Hallo, Helaas kregen wij gisteren het slechte nieuws dat het hartje van ons kindje niet meer klopt, het is rond 8 weken gestopt met kloppen en ik ben nu 10 weken zwanger. Nu is het afwachten tot mijn lichaam erachter komt en het spontaan de miskraam in gang zet. Ik wil het vruchtzakje en kindje heel graag opvangen om afscheid te kunnen nemen en foto’s te maken. Wie heeft dit ook gedaan en heeft er tips voor mij hoe ik dit het beste aan kan pakken?
Wat vreselijk verdrietig. Ik deed altijd een vergiet in het toilet zetten. Kans is groot dat het op het toilet afkomt, mijn ervaring is dat je zittend het beste de krampen kan opvangen en meepersen. Zo deed ik dat "altijd" (altijd klinkt raar, maar heb 8 miskramen/ missed abortions gehad dus enige ervaring) Hou er rekening mee dat je kindje misschien in de 2 weken dat het al overleden is, misschien al deels is gaan ontbinden. Het kan dus zijn dat het onherkenbaar is of niet "mooi" om te zien, of in delen naar buiten komt. Ik hoop voor je dat het mooi gaaf is nog, en in 1 keer afkomt. Ik wens je heel veel sterkte met alles.
Oh, en als je het op hebt gevangen, leg het dan in een bakje water. Dan blijft het een poos mooi, en kun je mooie foto's maken. Het moet dan helemaal onder water zijn.
Dankjewel! Jeetje wat een hel, 8 miskramen. Dit is mijn eerste (dat ik me er bewust van ben in ieder geval) en ik hoop het nooit meer mee te maken! Ik heb inderdaad al gelezen over de watermethode en heb een zeef op het toilet liggen. M’n vriend vindt het maar raar dat ik het op wil vangen maar ik hoop inderdaad ook dat het nog intact en herkenbaar is als het komt. Ik ben een beetje bang om het ‘te missen’ wanneer het echt komt. Maar mijn verloskundige zei dat je dan ook echt een beetje persdrang voelt zoals bij een bevalling..
Je mist het niet hoor, met 5 of 6 weken zou dat kunnen. Maar een vruchtzak met placenta van 10 weken met een embryo van 8 weken ga je niet over het hoofd zien. En als je het bent verloren dan is ook de meeste pijn weg en het bloedverlies ook stukken minder. Het is inderdaad een minibevalling. Met echte weeën, alleen minder hevig dan bij een bevalling a terme meestal . Heel veel sterkte.
Je mist het inderdaad echt niet. Toen bij mij vruchtzakje kwam had ik plots veel meer krampen. Er zat bij mij ook 2 of 3 weken tussen daadwerkelijke miskraam en stoppen van kloppen van het hartje. Mijn lichaam had een soort pakketje gemaakt leek het met alles wat er in 1 keer uitkwam. Dat leek echt niet meer of een kindje. Hou er rekening mee dat dat kan gebeuren, want ik ben er destijds heel erg van geschrokken. Eerste dagen na de miskraam maakte het dat wel moeilijker, want ik vond het vies en eng wat ik was verloren. Ik voelde me daar heel schuldig over richting het kindje. Als ik had geweten dat het er zo uit kon zien, was dat denk ik makkelijker geweest denk ik.
Ik heb overigens een paar dagen op een emmer geplast, want wilde absoluut niet dat het in de wc viel.