Maar Chantal, kijk naar mij! Ik heb ook alles al gedaan en wilde ook een maagband. Ik ben zo blij dat ik het niet heb gedaan. Met het dieet wat ik nu doe ben ik zo tevreden en dat is voor het eerst. Ik heb echt alles en dan ook alles gedaan van dieeten en viel vaak wel af maar kwam meer aan dan ik was afgevallen. Een maagband klonk bij mij ook zaligmakend en 'makkelijk' maar het is echt niet zo makkelijk als het lijkt. Natuurlijk zijn er succesverhalen maar er gaat vaker wat mis. Een vriendin van mijn moeder heeft een ballon, band en verkleining gehad nou 1 grote ramp. Ik ben het wel met lvp eens, als je echt wilt afvallen dan kan je het. Ik was het ook spuugzat en als het moment daar is dat ik voor de spiegel sta en denk: gatver, dan kan ik het. Dat samen met mijn afwijkende bloedwaardes deed me besluiten aan te pakken.
@ Krokus, bedankt voor je uitgebreide uitleg. @ Allwoman, wat een vreselijk verhaal. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen.
Mijn ma heeft het ook laten doen,en is er blij mee. Je moet alleen je eten verspreiden en idd als ze iets vettigs eet moet ze overgeven maar dit alles valt mee. Heeft inderdaad lang op de wachtlijst gestaan.
Ik vind het heel gemakkelijk gezegd dat als het bij jezelf wel lukt om met een gezond eetpatroon af te vallen dat het een ander het ook kan. Toen ik 50 kg was afgevallen met de slankklup had ik nooit gedacht dat ik ooit weer dik zou worden. Nou, na drie jaar is er bijna alles weer aan. Ik heb al het mogelijke geprobeerd om maar niet aan te komen, ben zelfs naar een psychiater geweest maar ik heb geen stoornis. Wel een gestoorde relatie met eten. Als het je eenmaal lukt om af te vallen en de motivatie hebt is dat erg fijn. Ik heb een probleem om te balanceren. Ik kan niet op gewicht blijven, heel frustrerend! Ik heb de keuze gemaakt om mijn maag te laten verkleinen in de toekomst en dat doe ik niet zomaar. Het is en blijft een hulpmiddel. Sommige mensen zijn er tegen dat men zich laat snijden in een gezond lichaam, maar je moet weten dat een veels te zwaar persoon ook niet gezond is. Risico´s heb je bij alle operaties. Veel lezen en uitzoeken!!!
Hoi hoi, Ik heb nu zo'n anderhalf jaar een maagband. Natuurlijk zijn er succes verhalen, maar geloof mij... die wegen niet op tegen alle helse ervaringen! Tot op de dag van vandaag geef ik iedere dag over. Ik heb vitamine en mineralen tekort en ben slechts 10 kilo afgevallen. De littekens zijn zo lelijk alsof ik bewerkt ben door een slager en de poort waar vloeistof in word bijgespoten doet nog steeds zeer. (de poort zit onder mijn linkerborst) Het enige wat helpt om gewicht te verliezen is: Sporten! Regelmatig eten en bewust eten. Ik kan zo weinig eten nu dat ik NIET meer afval. Mijn lichaam houdt alles vast wat ik wel kan eten. Gevolg: 1.62 en 110 kilo. Ik ging er ook naartoe met de instelling: Ik heb alles al geprobeerd maar niets helpt. Om eerlijk te zijn... ONZIN! Probeer een sportmaatje te vinden en een voedingsdeskundige. Wedden dat de kilo's eraf vliegen. Een operatie is in 90% van de gevallen zinloos. Je verminkt je lichaam zonder resultaat. Ik ben 3 keer bijna overleden door dit stomme bandje. 1x op de operatie tafel, 1 x door een heftige bloeding daarna en 1x door verkeerde nazorg. Denk goed na aub en lees goed alle ervaringen. Een maagbandje KAN helpen, maar nogmaals het is geen wondermiddel! Veel succes! Liefs, Sam
Idd de nicht van mijn vriendin is in december overleden door een maagband dus ik zou er heel goed over nadenken.
Twee van mijn collega's hebben een maagband. De ene is nu zwanger en is vanaf 3 maanden zwangerschap al thuis. Ze kan écht niets binnenhouden en heeft al diverse keren in het ziekenhuis gelegen met uitdrogingsverschijnselen e.d. De andere collega heeft hem afgelopen zomer laten plaatsen. Ze is inmiddels 49 kilo afgevallen, maar voelt zich ook enorm klote. Ze krijgt niet genoeg vitamines binnen waardoor oa haar haren uitvallen. Vlees kan ze ook nog niet eten; ze leeft eigenlijk alleen op crackers, terwijl het toch al een half jaar geleden is. Ook bij hun heeft het heel lang geduurd voordat de maagband geplaatst werd. Eerst onderzoeken, langs de psychiator (of hoe je dat schrijft) en nu de operatie gebeurd is lopen ze nog steeds bij iemand die ze geestelijk ondersteund. Het is niet zo dat als die maagband geplaatst is je overal vanaf bent. Natuurlijk is ze blij dat ze het gedaan heeft, maar als ze dit allemaal geweten had...
Ik heb ook een maagband. Echt een HEL ben het helemaal eens met de voorgaande negatieve ervaringen. Ow wat heb ik en VRESELIJKE spijt dat ik dat *** ding heb laten plaatsen. Helemaal niets!!! mee afgevallen terwijl haast niets meer kan eten. En steeds moet overgeven als ik toch probeer om bijv een boterham te eten. In de zomer was het zelfs zo vreselijk. Dat ik niet eens een mini slokje water kon drinken. Ik begon zwart te braken en had echt zwarte hele rare ontlasting. Moest met spoed worden opgenomen. Ze zeiden dat ik waarschijnlijk een kleine maagbloeding had. Maar mijn ijzer tekort was niet heel ernstig. Later is er een foto gemaakt en uit die foto bleek ook echt dat de shake die ik moest drinken tijdens de foto, in mijn slokdarm hen en weer bleefgaan maar niet doorzakte. meer als 10x hebben ze geprobeerd om te kijken of er nog vloeistof in zat zodat hij wat losser gemaakt kon worden. Maar er zat niets in. Ik moest geopereerd worden en dat wilden ze zo snel mogelijk omdat ze bang waren dat het niet goed zou aflopen. (tijdens mijn opname kon ik weer ietsjes beter drinken) Dwe meeste kennen de situatie van batuhan wel. Dus ik bleef maar huilen dat ik hem nu niet alleen kon laten. (ik reagerde de eerste keer heel slecht op de narcose mijn bloeddruk en pols kwamen niet goed bij) Ik was heel bang dat er iets zou gebeuren. Toen hebben we met de chirurg afgesproken zolang ik kon blijven drinken, al was het heel weinig kon ik de operatie uit stellen. Nu zit dat ding ernog steeds in. Ik ben nog steeds niet geopereerd. Ik heb er heel veel ellende mee. Maar misschien heel raar hoor maar mijn gevoel zegt dat deze operatie niet goed gaat verlopen. Vandaar dat ik het niet durf om van dat ding af te komen.
Touwens in de zomer ben ik in 2 maanden bijna 30!kilo afgevallen omdat ik zo ziek was. Ik was trouwens *niet schrikken* het zwaaaarste van jullie allemaal 152 en ben nu 121
Jeetje wat een horrorverhalen allemaal. Ik heb zelf in 2003 een maagverkleining laten doen en kon daardoor bijna niks eten, alleen snoepen. Omdat ik dus ook geen groente en fruit kon eten heb ik het om laten zetten naar een gastric bypass, vorig jaar september. De operatie viel me ontzettend mee en ik was na de operatie vrij snel zwanger van Jorja. Ook dit is goed gegaan. Ben nu in totaal 50 kilo kwijt, waarvan 35 sinds de laatste operatie.
ik hoor inderdaad meer positieve verhalen over de gastric bypass, maar er zitten wel meer risico's aan. Ik wil hem er uit laten halen, want in dit tempo ben ik nooit 85 kilo voor de vruchtbaarheidsbehandeling. Ze willen niet eerder helpen dus ik wil zo graag afvallen! Dat overgeven komt me trouwens ook letterlijk de keel uit! Nee ik raad het iedereen af ondanks de enkele positieve verhalen....
Heb je gedacht aan een proteine dieet dan mag je zelfs MEER eten als na een bandje en na 2 dagen heb je geen honger mee en je kan van 1,5 tot 7 kilo in een week kwijtraken, das wel even schouders eronder maar je doet het voor een goed doel toch (wel een stabilisatieperiode inzetten anders kom je natuurlijk net zo hard weer terug aan en dat is niet de bedoeling)
Dit wil ik even een klein beetje nuanceren. Bij een Gastric Bypass zijn er inderdaad meer korte termijn risico's, de operatie zelf is ingrijpender, de nieuwe naden kunnen gaan lekken en het is na de operatie heel belangrijk om de eerste weken je goed aan je vloeibare dieet te houden en niet te tillen enzo. Je hebt dan tenslotte flinke wonden in je lijf, hoewel je zichtbaar maar een paar sneetjes hebt. De lange termijn risico's zijn echter een ander verhaal. Bij een GBP zijn die zo goed al nihil, terwijl bij een maagband ze alleen maar groter worden. Slippen, lekken, afstoten etc. En de lange termijn resultaten zijn bij een maagband ook niet echt bijzonder goed. Ik ben anderhalf jaar geleden het traject ingegaan voor een dergelijke operatie. Ik wist meteen dat ik geen bandje wilde en gelukkig was de chirurg het daar ook mee eens. Er ging een uitgebreide screening aan vooraf met arts, dietist en psycholoog. Het is inderdaad zeker geen kwestie van 'doen we even, lekker makkelijk'. Nee het is een laatste uitweg, als je echt alles geprobeerd hebt maar zonder resultaat. Dat moet je aantonen en dat moet de arts en de verzekering accepteren. Alleen dán kun je in aanmerking komen voor een operatie. Afgelopen maart ben ik geopereerd, het is een Gastric Bypass geworden. Ik ben erg blij mee. En nee, het is niet makkelijk, het is nog steeds opletten met alles wat je doet. Je kunt last krijgen van dumpings als je toch niet goed oplet, suiker is eigenlijk off limits en ook met vet moet je oppassen. Maar het is een goed hulpmiddel, geen wondermiddel. Je doet het nog steeds zelf, maar met een beetje extra hulp. Degene die zei dat 'iedereen kan afvallen als je het maar echt wilt', weet duidelijk niet waarover ze praat. Sorry hoor, maar ik kan me nog steeds zo boos maken over dat soort uitlatingen. Verdiep je er eens in en je zult je verbazen over de feiten! Over hoe het echt zit met mensen met morbide obesitas, hoe graag zij het willen en hoe hard ze hun best doen. Tuurlijk, er zijn ook mensen die dik zijn door 'elk pondje gaat door het mondje' en die gewoon lekker snoepen en doen, maar er zijn heel veel mensen die zo niet leven. Ik heb elk dieet gedaan, ik heb altijd veel gesport. Geloof me, het is heel frustrerend als je dan nog steeds niet afvalt en dan nog mensen hoort roepen 'joh gewoon minder eten en meer bewegen'. Was het maar zo simpel. Oef, het is een heel verhaal geworden zie ik. Als iemand meer wilt weten, pb me maar even! Nog even dit...een bariatrische ingreep (dus maagband, gbp, sleeve of wat ook) kom je voor in aanmerking als je: een BMI (Body Mass Index) hoger dan 40 of een BMI van 35 tot 40 met een aandoening die het gevolg is van overgewicht, zoals suikerziekte, hoge bloeddruk, slaap apneu syndroom of ernstige gewrichtsklachten En verder: goed gemotiveerd bent om eet- en leefgedrag te veranderen in het verleden meerdere pogingen hebt ondernomen om af te vallen tussen de 18 en 65 jaar bent.
Ik ben 7 december begonnen met het proteinen dieet onder begeleiding van dokter Anders in Tilburg en ik voel me geweldig. Ik heb energie en geen honger. Kijk maar naar mijn onderschrift hoe goed het gaat
Wijffie, ik wil toch even op je reageren. Ik heb ook morbide obesitas en ik kan echt wel afvallen maar ik moet wel willen. Ik kan het ook pas als ik er 100% achter sta. Mijn overgewicht (ik praat nu echt over mezelf) is ook mijn eigen schuld. Ik heb gewoon teveel gesnoept en gegeten en ik ben in 1x gestopt met sporten terwijl ik 4x per week ging. Ik heb altijd al problemen gehad met eten. Ik heb anorexia gehad en ben een emo eter. Maar als ik het écht zat was kon ik ook echt afvallen. Ik werd alleen laks als ik op gewicht was en zo slopen de kilo's er weer bij. En na elke lijnpoging kwam er uiteindelijk weer meer bij. Bij mij is het wel een kwestie van willen en als ik echt wil, dan kan ik het.
ja afvallen is het moeilijkste wat er is , en het is zo'n gevecht soms en soms heb je gewoon even geen zin om te vechten (of gewoonweg de energie er niet voor) sporten is ook belangrijk en dat vind ik lang niet altijd even makkelijk (ik ben chronisch vermoeid) en krijg hierdoor veel pijn, MAAR het MOET gewoon.. er is geen andere weg dan "the hard road" Ik ben deels door stoppen met roken, antidepressiva dikker geworden en daarna nog eens 30 door mijn zwangerschap (ppfffff ik woog op het laatst 125 kilo..) Ik heb mazzel eigenlijk, ik ben heel lang (183 cm) en iedereen DENKT dat ik maatje 42/44 heb ofzo (maar in werkelijkheid was het 48/50 en nu inmiddels 46/48) ik merk wel dat als ik dunner word ik minder moe ben dus dat is een goede motivatie denk ik... Zoiezo doe ik het vooral omdat ik gewoon lekker in een bikini wil zitten bij mijn kindjes en gewoon lekker mijn energie (die ik dan meer heb) in hun wil steken.. Maarja soms dan val je even terug, das op zich niet erg, gewoon weer terug op het zadel springen en ervoor gaan... Ik zeg maar zo je bent ook niet zo dik geworden in 1 dag dus het mag best wat langer duren...
Wil ff zeggen dat het net ik is die je verhaal geschreven heeft. Alles komt me bekend voor. Ik ben ook veel te zwaar en niet gemotiveerd genoeg om af te vallen, hoe graag ik ook een paar maatjes minder wil. Ga niet zeggen hoe veel ik weeg, weet het niet eens precies, heb me al maanden niet gewogen, maar schaam me dood. Wel kan ik vertellen dat ik maat 50 heb van broeken en maat 48-50 boven. Heb vroeger ook tegen de anorexia gezeten in een bepaalde periode van mijn leven. Probeer weer wat te matigen met snoepen en eten, maar het zal altijd een zwak punt voor me blijven. Maar ondanks dat ik er echt wat af wil: ik zou nooit beginnen aan een maagband of maagverkleining. Daar zitten me teveel bijwerkingen aan. Ik vind dat ik er gewoon of zelf wat aan moet doen, en anders maar gewoon moet accepteren dat ik 'wat voller' ben.
Dan hoor jij dus bij die groep waar t vooroordeel wel voor geldt, maar geloof me..er is een hele grote groep waarbij het toch echt anders in mekaar zit, zoals bij mezelf bijvoorbeeld. En zo ken ik nog heel veel 'lotgenoten'.