Hoi lieve vlindermamma's, Allereerst mijn verhaal; Op maandag 21 juli '08 was 24 wk en 2dgn... Die week ervoor had ik al een paar x naar de verloskundige gebelt, omdat ik wat meer/andere afscheiding had en steeds bij het afvegen wat bloed meenam... Zij vond dit geen alarm en stelde me gerust met een gesprongen adertje... Het weekend had ik steeds een wat zeurderig gevoel in mijn rug en dat lag aan m'n banden zei ze... Maar goed, maandag dus weer gebelt... In de avond verloor ik stolsels en toen stuurde ze me eindelijk door naar het ziekenhuis... Daar kwam ik aan met 4 cm ontsluiting en een uitpuilende vruchtzak, waarop ik direct aan de weeén (die ik niet had, voor mijn gevoel) remmers werd gelegd... Uiteindelijk zijn die weeén, waarschijnlijk door de schrik, toch op gang gekomen of in ieder geval lichamelijk door mij te constateren, want ik had ineens harde buiken, om de 3 min... De medicijnen werden verhoogt... Zo heb ik het kunnen rekken, met veel bloedverlies, bedrust, antibiotica en soms weer weeén (waarna de medicatie weer werd verhoogt), tot precies 26 weken. 02-08-08 02.00uur Ik moest plassen en ik belde vanuit m'n bed, een zuster kwam met de plaspan en ik kon op bed m'n plasje doen... Ik voelde ineens weer harde buiken en meld het haar... Op dat moment leggen ze me aan de CTG, de weeén worden erger en beginnen nu toch wel wat vervelender aan te voelen... Op de CTG zien ze dat onze kleine het bij elke wee zeer moeilijk heeft... Uit m'n buik is hij veiliger, wordt me verteld... Een echo wordt gemaakt, Jayden ligt dwars... Het word een SPOED-KEIZERSNEE onder algehele nacose... Om 4.12uur is geboren... Mijn knappe zoon... Jayden Rody... 26 weken In de uitslaapkamer zie ik hem voor het eerst op een foto, die ze na de geboorte van hem hebben gemaakt... Naar omstandigheden en een slechte opstart, maakt hij het goed... We kijken elkaar aan... We zijn Pappa en Mamma, veels te vroeg, maar toch zo trots op ons knappe mannetje.... De week erna gaat alles super, Jayden ademt na een paar dagen al helemaal zelf en mag worden losgekoppelt van de beademing. Na een paar dagen wordt hij ziekjes en heeft hij het moeilijker met ademen, waardoor hij weer terug wordt gelegd aan de beademing... Het is een infectie, wat haast niet te voorkomen is bij die hele kleintjes... Kwakkelend aan knap hij af en toe op en wordt dan weer nog zieker dan hij was... Na 5 en halve week knokken in zijn couveuze met ons zoveel mogelijk om hem heen... Mag het dan toch niet zo zijn... +10-09-08 Mamma's sterretje, slaapt in in mijn armen... Hoewel we nog steeds veel verdriet hebben, ben ik snel, onverwacht, weer zwanger van onze 2e zoon... In het ziekenhuis loop ik om de 2 weken op controle... Streptokokken Groep B is geconstateerd... Ik ben drager... M'n baarmoedermond was in het begin van deze zwangerschap 4.5cm... In week 13 is dit 3.9cm, en de 1e antibioticakuur wordt voorgeschreven... In week 18 is dit 3.3 cm, en de 2e antibioticakuur wordt voorgeschreven... Nu zijn we in week 20 aangekomen en het valt me allemaal erg zwaar, we hopen natuurlijk op het beste, maar het is zoooo spannend... Zijn er meiden die hetzelfde hebben meegemaakt en toch de 2e zwangerschap goed zijn doorgekomen... Ik zou graag wat meer ervaringen van jullie horen... Alvast bedankt, Liefs Vienna...
Och Vie, wat een verschrikkelijk verhaal. Ik wil je heel erg veel sterkte wensen om dit enorme verlies te dragen. Ik weet niet of het op deze site is toegestaan om een link naar een andere site te plaatsen, maar misschien dat het in dit geval wel mag. Er is namelijk een oudervereniging voor (al dan niet overleden) kindjes met Groep B Streptokokken, ik denk dat je via die vereniging heel veel lotgenoten kunt ontmoeten. De site is www.ogbs.nl. Ik weet niet zeker of er ook een forum-gedeelte is, maar er staan wel adresgegevens op en ze houden regelmatig bijeenkomsten. (mijn zus heeft een kindje dat een GBS-infectie ternauwernood heeft overleefd, vandaar dat ik 't ken)
Jeetje Vie wat moet dat vreselijk zijn geweest. Fijn dat je weer in verwachting bent en dat je elke 2 weken controle hebt. heel veel succes is deze zwangerschap
Vreselijk wat jullie hebben meegemaakt. Dat moet echt afschuwelijk zijn geweest. Ik heb een kennis die na een eerste zwangerschap van 24 weken is bevallen van een kindje dat het niet heeft gehaald en nu sinds een paar maanden en een voldragen zwangerschap weer een kindje heeft. Het zal wel heel zwaar zijn voor jullie, onbezorgd genieten is er niet bij denk ik, maar ik wens jullie het allerbeste!
Lieve Vienna, wat een vreselijk verhaal. Ik wens je heel veel strekte met deze zwangerschap en hopelijk mag je dit kind voldragen. Bij de prematuren mama's zijn er een aantal moeders die extreem prematuur zijn bevallen, maar bij de 2e keer wel een voldragen kind hebben gekregen. Het hoeft dus geen 2e keer fout te gaan. Heel veel sterkte met dit ondragelijke verlies.
Lieve Vienna, wat verschrikkelijk voor jullie... en wat moet je je kleintje missen.... Ik weet niet veel af van streptococcen groep B, maar weet wel dat een tweede zwangerschap ook zo maar heel anders (en goed!) kan verlopen. Ik hoop dat je dit verlies een plek kunt geven en dat je huidige zwangerschap tot 40 weken duurt en kindje helemaal gezond zal zijn.
Jeetje wat een verhaal en wat een mixed up feelings veel sterkte meis en ik hoop dat bij deze zwangerschap wel alles goed verloopt! Sterkte met t verlies en probeer toch ook ff te genieten van jullie 2e wondertje
wat een vreselijk verhaal. wat lijkt me het nu moeilijk voor je nu je weer zwanger bent. ik ben zelf ook draagster van die bacterie en onze dochter kwam dan met 36 weken en 6 dagen maar had er niet aan moeten denken dat onze dochter ook een engeltje was geworden. wij durven het (nog) niet aan om weer zwanger te raken.
Verschrikkelijk meid om uiteindelijk toch jullie kindje te moeten verliezen. Hij is een vechtertje geweest en zal over jullie blijven waken. Ik wens je heel veel succes met deze zwangerschap, het zal een spannende tijd blijven. Veel sterkte!
wat een verschrikkelijk verhaal is dit zeg krijg er tranen van in mijn ogen dit wens je geen enkele ouder toe. het is wel een echt vechtertje geweest als ik het zo lees,het had niet mogen gebeuren. ben heel blij voor julie dat julie opnieuw zwanger zijn,maar kan mij ook heel goed voorstellen dat het opnieuw angstig is,maar gelukkig dat ze je heel goed om de twee weken onder controlle houden. ik wens julie echt het aller aller beste toe veel liefs angelique
wat een verschrikkelijke toestand. ik hoop dat je tweede zwangerschap goed zal aflopen en dat je iets aan de site hebt gehad die iemand hier gegeven heeft. kan me voorstellen dat het fijn is om steun te hebben van mensen die weten waarin je zit. en ook de onzekerheid met de zwangerschap die je nu doormaakt.heel veel sterkte met het verlies van jullie zoon. liefs yinte
Dankjewel meiden, Ik ben nu op het punt dat ik al opgenomen was in het ziekenhuis, rare gedachte dat Jayden al over een week geboren werd... Gelukkig gaat nu alles nog steeds goed, alle controles zijn goed... Dus voel me al een stuk geruster, deze x komt 't goed! Liefs Vie...