Ons zoontje van bijna zes weken is erg onrustig en veel wakker. Hij doet vaak korte slaapjes, drinkt heel frequent (en soms onrustig) en is zeer alert. Als hij tevreden is, is hij erg goedgemutst. Hij is enorm geïnteresseerd in alles om hem heen en wil het liefst vóór het raam zitten en altijd op het puntje van ons knie zodat hij alles kan bekijken. Nu weten we dat je onrustige baby's rust en regelmaat moet geven, maar hij wil niet 'rustig' op mijn schouder of in een saaie omgeving liggen. Hij moet dan huilen en begint onrustig te doen. Wat ik vooral vreemd vind is dat hij enerzijds overprikkeld lijkt, maar anderzijds niets wil missen en de drukte juist opzoekt. Herkennen jullie dit? Hebben jullie tips?
Heel herkenbaar! Het lijkt wel of je mijn dochter beschrijft. Wat hier heel erg heeft geholpen is inbakeren voor het slapen gaan en , je geeft het zelf ook al aan, regelmaat. We hanteerden hier: wakker, luier, fles, spelen, slapen, wakker, luier, fles als regelmaat. Wanneer ze 'te vroeg' wakker werd voor haar fles dan liet ik haar even in de box spelen en dan werd het dus: wakker, spelen, luier, fles, spelen (vaak heel kort) en slapen. En soms als ze te vroeg wakker werd dan was ze niet uitgeslapen en weer heel snel moe, dan ging ze gewoon weer terug naar bed. In de praktijk betekende dit soms dat ze binnen een half uur na het wakker worden weer terug op bed lag. Deze aanpak heeft hier geresulteerd in langere slaapjes (vele kleine slaapjes werden op den duur een groter slaapje). Geef je BV? Dan kun je gewoon na het wakker worden aanleggen, dan hoef je geen tijd te rekken. Het is even doorbijten omdat je niet direct resultaat ziet, maar áls je resultaat ziet dan krijg je er echt een rustiger kind van. Wat hier ook heel erg helpt is haar wegleggen op haar eigen kamertje om te gaan slapen. In de box of in mijn armen slaapt ze niet, dan gebeurt er teveel.
Ook hier heel herkenbaar. Mijn dochtertje van 9 weken wil ook al veel meer dan ze kan. Ergens rustig zitten of liggen wordt haar al snel te saai met als resultaat huilen. Maar zodra er actie is, is ze helemaal blij. Ik wil haar alleen niet overprikkelen, dus vaak lastig om een gulden middenweg te vinden. Hier doen we ook aan regelmaat, dat helpt wel. Dan is het wakker, voeden, spelen, luier, bedje (luier kan soms ook voor voeden, of voor spelen, ligt eraan of ze poept en of het in de ochtend is, dan de luier van de nacht meteen verschonen). Voor wat betreft het slapen, ik moet echt met haar op een donkere kamer gaan zitten, zodat ze rustig wordt. Pas dan valt ze in slaap. Ik leg haar in bedje zodra ze gaat dommelen. Spontaan in slaap vallen in de box, in mijn armen of waar dan ook, zal mijn dochter ook nooit doen. Dat zijn teveel prikkels voor haar. Soms wordt ze alweer snel wakker. Ik kijk dan of ik haar nog in slaap krijg door mijn hand op haar buikje te leggen en haar wat te sussen of het speentje te geven. Lukt het niet, dan pak ik haar gewoon op en dan laat ik haar even in de box voor het voeden of ik voed wat eerder (geef bv). Ik probeer wel genoeg tijd tussen de voedingen te laten, anders drinkt ze toch maar heel weinig en onrustig, waardoor ze weer slechter slaapt en zo raak je in een verkeerd patroon. En ze ligt in een puckababy, strak ingestopt onder dekentjes. Anders slaapt ze al helemaal niet haha
Ik herken je omschrijving precies. Wat ik zo bijzonder vind is dat iedereen blijkbaar vindt dat je 'even door moet bijten', maar als je dan genoeg moeite doet met rust en regelmaat dat je er dan een heel ander kind voor terug krijgt. Eeeuh.. ik vraag me af wat dat nog met het natuurlijke gedrag van baby's te maken heeft. Ik wil je zeggen dat vaak willen drinken en onrustig, licht slapen en korte slaapjes heel normaal gedrag zijn voor een baby. Het is alleen aan jou of je dit graag wil veranderen of dat je je baby volgt in die behoefte. Vanaf dag 1 is ons zoontje actief, alert en enthousiast. Een hele leuke, maar ook lastige eigenschap want dat is weer erg lastig met rust vinden als hij het nodig heeft. Rust en regelmaat helpt in die zin dat ik juist door naar zijn behoeftes te kijken er vanzelf regelmaat in komt en dat de rust dan vanzelf volgt. Door zelf een schema van voeden-verschonen-spelen-slapen te bedenken kwam er bij ons alleen maar meer onrust. (Wel denken we dat een deel van zijn onrust tijdens sommige momenten, zoals af en toe huilend wakker worden, een medische oorzaak hebben waar we nog zoekende naar zijn). Soms heeft hij later of eerder honger, soms heeft hij later of eerder een vieze luier en de ene dag is hij eerder of later moe. Ik denk altijd maar dat ik ook niet elke dag evenveel eet of op dezelfde tijdstippen moe ben. Wat ik wel fijn vind is volgorde in handelingen hetzelfde doen. Het naar bed gaan ritueeltje bijvoorbeeld. Samen in bad, slaapzak aan, samen de gordijnen dicht doen, zachtjes een liedje zingen, de fles en dan naar bed. Maar eigenlijk komt die volgorde ook vanzelf. Mijn conclusie: alles komt vanzelf als je maar naar je kindje blijft kijken.
Dankje. Iets soortgelijks hebben wij uiteindelijk ook gedaan. In ieder geval regelmaat zoeken en hem proberen meer te laten slapen door bij slaperigheidssignalen hem weg te leggen.
Ik herken jullie verhalen allebeide wel. Enerzijds is het denk ik voor zowel de baby als voor jezelf, fijn om er regelmaat ik te krijgen (of dit te proberen). Wij hebben wat adviezen gehad van de lactatiekundige. Ze hielp ons door beter aan te happen, beter letten op wat echttt hongersignalen zijn en wat meer troostvoeden was (ivm krampjes en geborgenheid zoeken). Verder dus proberen er iets van ritme in te krijgen, zodat de baby wat rust hieruit zou kunnen halen. De praktijk leert dat dit werkte bij ons, maar zeker niet dat ik nu een echt vast ritme heb. Het blijft elke dag weer maatwerk. Wel weet ik nu veel beter wanneer hij wil drinken, spelen of slapen. En hij weet daarnaast ook heel goed wat hij wil, wat er dus voor zorgt dat wij daar precies achter moeten komen wat meneer wil. Soms gaat het enkele dagen goed. Dan drinkt hij grote porties en slaapt na wat spelen ook lang. Maar dan hebben we bijvoorbeeld een drukke dag of moet hij inentingen ofzo, sjah dan is het weer gedaan met de regelmaat en het rustige ritme. O, hij is ook heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel nieuwsgierig en beweeglijk. Toen ik dat echt 'zag' kon ik er veel beter op inspelen. Niet naar al te drukke dingen kijken, maar bomen en vogeltjes volgen vindt hij fantastisch. Verder spelen we door veel lachen, nabootsen en 'optrekken' aan mijn handen, etcetera. Daar kregen wij een tevreden baby door. (Maar nu heeft hij al twee dagen verhoging en is hij wat pieperig. EN veeeeeeeeeeeeeeel drinken. Misschien vroege tandjes?)
Sommige van jullie schrijven het al letterlijk, maar klopt het dat we allemaal actieve baby'tjes hebben? De verpleegkundige van het CB vertelde hier iets moois over. Baby'tjes van deze leeftijd kunnen nog niet alles met hun handjes wat ze al zouden willen. Ze wapperen er daarom mee en zijn onrustig. Hen gedoseerd actie aanbieden en voor de rest accepteren dat ze 'wakkere baby's" zijn, is dan het enige wat je kunt doen. Het ging volgens haar snel, aangezien zijn ontwikkeling rap ging. Ooo, en ik ben nu op dieet: geen melkproducten en veel venkelthee drinken. Hielp hier (misschien) ook, of het werd ergens anders beter door.