hoi Josien, ik heb al een paar dagen niks van je gehoord en ben eigenlijk wel een beetje ogerust nu. Zijn ze al beginnen met die enge medicijnen? Ik hoop voor je dat je er niet te ziek van bent... Al ben ik eigenlijk bang van wel. Ik wil je even heel veel sterkte wensen en ik hoop zo dat je snel weer de ouwe bent... Laat je gauw wat van je horen?
Lieve Loopy en andere meiden, Wat lief dat jullie aan me denken. De laatste dagen is er veel gebeurd. Hieronder mijn verhaal: Allereerst mijn excuus dat ik je nog niet eerder iets heb laten horen. Dat komt omdat ik net pas thuis ben uit het ziekenhuis waar ze me afgelopen woensdag toch nog ineens onverwacht opgenomen hadden. Ik zal proberen het kort uit te leggen. De mogelijke behandelingen tegen een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn: 1. afwachten en hopen dat je lichaam het zelf oplost 2. een chemokuur om de 'ongewenste' celgroei uit je lichaam te weren 3. een operatie waarbij in 9 van de 10 gevallen je eileider verwijderd wordt met zwangerschap en al Helaas kan ik na afgelopen woensdag zeggen dat ik alle drie de behandelingen heb gehad. De eerste vier weken heeft men afgewacht. Aan de hand van het HCG-gehalte (zwangerschapshormoon) kunnen ze zien of je lichaam zelf het vruchtje af kan stoten. De waarde van het HCG-gehalte moet dan dalen naar nul. Echter, bij mij gebeurde dat niet en daarom ging men over op behandelmethode 2. Dat wil zeggen dat je dan methotrexaat-injecties krijgt. Dit is een chemokuur die je acht dagen krijgt. Het wordt inderdaad ook gebruikt bij kankerpatiënten. De injecties en bijbehorende pillen moeten er voor zorgen dat het restant van het weefsel afgebroken wordt. Je wordt er alleen wel doodziek van van dat spul en dat heb ik gemerkt. Maar afgelopen woensdag kon ik 's ochtends bijna niet meer overeind komen van de pijn. Toen zijn we naar het ziekenhuis gegaan waar ik morfine kreeg tegen de pijn. Dat hielp gelukkig (voor korte tijd) wel wat. Maar omdat de pijn maar niet wilde zakken, ben ik van woensdag op donderdag (nota bene mijn verjaardag) geopereerd aan mijn eileider. Ik heb een kijkoperatie ondergaan. Echter, toen ze binnen waren zagen ze meteen dat mijn eileider zodanig beschadigd was dat er geen eer meer aan te behalen viel. Bij een eventuele volgende zwangerschap zou het nieuwe vruchtje gegarandeerd niet heelhuids daar doorheen komen met als gevolg dat we dan weer een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zouden hebben. Daarom hebben ze nu de beschadigde eileider helemaal verwijderd. Vandaag om 12.00 uur ben ik ontslagen uit het ziekenhuis en ik lig nu op een bed in de woonkamer te herstellen. Nou, het is een heel verhaal geworden. Hopelijk is het allemaal een beetje duidelijk, Groetjes, Josien
Jeetje Josien,dat kan er ook nog wel bij,pfffff.... Ik wil jullie dan ook veel sterkte wensen en dat je maar snel mag opknappen meis! Liefs Dais.. -x-
josien, veel sterkte meis en hopelijk voel je snel weer beter, weet dat we hier steeds voor je zijn ook in je moeilijke dagen.
Lieve Josien, wat jij allemaal moet doorstaan is echt vreselijk. Ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen de komende tijd. Liefs Miranda.
heel veel sterkte josien wat vreselijk dat je dit allemaal moest meemaken. ik hoop dat je snel opknapt nu het er uit is. en dat je snel weer gezond genoeg bent om aan een nieuw babietje te werken.
jeetje Josien, ik ben hier helemaal stil van pfff heftig! Ik wil jou en je partner heel veel kracht en sterkte wensen!
heel veel sterkte josien en ik hoop dat je snel weer opknapt. het is niet niks wat je allemaal hebt meegemaakt. moet je nu een half jaar wachten voor je zwanger mag worden, wanwege de chemokuur ?
Josien wat verschrikkelijk allemaal, het zit je echt helemaal niet mee. Ik hoop dat je nu in ieder geval van de pijn af bent! Laat je nu maar goed verwennen hoor! Dat heb je wel verdiend!
Dank jullie wel meiden voor jullie lieve berichtjes. In deze tijd dat alles wel mis lijkt te gaan is het fijn om te weten dat er mensen met ons meeleven... Lieve Aly, We weten nog niet waar we aan toe zijn. Over twee en over zes weken moeten we weer op bezoek bij onze gynaecoloog om te horen hoe nu verder. De dagen dat ik in het ziekenhuis heb gelegen heb ik op een middag een lang en fijn gesprek gehad met mijn gynaecoloog. Ik heb haar aangegeven dat ik onzeker wordt van alle verhalen over de chemo en hoelang je dan wel niet zwanger zou mogen worden. Nu is mijn gyn ineens heel anders daarin. Zij zegt: 'Je luistert gewoon naar niemand anders dan naar mij en naar jezelf. Ik denk dat jullie van mij eerder mogen beginnen met zwanger worden, maar ik ga het eerst allemaal goed uitzoeken. Maak je geen zorgen, het komt allemaal goed.' Wat is het toch heerlijk, zo'n gynaecoloog. Ik voel me door enorm serieus genomen. Ik heb aangegeven dat mijn man en ik graag weer IUI zouden willen, ondanks het feit dat ze dat eigenlijk afgeraden hebben omdat er te weinig goede zaadjes zijn. Mijn gyn ging daar direct mee akkoord. Ze zei dat je nog zoveel statistieken kunt hebben, maar omdat wij bewezen hebben dat het toch zo kan en het voor mij lichamelijk gezien een stuk minder belastend is, is het voor haar zo klaar als een klontje dat we gewoon IUI mogen blijven doen. Ondanks alles probeer ik gewoon heel positief te blijven. Vanmorgen hoorde ik iemand zeggen dat wetenschappelijk bewezen is dat positieve gedachten de mens positief beïnvloeden. Ook lichamelijk. Dus dat gaan we doen. Sowieso ben ik achteraf heel blij dat mijn eileider eruit is. Klinkt misschien gek, maar de dokter zei dat hij zover beschadigd was dat het gewoon zo'n grote kans zou zijn dat het weer mis zou gaan bij een volgende eisprong en bevruchting aan de rechterkant. Tja, dan kan je wel heel sentimenteel gaan doen over die eileider, maar daar schiet je niet zoveel mee op. Lichamelijk gezien gaat het vandaag een beetje beter dan gisteren. Het blijft natuurlijk wel een heftige operatie, dus ik doe het rustig aan. Volgens de doktoren mag ik in ieder geval twee weken nog niet gaan werken. Ik ben benieuwd hoe snel het herstel gaat. Liefs en nogmaals bedankt voor jullie lieve berichtjes, Josien
Josien, wat knap dat je nu al weer een stuk positiever bent. Fijn dat je een goed gesprek met de gyneacoloog hebt gehad. En een geruststelling dat je over een tijd weer met IUI verder kan. Sterkte met herstellen, neem de tijd. liefs.
he josien, knap van je ...Positief blijven meis, des te sneller genees je en kan je terug beginnen. Alles komt dik terug inorde
Lieve Josien, Wat een verhaal. Wat moet je toch allemaal meemaken! Fijn dat je vertrouwen hebt in je gynaecologg en dat jullie straks weer IUI mogen doen. Ik wens je alle sterkte en beterschap. Denk aan jezelf en doe het rustig aan. Goed dat je zo'n positieve instelling hebt, heel knap van je. Ik kan me voorstellen dat je je niet altijd zo voelt. Maar dit is al een goed begin. Heel veel sterkte! Liefs Marielle
Dank jullie wel meiden voor jullie lieve reacties... Ik moet zo dadelijk nog gaan bloedprikken. Hopen dat we morgen te horen krijgen dat het HCG in ieder geval gedaald is naar nul. Liefs, Josien
Sterkte, Josien. Het is wel heel naar dat je nu alle 3 de behandelingen hebt moeten ondergaan. Ik hoop dat je gyn het goed uitzoekt en dat hij dan goed nieuws heeft voor jullie.