als we zonder kinderen op stap gaan altijd wel. Met 3 kinderen soms, maar dan is het een stuk rommeliger en wilt altijd wel iemand een hand enz
Ik ben denk ik raar maar wij hebben dit nooit gedaan. Ben niet zo aanrakerig in situaties waarin het nou eenmaal zo hoort, en gelukkig heeft mijn man daar geen probleem mee.
Nee want dat loopt voor geen meter, zijn benen zijn minstens 25 cm langer waardoor we nooit gelijke passen zetten. Dan is het heel irritant om hand in hand te lopen.
Als we kinderloos lopen lopen we eigenlijk altijd hand in hand. Met de kinderwagen of een rondrennende bijna-kleuter niet.
Soms. Is meer iets voor mijn man om mijn hand te pakken: hij is meer het knuffelige en aanrakerige type haha.
Wij zijn bijna 11 jaar samen Nog geen kinderen. We lopen altijd hand in hand met ons hondje tussen ons in haha
Als we met z'n tweeën zijn wel, maar als onze zoon mee is niet. 1 van ons moet de buggy of zoonlief zelf vasthouden en hij loopt nog niet netjes 1 kant uit haha
nee... nooit gedaan ook. vind dat helemaal niets enige keren dat ik zijn arm vasthield was tijdens de zwangerschappen. ik kon toen moeilijk lopen en bij zoon was het volop winter. Ik was bang om te vallen, toen vond ik zijn arm wel handig
Nee. Wij zijn al 22 jaar samen, waarvan bijna 17 jaar getrouwd. Dit soort "kleffe" dingen (zelfde als 's-avonds naast/tegen elkaar zitten op de bank terwijl je 2 banken hebt) zijn er in de loop der jaren behoorlijk uitgeslopen bij ons.
Absoluut! Maar dat zal idd wel veranderen als we met een kinderwagen lopen.. Maar voor nu genieten we er nog lekker van!
jep . Ondertussen kunnen we op een rechte straat zijn, hand in hand lopen / rollen en hoef ik met mijn andere hand alleen maar bij te sturen . Als ik een stukje loop nooit hand in hand want dan heb ik mijn krukken vast.