Sorry hoor, ik weer, ik moet even klagen! Die vervelende, rottige, verlammende misselijkheid!! Ik vind het echt niet leuk meer, ik ben net een kasplantje! Ik vind het zwaar... Zodra ik me inspan moet ik spugen, ik kan alleen maar hangen op de bank, ben het zat. Zit nu echt op de piek, want de emesafene helpt nu ff niet... Ik weet alle tips, heb ze allemaal al geprobeerd... Maar wat ik nergens kan vinden is hoe je hier mentaal mee om moet gaan? Ik weet dat ik er vorige keer ook doorheen kwam, maar pffff het psychologische effect op mijn dagen zijn minder fijn. Hoe komen jullie mentaal je dagen door??
Ja heftig is dat he ! Zelf spuug ik al vanaf week 6 , van week 6 tot 18 weken dagelijks 50/60 gespuugd, kon Alleen maar in bed liggen, drie keer een week opgenomen geweest met kalium tekort en uitdroging ketonen 4+ en maag en slokdarm beschadiging/irritatie waardoor ik dagelijks bloed moest spugen, Ik heb nu zofran medicatie, de gyn is er niet blij mee maar geeft het wel omdat ik echt niets meer kon, ik had hulp nodig van mijn ouders, mijn schoonouders, mijn schoonzus en mijn man moest of alleen avonden werken of zorg verlof op nemen want ik kon echt letterlijk niets voor de andere drie, Sinds de zofran voel ik mij echt stukken beter ! ik spuug nog 15 keer per dag ongeveer, spuug geen bloed meer, en kan de kinderen af en toe naar school brengen of met ze naar zwemles of voetbal. Mentaal is het inderdaad heel zwaar, maar hoe ik mentaal de dagen door kwam ? Ik heb werkelijk geen idee, het is me nog een raadsel hoe ik die dagen door gekomen ben ! Sterkte meid, hopelijk voel je je snel beter
Jeetje wat heftig!!! Zo erg heb ik het niet, dus nu vind ik mezelf maar een aansteller... Wat knap van je dat je er door heen gekomen bent!!! Hier doen manlief en de oma s ook alles, voel me een slechte moeder en echtgenoot, maar als ik jou verhaal zo zie mag ik eigenlijk niet klagen...
o ja wel hoor ik vind mijn situatie nu alleen maar te doen omdat ik erger gewend ben afgelopen weken, bij mijn vorige zwangerschap van de derde was ik ook enorm misselijk en kon ik maar weinig en voelde me echt ziek zwak en misselijk, terwijl het toen was zoals ik het nu heb. fijn dat je man en de oma's ook van alles doen, echt alles aangrijpen wat je aan geboden krijgt ! alles wat je daardoor beter voelt is mooi mee genomen !
Mijn eerste zwangerschap van week 6 tot de bevalling misselijk en overgeven. Pas op het einde niet meer dagelijks. Deze zwangerschap meteen na de positieve test begonnen met acupunctuur ... Uiteindelijk ook nog medicatie (emesafene), maar het spugen is zo minimaal. Voor mij is acupunctuur echt een uitkomst, ik was nu voor mijn nod al spuugmisselijk en denk dat het echt erger was geweest dan vorige keer als ik niet meteen met acupunctuur was begonnen. Misschien heb jij dat ook al geprobeerd hoor ... Maar zo niet, het is de moeite waard. Vorige zwangerschap ook veel gehad aan de HG facebookpagina. Iedereen daar zit in hetzelfde schuitje in meer of mindere mate. Continu misselijk zijn en overgeven is echt een verschrikking. Het is inderdaad verlammend. Ik weet niet precies hoe ik mijn dagen doorkwam, terwijl het nog niet eens zo lang geleden is. Wat ik wel deed is van dag tot dag leven en niet langer vooruit kijken. Gebruik maken van de redelijke momenten en ik probeerde elke dag hoe hondsberoerd ook even naar buiten te gaan en een rondje te wandelen. Dat moest ik ook wel want heb een systeemziekte en heb beweging nodig vanwege mijn spieren en gewrichten, daarbij was het ook fijn. Dan had ik toch even 'iets' gedaan. Veel hulp gehad van mijn lieve ouders, die ook regelmatig langskwamen. Uiteindelijk ook via deze pagina in contact gekomen met iemand die ook HG had ... Inmiddels appen we nog steeds met elkaar. Heel veel steun aan haar gehad. Dat heeft me de dagen ook goed doorgeholpen. Veel praten met iemand die het ECHT begrijpt.
Ik zou eens kijken of andere medicatie beter werkt bij jou! Ik kon met emesafene de dagen wel doorkomen, maar als je alleen maar kan zitten/liggen, is dat natuurlijk erg zwaar! Dus zou eens informeren naar andere medicatie. Achteraf is er bij mij een kans dat ik zo misselijk was door een vitamine b12-tekort. Dit neem ik vermoedelijk niet goed op, ik krijg nu onderzoeken om uit te vinden waarom (mogelijk iets met m'n maag), maar misschien is het een tip waar je wat aan hebt; laat je vitb12 eens checken!
Ik ben miss een watje, maar acupunctuur durf ik dus niet.. Die naaldjes.. Ik weet het, stom.... Dat is ongeveer t enige wat ik nog niet heb geprobeerd. Maar ik hoorde ook, dat het pas helpt als je dit regelmatig doet en dat wordt bij mij ook niet vergoed... Wel heeft iemand voetzoolreflextherapie aangeboden, miss is dat wat? De tip van de site vindt ik een hele goede, ik heb gelukkig ook 1 vriendin die me heel goed begrijpt en me steunt, dus zij sleept me door de moeilijkste momenten... En deze site ook... Bedankt idg voor je reactie!
De huisarts wil dus niet iets anders geven, omdat het wel soort van voldoende helpt, deze week is gewoon op z'n heftigst, hopelijk wordt het vanaf nu minder. Hoe test je dat? Doen ze dat in de algemene bloedtest of moet je daarom vragen? Ik slik al maanden de mama vitaminen. Kan het me haast niet voorstellen, maar heb wel prikkelbaar darmsyndroom en mijn eten komt er nu vaak onverteerd uit, dus miss neem ik ook wel niet genoeg op uit m'n voeding...
Dat moet je even expliciet aanvragen bij de huisarts, testen ze niet standaard op. En ik slikte ook multivitamine, naast een prima voedselinname. Maar dus toch vitb12-tekort; mijn lichaam neemt het niet goed op. Wat de oorzaak daarvan is, is nog niet duidelijk, maar het wordt vaak niet getest terwijl het heel vervelend klachten geven en het zelfs gevaarlijk kan zijn (ik heb nu neurologische klachten ervan, met injecties zal dat wel verbeteren gelukkig!).