Hi, Bedankt voor jullie lieve reacties! Ik ben inmiddels wel over de grootste shock heen. Ik moest mezelf even goed oprapen maar we moeten er gewoon weer voor gaan, hoewel ik het deze keer wel lastig vind. Heb vandaag ook even overleg met het ziekenhuis gehad en we gaan toch proberen om voor een 4e IUI te gaan. Met clomid kun je wat later beginnen en dan stel je de groei van je eitjes ook wat uit. Het is de eerste keer IUI ook gelukt dus hopelijk deze keer ook. Het wordt wel krap, maar het is mogelijk. Heb nu pas echo op dag 17 en dan hoop ik (duimen) de behandeling op dag 19. We hadden sowieso al besloten om nog 1x IUI te doen omdat we pas na april kunnen beginnen met ivf van het ziekenhuis. Als we toch moeten wachten, kunnen we maar beter nog deze kans pakken. Volgende week woensdag hebben we verder nog afspraak met gynaecoloog om verder behandelplan door te spreken en dan gaan we gelijk al onze vragen stellen. Zoals waarom we geen verder onderzoek naar mijn man wordt gedaan. @mci, wat jammer dat je nu alleen naar de afspraak moet. Ik herken dat wel want mijn man zat ook vaak in het buitenland met zo'n afspraak en dat is lastig want je wilt toch gewoon graag samen doen. Veel succes in ieder geval! @straycat, wat goed dat je er weer bent en zo'n weekend hebt gehad. Altijd fijn even een afleiding en even niet aan baby's denken. Ik denk ook dat ik een flinke reactie heb gehad op de acupunctuur. Nou ja, dan reageert mijn lichaam er ten minste wel op. Volgende ronde maar opnieuw proberen. @ ineke, wat fijn dat het prikken al wat makkelijker gaat. Gelukkig heb je nog niet echt last van bijwerkingen. Hopelijk blijft dat zo!
@ Ineke, het gaat goed zo te horen, fijn zeg! En ook nog geen bijwerkingen Een drieling lijkt me idd niet zo'n goed plan hihi. Ik geloof ook niet dat ik dat zelf zou zien zitten. Hier wel in tweeling in de familie en als ik zie hoe druk dat is pfff. Hopelijk gewoon vrijdag 1 of 2 mooi eitjes en dan fijn zo verder. Wel lastig dat je reactie dan weer per cyclus anders kan zijn, het vrouwelijk lichaam he @ Teddy, fijn dat je je weer wat beter voelt! En logisch ook dat je weer ff flink baalde, zeker als je nog niet had verwacht om ongesteld te worden. Ik duim met je mee dat je met dit aangepaste schema toch een goede 4de poging kan doen. Gelukkig zijn er in ieder geval mogelijkheden om wat aanpassingen te doen met de clomid. Had je verwacht dat er meer onderzoek naar je man zou worden gedaan en wat voor onderzoek dan? Is er bij hem geen duidelijke aanleiding voor de slechte/wisselende zaadkwaliteit? Hier is er wel een reden en daarom doen ze ook geen verder onderzoek, daar kan ik dan wel mee leven. Je kunt ook nog chromosoomonderzoek krijgen had ik gehoord, bij bepaalde erfelijke ziektes heb je ook slechtere kwaliteit van het zaad. Zou je zoiets willen laten testen? Goed om in ieder geval je vragen te stellen! Lief dat jullie allemaal zo meeleven! En goed om te horen dat jullie ook wel vaker alleen zijn gegaan. Ik denk dat het hier ook nog wel vaker gaat gebeuren, want man zit ook regelmatig voor z'n werk in het buitenland. Nu ben ik vooral boos op z'n baas :x Man vindt het wel heel erg en voelt zich er ook schuldig over. Ik had gisteren zoiets van: geeft niks, jij kunt er ook niets aan doen en komt wel goed. Kan het hem ook niet kwalijk nemen. Maar nu vandaag vind ik het stiekem toch wel vervelend en spannend. M'n zus kon helaas niet mee en toen ze me vroeg of ik er tegenop zag merkte ik dat de tranen wel hoog zaten Gewoon toch een beetje bang voor de uitslag denk ik. Ik heb wel al m'n vragen op papier staan, dus ben goed voorbereid. Jullie horen vanmiddag meer van me!
Gelukkig ben ik er weer inderdaad. Haha het was best een intensief weekend. Maar heerlijk om inderdaad eens niet aan zwanger worden te denken etc. Soms word ik er zo moe van ook. @Teddy Ik ga flink voor je duimen dat de 4e IUI dn wel mag lukken. Ik hoop het zo voor je. En je hebt gelijk hoor iedere kans pakken die je kan. Zo zie ik het ook. Die ziekenhuizen zijn al traag genoeg vind ik. @MCI Ik zal aan je denken als je alleen gaat. Ik ben zelf nog nooit alleen geweest. Ik vind het ook fijn als er iemand mee zou gaan. Ik kan me echt helemaal voorstellen hoe je, je voelt. Ik ben benieuwd wat ze gaan vertellen Hier verder nog niet zoveel nieuws. Het is wachten op 23 feb. Dan gaan ze naar het ziekenhuis.
Lieve meiden, daar ben ik weer. Niet zo goed nieuws gehad helaas De zaadkwaliteit is zo slecht dat we meteen voor ICSI gaan. Na opwerking was het aantal onder de miljoen (400.000) om precies te zijn. Echo was wel helemaal goed. We hebben nu volgende week een bijeenkomst (net zoals bij jou denk ik Teddy) en dan de week daarna afspraak om alles op te starten. Ze werken hier met het lange protocol, dus eerst aan de pil en mn cyclus platleggen en daarna gaan spuiten. Ineke, je bent dus niet meer de enige die mag prikken binnenkort Ik klink nu misschien op papier vrij nuchter, maar ben er nog steeds ondersteboven van. Het is wel even een klap in je gezicht, dit is de 'ergste' optie als jullie begrijpen wat ik bedoel. En toch, ergens heb ik altijd al het gevoel dat ICSI onze behandeling zou worden. Nou hopen dat het ook resultaat oplevert. Liefs
@teddy, Fijn dat je je weer wat beter voelt! Snap heel goed dat je jezelf weer ff moest herpakken. En wat fijn dat ze in het ziekenhuis zo meedenken zodat jullie toch nog een poging iui kunnen doen. En natuurlijk pak je alle kansen die je aangeboden krijgt. Het kan zomaar raak zijn toch! @ mci, O wat een klap moet dat zijn geweest. Vind het echt erg voor jullie Ik wist niet goed wat icsi inhield dus heb net ff op google gekeken maar het klinkt best wel heftig. En heel intensief ook! Maar waarom moet je eerst aan de pil? dat snapte ik niet helemaal. Ik vind iui al met vlagen heel lastig maar bij jullie komt er straks veel meer bij kijken. Is het wel een "fijn" gevoel dat je nu iig een plan hebt en dat je aan de gang kunt? Goed dat je wel al binnen twee weken kan beginnen. Vind het heel dapper dat je deze afspraak vandaag alleen hebt gedaan,lijkt me niet makkelijk zeker niet dit soort gesprekken en uitslagen. Ik hoop dat je het een beetje kan verwerken en vanuit hier een digitale knuffel! en ps hoop dat het prikken bij jou net zo meevalt als bij mij
Dankjewel Ineke, lief! ICSI is een soort IVF, alleen doen ze in het lab net iets anders, maar de rest van het traject met hormonen spuiten, eicelpunctie enzo is hetzelfde. Maar dat zal je inmiddels wel gelezen hebben Ik krijg iets wat op de pil lijkt (ze noemen het maar de pil om het makkelijk te maken), daarmee onderdrukken ze de hormonen van mijn eigen cyclus. Uiteindelijk leggen ze dus de hele cyclus stil om hem daarna via hormooninjecties weer op te starten, maar dan kunnen ze zelf reguleren. Dat is ongeveer het idee. Het wordt wel heel heftig denk ik ja, geen idee hoe ik reageer op die hormonen Het is wel een fijn idee dat er iets gaat gebeuren dat vind ik ook, gelukkig duurt het door dat platleggen van m'n cyclus wel even voor je uiteindelijk echt zover bent. Merk dat ik het nu ineens wel heel concreet vind met volgende week al bijeenkomst. Ik hoop dat het prikken bij mij net zo goed gaat als bij jou ja
@MCI Oh ik weet precies hoe je, je voelt. Is dit eruit gekomen ja het 2de zaad onderzoek? Het positieve is dat er nu wel schot in de zaak komt gelukkig. Maar het is echt een keiharde klap in je gezicht inderdaad. Ik vind het zo moedig en dapper van je dat je ook alleen bent gegaan. Echt alle respect. En die pil klinkt wel heftig. Zeker als ik dat zo lees dat dit voor ons misschien ook wel de toekomst is. Ik zie het wel tegemoet.
Jeetje MCI, dat is wel even schrikken voor je zeg! Wat erg voor jullie! Ik moet zeggen jullie uitslag heel erg lijkt op die van ons (rond de 500.000) dus ik kan begrijpen hoe je voelt. Misschien maar goed ook dat jullie gelijk naar ICSI gaan want dan heb je denk ik wel de meeste kans. Ik heb ook alle info foldertjes gelezen en het lijkt mij ook een heel pittig traject. Het wordt natuurlijk nu wel heel echt als je er op gaat voorbereiden en ermee gaat beginnen. Hopelijk valt het prikken enzo voor jou erg mee en uiteindelijk doe je het natuurlijk voor het mooie resultaat (gaan we gewoon vanuit!) Ook fijn dat jullie nu wel gelijk aan de slag kunnen en beginnen. Zo te horen zijn bij jullie in het ziekenhuis wel van het vlug handelen. Dat mis ik bij ons soms wel. Heb soms het gevoel dat we wat maar aan het aanmodderen zijn... Maar goed, bij ons komt het ook vast goed!
Lief dat jullie allemaal zo meeleven! Man en ik hebben gisteravond er nog eens even goed over gepraat. Voor hem was het ook een hele klap, hij had dit echt niet zien aankomen, dacht echt dat het IUI zou worden. We zijn allebei nog wel van slag dus, lijkt nog niet altijd helemaal binnen te komen. @ Teddy, als onze aantallen vergelijkbaar zijn krijg jij dan straks ook ICSI of wordt het IVF? Ik De kansen bij IUI wanneer je minder dan een miljoen goede zaadjes hebt zijn idd niet hoog, dus je hebt wel gelijk dat onze kansen nu beter zijn. Raar dat er zoveel verschil zit tussen ziekenhuizen in beleid en snelheid van handelen he. Kan me goed voorstellen dat jij de daadkracht in beetje mist in jouw ziekenhuis. Ik vind de huidige snelheid wel erg hoog , maar wel fijn dat er iets gaat gebeuren. Wil je vertellen in welk ziekenhuis je loopt of liever niet zo openbaar op het forum? @ Straycat, jullie hoorden na het eerste zaadonderzoek al dat IVF/ICSI waarschijnlijk de behandeling bij jullie werd toch. Grote kans dat je traject dan inderdaad vergelijkbaar is. Ik weet wel dat ze niet overal met de pil beginnen, dus misschien is dat bij jou niet het geval. Ik hoop het voor je, want het voelt zo tegenstrijdig he, de pil als je zwanger wil worden. Ik merk dat er nu vooral heel veel angst bij me heerst of het ooit wel gaat lukken. ICSI is een soort van laatste optie en wij zijn in 1x bij die laatste optie beland, zonder dat we IUI hebben mogen proberen. Het voelt echt als de enige mogelijkheid en dat is het natuurlijk ook. Er zijn natuurlijk best goede kansen, maar zo voelt het nu nog niet. Ook wat positief nieuws, ik vond de echo heel erg meevallen. Dus straycat als je die nog krijgt straks, komt vast goed Zien jullie zelf iets op de echo's die je krijgt? Ik zag (na aanwijzen uiteraard), wel eiblaasjes zitten maar verder echt geen idee Verder was de zaaduitslag van man verbeterd t.o.v. vorige keer, VCM was nu 3.3 in plaats van 1.7. Dat is dus bijna 2x zo goed! Helaas bleef er na de opwerktest dus maar weinig van over. Ik heb dus echt het idee dat de selenium/zink vitamines en de andere aanpassingen wel effect hebben. Als jullie dus nog wat uit willen proberen Nu even genoeg over mij, hoe is het verder met jullie allemaal? Ineke, gaat prikken nog steeds goed? Teddy ben je al begonnen met clomid of wanneer start dat in deze cyclus? Straycat, krijgen jullie de 23ste nu de 2de uitslag of is dat de 2de keer inleveren?
@mci, Het klinkt idd wel heel tegenstrijdig als je zwanger wil worden en je moet eerst aan een pil haha. Maar hoelang leggen ze je cyclus plat dan? En hoeveel kansen krijg je met icsi? Het is miss wel goed om te weten dat je idd een betere slagingskans hebt dan met iui, ik hoop zo dat het snel aanslaat bij jullie. En heel fijn dat je de echo mee vond vallen, overigens zie ik ook nooit wat op die beelden hoor, pas als ze het aanwijst zie ik het maar verder kan er vanalles op die tv komen en ik heb geen idee wat het is haha. Kan me heel goed voorstellen dat je er een beetje bang voor bent! Er komt vast een heleboel bij kijken en je weet helemaal niet hoe je gaat reageren op alles. Heb je het er al met je zus over gehad? En ga je het nu wel aan je ouders vertellen nu je een duidelijk plan hebt en weet wat er allemaal gaat gebeuren. Snap heel goed dat jullie allebei nog wat van slag zijn, zoiets duurt ff voor het volledig binnenkomt. Blijf vooral samen praten! Wat prikken betreft ben ik er al aan gewend, gaat sneller dan ik dacht haha. Afgelopen dagen ging ik steeds in de badkamer staan en gister zaten we zo lekker filmpje te kijken en lag de kat bij mij te slapen dat ik het ff snel tussendoor deed haha. Had geen zin om helemaal op te staan. En nog steeds geen bijwerkingen, waar ik en mijn vriend erg van staan te kijken. We hadden allebei heel wat anders verwacht kijkend naar mijn geschiedenis dus dit is er prettig. @teddy, wanneer gaat je nieuwe behandelcyclus beginnen? @straycat, ben je al zenuwachtig voor de 23e? Of krijg je dan nog geen uitslagen?
Het klinkt inderdaad heel tegenstrijdig. Dat vond ik dus ook. En ik hoop echt niet dat ik het ook krijg. Ik heb gezworen nooit meer de pil te nemen. Van de laatste keer ben ik erg dik geworden en ben nu mooi afgevallen. Maar ja het is voor een goed doel @MCI Ja ik had precies hetzelfde als jou. ICSI is het allerlaatste redmiddel. En ik had ook echt precies dezelfde angst als jou. Dat mijn man zulk kansloos zaad heeft dat we inderdaad bij het allerlaatste station zijn beland. Ik heb KID nog in mijn achterhoofd zitten. Dan is het niet van mijn man. Maar daar moeten we het t.z.t. nog over hebben. Eerst maar eens ICSI als ze dat gaan doen dan. 23 febr. moet mijn man zijn tweede zaad inleveren dus nog geen uitslagen. Die volgen dan pas in maart. Ik ben voor de 23ste nog niet echt zenuwachtig maar dat komt nog wel.
@ Ineke, ik geloof 3 weken aan de pil en dan nog 2 weken? (weet het niet zeker) 'platspuiten' met decapeptyl. Zoals de gyn het gisteren zei: we brengen je kunstmatig in de overgang. Dat vond ik echt heftig klinken Maar ze doen dus de pil, zodat ze zeker weten dat je daarvoor niet zwanger bent geraakt (hoe ironisch), want die deca schijnt een eventuele zwangerschap dan af te breken. ICSI is 3 pogingen net als IVF. Verder probeer ik ook nog maar niet te denken. Mooi dat ik niet de enige ben met die echo haha, ze zou me alles kunnen laten zien op die tv ik heb geen idee Ik heb er al uitgebreid met zusje over gebeld, die schrok ook wel ff maar was wel heel lief. Wil het nu ook inderdaad aan m'n ouders vertellen. Ik probeer een dagje weg met m'n moeder te plannen volgende week, dat lijkt me wel een goed moment. Hihi, ik zie je al zitten met je kat en je spuit. Hier ook katten, dus ik heb wel een beeld in m'n hoofd hoe dat eruit ziet @ straycat, misschien kun je aangeven dat je erg slecht reageert op de pil? Ik weet in ieder geval dat het ook zonder kan en dat is ook minder tegenstrijdig voor jezelf. Stom he die angst , maar eigenlijk ook zo logisch er is hierna niets meer dat leidt tot een kindje van ons samen. Ik moest stiekem wel lachen om je term "kansloos zaad" , zo had ik het nog nooit benoemd. KID hebben wij het ook wel eens over gehad, helemaal aan het begin maar dat ziet mijn man echt helemaal niet zitten. Ik kan me dat ook wel voorstellen en weet ook niet of ik dat zelf zou kunnen. Wij hebben altijd als grapje gezegd dat we een hele boerderij aan huisdieren nemen als we geen kinderen krijgen Nouja, laten we daar voorlopig maar niet vanuit gaan en positief blijven. Wanneer in maart krijg je dan de uitslag? Duurt allemaal wel lang he?
@mci, ik kan goed begrijpen dat jij het erg snel vindt gaan en er komt nu natuurlijk ineens heel veel op jullie af. Het is inderdaad het laatste station maar de kansen zijn wel heel goed dus hopelijk zijn jullie snel zwanger. En als je nu veel eitjes hebt die bevrucht kunnen worden, heb je straks misschien ook wel eitjes in de vriezer en dus veel meer kansen dan alleen 3x ICSI. Wel raar inderdaad dat je eerst een paar weken aan de pil moet, lijkt mij ook heel tegenstrijdig voelen. Maar ook wel logisch dat ze alles eerst moeten platleggen voordat je nieuwe hormonen kan spuiten. En fijn dat de echo meeviel, ik vind het ook niet zo veel voorstellen. Vind het juist altijd wel interessant om mee te kijken. Ik zie mijn eitjes altijd wel goed zitten haha. @ straycat, dus jullie hebben het al eens gehad over KID? Dat lijkt mij echt wel een stap verder. Ik heb het ook 1x met mijn besproken maar hij is heel stellig dat het kind van hem en mij moet zijn dus alles na ICSI is voor ons geen optie. Hoop dat jullie ook snel uitslagen krijgen en verder kunnen in het proces. Wachten duurt al lang genoeg. @ineke, wat fijn dat je nu zo relaxt kan spuiten. Wij hebben hier ook twee katten rondlopen dus ik zie het ook al helemaal voor me. Wanneer heb jij weer de eerste echo? Zelf ga ik morgen weer beginnen met 5 dagen clomid. Ik kijk er wel tegenop want ik merk gewoon dat ik er weer steeds heftiger op ga reageren. Maar dat is ook niet zo raar want dit wordt de vijfde maand achter elkaar dat ik het slik. Hoe alles ook gaat lopen, hierna wil ik echt even stoppen met de clomid. Vervelende is gewoon dat mijn cyclus dan ook weer door de war gaat, maar ja als wij ook gaan beginnen met ivf/ICSI maakt het toch niet meer uit.
Teddy, ik hoop inderdaad op meerdere eitjes uit 1 poging. Is natuurlijk even afwachten hoe ik op die hormonen reageer, maar laten we van het positieve uitgaan. Wat grappig dat jij wel meer ziet op de echo, misschien ben je al meer geoefend Wat vervelend dat je zo tegen de clomid opziet, veel succes dan vanaf vandaag! Lastig ook dat je steeds heftiger reageert, heb je dat vaker met hormonen? Vijf maanden achter elkaar zonder een pauze is natuurlijk ook lang, zeker als je er gevoelig voor bent. We hopen gewoon dat je de komende 9 maanden niet meer hoeft En mocht het IVF/ICSI worden spuiten ze jou ook plat natuurlijk (dit klinkt heel fout hihi). Zoals ik al zei is KID hier eigenlijk ook geen optie. Ik geloof best dat je als man ook heel veel van zo'n kindje gaat houden, maar het is natuurlijk biologisch gezien niet jouw kind. Als vrouw lijkt me dat misschien nog wel anders na bijv. eiceldonatie, omdat je dan toch 9 maanden zwanger bent en het bij je hebt gedragen. Geloof wel dat man en ik hiermee op 1 lijn zitten voorlopig, dat is sowieso fijn Grappig trouwens dat er 3 van ons katten hebben. Jij ook toevallig nog straycat ?
@mci, daar gaat dus idd wel even overheen, ik leer nog een hoop van jullie! Ik vind het ook wel heel heftig dat ze je in de overgang gaan brengen. Dan voelt het natuurlijk helemaal als laatste kans. Pff ben benieuwd hoe je op alles gaat reageren, en snap helemaal dat je het ineens erg snel vind gaan. Zo moet je alleen maar wachten en ineens is er actie en dan lijkt het net of je in een sneltrein moet springen. Soms krijg je niet echt de tijd om het te verwerken of alleen al om binnen te laten komen. Daar loop ik ook wel eens tegenaan. Al kan ik me voorstellen dat als je ziekenhuis heel erg de tijd neemt je er dan ook simpel van kan worden! Het lijkt me goed om een leuk dagje te plannen en het dan te zeggen, anders kan het meteen zo "zwaar"worden. Wij hebben trouwens ook 2 katten, waarvan er een heel schuw is en alleen tevoorschijn komt als alleen wij thuis zijn en de andere een aandachtsgeile knuffelkat haha. Die stalkt je overal en als je gaat zitten moet ie in de buurt of bovenop je liggen (ook midden in de nacht en ook bij bezoek) en hij gaf geen kik toen ik ook even moest spuiten haha. @teddy, spannend dat je vandaag moet beginnen met clomid, hoop echt voor je dat alles nu goed uitkomt met je behandeling. En wat vervelend dat je er steeds slechter op gaat reageren. Ik reageerde ook altijd sterkt op de pregnyl dus weet een beetje wat je bedoelt. Ik heb morgen mijn eerste echo weer en ben heel nieuwsgierig of het heeft gepakt en hoeveel eitjes ik heb. Moet eerst tot 2 uur werken en dan heel snel naar zkh scheuren haha. Wat betreft KID dat is bij ons ook een optie, natuurlijk hebben we het erover gehad wat te doen als zelfs ivf niet werkt, maar mijn vriend wil een kind van zichzelf of geen kind. En dat respecteer ik natuurlijk ookal vind ik dat lastig want heb echt wel nachtmerries over het idee dat helemaal niks werkt en we zeer ongewenst kinderloos blijven. Maar zelfs adoptie is dan ook geen optie, voor mijn vriend dan want ik heb liever een kind wat op geen van ons lijkt dan helemaal geen. Maar daar zitten ook weer zoveel kosten en regeltjes aan vast dan moet je echt een lange adem hebben en een goeie bankrekening Dan een vraag aan allen, hebben jullie het op op jullie werk verteld (straycat jij wel volgens mij he?) en hoe werd daarop gereageerd? Op mijn huidige werk weten ze van niks maar ik werk 2 dagen in de week dus dat is makkelijk om eromheen te plannen maar heb over 2 weken een soll voor een baan van 4 dagen in de week en dan word het lastiger. Ik twijfel nu een beetje of ik het dan moet zeggen of nog moet wachten.. Iemand tips?
Ik wil heel graag moeder worden. Maar ik heb KID nog niet geopperd eerlijk gezegd. Ik vind het ook het mooiste om een kind van ons samen te hebben. Maar de angst altijd kinderloos te blijven blijft en is heel groot en dat verstikt mij totaal eerlijk gezegd. Adoptie is geen optie meer omdat mijn man te oud is. Ik sta er wel open voor. Maar eerst maar eens de ICSI afwachten en daarna de verdere opties. @MCI ja ik ga het wel aangeven. Ik heb geen zin om weer tonnetje rond te worden. Dat zie ik niet zitten maar ik zal eens afwachten wat ze gaan zeggen allemaal. En het duurt allemaal zo lang. Trage gedoe ook in die ziekenhuizen word ik zo moe van. Ik heb ook 2 katten. Een mannetje en een vrouwtje. Ze zijn super schuw vooral voor vreemde. Maar verder zijn ze wel lief. Ze komen van en boerderij af. En je kan merken dat ze op dat vlak nog niet gesocialiseerd zijn.
@ Ineke, er gaat idd wel even overheen, 1 poging duurt zo'n 1.5 a 2 maanden. Ik ben al helemaal bezig met hoe we dat moeten plannen met onze vakantie in mei. Ik zou het liefst van tevoren al een poging doen, maar dat wordt allemaal wel krap natuurlijk. Controlfreak hier Dat in de overgang is wel maar tijdelijk hoor! Na de hormonen zou mijn lichaam het (als het goed is) weer gewoon zelf op moeten pakken. Je vergelijking over de sneltrein vind ik heel treffend. Zoiets stond ook in het boek 'waar blijft de ooievaar'. Ze hebben het dan over een sneltrein waarbij je ook nog eens niet weet wat er om de bocht ligt en wat het eindpunt is. Zo voelt het ook wel een beetje moet ik zeggen. Ik vind het wel vreemd om te zien hoe het bij ons 4 zo verschilt per ziekenhuis qua snelheid van handelen. Heb het idee dat ze bij mij en Ineke veel meer direct actie ondernemen dan bij Straycat en Teddy. Het heeft allebei z'n voor- en nadelen denk ik, maar voorlopig ben ik maar blij met de snelheid Leuk dat we allemaal twee katten hebben, ik vind het echt geweldige beestjes. Wij hebben 2 mannetjes, 1 is dol op mij en de ander dol op mijn man. Goed verdeeld dus hihi De kleine is ontzettend ondeugend, maar als er vreemden zijn is het een enorme angsthaas. De oude is heel schuw geweest naar mensen door een slecht verleden, maar tegenwoordig is ie eigenlijk super relaxt Adoptie is bij ons ook geen optie. Ik moet zeggen dat me dat ook wel heel zwaar lijkt. Vrienden van vrienden van ons hebben het wel gedaan en zij hebben echt jaren op de wachtlijst gestaan en het kost ook zoveel geld. Bovendien worden er tegenwoordig bijna alleen maar kinderen met een handicap/afwijking of ziekte oid geadopteerd, naast eventuele hechtingsproblemen die er kunnen zijn. Dat lijkt me wel heel moeilijk om daarmee om te gaan en ik weet ook niet of wij dat zouden kunnen. Hoe oud is je man dan straycat als adoptie niet meer kan? Schelen jullie veel in leeftijd? @ werk, ik heb niets verteld op mijn werk, maar heb wel makkelijk praten in dit geval. Mijn werk is ontzettend flexibel en kan (deels) ook vanuit huis worden gedaan. Als ik een ziekenhuisafspraak heb werk ik dus thuis en dat doe ik wel vaker, dus dat is ook niet raar ofzo. Lastig met die sollicitatie Ineke. Om 4 dagen is eigenlijk niet heen te plannen. Ik zou het denk ik niet in het eerste sollicitatiegesprek zeggen om je eigen kansen niet in de weg te staan. In een eventueel tweede gesprek of een arbeidsvoorwaardengesprek (weet niet wat in jouw sector gebruikelijk is) zou ik het misschien toch wel noemen, of in ieder geval dat je regelmatig in het ziekenhuis moet zijn en of het mogelijk is om daar op een flexibele manier mee om te gaan. Het lijkt me ook zo vervelend om bijv. gelijk je eerste week te moeten melden dat je op meerdere momenten vrij zou willen hebben. Dan kan een baas het maar beter weten. Wel lastig hoor, wat daarin nu de beste keus is.
@MCI Het verschilt zeker zeg. Het duurt bij ons 2 maanden tussen het 1e en 2e zaad onderzoek. Dat heeft een reden maar weet niet meer welke ben ik even vergeten. Verder hoop ik dag ze in maart wel de gang erin zetten. En adopteren ja ik heb ook liever 1 van mijzelf of KID. Mijn man en ik schelen 12 jaar. Dat is dus best een poosje.
Hi! Als ik jullie verhalen allemaal zo lees dan heb ik ook erg het idee dat het er nogal een verschil zit in de snelheid waarmee dingen worden opgepakt. Ik begrijp dat het voor MCI allemaal erg snel gaat maar bij ons vind ik het tempo juist veel te laag. Had gisteren via de app een discussie met een vriendin die vond dat wij met IUI maar zinloos bezig zijn en zij denkt dat we 'gewoon' ivf moeten doen. Aan de ene kant ben ik het met haar eens maar ik was eigenlijk ook wel geïrriteerd door haar stelligheid. Ik bedoel, zij heeft makkelijk praten. IVF is echt geen pretje en zij werd twee keer zwanger toen haar man alleen maar naar haar keek! Maar ik vind wel dat het ZH bij ons wat doortastender mag zijn. Dat gaan we volgende week ook bespreken. @werk. Ik heb het mijn baas en een hele goede collega wel verteld. Ik had eigenlijk ook geen andere keuze want ik werk vier dagen in de week waarvan 1 thuis. Het komt regelmatig voor dat ik een afspraak heb op een werkdag. Gelukkig leven ze allemaal wel erg mee en op de dagen dat ik een echo heb of IUI dan doen we dat zo vroeg mogelijk en kan ik daarna thuis verder werken. Dus dat is op zich wel oké geregeld. @ineke, het is inderdaad wel lastig dat je nu gaat solliciteren bij een andere baan. Het is wel erg moeilijk om alle zh-afspraken buiten je werk om te regelen dus misschien is het wel handig om in ieder geval je baas te vertellen. Maar dan misschien wel pas na je proeftijd? Lijkt me ook niet echt makkelijk om erover te beginnen als je er pas net werkt. Hmm lastige situatie. Zeker omdat je niet weet hoe dingen gaan lopen. Wat grappig dat we allemaal katten hebben. Hier lopen twee van die poezenmonsters rond haha. Nee hoor, ik ben dol op ze en het is erg gezellig dat ze er zijn, zeker als mijn man in het buitenland zit.
Hey dames, Hier de update, ik heb vanmiddag dus de eerste echo gehad en het was allemaal goed. heb wel meerdere eitjes links en rechts (en dat voel ik ook) maar er was er maar 1 die dominant genoeg is om door te gaan. Moet nu zondag weer terug voor een echo om het zeker te weten en dan maandag de iui ( als er dus niks meer veranderd met die andere eitjes want dan heb ik er teveel en gaat de poging niet door) dus nog ff doorlopen met klapperende eierstokken. @mci, Goh dat is best lang voor een poging zeg. en geld dat dan per poging of alleen voor de eerste poging? Had het er net met mijn gyn over en die zei ook al dat het heel heftig kan zijn. Ik snap heel goed dat je nu al aan het rekenen bent haha. Ik ken dat, ik ga in april een week met mijn moeder een cruise maken en ben nu al aan het rekenen of ik dan moet prikken of dat ik een iui moet overslaan, idd hier ook enorme control freak. @ straycat, Ik hoop ook heel erg voor jullie dat ze in maart snel overgaan tot actie. Jullie hebben dan wel lang genoeg gewacht. en ik ken dat verstikkende gevoel, heb ik ook heel erg gehad en met vlagen nog steeds. Dat is ook de reden dat ik met een ggz persoon ben gaan praten. ik kon niet meer functioneren omdat ik helemaal lam geslagen was door die angst. Nu gaat het beter en weet ik ongeveer hoe het in de hand te houden maar als ik moe ben of emo door die hormonen kan het soms ongemerkt toeslaan en dan heb ik ff nodig om mezelf bijelkaar te rapen. @teddy. Wat vervelend om zo toegesproken te worden door een vriendin. Ik kan haar ook wel snappen maar ivf is idd geen pretje en als je nooit in dit circuit hebt gezeten dan is dat makkelijk praten. Iui is voor mijn gevoel helemaal niet zinloos, er zijn genoeg koppels bij wie het wel lukt en je wil nou eenmaal alle kansen benutten die er zijn. Jammer dat ze niet wat meer begrip toont voor je. Wel goed dat je met het zkh gaat bespreken hoe je je voelt en wat je vind.Uiteindelijk moeten ze jou helpen en het is heel lastig als je voelt dat het allemaal te lang duurt. Ben benieuwd wat hun reactie of reden is dat ze het zo aanpakken, en of ze het kunnen veranderen. Wat doet jou man eigenlijk dat ie veel in het buitenland zit. Onze katten houden mij ook gezelschap als mijn vriend weg is en dat vind ik ook een stuk gezelliger @werk, dank je voor jullie tips en verhalen. Wat fijn dat het bij jullie zo goed geregeld is en zo fijne reacties. Ik denk dat ik het wel moet melden want je elke maand paar keer ziek melden gaat ook opvallen en zal me mijn baan gaan kosten (als ik dus aangenomen ben haha) maar denk pas als ik zeker weet dat ik door ben zodat ze me daarop iig niet gaan afwijzen. Het is zo lastig want heb zo lang werk gezocht en die paar uurtjes die ik nu werk leveren niks op en die baan zou heel veel verschil maken, ook voor wat we ons toekomstige kindje kunnen bieden. Wat betreft adoptie dat doen wij dus ook niet, als de iui niet werkt en als de ivf niet werkt ( en ik geloof dat we dan door de opties heen zijn) dan houden we er mee op ( hoeveel pijn dat ook gaat doen) maar voorlopig houden we hoop dat het allemaal niet zover komt. Voor nu een fijn weekend allemaal