Kan iemand mij moed inspreken?

Ik snap je angsten. In het begin had ik dit ook. Het is goed dat je het uitspreekt naar je man, dat je dit niet alleen moet dragen. Probeer je alleen niet te laten leiden door negatieven gedachten.
Mijn man zei als je 15% kans hebt om een jackpot te winnen, dan doe je ook mee.

Om je even een hart onder de riem te steken.
Ik had een lage eireserve (0.44ahm) en had ook zoiets v dit gaat nooit lukken. Bij de 2de poging iui was het al raak ♡♡
Door de inseminatie is de weg tot het eitje al korter dan op de natuurlijke weg, dus in dat opzicht is het al gunstiger

Ik ben/was in België in behandeling. Ons plan hier was 4x iui en dan door naar 6x ivf met maximale stimulatie (owv lage eireserve).

De moed niet opgeven! Veel succes ♡

 

Wat een vervelend gevoel! Ik hoop dat je ergens de hoop vindt om nog hoopvol te kunnen zijn. Ik kan me voorstellen dat je het allemaal erg spannend vindt!

Mijn traject is niet vergelijkbaar, wegens andere redenen waarvoor wij IVF zijn gaan doen dan vruchtbaarheidsproblemen.

Maar laten we niet zo ver vooruit kijken! Je hebt eerst nog een paar IUI mogelijkheden. Houd je in het hier en nu: Goed in ieder geval om je gevoelens te blijven uitspreken, naar je partner of eventueel ook naar het ziekenhuis toe. Als het goed is, kan er dan een maatschappelijk werker betrokken worden met wie je in gesprek kan gaan.

Voor hetzelfde geld test je over een week of twee positief!

 

Hoi! IVF is bij ons helaas niet gelukt, om even wat duidelijker te zijn. Ik ben spontaan zwanger geworden daarna in de eerste ronde (maar zoals ik al zei, is het niet vergelijkbaar. Wij deden IVF in verband met genetisch syndroom wat we het liefst niet wilden doorgeven - Met de kennis en veranderde thuissituatie (van huur naar koop, van een iets mindere loon naar wat meer etc.) die we nu hebben ten aanzien van toen wij vier jaar geleden opgestart zijn hebben wij nu besloten gewoon ervoor te gaan en te zien of ons kindje wel of niet aangedaan is.).

Het ziekenhuis zal op een gegeven moment stoppen en dat is wanneer ICSI of IVF niet lukt. Daarvoor krijg je in principe gewoon drie kansen, maar soms kom je in aanmerking voor een vierde ronde. Dit bepaalt echter het ziekenhuis aan de hand van de uitkomsten uit de eerdere drie rondes (en de verzekering, er zijn maar enkele verzekeraars die de vierde ronde vergoeden). Wij zouden een vierde mogen doen, maar ronde drie was mentaal voor mij zo zwaar dat wij ervoor gepast hebben.

Probeer echt je plannen los te laten, want soms heb je er helaas weinig invloed op (hoe vervelend ook natuurlijk!).

 

.

Dat weet ik niet juist, er is al verschil tussen NL en B. Weet niet of in NL hier algemeen bepaalde regels zijn, of zorgverzekering afhankelijk.

In België komt het ziekenfonds er in tussen voor 6x ivf en je onder de 43 jaar bent. Nadien kan het nog steeds maar tegen betaling (best prijzig).
En van een bepaalde leeftijd komen ze er niet meer tussen.

Ik zou zeker een gesprek aangaan met je arts om even uit te klaren wat jullie plan van aanpak verder is.
Als het je daardoor al wat meer houvast kan geven.

 

In NL krijg je in principe drie kansen per doorgaande zwangerschap (bij langer dan 12 weken kun je dan opnieuw drie kansen krijgen). Een vierde is afhankelijk van het ziekenhuis. Of je die dan zelf betaalt of de zorgverzekering maakt dan niet uit. Er zijn enkele zorgverzekeraars die een vierde poging vergoeden.

Qua leeftijd dacht ik me te herinneren, ooit gelezen, dat het tot 42 jaar zou zijn dat het dan vergoed is. Sommige ziekenhuizen stoppen dan ook, maar de uiterlijke grens ligt op 45 jaar begreep ik. Je betaalt vanaf je 42e dan echter zelf de pogingen.

 

De meeste ziekenhuizen gaan niet oneindig door met IUI. In de veel gevallen zullen ze beginnen met 6 pogingen. In mijn geval waren het er 8, alvorens we overgingen op ICSI. Maar dit kan ook tijdens het traject veranderen als er bepaalde factoren toch slechter blijken dan gedacht, bijvoorbeeld de zaadkwaliteit wat steeds slechter wordt.

 

Kleine correctie: de meeste verzekeraars vergoeden tot en met 42, dus tot 43 Vanaf 43 moet men de pogingen helaas zelf betalen.

 

Oh ja! Inderdaad, dat was het! Had ik het in ieder geval bijna goed, haha. Thanks voor je correctie.

 

Goed dat je je hebt uitgesproken naar je man. Laat je niet afschrikken door de kansen. Ik had ook jouw instelling.. "nooit verder gekomen dan tuurstreepjes, waarom zou iui lukken". Zeker omdat wij geen verklaringen hadden waarom het niet zou lukken (de endo/adeno zouden volgens artsen zo licht zijn dat ze een zwangerschap niet in de weg zouden moeten zitten en de niche zou ook geen belemmering mogen vormen). Toen we aan IUI begonnen, had ik een kleine restniche, zat de endometriose en de adenomyose er ook nog steeds. Toch heb ik altijd het idee gehad dat mijn hormonen compleet uit balans waren. Dit werd bevestigd voor mij toen ik na 3 IUI pogingen met 3x tuurtesten m, utrogestan voorgeschreven keek en het meteen raak was. Wat ik je met dit verhaal wil vertellen is; volg ook je gevoel. Zorg goed voor jezelf. Het ene ziekenhuis is de andere niet en de ene behandeling de ander niet.

Doorgaans doen ze 6-9 x IUI en dan IVF/ICSI. Tenzij tussendoor redenen zijn om langer met IUI door te gaan of juist eerder over te gaan naar IVF/ICSI. Dan heb je verzekeringtechnisch recht op 3 puncties. Sommige verzekeringen zullen een 4e vergoeden.

Dikke knuffel, ik weet hoeveel het van je vraagt als je al lang bezig bent om je kinderwens te vervullen ❤️

 

@Mevrouw1990.

Ik denk vrijwel iedereen hier het gevoel kent. Je wilt het zo graag en het lijkt eindeloos te duren. Zeker de wachtdagen zijn slopend.

Mocht het helpen. Er is bij ons nooit een reden gevonden waarin het niet lukte. We hebben 6 iui's gehad overgegaan naar ivf waaruit de eerste ronde geen enkele embryo kwam. Daarna icsi gaan doen en we hadden eindelijk embryo. Verse Tp bleef niet hangen en we hadden maar eentje in de vriezer. Deze was gelukt. Nog nooit eerder een streepje op een test gezien. Dacht echt dat ik gewoon dubbel keek

helaas ging dit mis met 5 weken. We hadden nog 1 ronde. 1 kans. Vervolgens minder embryo's,gelukkig wel 2 terug laten plaatsen. In de wachtweken kregen een brief. Er was niets ingevroren. Zat al druk uit te zoeken hoe wel nog een kans konden krijgen via een verzekering voor een 4de ronde. Voelde echt alsof alle hoop verloren was. Totdat we weer een positieve test hadden. Echt een knaltest deze keer. En nu hebben we van die laatste kans waarin echt alles mis ging een klein jongetje rond lopen! Dus zelfs als het soms als verloren voelt zit het gelukt toch nog in een klein hoekje

 

Ik snap je angst zo goed! Hoe kort of hoe lang een traject ook is, het is gewoon heel zwaar mentaal. De angst om nooit moeder te worden is gewoon heel heftig en zeker als je een traject in stapt wordt dat extra bevestigd.

Ook bij ons is het bijna 2 jaar niet gelukt om zelf zwanger te worden. Uit onderzoek bleek de zaadkwaliteit niet goed. De kans dat het met IUI zou lukken, was heel klein aangezien de vcm na bewerken bij de proef 0,9 was. We mochten het 2x proberen om daarna over te gaan op ICSI. Bij de eerste IUI was de opbrengst voor bewerken beter dan het was (vcm van 5,6) maar na bewerken was het slechts 0,5. En zoals anderen ook zeggen, geluk kan in een heel klein hoekje zitten… want bij ons was die 1e poging met zo weinig opbrengst dus wel een succes. Een waar wonder, daar ben ik me super bewust van. Maar het kan dus echt, hoe onwerkelijk dat nu misschien ook lijkt.
Dikke knuffel voor jou, het is zeker niet makkelijk ❤️

 

Herkenbaar gevoel. Ik dacht en denk nog steeds regelmatig dat het nooit gaat lukken. We zijn nu 4 jaar bezig en nog steeds heb ik nooit een positieve test gehad.

Ik probeer te vertrouwen op mijn lichaam en dat alles in mijn leven uiteindelijk goed komt, dus dit ook. Maar het is niet makkelijk hoor, de ene dag zie ik het zitten en de dag daarna zit ik weer in de put. Het is een enorm zwaar traject..