dinsdagavond 27-1-2009 ging ik om kwart over tien even onderuit op de bank. om kwart voor 11 kreeg ik ineens een pijnlijke kramp en ik dacht: hee!? drie minuten later brak me water dus ik snel naar het toilet. ik verloor direkt veel en kreeg meteen weeen om de drie minuten! dus keurig na een uur de vk gebeld en die zei: bel om 2:00 vannacht maar terug en ga lekker in een warm bad. zo gezegd zo gedaan. dus om kwart over twaalf lag ik in bad met heftige weeen! ik dacht: als het idd zo is dat deze pijn nog maar het begin is dan spring ik van gekkigheid uit het raam als de pijn nog erger wordt! maar me gevoel liet me niet in de steek want ik voelde duidelijk dat ik al moest "poepen" dus om kwart voor 1 zei ik tegen me vriend. bel alsjeblief terug, ik red dit nooit tot 2 uur! de vk was er toen om iets voor half twee en constateerde meteen 8 cm ontsluiting! ik zei meteen... ok dan ga ik dus niet meer naar het ziekenhuis want dat red ik echt niet meer! dus alles supersnel klaargezet en een half uurtje verder had ik 10 cm en mocht ik meepersen. maar toen had ik ineens bijna geen weeen meer. voelde wel af en toe een kramp maar geen duidelijk hoogtepunt op een wee dus moest het op eigen kracht gaan doen! wat dus in het begin zo supersnel ging duurde nu heel erg lang. ook plaste ik steeds tijdens het persen dus kreeg ook nog even een catheter in. op een geven momnet zag ik aan de vk dat het te lang ging duren al gaf ze het niet meteen toe. was inmiddels ruim 1,5 uur aan het tobben en ik had echt bijna geen kracht meer. na nog een keer toucheren bleek dat on meisje niet mooi recht ervoor lag en daarom koste het nog es extra energie. maar ik wilde perse niet naar het ziekenhuis meer dus heb nog een paar keer enorme kracht verzameld. op een gegeven oogenblik voelde ik het hoofdje en dacht nu moet het eruit! ik perstte en de verloskundige zette een knip en toen..... ik dacht dat ik helemaal in tweeen ging scheuren! mijn hemel ik heb nog nooit zon pijn gehad! achteraf zei ze dat dit kwam omdat ik gewoon geen persdrang meer had maar ze moest eruit. na nog een keer persen ja hoor daar was ze dan! om 3:34 met een enorme bult op haar hoofd omdat ze dus scheef heeft gezeten. maar ooooh wat was ze lief en wat was ik blij! toch kwam even later de domper want ik bleek dus toen ze moest gaan hechten een totaal ruptuur te hebben en moest alsnog met de ambulance naar het ziekenhuis om te hechten. gelukkig kon het onder plaatselijke verdoving want anders had ik nog in het ziekenhuis kunnen blijven. maar al met al waren we om half tien weer thuis. en nu zijn we heerlijk aan het genieten! al heb ik erg veel pijn aan de onderkant! maar echt het is het allemaal drie dubbel en dwars waard! we zijn supergelukkig en ons meisje is echt net zon pop! heel lief en erg klein. ze verdrinkt in maatje 50. maar ze doet het prima en dat is het belangrijkste!
Meis wat heerlijk! Gefeliciteerd en geniet van deze mooie tijd! Hoe heet je meisje? Edit: ow ik zie het al! Bijzondere naam! Hoor je niet vaak, leuk!
Gefeliciteerd! Eindelijk je kindje in je armen. Ik hoop dat je snel weer hersteld bent. Gefeliciteerd!
Gefeliciteerd! De ontsluitingsfase leek bij jou mee te vallen, maar dat persen zonder persweeen lijkt me inderdaad echt minder... Denk dat die pijn idd kwam omdat geen weeen meer had ja, want ik had juist sterke persweeen en heb de uitdrijving zelf totaal niet gevoeld. Maargoed, jullie mooie dochter is er en helemaal gezond, dat is het belangrijkste.
hey gefeliciteerd Henkie geniet van je mooie dochter, ik ben blij dat alles zo goed is verlopen voor jullie. een gezonde dochter woehoew
Gefeliciteerd, leuke naam trouwens! Ik dacht altijd dat je niet in bad mocht als je vliezen gebroken waren i.v.m. infectiegevaar, van mijn vk mocht dat in ieder geval niet. Klinkt pijnlijk zo'n knip als je geen persweeën hebt, hopelijk geneest het snel.