10 jaar geleden mijn ex ontmoet. na half jaar zwanger geraakt. na de geboorte nog een jaar gebprobeerd en toen ging het niet meer. Hij komt uit een ander land en is weer terug gegaan. dat is het verhaal in een notendop. ik heb de eerste 3 jaar na zijn vertrek niet begrepen waarom hij ging en er erg veel moeite mee gehad. vaak gemaild maar kreeg in totaal 1 reactie: laat me met rust. inmiddels heb ik volledig geaccepteerd dat het is zoals het is. Mijn zoon weet niet beter dan dat mama ook de papa is. inmiddels heb ik een fantastische lieve nieuwe vriend. die heeft kinderen. zijn ex heeft een nieuwe partner. zijn kinderen hebben dus een "stiefpapa" zijn kinderen zijn erg bezig met waarom mijn kind geen papa heeft en stellen daar vaak vragen over. het is ook een spelletje geworden om thuis door zijn kinderen te zeggen: papa ik hou van jou. en ik hou van mama, en ik hou van R (stiefpapa) en dan vragen ze aan mijn zoon: hou jij ook van je papa? zoonlief gaat hierdoor nu ook vragen stellen. hij wil zijn vader graag zien. stelt vragen of hij op hem lijkt etc. wat moet ik doen? hoe ga ik hiermee om? ik heb nog soms contact met "opa en oma" maar die praten niet over hun zoon. hij reageert niet op mijn emails ook al heb ik tegen hem gezegd dat ik het accepteer maar wel graag contact wil behouden en hoop dat hij open staat voor een ontmoeting. ik wil mijn kindje niet kwetsen door te zeggen dat hij niet gewenst is door zijn vader! ik zeg nu dat hij weg is omdat hij geen relatie met mij wilde aangaan. wat is een leeftijd wanneer kinderen hun ouders gaan opzoeken? ga ik er in mee, hou ik de boot nog af? ik ben wel altijd open naar mijn kind. elke vraag beantwoord ik zo eerlijk mogelijk (maar wel met een ondertoon dat hij gewenst is!)
Ik kan me heel goed voorstellen dat dit moeilijk is. Kun je op school niet eens informeren of iemand je goede tips kan geven, of misschien huisarts en dan maatschappelijk werk?
Oh wat verdrietig allemaal! Ik heb hier zelf geen ervaring mee, mijn zwager wel, zijn vader heeft hem en zijn moeder ook in de steek gelaten. Zijn vader heeft hij nooit meer gezien en zijn moeder weigert ook maar iets los te laten over hem of zijn familie. Dat laat zijn sporen na Jouw zoontje is nu 8-9 jaar begrijp ik? Dan zou hij het eea misschien wel al kunnen begrijpen? Heeft hij contact met zijn opa en oma? Zou dat hem misschien al een beetje kunnen helpen bij het vinden van antwoorden die hij heeft? Over de kinderen van je nieuwe partner, ik zou hem verzoeken tegen zijn kinderen te zeggen daar geen spelletje meer van te maken. Ik vind het heel naar en gemeen klinken en ik snap dat jij niet veel kunt doen en maken omdat het jouw kinderen niet zijn, maar hij moet hier zeker iets van zeggen, voor het echt pesterige vormen aan gaat nemen. Verder denk ik dat je het fantastisch doet! Jij kunt niet voorkomen dat hij gekwetst wordt door zijn 'vader' (verdient hij de term??) maar dat jij hem laat weten dat hij gewenst is, is zo belangrijk. Ik hoop dat hij op een dag zijn vader kan ontmoeten en dat jullie beiden daardoor meer rust krijgen. Sterkte!
Ben eigenlijk wel heel benieuwd wat je vriend ervan zegt als zijn kinderen dit zo doen en spreekt hij ze erop aan dat ze (bewust of onbewust) jouw zoontje op deze manier heel verdrietig maken. Ik zou gewoon een mailtje naar opa en oma sturen en daarin melden dat je zoon begint te vragen naar zijn vader en wat hun vinden dat je het beste kunt antwoorden. Staan opa en oma wel open voor contact (b.v eerst via mail en later via skype) Pijl bij zijn leerkracht of hij het er ook over heeft op school en wat hun denken dat de beste benadering is. Ga eventueel ook in overleg met huisarts en/ of maatschappelijk werk. Weeg al deze antwoorden bij elkaar af en kies het pad wat het beste bij je past. Wel denk ik (als ik mezelf in je kind verplaats) dat ik het waarschijnlijk erger zou vinden om erachter te komen dat er tegen mij gelogen is (door b.v te doen alsof de biologische vader dood is) dan dat ik de 'harde' waarheid (op zijn niveau afgestemd) te verwerken zou krijgen.
Ik vind het inderdaad ook onprettig hoe die kindjes ermee omgaan en ik zou zeker met je vriend bespreken hoe jullie hun ermee op kunnen laten houden. Verder schrijf je dat hij nu naar een ander land is? Waarom het niet daarop gooien richting je kind? Dat papa in een ander land woont enz enz.
Probeer het zo mild mogelijk te houden zonder te liegen. Vertel dat, zoals Young Flower zegt, papa ver weg woont en dat je geen contact meer hebt met hem. Door de afstand was dat erg moeilijk. Dat het niet de fysieke afstand is, maar de afstand die hij gecreeerd heeft, kun je buiten schot laten. Je liegt niet op die manier, maar maakt het wel op een fijne manier duidelijk. Je zoontje zal misschien vragen waarom je geen whatsapp of zoiets gebruikte. Die mogelijkheden waren er 10 jaar geleden nog niet zoveel. Leg je zoontje het verschil uit tussen een 'biologische' papa en een 'echte' papa, oftewel de echte papa is degene die deel uitmaakt van zijn leven (en dus is de stiefpapa de echte papa, mits hij daarmee akkoord gaat natuurlijk). Vertel hem dat je het heel moeilijk is om een leuke 'echte' papa te vinden en dat je die daarom pas zo laat hebt kunnen vinden. Heb je een foto van zijn vader? Dan kan hij zien of hij op hem lijkt. In mijn ogen is dat zijn recht, ook al is het een oude foto. Het is heel normaal dat hij vragen gaat stellen. Is het niet nu, dan is het over 2, 4 of 6 jaar. Ik heb er verder geen ervaring mee, maar deze manier lijkt mij de beste.
WoW. Bedankt. Wat een fijne reacties. Over de kinderen van mijn vriend: ik hebniet de indruk dat ze er een bedoeling achter hebben. Dat ze niet beseffen dat het iig op mij kwetsend over komt. Vriendlief vindt het zelf net zo erg om te horen dat zijn kinderen ook van "stief" papa houden ( ook al zijn we er blij mee dat het allemaal harmonieus gaat, ti's gewoon niet leuk) Ik ga inderdaad foto's opzoeken. Lang leven Google ook! Opa en oma een bericht sturen ga ik ook doen. En inderdaad ook de tip van school neem ik mee. Misschien hebben zij wat handvatten. Ik wil hem gewoon niet kwetsen. Ook al is de waarheid niet leuk. Tot nu toe stelde vooral de omgeving vragen. Z'n vriendjes etc. Tot nu dus. Nogmaals bedankt!