Strijkkraal, ik hoef eigenlijk helemaal niets meer te typen, want jij schrijft het al . Wat ik heb het maagoperaties, je hoort vaak dat het mensen niet lukt om af te vallen, zodra ze zo'n operatie hebben gehad zullen wel dingen moéten laten staan en dan kan het opeens wel, want ja, het kan niet anders, anders ga je overgeven of blijft je eten steken. Maar goed, dan lukt het dus ineens wel! Lijkt mij een betere oplossing om die operatie dan voor te zijn en daaraan te werken, dat het zonder operatie ook lukt. Dan maar hulp van een psycholoog in plaats van een chirurg. Ik veroordeel trouwens ook niemand, maar ik snap het gewoon écht niet en snap niet dat iemand een vrij risicovolle operatie wil laten uitvoeren terwijl er ook nog stappen te ondernemen zijn vóór een operatie.
Veel mensen hebben geen doorzettingsvermogen of hebben psychisch iets wat hun aanzet tot eten bij eernzaamheid, verveling of stress/verdriet. Die mensen hebben daar geen invloed op, wel spijt achteraf maar kunnen het niet voorkomen. Als je de maag verkleind dmv een maagband kán je simpelweg bijna niets eten dus val je gedwongen af. Al WIL je je volproppen, het gaat niet. Bij een bypass wordt je maag verkleind EN je darm ingekort waardoor je minder kan eten en je stofwisseling wel sneller gaat omdat je darmen anders gaan werken. Plus dat het op eigen kracht vaak langer duurt terwijl veel menen met ernstig overgewicht snel kilo's moeten kwijtraken ivm ernstige risicos voor de gezondheid. tenminste, dat werd gezegd bij The Fat Doctor.
Lijkt me dat je dan meer baat hebt bij een psychiater/therapeut/maatschappelijk werker dan een chirurg en een maagoperatie. Je moet niet de symptomen aanpakken, maar de basis van de problemen. Eenzaamheid, verveling, stress of verdriet is echt niet miraculeus verdwenen als een maagoperatie hebt gehad.
*komt van dr handen af* Denk je nou werkelijk dat de mensen die deze stap zetten, die andere stappen nog niet gezet hebben? Sterker nog, dat is een EIS van de artsen en de verzekering, je moet aantonen dat je echt alles al gedaan hebt om af te vallen maar dat het gewoon niet lukt. Het is echt geen kwestie van 'doe maar maar ff zo'n operatie', daar gaat een traject aan vooraf met arts, psycholoog en dietist. Als die van mening zijn dat je het ook op andere manieren kan bereiken, dan wordt je uberhaupt niet geopereerd. Ik ken zat mensen die dus een NEE te horen kregen na die screening. Want het is écht geen heilig iets, het is echt geen wondermiddel. Het is een hulpmiddel, als laatste stap. Dus wat dat betreft zijn we het gewoon eens hoor hihi. *gaat weer op handen zitten*
Ik durf het bijna niet te zeggen , maar hier ben ik t dus wel geheel mee eens. En daar kan ik ook aan toevoegen dat de meesten die in deze situatie zitten dus ook GEEN operatie zullen krijgen. (tenzij ze niet eerlijk zijn bij de screening, een psychiater is geen helderziende natuurlijk)
Bekend is dat een aantal factoren zoals: eetgewoonten, omgevings-, psychische-, erfelijke- en stofwisselingsfactoren, een rol spelen bij het ontstaan van het extreme overgewicht. Daarom is het voor veel mensen heel erg moeilijk om af te vallen en dan biedt een maagverkleing soms een uitkomst he. Je hebt ook mensen die snel moeten afvallen omdat ze anders te maken krijgen met zeer ernstige gezondheidsrisico's en zelf afvallen is dan een te langdurig proces. Bij eem maagband zakt het eten langzamer naar beneden waardoor je veel en veel langer vol zit. Als jij af valt op eigen kracht en je eet minder en gezonder dan normaal, heb jij vaker een hongergevoel waar je aan toegeeft, wat logisch is want niemand voelt zich goed bij een extreem hongergevoel. Met als resultaat dat je ipv 3 maaltijden per dag, 8 maaltijden per dag gaat eten waardoor je alsnog weinig opschiet. Om in aanmerking te komen voor zoiets moet je ook meer dan 100% van het normale gewicht wegen hoor, dus het dubbele. Mijn schoonzusje moest minimaal 75 kilo afvallen binnen 15 maanden om geen ernstige gezondheidsrisico te krijgen en van haar diabetes af te komen. Dit lukt je bijna niet. daarom heeft zij een maagband gehad en is het dus wel gelukt. Niet iedereen lukt het, niet iedereen is zo sterk, dat ligt niet alleen aan de persoon zelf, maar OOK aan de omgeving of aan stofwisselingsfactoren. Iedereen is anders. En voor de mensen die het echt echt niet lukt, is dit een uitkomst. Liever iemand die blijft leven door een maagoperatie dan iemand die doodgaat omdat hij zelf wilt afvallen en dit niet lukt.
Dat begrijp ik wel, maar TS zegt zelf dat haar vriend ZELF toegeeft niet het doorzettingsvermogen te hebben om een dieet vol te houden. Is hij naar een dietist geweest? Heeft hij geprobeerd om met een therapeut te praten, wat ik kan mij zomaar voorstellen dat zijn gevoel van minderwaardigheid ook meer eten tot gevolg heeft en op in een vicieuze cirkel beland? En nogmaals, ik veroordeel echt helemaal niemand maar het klinkt gewoon erg makkelijk : ik kan geen dieet volhouden dus dan maar een operatie... want dat is wat overkomt in het startberichtje van TS
En daar reageerde ik in mijn eerste reactie ook op hoor. Als je nu niet de discipline hebt om een dieet vol te houden en er makkelijk over denkt, dan red je het met een operatie ook niet. Want ook dát is hard werken en volhouden.
Misschien dat ik dan misschien anders ben hierin omdat een risicovolle operatie voor mij absoluut geen optie zou zijn. De stap ervoor zou mijn laatste redmiddel zijn. Ik heb een tante die een maagbandje heeft en ik weet wel wat er aan vooraf is gegaan en ook dat ze je niet zomaar een maagbandje geven. Voor mijn tante was het ook een laatste redmiddel, maar het valt toch flink tegen, ik weet niet of het afvallen opweegt tegen alle ellende. En van het niet kunnen eten kunnen mensen zich ook erg ellendig voelen, als de oorzaak niet wordt aangepakt. Enige voordeel is dan dat je afvalt, maar verder? Ik blijf erbij dat het niet mijn ding is en dat ik het dus niemand zou aanraden
Dit is het geval voor ALLE verslavingen. Maar dan nog is een maagverkleiding een hulpmiddel en geen uitkomst. Dan nog moet een persoon zijn/haar angsten en demonen onder ogen zien om die aan te pakken.
Das jouw goed recht Ik heb t ook altijd gezegd hoor, ik laat niet in me snijden, ik kan t 'zelf' wel. Maar op een gegeven moment moet je inzien dat niet alleen die operatie riskant is maar ook het extreme overgewicht een gezondheidsrisico met zich meebrengt. En dat moet je tegenover mekaar zetten zeg maar. Daarom worden dergelijke operaties ook niet gedaan bij iemand die íets te zwaar is, maar alleen bij mensen die echt gevaarlijk overgewicht hebben. Tja voor mij was deze stap wel de enige optie, als je alle andere opties hebt gehad en niks werkt en zwaarder bent dan ooit, net een klein kindje hebt die je graag wilt zien opgroeien maar weet dat de gezondheidsrisicos van je overgewicht alleen maar groter worden? Wat doe je dan? Ik heb een jaar of 5 over deze keuze gedaan, ik heb me suf staan janken toen mn ouders Angelina ophaalden om te logeren toen ik naar t zh ging. Ik was doodsbang dat ik het niet zou overleven. Maar als ik wel zo zwaar zou blijven (en wellicht nog zwaarder) liep ik die risico's ook. Dus het was voor mij een weloverwogen beslissing. En ik raad het mensen ook niet zomaar aan, ik heb t zelfs al meerderen afgeraden, simpelweg omdat ze dachten 'dat doen we even'. Mijn tante is een enorme snoepkont, roept altijd dat ze dik wordt van een glaasje water en neemt vervolgens nog een gebakje. Zij zou dit echt niet kunnen, want daar heeft ze de wilskracht gewoon echt niet voor. Kijk, op zich zijn we t grotendeels wel met mekaar eens hoor, het raakte me net gewoon heel erg omdat er meningen gegeven werden op basis van verkeerde informatie, en dat vind ik jammer.
En mensen dan die een acupunctuur of lasertherapie ondergaan om te stoppen met roken dan omdat ze zelf al 100 keer hebben geprobeerd te stoppen dmv patches, kauwgom, therapie etc en dat niet helpt en ze toch maar een laserbehandeling ondergaan om te kijken of dat werkt, terwijl een verslaving van roken ook puur psychisch is, en hoeveel mensen lukt dat niet? Omdat ze weer last van stress krijgen en gaan roken, of omdat hun relatie slecht gaat en weer gaan roken. Mensen die daarvoor lichamelijke hulp zoeken, die worden door iedereen als slim, verstandig en vooral doorgaan, want alles eraan doen om te stoppen met roken is goed. Hier is het net zo, mensen die alles proberen om af te vallen en wat niet lukt na jaren en tientallen keren proberen, afvallen maar weer gaan eten door relatieproblemen etc. Dan kan je wel 100 keer in therapie gaan maar dat helpt niet altijd. Die mensen ondergaan in sommige gevallen extreme hulp door een maagband aan te laten meten. Beide is een hulpmiddel voor het verbeteren van de gezondheid als derest allemaal niet lukt, is in mijn ogen helemaal niets mis mee. Als ik te horen zou krijgen dat ik 80 kilo moet afvallen omdat ik anders over een jaar dood ben denk je dan echt dat ik het dan eerst weer voor de 100ste keer zelf ga proberen omdat een maagband zwakte is? Dacht het niet.
Ik snap ook wel waarom mensen het uiteindelijk doen, ik vind het alleen moeilijk te snappen waarom het voor die tijd dan niet gelukt is. Blijft een eindeloze discussie denk ik omdat iedereen ook weer anders is. Gelukkig . Zelf heb ik érg moeite om me ertoe te zetten om af te vallen en als het me eenmaal wel lukt, heb ik erg de neiging om door te slaan, de andere kant op dus, ben al een keertje aardig op weg geweest , 'gelukkig' toen even ziek geweest (gewoon een oorontsteking hoor, niets ernstigs ) waardoor ik even niet kon sporten en toen is die cirkel gelukkig doorbroken. Ik ben geloof ik wel een geval apart daarin
Ik denk ook dat we het op zich wel redelijk met elkaar eens zijn eigenlijk. Maar ik vind aan een maagband zoveel nadelen zitten, hoor er alleen maar vervelende dingen over eigenlijk. Ik snap dat overgewicht niet gezond is, maar zo'n maagband klinkt ook echt niet gezond. Maar goed, een arts zal die afweging wel weten te maken lijkt me, wat belangrijker is. Bij meer dan 40 kg overgewicht is het waarschijnlijk toch wel verstandig als iets anders niet lukt. En ik ben maar gewoon blij dat het mij wel gelukt is/gaat lukken om af te vallen zonder hulp. Lijkt me erg frustrerend als het gewoon écht niet wil lukken.
Sorry, maar ik ben het gewoon niet met je eens . Ik geloof ook niet in lasertherapie of acupunctuur voor stoppen met roken. Wat gebeurt er als je gestopt met met roken dan? En je acupunctuur is afgelopen? Het is een hulpmiddel om te stoppen met roken, maar het stoppen doe echt helemaal zelf. En het gestopt blijven al helemaal. Net zoals een maagoperatie een hulpmiddel is om af te vallen, maar daarna zal je het zelf moeten doen. En waar het mij om gaat is dat er dan opeens wel kan, omdat je dan de lichaamlijke ongemakken gaat merken waarvan je voorheen dacht een gebrek aan motivatie te hebben. Ergo, de motivatie was er dus al die tijd al ... Ergo, de operatie was dus eigenlijk niet nodig geweest dan, want je komt erachter dat je eigenlijk wel zo sterk bent. Als mensen psychische problemen hebben (relatie, eenzaamheid of andere zaken), en daardoor gaan eten (emo-eters), dan moet je de psychische oorzaak aanpakken. Geen maagband die daar verandering in gaat brengen. Beiden zijn hulpmiddelen te starten een gezonder leven te leiden, de rest moet en zal je altijd zelf moeten doen.
Er zijn vijf genen die bijdragen aan (ziekelijke) zwaarlijvigheid. Mensen met een afwijking in deze genen blijven altijd een hongergevoel houden, ook al hebben zij net uitgebreid gegeten, altijd en overal. Die mensen kunnen niet zonder hulp afvallen, de afwijking in de genen moet worden ingekapseld, dit gebeurd door een maagverkleing waardoor er een stuk darm word weggehaald die de stofwisseling dusdanig verhoogd dat die mensen eten wat ze willen maar het eten dusdanig snel verteerd en afgevoerd wordt dat het lichaam geen tijd heeft om het vet afkomstig uit de voedingsproducten op te slaan. Het is geen teken van zwakte, het is een teken van inzicht.
Als ik wist waarom ik met een leefwijze van normaal eten en veel sporten niet afval, had me dat heel wat kopzorgen en frustraties gescheeld. Dus nee, ik weet t ook niet en snap t ook niet, dat is nou juist t punt. In grote lijnen wel ja En dan ben ik ook blij voor je hoor Ik had t ook veel liever gedaan zonder operatie, ben ik heel eerlijk in. Ik ben heel blij ik nu wel af ben gevallen maar als ik had kunnen kiezen tussen afvallen met of zonder operatie, had ik daar geen seconde over na hoeven denken hoor, maar zo was de situatie voor mij gewoon niet. En inderdaad, dat was en is nog steeds erg frustrerend.