kindje 14 maanden leren ergens nietaan te komen?

Ik heb nooit iets weggehaalt, ben van mening dat ze moeten leren overal vanaf te blijven.
Enigste manier die werkt is consequent volhouden, dat vergt echter veel geduld.Ik heb dagen gehad waarop ik het woord NEE wel 1000x heb moeten roepen.
Misschien kun je wellicht een balans zoeken en bepaalde dingen wel toestaan.

 

Ik heb hier wel een aantal zaken weggehaald, simpelweg omdat ze anders in no-time stuk waren of het gewoon gevaarlijk was. Een ongelukje zit in een klein hoekje, hier is ook wel eens een vaas gesneuveld en ik zit nou eenmaal niet 24u per dag pal naast hem om hem te corrigeren.
Lucas mag nu een aantal dingen niet: de prullenbak openmaken, keukenkastjes/deurtjes openmaken, aan stekkers/stopcontacten zitten en tegen de ramen timmeren met speelgoed. Verder is hij in huis relatief vrij om te bewegen.

Ik probeer gewoon heel consequent te zijn. Nee zeggen en weghalen, of zoals bij Lucas relatief goed werkt is hem zelf leren het kastje/laatje weer dicht te laten doen. Hij roept dus de hele dag 'diht diht'. Ook zeggen: geef het maar aan mama, ipv alleen maar nee roepen.

Maar dat kost idd veel energie. Als hij nou op een gegeven moment het woordje nee beter gaat begrijpen en ook de impuls kan weerstaan om het dan tóch te doen, kunnen bepaalde breekbare dingen/gevaarlijke dingen weer terug op tafel.

Zeker omdat nr 2 er bij ons vrij vlot achteraan komt, is dit voor mij een goede manier, anders word ik gillend gek!

(bij vlagen nog wel hoor ).

 

ik heb mijn kids in die tijd een eigen kastje gegeven waar ze wel in mochten zitten

en voor de rest ook niks weggehaald en gewoon heel de tijd nee gezegt vanaf het moment dat ze gingen kruipen

volhouden is wel het moeilijkste wat er is maar wel noodzakelijk

 

Hier hetzelfde als MamaMarije, ook de echt gevaarlijke dingen beveiligen (hier bijvoorbeeld een hek om de gaskachel, haakjes op keukenkastjes met puntig spul) en verder consequent nee zeggen. De kleine boef begint het nu door te krijgen!

 

Hier net zo, alleen gevaarlijke dingen wel (hete theepot bijvoorbeeld), die zet ik buiten bereik. Maar voor de rest is het een kwestie van heel erg consequent zijn en een miljoen keer hetzelfde zeggen: NEE!

 

Wij zijn al begonnen met 'nee' te zeggen toen dametje begon met kruipen en alle kanten op ging. Nu bijna anderhalf jaar later weet ze precies waar ze wel en niet mag komen.

Ze heeft in de kast een la waar haar speelgoedjes liggen. Dit is ook de enige la die ze openmaakt. Waarschijnlijk hebben we ook gewoon een erg makkelijk kind dat niet zo snel aan andermans spullen zit hoor.

Toen ze begon met lopen mocht ze niet aan de salontafel lopen. Alleen aan de bank en de hocker. Moet wel zeggen dat we wat dat betreft genoeg ruimte hebben in huis.

Goed duidelijk maken wat van papa en mama is en wat van haar, heeft bij ons goed geholpen.

En het lijkt soms inderdaad of je de hele dag bezig bent met 'nee' zeggen, maar probeer toch vol te houden. Uiteindelijk werpt het zijn vruchten af (als het goed is )

 

Wij hebben de meeste dingen weggehaald, kinderen van 14 maanden snappen op het moment zelf wel dat je nee zegt dat ze iets doen wat niet mag, maar 5 minuten later zijn ze dat weer vergeten, ze leren er dus nog niet van. Je kunt dus idd 1000x nee zeggen, net zolang tot ze zo oud zijn dat ze het verband wel snappen of je haalt gewoon het spul weg. Hoef je ook niet meer de hele dag nee te roepen, wel zo gezellig.

 

Wij hebben met kruipen idd al nee gezegd en dan oppakken en neer zetten bij zijn eigen speelgoed en idd dat moet je 1000 keer doen dat je er zat van wordt. en ineens merk je! hee ze snappen het (maar dan doen ze het nog wel ) dit was met 10 mnd al dat hij nee echt goed snapte.
toen krijg hij de fase dat hij er lak aan had.
nu doet hij nog steeds of hij oostindischdoof is maar gaat dan vaak stampvoeten en laat het toch.
Maar ik haal niks van tafel Als er iets heets staat ben ik extra allert. en verder ook geen kastjes dicht. hij moet ze dicht doen. soms ook t gevoel dat hij niks mag maar hij heeft zoveel dus zoekt zijn eigen spullen maar op.
alleen niks zo interessant als dat van papa en mama. (met name iets met knopjes!)

succes. gewoon volhouden ze hebben t vlot door hoor

 

Wij zijn hier ook al redelijk vroeg begonnnen met nee. Hij "weet" dat hij niet aan de dvd recorder mag zitten bijvoorbeeld. Natuurlijk probeerd hij het zo nu en dan toch nog maar ik ben er toch altijd bij als hij in de kamer is, dus meestal ben ik vroeg genoeg om te corrigeren. Meestal blijft hij bij een nee er ook wel vanaf. Verder hebben we ook de meest gevaarlijke dingen weggehaald zodat het hier relatief veilig is. De keukenkastjes heeft hij gelukkig nog nooit zelf open gedaan.

 

Wat heel belangrijk is als je zo jong wilt leren dat iets niet mag is je timing. Je moet duidelijk "nee" zeggen op het moment tussen dat je kind het wil gaan doen (handje uitsteken) en dat het 't daadwerkelijk aanraakt. Zo gaat het de correctie linken met de handeling. Te laat nee zeggen heeft geen zin. Na het nee zeggen weghalen en neerzetten bij de eigen speelgoedmand/kast en afleiden met speelgoed en dan met lieve woordjes laten merken dat dat wel ok is. En dan zoals al gezegd was consequent blijven doen. Ik vind kinderen die van de spullen afblijven wel een verademing hoor, het kost ff wat tijd maar dan heb je ook een net opgevoed kind.

 

Hier ook zo'n ondernemende ondeugd! Ze weet dondersgoed wat 'nee' betekent en ook wat ze wel en niet mag, maar is nu in de uitprobeerfase (al best een tijdje, haha!) Dan zegt ze zelf "neeneenee" en schudt met haar hoofdje en dan wéét je al dat ze iets gaat doen wat niet mag .

Maar inderdaad, dit is een tijd van heul veul 'nee' zeggen en daar consequent in zijn. Hier een combinatie van dingen weghalen en kastjes beveiligen (Mini is zo snel dat ik het risico echt niet wil lopen dat ze ineens met een fles chloor in haar handjes zit ofzo, brrrr....) en 'nee' zeggen. Werkt prima maar soms is het idd vermoeiend.
O ja, meestal bied ik wel een alternatief aan voor dingen die ze niet mag. Inderdaad: 'geef maar aan mama/papa' of haar ergens anders neerzetten of afleiden of 'dit mag niet, maar dat mag wel'. Zo heeft ze nu een fase dat ze met de afstandbediening (waarmee ze van ons mag spelen) tegen de TV aantikt, vraag me niet waarom. Maar goed, dan zeg ik altijd: 'nee, niet tegen de TV maar je mag het wel op de grond doen' en dan legt ze de afstandbediening op de grond en kijkt daar dan heel trots bij.

Dus onderschat het begrip ook vooral niet hoor! Ze zijn slimmer dan je denkt soms....

 

Die handeling is erg herkenbaar, tegenwoordig trekt ze zelf haar handje alweer terug en gaat ze lachen. Dondersteen weet heel goed dat dat niet mag. En natuurlijk doet ze het nog steeds wel maar inderdaad consequent blijven, tot vervelens aan toe.....

 

Mijn dochter deed ook graag alles waar ze niet aan mocht komen. Moest haar echt elke minuut in de gaten houden. Kast BLEEF ze maar leeghalen en toen heb ik hem dichtgebonden Na een tijdje gingen de touwtjes er weer vanaf en daarna dus ook geen last meer van gehad...

Ook heb ik dingen (breekbare) weggehaald. Puur omdat ik het gewoon NIET leuk vond om de hele dag politieagentje te moeten spelen waar ik erg gefrustreerd van raakte en zij ook. Kan mij niet voorstellen dat het leuk is om de hele dag te moeten horen ''nee dat mag niet''