@Teddy Ik heb het inderdaad al twee keer gecheckt. Er is gelukkig niks gevonden. Maar ik zal het nog wel een keer doen inderdaad. Ik ga het 17 maar weer aangeven in het ziekenhuis. Ik ben benieuwd wat ze gaan zeggen. Ik dring gewoon aan dat ze al die waardes in het ziekenhuis maar moeten gaan checken. En ik snap MCI daarin dus zo goed. Dan ben je zo goed op weg, en krijg je dat er weer tussen waardoor het weer langer duurt. Dat gevoel heb ik dus ook. Maar ik ga het maar weer eens aangeven haha.
@straycat, wat goed dat je het in de gaten houdt! Je kunt het beter nu weten en dan zorgt het straks ten minste niet voor oponthoud tijdens jullie traject. Ik heb vandaag even een minder dagje. Gisteren weer afgesproken met een anderen zwangere vriendin die volgende maand gaat bevallen. Ze leeft heel erg mee hoor maar je gaat gewoon weer nadenken over je eigen situatie. Ik ben tot de conclusie gekomen dat eigenlijk al mijn vriendinnen nu of zwanger zijn of al kinderen hebben. Dat maakt het voor mij wel lastig om echt mijn hart te luchten bij iemand die onze situatie begrijpt en weet wat we doormaken. Gelukkig kan ik hier bij jullie wel gewoon mijn ei kwijt
@Teddy Ja dat herken ik wel hoor. Ik heb 2 vriendinnen die gelukkig geen kinderen hebben. En ik zie ze voorlopig ook geen kinderen krijgen. Die ene wil ze ook niet. En ik heb 2 andere vriendinnen die ze wel hebben. Maar ik merk wel dat ik meer trek naar de kindloze vriendinnen. Het voelt voor mij ook heel eenzaam alsof niemand bijna in dezelfde situatie zit als ons. Iedereen in de familie heeft kinderen etc. En dat voelt wel eenzaam. Maar toch ken ik wel wat mensen persoonlijk die ook in het traject zitten. Binnenkort heb ik weer de verjaardag van mijn oma. Dan komt mijn hele familie met kinderen. Daar zie ik zo tegen op. Ik weet zeker dat als ik thuis kom ik weer een gigantische dip ga krijgen
Hoi dames, Ik herken wat jullie beide zeggen. Ik vind het heel lastig om met vriendinnen met kinderen af te spreken, juist omdat je dan echt met je neus op de feiten word gedrukt. Ik merk vaak dat ik dan een soort jaloezie krijg maar ook weer verdriet omdat ik dat ook zo graag wil. Het is dan lastig om je hart echt te luchten als ze er om vragen hoe erg ze ook meeleven. Ik heb een vriendin met 2 kleine kindjes die tijdens haar verlof van de 2e in de steek is gelaten, die vent is er gewoon mee gestopt en heeft haar alleen achter gelaten. En hoe klote die situatie ook is en ik wens het niemand toe, maar ze heeft wel 2 super mooie en lieve kindjes. En doordat ik dat voel voel ik me ook weer lullig want ze heeft het echt niet makkelijk. @teddy, wat vervelend dat je vandaag een minder dagje hebt, voor ons ook heel herkenbaar denk ik. Ik ben wel blij dat je je ei wel hier kwijt kan, dat scheelt toch een beetje. Hoop dat je morgen een betere dag hebt! @straycat, goed dat je er zelf bovenop zit, het zou zo vervelend zijn als het voor vertraging zorgt in jullie traject. Dan kan je het maar beter van te voren goed duidelijk hebben en steeds om controle vragen , hoe vervelend het ook is dat je er zelf zo achteraan moet zitten. En idd de fam dagen en verjaardagen zijn het ergste, ik heb dan ook altijd een dipje als het voorbij is. @mci, hoe was het dagje met je moeder? Vind het heel dapper dat je het toch hebt gezegd hoor. snap heel goed dat je er tegenop zag. Hoe reaeerde ze?
@Ineke Dubbel is dat he? Die 2 vriendinnen zonder kinderen hebben het gelukkig nooit over kinderen (heel af en toe gaat het onderwerp daar heen). Maar meer over mannen. 1tje is vrijgezel ook. Dus dat leid ook gewoon af. Ze weten van mijn traject af. Maar we hebben het we weinig over. En dat vind ik helemaal niet erg. Maar ik snap dat wel van die vriendin Ineke. Ik zou dat gevoel ook hebben. Dat is net zoiets als ik een vader of moeder hoor klagen over dat zijn of haar kind vannacht weer zo moeilijk was en de hele nacht wakker heeft gelegen. Dan denk ik had ik dat maar, hoe moeilijk dat ook moet of zal zijn. Ik heb het niet. Dan voel ik ook een soort jaloezie.
Hoi! Ik ga even alles teruglezen en reageren, dus wees voorbereid op een lang verhaal Ineke, logisch dat je deze maand over gaat slaan. Het is niet te plannen als ik je zo hoor en dit geeft wel wat meer rust denk ik. Er komt waarschijnlijk al genoeg op je af de eerste weken in een nieuwe baan. Succes maandag! Straycat, ik zou het van je schildklier zeker voorleggen bij de gyn! Is voor hen ook belangrijk om te weten en dan hoef je niet wéér naar de huisarts. Ben je gelijk van dat probleem af Fijn dat jij dat gevoel herkent, het lijkt idd weer een stap terug terwijl je eigenlijk verwacht dat je nu eindelijk vooruit zou komen. Ik heb trouwens gewoon het zkh maar gebeld en ik moet idd nog een x bloed laten prikken. Vind het wel slecht dat de gyn dat niet gezegd heeft, anders zat ik de 17de dus voor niets daar, want ze willen minimaal 2x een verhoogde waarde. Maakt me niet echt blijer met m'n nieuwe gyn Zouden jullie er over denken om over te stappen naar een ander op de afdeling? Ik heb gewoon geen goed gevoel bij haar, terwijl ik dat bij de vorige heel erg had. Teddy, dat is ook niet fijn om te concluderen, iedereen al zwanger of kinderen. Daar zou ik ook wel even van moeten slikken. Snap je gevoel heel goed hoor. Voel je je vandaag alweer wat beter? Hier valt het nog wel mee, al beginnen er wel meer zwangerschappen te komen in onze vriendenkring. Wij waren laatst met vrienden met kinderen op pad en op een gegeven moment kruipt het dochtertje op mijn schoot, enerzijds echt een steek door m'n hart (dit wil ik ook zo graag), anderzijds vond ik het zo fijn en lief om zo'n kleintje bij me te hebben zitten. Dubbel dus, zoals jullie ook allemaal zeggen. Wel lastig voor jullie allemaal dat je al in zo'n kinderrijke omgeving zit, ik geloof helemaal dat dat extra lastig is. Wat dat betreft vind ik dat wij nog boffen. Denk dat gevoelens van jaloezie in onze situaties heel normaal zijn, en dat voelt misschien niet netjes maar is wel heel menselijk! Ik had woensdag een hele gezellige dag met m'n moeder. Veel gekletst over vanalles en lekker gegeten en gedronken. Ik heb de hele dag moed lopen verzamelen en een goede opening lopen zoeken en het uiteindelijk bij het diner verteld Ze reageerde eigenlijk zoals jullie al zeiden, vond het heel erg voor ons maar was blij dat ik het vertelde. En ze vond het heel lief dat ik zo'n rekening met haar wilde houden in deze rotperiode, maar ik moest dit wel gewoon met haar bespreken. Inmiddels leeft ze volop mee M'n vader weet het uiteraard nu ook en die vindt het ook echt rot voor ons. Het is goed dat ze het weten Gaan jullie ook genieten van het mooie weer morgen? Waren wij wel van plan. Fijn weekend!
@MCI Ja ik ga het zeker voorleggen. Even kijken wat ze gaat zeggen. En als je er geen goed gevoel bij hebt dan echt overstappen naar een andere. Je moet in dit geval altijd je gevoel volgen. Het is inderdaad gek dat ze gyn. dat niet heeft gezegd. En ik snap je helemaal hoor in dat gevoel. Je wil gewoon zo snel mogelijk zwanger worden. En dan krijg je dat weer pfff. Wat fijn van je moeder. Moeders hebben gewoon altijd het beste met je voor. Dat is lief. En morgen ga ik ook goed genieten van het mooie weer
Hi! Fijn weekend gehad allemaal? Hier lekker genoten van het mooie weer en vooral veel afleiding gezocht buiten in de natuur. Even lekker mijn hoofd leeg maken. Heeft denk ik wel geholpen, gaat nu al weer wat beter dan afgelopen dagen. Goed om te lezen dat ik niet de enige ben die het zo lastig vindt om met zwangere vriendinnen of vrienden met kinderen om te gaan. Dat geeft me wel steun dat het niet zo raar is dat ik het zo moeilijk vind. Ik zal alleen toch een manier moeten gaan vinden om er mee om te gaan want er staan me nog heel wat kraambezoekjes te wachten de komende maanden. Hoop gewoon dat wij ook snel zo'n mooi klein wonderteken in onze armen mogen sluiten! @mci, wat goed dat je het aan je moeder hebt verteld! En fijn dat ze zo met jullie meeleven! Alle steun die je kunt krijgen is belangrijk vooral als jullie straks met het traject gaan beginnen. Wat ik voor jullie hoop snel zal zijn. Wel lastig trouwens dat je geen goed gevoel hebt bij je gyn. Ik denk dat je wel moet kunnen vertrouwen op je arts. Is er verder nog iemand anders die jullie verder kan helpen? Wij hebben bijvoorbeeld twee gyn in ons zh en we kunnen eigenlijk bij alletwee terecht. Hebben jullie ook die optie?
@Teddy Ik denk dat, dat gevoel wel universeel is bij iedere vrouw die moeilijk zwanger kan worden. Alleen heel veel vrouwen praten er niet over. Waardoor ze zich alleen kunnen voelen of buitengesloten. Ik vind het ook fijn dat we allemaal dat gevoel hebben. Geeft in dit geval toch el een wij gevoel. En dat is erg prettig. En natuurlijk krijg jij ook een kindje. Alleen we moeten ijzeren geduld hebben helaas.
Hoi! Wat een heerlijk weer was het zondag he Ik heb lekker op het balkon van het zonnetje genoten. Katten meegenomen (die komen verder niet buiten) en die vonden het ook fantastisch Teddy, ik denk dat het absoluut niet raar is wat je voelt! Maar wat Straycat ook al zegt, het is misschien ook nog wel een beetje een taboe, moeite met zwanger worden en de gevoelens die daarbij komen kijken (juist ook naar andere zwangeren toe). Het lijkt me heel lastig met al die kraambezoekjes de komende tijd, hoe je daar een goede modus in kunt vinden weet ik zo ook niet. Zou vooral ook de ruimte voor jezelf nemen en als het even moeilijk is wat meer op afstand blijven. Het 'voordeel' van een kraambezoek is wel dat je weet dat het gaat komen, dus je kunt jezelf er mentaal op voorbereiden. Een zwangerschapsaankondiging komt meestal uit de lucht vallen en dat komt soms keihard binnen. Ik hoop dat je een beetje snapt wat ik bedoel. Wel fijn dat dit weekend even je hoofd leeg hebt kunnen maken, erg belangrijk! Heb jij inmiddels al meer duidelijkheid over wanneer jullie precies gaan starten met de ICSI? Fijn dat jullie allebei zeggen dat ik m'n gevoel moet volgen m.b.t. de gyn. Er is inderdaad nog een andere gyn dus we zouden naar een ander kunnen gaan. De vorige gyn was in opleiding en ging het laatste jaar van haar opleiding naar een ander ziekenhuis, vandaar dat we moesten wisselen. Ik denk dat als ik meer weet van de internist dat ik er bij het inplannen van de volgende afspraak toch om ga vragen. M'n moeder was inderdaad heel lief, ze wil nu ook volledig op de hoogte gehouden worden Hier ook nog een minder leuk nieuwtje, 1 van mijn zwangere vriendinnen heeft een missed abortion gehad (hartje klopte niet meer bij de tweede echo). Ik vind het echt zo erg voor haar! Ze kan er wel goed over praten gelukkig en ik probeer haar zo goed mogelijk te steunen. In dit hele verhaal kwam uiteindelijk onze ICSI-behandeling ook naar voren, dus zij weet het nu ook. Was misschien voor haar qua timing niet geweldig, maar het gesprek liep nu eenmaal zo. Ik merk wel, ook al had ik het in het begin even moeilijk met haar zwangerschap, dat ik dit echt verschrikkelijk voor haar vind. Misschien juist ook omdat ik weet dat zwanger worden niet vanzelfsprekend is. Ze is zelf gelukkig wel positief over de toekomst en we hebben afgesproken dat we volgende keer maar samen zwanger moeten zijn
Ja ik houd even bewust afstand van kinderen en zwangere (zeker in de familie). Ik kan het gewoon niet aan. Ik word er zo verdrietig van. Ik ben bijna gebroken helaas. En een zwangerschapsaankondiging voelt zowat als een mes tussen je ribben helaas. Wat erg van je vriendin MCI. Dat is echt sneu. Dat gun je niemand. Ik hoop dat jullie beide dan zwanger kunnen zijn. Dat zou mooi zijn.
Oow Straycat, ik lees zoveel verdriet in je berichtje Gaat het een beetje met je? Het lijkt me goed om inderdaad even afstand te houden van al die zwangeren als dat nu even te confronterend is. Kop op he, jij komt er ook heus wel! Hopelijk hebben jullie volgende week een goed gesprek met een duidelijk behandelplan. En voor nu, gooi je frustraties hier er vooral uit! Dikke knuffel. Hier schreef ik gisteren dat er bij ons nog niet zoveel zwangeren in de omgeving zijn Vandaag, bam een zwangerschapsaankondiging van mijn (jongere) nichtje op facebook. Uit de tekst erbij begrijp ik ook nog dat het niet helemaal gepland was Hoe oneerlijk kan het af en toe zijn. Ik vind haar en de relatie met haar vriend niet helemaal stabiel eerlijk gezegd, dus het steekt me even extra hard. Pfff, stom!!
@MCI Ja ik zit weer even in een dip Bah zeg. Zo vervelend. Vandaar dat vele verdriet wat je leest. Ik ben ook zenuwachtig voor de 17e. Maar super bedankt voor je lieve berichtje. Zo lief Dat beurt me echt wel wel op. Zo fijn om hier je hart even te luchten En oooh dat moet je ook eigenlijk nooit zeggen. Dat is de goden verzoeken denk ik altijd. Heel logisch dat het steekt. Zeker als de relatie niet stabiel is. Dat zou mij ook steken. En ook al wil je het niet ik zou dan ook best wel jaloers worden. Is ze nog erg jong dan??
Het straalde helemaal van je berichtje af het verdriet Dipjes horen erbij ben ik bang, maar dat maakt het niet minder klote als je er 1 hebt! Zoals ik al zei gooi het eruit hier Snap dat je zenuwachtig bent, maar je bent voorbereid op het ergste (ICSI ) na de vorige x dus het kan vast alleen maar meevallen! En je hebt in ieder geval meer duidelijkheid, dat geeft hopelijk ook een soort van rust en nieuwe moed! Hoe laat heb je de afspraak dinsdag? Het was idd de goden verzoeken blijkbaar... Toen ik gisteren m'n bericht schreef had ik het net gelezen en was ik nog best nuchter. Maar heb 's avonds wel ff zitten janken. Vond de reactie van man ook lastig, eerste wat hij ongeveer zei was dat ik niet een verzuurd vrouwtje mag worden.... Later gaf ie wel aan dat hij ook gewoon baalde en t bijna niet kon geloven. Maar met die eerste reactie kon ik echt niets, ik mag het gewoon oneerlijk vinden van mezelf want dat is het ook! M'n nichtje is niet heel jong hoor, 25, maar ze is emotioneel gezien niet heel sterk en de relatie is ook geen toonbeeld van stabiliteit. Dat maakt het extra lastig. M'n moeder en zusje reageerden wel heel lief, ben ik toch weer blij dat ze het weten
Hi meiden, ik herken zoveel in jullie verhalen en ik voel eigenlijk precies hetzelfde! @straycat, ik begrijp je verdriet. Volgens mij hebben we allemaal van die momenten dat we het even niet meer zien zitten. Voor jou is het natuurlijk ook nog lastig omdat jullie nog niet een concreet behandelplan hebben, maar hopelijk krijgen jullie de 17e meer duidelijkheid! Dan weet je waar je aan toe bent en kunnen jullie echt aan de slag. Is natuurlijk nog steeds niet leuk maar dan neem je wel weer stapje vooruit. Het is logisch dat je zelf wat afstand neemt van zwangeren in je omgeving. Dat merk ik ook aan mezelf. Het is gewoon moeilijk om iedere keer geconfronteerd te worden met iemands geluk terwijl je eigen wens ook zo groot is. En dat voelt dan gewoon niet eerlijk. Maar ik denk echt dat het voor ons allemaal ook wel goed gaat komen. Wij hebben alleen meer geduld en doorzettingsvermogen nodig dan het gemiddelde koppel. Maar ik denk persoonlijk dat de blijdschap als je zwanger bent dan ook veel groter is! @ MCI, wat vervelend om te horen dat je vriendin haar kindje is verloren. Dat gun je echt niemand, zeker omdat je zelf weet hoe lastig het is om alleen maar zwanger te worden. En dat je daarna ook nog een zwangerschapsaankondiging krijgt is natuurlijk extra zuur. Zeker als het misschien niet helemaal gepland is, ik herken je gevoel. Ik had precies hetzelfde toen met mijn vriendin. Het is soms gewoon niet eerlijk! En met even goed janken is helemaal niks mis hoor! Soms moet het er gewoon even uit! Het is ook een emotioneel traject. Met mij gaat nu op zich wel oké. Maandag is wel mijn menstruatie begonnen maar dat was natuurlijk ook geen verrassing. Ik ga nu vandaag maar weer beginnen met de clomid en dan hoop ik dat we in april direct kunnen starten met het lange traject van ICSI. Ik merk dat ik er nu wel klaar voor ben. Mijn man heeft ondertussen ook zijn onderzoeken bij de uroloog helemaal afgerond. Daar kwam eigenlijk niks nieuws uit en alleen maar bevestiging dat mijn man weinig zaadaanmaak heeft door kleine fabriek wat waarschijnlijk genetisch probleem is. Nou ja, we hebben in ieder geval nu ook van de uroloog nog extra doorverwijzing gekregen voor ICSI. Geen IUI meer voor ons. Gelukkig heeft mijn man door deze uitslagen wel wat meer vrede met de situatie. Hij was nog heel erg aan het zoeken naar de reden waarom. Maar er is eigenlijk geen reden. Het is gewoon domme pech.
@MCI Volgens mij hebben we de afspraak om 11:00 uur. Ja die rot dipjes ook bah zeg. Ik ben voorbereid op ICSI. Ik heb zo'n vermoeden dat, dat het ook wel gaat worden. En die reactie van je man is zo herkenbaar. Zou mijn man ook kunnen doen. @Teddy ja zo moeilijk dat geduld. En inderdaad dat geluk van anderen is zo lastig om te zien Vind het zo lastig. Fijn dat je man iets meer vrede heeft ermee. Ook al is de reden onduidelijk. Ik typ morgen even meer uitgebreid hoor. Ik zit op mijn mobiel En dat typt zo rottig.
Hoi meiden! Hoe gaat het met jullie? @ straycat, voel je al weer iets beter na je dipje de afgelopen dagen? Dat hebben we allemaal wel eens hoor en is helemaal niet erg! Hoop dat je de 17e wat meer duidelijkheid krijgt en een goed behandelplan. @ MCI, wanneer gaan jullie nu weer verder met het traject? Moet je eerst afwachten hoe het gaat met je schildklier? Krijg je daar nog medicijnen voor? @ ineke, hoe gaat het bij jou? Vind je het wel fijn even een pauze? Je bent zeker erg druk met je nieuwe baan? Bevalt het goed? Hier gaat het op zich wel oké. We hebben alle uitslagen van de bloedonderzoeken binnen gekregen en die waren gelukkig allemaal in orde. Dus staat er weer een lichtje op groen om verder te gaan met de ICSI. Op 2 april is dan die info-avond en op 8 april krijgen we het tweede intake gesprek waarbij ik ook alle medicijnen krijg en prikinstructies. Mijn menstruatie moet, als het goed is, die zelfde week ook gaan beginnen, dus ik hoop eigenlijk dat we gelijk kunnen doorpakken en dat ik gelijk kan beginnen met de pil. Dan komt er ten minste een beetje vaart in. Het komt wel allemaal nu heel dichtbij dus ik begin het ook steeds spannender te vinden. Vooral het zelf prikken (met mijn angst voor naalden) is echt een drempel waar ik overheen moet. Ik kijk er erg tegenop maar het is allemaal voor het goede doel!
@Teddy Het gaat alweer wat beter. Ik vind het aanstaande dinsdag erg spannend. Ik ga het wel weer zien. En nu gaat het ineens snel ook. Maar ook wel een beetje leuk spannend natuurlijk. Misschien kom je er wel snel zwanger uit. Ik zal voor je duimen. Hier niet zoveel spannends verder. Ik wacht aanstaande dinsdag af.
Hoi! Teddy, wat fijn dat bij jullie alle seinen op groen lijken te staan! Ik hoop dat je na 8 april idd gelijk kan starten komt ook mooi uit met je menstruatie. Meant to be dan toch Het komt inderdaad dichtbij, 8 april duurt echt niet meer heel lang. Prikken lijkt mij ook spannend hoor, vooral bij mezelf. Ik zou liever iemand anders prikken haha. Als het niet gaat kun je ook je man laten prikken hè? Lijkt mij ook niet ideaal eigenlijk, maar wel fijn om achter de hand te hebben misschien. @ Straycat, fijn dat het weer iets beter gaat. Bijna de 17de nu, ik duim voor je! We willen wel meteen een update van je hè Hier gaat het mwah, niet geweldig. Wij moeten idd wachten op de schildklier teddy. Dinsdag internist, dan krijg ik ook de nieuwe bloeduitslagen en hopelijk meteen medicatie. Die moet dan ingesteld worden dus daar gaan ook een paar weken overheen. Is het heel stom dat ik stiekem hoop dat alle waardes ineens goed zijn en dat de vorige keer een foutje was ? Ik wil in ieder geval, iets van actie! Zit nog heel erg met m'n nichtje in m'n hoofd merk ik. Er moet op Facebook ook wel 4 keer benadrukt worden hoe onverwacht het was en dat irriteert me mateloos :x Hoe moeilijk is het om je ff in te leven in anderen.... Heb nog wel goed met man gesproken dat ik zijn reactie naar mij toe niet zo leuk vond. Was een fijn gesprek waarin hij aangaf dat ie t vooral zo moeilijk vindt om mij verdrietig te zien. Het is een lieverd
Hoi Dames! Sorry dat ik zo lang weg ben geweest, maar ik was zo moe van de training in mijn nieuwe baan dat ik nergens meer puf voor had. Heb wel aan jullie allemaal gedacht! Maar ik had niet verwacht zo moe te zijn, dus de pauze die we hebben genomen is wel erg fijn. Ik merk dat ik er ook helemaal niet meer mee bezig ben geweest (hoe stom dat ook klinkt) had gister ineens erge buikpijn en toen besefte ik me pas dat dat mijn eisprong was. Had helemaal geen notie meer dat alles gewoon doorgaat. Maar de rust die we hebben gepakt heeft me erg goed gedaan, en mijn vriend ook denk ik. We zijn echt een beetje naar elkaar toe gekomen lijkt wel en dat is erg fijn. @straycat, wat klote dat je je zo verdrietig hebt gevoeld, goed om te lezen dat je ondertussen weer wat beter voelt! Het is wel herkenbaar, wat de andere meiden ook al hebben gezegd las ik. Soms is alles ineens veel te veel en als je dan ook nog een aankondiging krijgt is het heel erg moeilijk om dan jezelf bij elkaar te houden. Miss een beetje laat maar als nog een digitale knuffel vanuit mij! Snap heel goed dat het allemaal een beetje spannend is voor dinsdag, en ik hoop ook goed nieuws voor, en een plan van actie want als je weet wat er gaat gebeuren kan dat ook voor beetje rust zorgen. Ik zal iig dinsdag aan je denken @teddy, wat fijn dat alles goed lijkt te gaan bij jullie, ik zal duimen dat alles ook volgens planning blijft lopen! En wat fijn dat alle uitslagen en testen goed waren. Kan me goed voorstellen dat het voor je man wat meer rust geeft nu hij weet dat er eigenlijk niks aan te doen is en dat het niet is dat hij iets verkeerd heeft gedaan ofzo. Soms kan de uitslag 'domme pech' ook veel rust geven. Snap dat je er klaar voor bent om verder te gaan en ik hoop dan ook dat dat kan gaan gebeuren. @mci, wat een rot nieuws van je nichtje zeg! snap heel goed dat je het daar moeilijk mee hebt (gehad), snap de reactie van je man ook wel, zou ook een reactie van mijn vriend kunnen zijn. Sterker nog dat is ie ook geweest. Maar soms is het gewoon heel verdrietig om te lezen dat anderen het zo makkelijk lukt en zelfs bij mensen die er helemaal niet mee bezig zijn, het is oneerlijk verdeeld en dat is voor ons erg pijnlijk. En daar mag je best boos/verdrietig/woest om zijn, als je het op blijft kroppen word dat gevoel alleen maar erger dus gewoon laten gaan en er ff goed om janken. Fijn dat je daarna wel een goed gesprek met je man hebt gehad en dat jullie elkaar later begrepen. En wat een heftig nieuws van je vriendin, je hebt helemaal gelijk dat gun je helemaal niemand! ik hoop ook heel erg dat jullie later samen zwanger kunnen zijn en dat alles goed gaat. Trouwens ik ben het met de anderen eens, je moet een goed gevoel hebben bij je gyn, jij moet haar kunnen vertrouwen dat ze het goede doet en je moet al je gevoelens bij haar neer kunnen leggen. Als je niet op je gemak voet bij haar kan je je ook niet ontspannen op de momenten dat het nodig is. Als er de mogelijkheid is zou ik zeker kijken of je kan overstappen naar een andere, wel heel vervelend dat degene die je had en waar je een band mee had weg ging. Ik hoop dat je iemand kan vinden waar je je wel prettig voelt. Ik denk dat dat in dit traject heel belangrijk is. Ik probeer snel weer online te komen hoor, maar weet dat ik jullie niet vergeet! Mci en straycat, veel succes dinsdag!