Ik ben 7 weken en 4 dagen zwanger van een cryo. Gisteren de eerste echo gehad en die was niet goed. Er was een vruchtzak te zien die bij de 7 weken past, ze zag een dooierzakje ( ik zag niks) maar geen vruchtje. Ze zei dat dit niet goed was en we er dus sterk rekening mee moeten houden dat we het gaan verliezen. Wat een klap is dat, ik voel me zo rot en verdrietig. Maandag krijgen we nog een echo om zeker te zijn dat het niet goed zit door een arts die gespecialiseerd is in vroege echo's. Wie heeft dit ook meegemaakt en hoe deal je ermee? Stiekem hoop ik dat t goed komt maar ik weet dat het eigenlijk bijna niet kan.
4 keer meegemaakt en hadden nog geen kids.. Hoe ga je ermee om.. Tsja vraag me dat nog wel eens af hoe heb ik dat doorstaan. Ene keer door huilen, dan schreeuwen, dan boosheid. Heb m'n gevoel echt gevolgd. Na de 3e keer Rn van t kastje naar de muur gestuurd worden ( had een afwijking in m'n baarmoeder waarvan ze niet precies wisten hoe en wat) studies, andere ziekenhuizen etc. Ben ik wel bij een psycholoog beland.
Ik heb het na mijn 2e ivf poging gehad, een lege vruchtzakje gezien bij 5w6d. Twee weken later wel een vruchtje en kloppend hartje gezien. Zou nu al wel zichtbaar moeten zijn, maar je hebt wel een kleine kans dat het nog niet goed zichtbaar is (zeker als je bijv. zoals ike en achterover gekantelde baarmoeder hebt).
Bedankt voor jullie reacties Zonnetje wat heftig dat je het 4x mee moest maken en wat fijn dat je nu zwanger bent! NiBu Gelukkig was het bij jou wel goed gegaan Ik verwacht ook niet dat het nog goed komt, bij m'n vorige zwangerschappen was het met 7 weken duidelijk te zien.
Sterkte meid. Hoe ga je ermee om, geen idee, vindt dit t moeilijkste wat ik tot nu toe heb meegemaakt. De hoop, het geluk en vervolgens het verdriet. Denk dat t moet slijten. Knuffel!
Na verlies van mijn dochter tijdens zwangerschap van 23 wkn, werd ik 5 mnd later opnieuw zwanger. Echo rond de 7e week en wat blijkt; een best wel grote vruchtzak waarin alleen 2 dooiers te zien was. Voor de zekerheid een week later een echo maar helaas. Vruchtzak bleef groeien maar geen kindjes. Wel alle kwaaltjes maar geen gezonde zwangerschap. Hoe ik ermee omging? Ik was woedend. Zo boos en teleurgesteld in mijn lichaam. Hoe kon moeder natuur zo wreed zijn. Veel sterkte meid.
Hoe ga je hiermee om is een vraag die ik mezelf de afgelopen dagen ook stel. Na twee goed echo's met een kloppend hartje kwamen we afgelopen zaterdag bij de derde echo dat ons kleintje gestopt was met groeien en geen kloppend hartje meer had. Ik merk dat ik erg teleurgesteld ben in mijn lichaam omdat ik tot op die dag nog zo het gevoel had zwanger te zijn, terwijl het kleintje al ruim tien dagen niet meer leefde, en ik er van baal dat deze zelf niet al iets in gang heeft gezet; hetgeen wat nu ook nog op zich lijkt te laten wachten, afgezien van wat gerommel van binnen. Ik weet gelukkig veel troost te vinden bij de mensen om me heen en ook de verloskundige zijn een goede steun voor me. Verder probeer ik mezelf af te leiden en geef ik toe aan de momenten waarop ik even alleen maar wil huilen. Verder zou ik het ook niet weten. Heel erg veel sterkte meis!
Bedankt meiden, heftige verhalen zeg. Inderdaad zo bizar hoe je lichaam je zo in de steek kan laten. En dan ook nog door gaan met hormonen afscheiden.
Lieve tammie... Heb er nog steeds geen woorden voor!! Wil je even sterkte wensen en je een dikke knuf geven!! En ook de andere dames hier, diep respect voor wat jullie hebben moeten meemaken!!
hi, wat rot dit bericht zeg wat een enorme teleurstelling. ik vond het steeds erg moeilijk als het mis ging, vooral dat je er geen weet van hebt tot je die echo hebt. sinds ik mama ben heb ik wel minder faalgevoel. hoe rot ook, soms gaat het blijkbaar zo. sterkte meis