vader op de arm 1,5/2uur geslapen' .. me ouders vertelden dat toen we de deur uit waren het nog 5 minuten goed was, en dat het daarna begon ; me moeder schrok zelfs hoe F. kon huilen. ze had het wat luchtiger opgevat als ik vertelde dat F zo aanhankelijk na mij toe is! ze snapte nu wat ik bedoelde! afijn, Vriendlief en ik hebben een fijne avond gehad, en hij zei nu zelf ook dat hij het wel erg prettig vindt om ook weer wat samen te kunnen ondernemen! F. was thuis met mijn ouders ; en dat zijn toch de meeste vertrouwde mensen, waarbij we F. toevertrouwen! over twee week gaan we weer eventjes wat met zn 2 doen. en dan hopen dat er wel verandering in komt. alle goede dingen komen langzaam zal ik maar zeggen!