Mijn baby wil sinds een week of twee overdag gewoonweg niet in bed slapen! Ik leg hem erin bij de eerste tekenen van moeheid, dan moet ik nog tig keer voor het speentje lopen voor hij in slaap valt. En dan is hij binnen 10 minuten weer wakker en daarna slaapt 'ie gewoon niet meer, terwijl ik zie dat hij moe is! Vandaag weer na een uur proberen opgegeven en dan is hij binnen 3 minuten vast in slaap bij mij op schoot. Hij slaapt nu alweer 3 uur. Voorheen sliep hij makkelijk zelf in, maar nu lukt het niet meer. Hij blijft maar met z'n armpjes maaien (deed hij vroeger nooit). Heb al met en zonder tutdoekje geprobeerd, met en zonder kussensloop met mijn geur, in z'n eigen bed (met en zonder voedingskussen), in ons bed waar hij 's nachts wel slaapt... Ik merk wel dat hij 's nachts ook ineens heel veel behoefte heeft aan mama. Hij ligt soms gewoon diagonaal om maar met z'n hoofd tegen mij aan te liggen. Ik werd gisteren wakker met zijn hoofd op mijn schouder, ben ook eens wakker geworden met z'n hoofd onder mijn oksel, en soms echt met z'n gezicht tegen het mijne aan.. Hoe kan ik dit doorbreken? Laten huilen wil ik trouwens niet... (werkt ook niet want hij raakt dat zó over z'n toeren dat het helemaal niet meer lukt.)
Doorbreken kan je niet, vrees ik. Ik denk dat het een fase is en dat hij over een bepaalde periode zo weer in zijn eigen bedje zal liggen. Hij heeft nu meer behoefte aan mama. Ik zou het dus even aankijken en verder gewoon steeds proberen of hij nu wel naar bed wil. 's Avonds ligt hij in een cosleeper begrijp ik? Doe je hem bij de eerste moeheidssignalen naar bed? Misschien is het een tip eventjes te wachten en hem dan nog eens naar bed brengen. Mijn dochter slaapt ook beter in en langer als ik haar pas naar bed doe als ze begint te jengelen.
Hij ligt 's nachts echt bij ons in bed (tussen ons in) op z'n eigen matrasje. Jengelen is hier echt te laat want dan wordt hij niet meer rustig. Ik vind het zó lastig! Ik geef er ook wel aan toe -meestal- maar dan zit ik dus zoals vandaag 3 uur op de bank met hem! Als ik hem wegleg wordt hij meestal binnen een kwartier weer wakker en dan slaapt hij niet meer. In de draagdoek slaapt hij trouwens ook niet langer dan een half uur dus dat is hem ook niet.
Ik denk ook dat het eennfase is. Metmdie sprongetjes hebben ze soms rare dingen... prober te denken: "het is een fase en het gaat over" dan maak je je vast minder druk. Het komt wel weer....
mijn zoon heeft regelmatig van dit soort fases.... soms gaat het een tijdje goed, maar dan wil hij weer bijv. smorgens niet in zijn bedje... op het moment wordt hij savonds rond 9 uur wakker en wil dan bij mij op schoot blijven zitten..soms valt hij dan op schoot of aan de borst in slaap.... heel onhandig.. maar tot nu toe gaan die fases ook vanzelf weer over gelukkig.
Fijn dat ik iig niet de enige ben! *zegt mantra op* Het is een fase - het is een fase -het is een fase -het is een fase -het is een fase -het is een fase -het is een fase -het is een fase -het is een fase
Dochter is 13 mnd, en heeft nog steeds van die fases. Ik ga er maar in mee. Is voor ons beiden wel zo prettig.