Dag Laura, Ik probeer het ook 'los te laten' sinds deze maand (ook al een jaar bezig)Geen idee hoe ik dat moest doen. Ik kreeg van iemand de tip die erop vertrouwde dat de dokter zou helpen, het los liet, en nog voor de afspraak zwanger was. Probeer me daar aan vast te houden, maar het lijntje van hopen, positief denken, en erin doordraven is zo dun! De ene dag gaat het prima, de andere dag zit ik er doorheen haha. Hoorde van iemand anders ook dat de zaadjes nog nooit een andere kant op gingen zwemmen door eraan te denken, vond ik ook wel een leuke . En ben mezelf aan het afleiden met leuke dingen, wat redelijk helpt. En niet teveel te stressen, om het stressen, om het erover denken, en omdat ik er verdriet om heb. Dat is gewoon zo. Daarnaast genieten van je roseetje op het terras Het is een moeilijke periode, en daar gaan we doorheen komen, ook jij! Schrijf het van je af, dat helpt mij!
Nee, het los laten is niet te doen. Ik ben nu bijna twee jaar verder en nog steeds niet zwanger. Wat wel helpt, is veel afleiding zoeken. In het begin trok ik mij regelmatig verdrietig terug wanneer ik weer ongesteld werd, nu probeer ik juist dan wat leuks te plannen. Het blijft moeilijk, alleen kreeg ik nadat ik het onderzoekstraject had doorlopen en alles goed bleek te zijn wel veel meer rust.
Helemaal loslaten is voor mij echt niet te doen. Ik weet sinds kort dat het voor ons niet mogelijk is om een kindje van mijn man te krijgen en toch blijft elke maand de hoop. Elke keer is het toch weer even moeilijk als ik ongesteld ben geworden terwijl ik het al van te voren weet dat ik toch niet zwanger ben. We zijn nu hard aan het nadenken over wat we nu gaan doen. Op zoek naar een donor of accepteren dat er geen kindje komt. Ik ben er daardoor toch elke dag mee bezig ben in mijn hoofd. Ik probeer ook nog mijn cyclus een beetje bij te houden voor als we wel voor een donor gaan.
Hoi Nathalie, Ik had nooit gedacht dat er zoveel bij komt kijken bij het zwanger worden. Ik heb er in het begin veel stress om gehad en ik wil dit niet meer. We moeten maar zo denken: we vrijen zonder de pil/condoom en we zien wel wanneer het raak mag zijn. Erom stressen heeft dus weinig zin, dus waarom zouden we stressen? Ik geniet zeker van de dingen die we doen en daar richt ik me maar op.. Straks weer gezellige paasdagen met de familie en lekker eten. Daar denk ik dan maar aan. Wat jij typt, kan ik mij zo in vinden. Succes!
Hoi, Aan de ene kant geeft dat rust maar aan de andere kant niet. Ik ben een keer zwanger geweest precies na een jaar proberen, maar dat ging mis en nu probeer ik wel er minder aan te denken maar blijft lastig. Nu ik het ook meer naar mijn zin heb op mijn werk, sta ik sowieso weer wat positiever in het leven. Succes!
Hoi, Jeetje wat heftig voor jullie! Ik wil jullie veel sterkte wensen met dit nieuws en hopelijk krijgen jullie op welke manier dan ook een kindje! Ik gun het jullie van harte! Liefs
Lief dat je op iedereen reageert! Misschien fijn om te weten dat je niet alleen bent, en je altijd je ei bij een van ons kwijt kan als je er even door heen zit of gewoon wilt praten, je kunt mij in ieder geval altijd berichten als je wilt. Naar dat we in deze situatie zitten, maar fijn dat we elkaar er in kunnen steunen. Liefs
Hey! Ja dat vind ik super fijn! Ik moet morgen ongesteld worden en dat ga ik ook worden helaas.. Ik had me er ook een beetje op voorbereid.. En ik ga echt proberen om volgende maand niet de dagen te tellen en echt vrijen wanneer we echt willen.. Want dat zijn we kwijt al een tijdje en dat is ook niet leuk.. Liefs