Oma geeft kleindochter tik op de vingers

Kijk een zacht tikje op de vingers van Dano doe ik ook als ik 3 keer heb gezegd nee niet aankomen. (playstation, DVD speler etc) maar niet zodat hij rode vingers krijgt of pijn heeft. meer voor het schrik effect.

desalniettemin vind ik dat jouw moeder jullie lijn van opvoeden moet doorzetten. Als jij dat niet wil moet ze dat niet doen.

 

Ik zou het zelf nooit doen, ook niet voor het schrik effect, ik vind het niet nodig dat Eva van mij schrikt, dus ik zou het al helemaal niet goed vinden als iemand anders het zou doen. Ik zou er net zo mee zitten als jij dat doet. Ik zou het er de volgende keer als je je moeder ziet nog even met haar kort over hebben en aangeven dat je niet wil dat ze dat doet, ook al doet ze Sofie geen pijn.

 

Dan gewoon eerlijk zeggen tegen je moeder. Je kan zeggen ik weet dat het niet hard ging, en dat het bijna niets voorstelde, maar toch blijft het door mijn hoofd spoken. Je kan vertellen dat het op deze leeftijd nog heel normaal is om met eten te manipuleren en dat jullie een opvoeding zonder tikjes over de vinger willen. Dan misschien vertellen hoe jullie het dan aan zouden pakken, als ze iets doet wat niet mag. Probeer open en eerlijk te zijn, zonder in de aanval te gaan. Spreek dus voornamelijk met ik-boodschappen.

 

Een tik op de vingers vind ik persoonlijk niet zo'n probleem, maar de reden waarom wel.
Kleine kinder onderzoeken alles met hun mond, dus ook eten. Ik vind het ook niet geweldig dat Ilsa al het eten eerst over tafel uitsmeerd, dan toch weer in haar mond stopt en 2x per dag schone kleren aan moet. Maar ik ben er wel van overtuigd dat dit allemaal met haar ontwikkeling te maken heeft en dus een doel heeft. Denk dus ook niet dat straffen helpt, ik geef haar een eigen lepel en een spuugdoekje, dan heeft ze haar handen al vol en smeert ze nog wel een beetje maar veel minder.

 

Zacht of niet, vind niet dat anderen 'recht' hebben om JOUW kind te tikken.
Zoiets vind ik altijd aan de ouder zelf!

 

Mijn dochtertje krijgt ook wel eens een tik op haar vingers, al kan ik geloof ik op 1 hand tellen hoe vaak dat is voorgekomen.
Toch zou ik er ook niet blij mee zijn als mijn moeder ongevraagd op haar handen ging tikken. Als je gewoon tegen je moeder zegt dat je dat niet meer wilt hebben, zal het toch geen problemen geven.

 

Ik zou het er ook gewoon met je moeder over hebben dat je dat liever niet hebt. Zoals al vaker gezegd zorgt dit voor een "schrikeffect" niet voor een leereffect. Kindjes worden alleen bang als ze (met name regelmatig) geslagen/getikt worden voor de figuur die het doet. Het is bewezen dat kindjes er niets van leren als ze worden geslagen/getikt. Ze doen het alleen niet meer omdat ze bang zijn voor de tik, niet omdat ze geleerd hebben waarom het niet mag. Als je kindjes leert waarom iets niet mag en ze leren de achterliggende reden, dan voeren ze dit zelf door in andere situaties.

 

Zo denk ik dus ook. En bovendien is Sofie veel te klein om te leren dat ze eten niet uit haar mond mag halen en zeker niet op deze manier. Ik zeg Eva ook altijd dat ze haar eten in haar mond moet laten, of als ze het er al uit heeft gehaald, het in haar mond moet stoppen. En dan flink prijzen en als ze luistert .

 

ik zelf doe het niet maar mijn zus wel als ze oppast en ze niet luisterd. ik zelf vind het geen oplossing en als ik ergens op bezoek ben dan zou ik dit ook niet goedkeuren. echter als ze oppast zijn daar in huis haar regels en is het jaar keus om een tik op de vingers te geven. dit wel alleen als het echt gegrond is als ze bijvoorbeeld naar 3 waarschuwingen nog niet luisterd. ze probeerd namelijk op andere graag uit door aan dvd speler etc te zitten en komt zo soms in gevaarlijke situaties. als ik nee zeg is het gemeent en weet ze al genoeg. soms probeerd ze het nog wel is maar meer dan nee heb ik niet nodig. een tik is niet nodig en soms heb je gewoon gedult nodig. heb hier al enkele keren een beker drinken om zien gaan, plantenbak die werd omgetrokken etc., maar na ene paar keer wist ze wat er ging gebeuren en als ze in natte kleding moet rondlopen omdat een beker werd omgegooit en ze vieze handjes heeft van het zand leert ze de gevolgen van wat ze doet en nu doet ze het ook niet meer. dit heeft meer effect dan tik op die handjes als een kind niet eens weet waarom met huilen tot gevolg door de schrikreactie.

voor dingen zoals eten uit de mond halen en zo daar vind ik mag je niet eens aandacht aan besteden mag staan straf geven. dit hoort bij de ontwikkeling van een kind. hier gaat het eten soms door de haren, door de kleding, over de stoel heen etc maar ga der daar echt geen straf voor geven. ik ben echt tegen slaan omdat ik mijn kind niet wil leren dat slaan normaal is.

 

Ik vind dat je moeder te ver is gegaan.

Ik had het zelfs aan tafel, waar je dochter bij was, ook zo aan je moeder verteld.

En dat je kindje zo verdrietig was kan ik begrijpen. Een oma moet lief zijn en niet zomaar gaan slaan. :x . Arm meisje.


Nee ik vind dit een hele rare actie.

 

Aan dat antwoord te horen neemt ze je niet serieus.

 

Ja, ze was zich misschien niet eens bewust van wat ze precies deed.

Het zal in elk geval niet meer gebeuren neem ik aan,

En die lieverd van jou zal het zich vast niet herinneren hoor, gelukkig niet.

Ik zie het alleen zo voor me, en ik heb dus zelf een kleine meid en dan gaat zoiets me wel aan het hart ( ik ben een softie wat mijn dochter betreft)

 

Het gaat er helemaal niet om of een tik nu wel of niet verantwoord is. Het gaat erom dat jij het niet wil, dus gebeurt het niet meer zou ik zeggen. Gewoon zeggen dat je niet wil dat ze dat nog doet.
Zo zat mijn moeder gisteren met mijn mijn dochter op schoot en zij heeft nu een fase dat ze steeds haar tong uitsteekt en scheetgeluiden maakt zeg maar, zodat de spetters in het rond vliegen. En mijn moeder zat dat op zo'n manier terug te doen dat de spetters in mijn dochter d'r gezicht vlogen. Dit vond ik erg onsmakelijk en ik heb dus gezegd dat ze ermee op moest houden. Zegt ze, ja maar zei doet dat ook bij mij. Ik zei ja, en jij bent 50 en zei 8 maanden.
Moeders moet je ook opvoeden

 

Zo'n klein tikje zal ze niets van krijgen hoor.

Komt ook wel een beetje doordat de opvoeding de laatste jaren zo veranderd is. Ik ben zelf namelijk verbaasd over alle dingen die veranderd zijn, sinds mijn oudste zoons werden geboren en met Jesse nu. Echt, het is echt heel hard veranderd!
Mijn oudste zoons hebben echt veel tikken over hun vingers gehad, en dat kreeg toen iedereen! Dat was normaal.
Je moeder is dat ook gewend, en het is best heel vreemd om te horen dat dat nu not done is. Ik zal er zelf ook nog heel erg aan moeten wennen.
Misschien kun je je moeder dat uitleggen en dan snapt ze het vast wel.

 

Kisbaba, eigenlijk raar dat tikken geven vroeger heel normaal was. Ik zou het absoluut niet kunnen, niet omdat het in deze tijd not done is, maar gewoon omdat ik het zielig en niet nodig vind. Het is toch zielig als een kindje er zo van schrikt? Eva schrikt zelfs soms nog als ik boos zeg dat ze iets niet moet doen (dat is dan vaak meer een schrikreactie van mij). Dan ben ik eigenlijk al te ver gegaan vind ik. Laat staan als ik op haar vingers zou slaan.

Tamio, ongelooflijk hoe je moeder reageerde! Alsof het 2 peuters zijn die ruzie hebben ofzo, maar nee, het zijn een baby en een oma .

 

Toch krijgen ze d'r niets van hoor, als ze erop gewezen worden als iets niet mag. Natuurlijk, als ze nog baby zijn, dan zullen ze er niets van snappen, zeker niet onder het jaar.
Maar als ze groter worden, twee, drie jaar, dan gaan ze je uitdagen. En dan is het toch wel verhipte moeilijk om ze met woorden uit te leggen dat bepaalde dingen niet mogen. Dan vind ik een corrigerend tikje helemaal niet vreemd. Natuurlijk geen harde tikken, daar gruw ik van, maar je moet van zeeeeeer goede huize komen wil je je kind alleen met woorden kunnen overreden om iets niet te doen wat echt niet mag.
Zal je vertellen dat ik onze tweede zoon (22 jaar) vorig jaar met m'n dikke buik nog een schop onder z'n gat heb moeten geven.