Na een avondje stappen in de stad terug komen bij de mooie dure fiets van mijn moeder die ik mocht lenen en er achter komen dat ik de sleutel in de fiets had laten zitten . Ik was erg lucky dat hij er nog stond.
in de action bij de inpaktafel al kletstend tegen mijn oudste (toen jaar of 3) de boodschappen even goed verdelen en al kletsend loop ik de action uit. Zoon staat normaal altijd achter mij, t is geen wegloper. Zie ik een vrouw met mijn zoon aan haar hand mij tegemoet lopen: ik geloof dat deze van u is? Ik had hem helemaal niet gemist! Heb ik dus helemaal niet doorgehad dat hij verder was gelopen. Wat bleek, ik had in de winkel gezegd dat we na de action even door gingen naar de hema en hij liep dus alvast door. Bedankt lieve vrouw die wel helder was. En in de mac mijn portomonnee laten liggen en dat iemand die keurig naar de balie had gebracht. Ik kwam er pas achter nadat ik al 2 uur thuis was...