Hallo moeders. Ik heb een heerlijke meid van 6 weken jong. Alles gaat goed, ze eet goed em slaapt goed. Alleen overdag als ze flink wakker is dan gaat ze vreselijk huilen als ik haar even neerleg in de box of op bedje. Nu probeer ik haar niet gelijk op te pakken als ze begint te mopperen. Vooral als ik weet dat ze net heeft gegeten en is verschoont en is geboert. Soms moet ik ook weleens naar de wc of met mijn zoontje van 2 bezig zijn. Maar het mopperen wordt al gauw hartverscheurend schreeuwen en dat vind ik zoooo zielug. Dan knijpt mijn keel samen en gaat mijn hart snel kloppen. Het irriteerd me absoluut niet hoor! Ik vind het gewoon moeilijk om haar te laten huilen. Hebben jullie hier ervaring mee en hoe gaan jullie hiermee om. Nogmaals het is geen probleem hoor, maar gewoon interesse
Misschien vindt het niet fijn (pijnlijk) om op een bepaalde manier neergelegd te worden. Als je haar rechtop zet/houdt huilt ze dan minder??? En idd soms ontkom je er niet aan om ze gewoon maar even te laten huilen, omdat je namelijk ook wel eens wat voor jezelf moet doen. Ik herken het wel, Chiem heeft tussen de 3-8 weken ook overdag veel gehuild en met name als ik hem na de voeding teruglegde of neerlegde. Kan vanalles zijn, verlatingsangst? voeding die terugloopt? verdraaide neksprieren? Zoek uit wat je dochter wel prettig vind en waarschijnlijk gaat het huilen vanzelf over.
Zijn het geen krampjes? Aangezien ze vlak na de voeding begint te huilen? Als baby's ontroosbaar zijn hebben ze nml vaak krampjes.
Gebruik je wel eens een draagdoek/zak? Dat helpt vaak wel, soms hebben ze even een periode, zeker in het begin dat ze geborgenheid nodig hebben. Een draagzak vond ik een uitkomst aangezien ik wel mn handen vrij had en de kleine lekker sliep, helpt trouwens ook als ze krampjes hebben.
Mijn zoontje van 7 weken heeft hetzelfde. Zodra hij bij mij is is hij stil, maar als we hem neerleggen begint hij te huilen en stopt ook niet meer vanzelf. Het lijkt wel als hij wakker is dat hij huilt en anders slaapt hij. Hij kan zichzelf niet vermaken met gewoon om zich heen kijken en lekker liggen. Je gaat aan alles denken en twijfelen. Laten liggen moet ook weleens, want ik heb een dochtertje van 2,5 maar het is wel akelig als je hem steeds zo hoort huilen. Ik heb ook een speentje wat ik gebruik, maar die laat hij vaak ook niet in en blijf je er dan instoppen. Wij weten het af en toe ook niet meer hoor. Zal het bij de aantal weken horen of kan het iets anders zijn. Het is bij ons niet na een voeding maar de laatste dagen gewoon als hij wakker is en niet bij je is dat hij dan gaat huilen. Als hij bij mij ligt vind het het prima en als hij gaat huilen krijg je hem ook wel stil maar het is volgens mij niet echt de bedoeling. Weet dus precies wat je bedoelt. Groetjes, Wendy
misschien een hangmatje in de box daar liggen ze heerlijk ontspannen in sterkte met de kleine en succes
Steven is wakker van 1800 tot 2100 +- we zetten hem in het wippertje muziekje aan of speentje draagzak hobbelen op je arm, en hij dan in slaap is gevallen zachtjes terug leggen. Dit zij echt z'n wakker uurtjes, en wil hij graag bij ons zijn, als wij naar bed gaan slaapt hij altijd wel meteen, maar hij ligt sávonds in bed, en overdag in de box of kinderwagen. Meestal zijn ze zo moe, dat ze gewoon de slaap niet kunnen vatten, oja badje worden ze ook moe van of een eindje wandelen met de kinderwagen, maar ik laat Steven nooit echt lang huilen, z'n kind heeft 9 mnd lekker warm en beschermt gezeten, het kan zich ook alleen maar uiten met huilen, dus dan knuffel ik hem nog maar eens lekker. Soms voelen ze zich ook gewoon eenzaam, en zijn ze stil als ze je horen ruiken en je hartslag voelen, dan voel je je toch echt op en top papa en mama.
Denk idd ook dat het de krampjes zijn of ze zit net in een sprongetje. Lekker veel knuffelen helpt heel veel. Succes!!
Het kan ook een gewenning zijn. Het fijnste is natuurlijk bij mama in de armen. En wanneer je een doek (zo'n badcape) om dr heenslaat, zodat ze toch nog het gevoel van geborgenheid heeft? Ik zou het toch blijven doen (ook al lukt het niet altijd even lang). Sterkte!
Misschien mist ze de geborgenheid erg. Kijk of ze erbij kan zijn als je met je zoon speelt of andere dingen doet. Als het niet anders gaat, dan niet. Maar voor als je dr wel kan vastpakken en je vind het ook niet te belastend voor jezelf, dan zou ik dr lekker nog ff troosten hoor, Ik geloof namelijk niet dat je een kindje van 6 wkn kan verpesten, hoor.