Hoi meiden, Herkenbaar voor iemand?Toen ik net zwanger was,was ik er heilig van overtuigd dat we weer een meid zouden krijgen.(gevoel,kalender,voorspellingen ect...)Zo sterk heel apart.Nu begint dat langzaam te verdwijnen,denk ik meer aan jongens,de babykamer krijgt een andere kleur(in mijn hoofd).Wanneer iemand zegt volgens mij is het weer een meisje.Zeg ik ja,maar ben wel anders zwanger.Net alsof ik anderen en mezelf ervan wil overtuigen dat het een jongen is.Heel apart,volgen jullie het nog?Het maakt me echt niet uit wat het is,zolang het gezond is.Maar toch raar dat je gevoel verandert.Misschien zijn het er wel 2
Hier in het begin ook helemaal van overtuigd dat het een meisje was en langzamerhand kwam in in de overtuiging dat we een jongen verwachtten. Bleek bij de echo toch een meisje
Vanaf het begin ook alleen maar beziggeweest met jongensnamen, ik hoopte voor m'n man dat we een jongen zouden krijgen. Op een dag dacht ik ineens 'hm, volgens mij wordt het toch een meisje'. En dat bleek ook zo te zijn. Daar zijn we nu trouwens allebei hartstikke blij mee. Maar wel grappig dat het zo werkt, misschien toch een vorm van intuitie die meespeelt. Willen jullie het vantevoren weten?
ik was er bij de 2e helemaal van overtuigd dat het een meisje was, maar toen ik 12 weken zwanger was.... kreeg ik dromen over een jongen, en toen kreeg ik het gevoel van een jongen, bij de 16 weken echo kreeg ik geslachtsbepaling en bleek het toch een meisje.
Ik was tot een week of 37 volledig overtuigd dat het een jongen was. Ineens sloeg het om (van de 1 op de andere dag) en dacht ik, nee het is een meid! Uiteindelijk was het toch echt een jongetje Nu heb ik heel sterk een meisjes-gevoel, maar omdat we het niet willen weten, zullen we het pas over een weekje of 10-12 weten!
vanaf het moment dat er 2 streepjes op de test stonden wist ik het, dit is een jongen. Man begon na een tijdje te twijfelen, en was er van overtuigd dat we een meisje zouden krijgen.. t is 3x bevestigt dat het echt een jongen is..
bij de eerste wisten we het zeker allebei dat het een meid was en dit bleek ook bij geboorte. bij de tweede dachten we het eerst ook tot ik de eerste echo aan manlief liet zien en hij meteen jah tis dat je eht ff wet maar is een jongen hoor. hebben later geslachtsbepaling gedaan en hyet was dus idd een jongen hier is het gevoel bi jde tweede dus ook omgeslagen ineens.
Bij de 1e dacht ik de ene dag een meisje en de volgende dag een jongen hahaha! Mijn vriend zei vanaf het begin af aan een meisje en hij had gelijk Nu denk ik helemaal niks haha geen flauw idee, nu zegt mn vriend een jongen dus we zullen zien
Wat grappig,dus meer die het herkennen. @Nuk we willen het wel weten.Bij mijn dochter heb ik steeds aan een meisje gedacht.Ach het maakt ons niet uit,maar toch apart dat het zo kan wisselen.Bij de geslachtsbepaling wordt het dus echt een verassing. @Mama suus manlief zei dat van onze dochter ook na de eerste echo.Nu zegt hij ook(woensdag pas 1e echo)dan weet ik het.Bij de geslachtsbepaling van onze dochter zei hij tegen de echopist o ik weet het al hoor:echt een meisje.Haha moest je zijn gezicht zien!Zo zelfvoldaan.
Ik had vanaf het begin het gevoel dat het een meisje zou worden, tot 2 weken voor de geslachtsbepaling toen dacht ik opeens dat het een jongen zou worden (mede dankzij mensen in mijn omgeving die dachten dat het een jongen zou worden) voor de geslachtsbepaling werd eerst gevraagd wat ik dacht en ben toen voor een meisje gegaan en dat bleek te kloppen,...naderhand nog wel 6 keer bevestigd dat ze echt een meid is.
Bij de eerste wist ik vanaf 16 weken ZEKERRR dat het een meid was. Waarom? Ik had een hekel aan roze en ineens vond ik roze helemaal het einde, alleen de roze babykleertjes trokken mijn aandacht. Keek niet eens om naar blauw! En ja, het klopte als een bus! En nu wacht ik weer op dat gevoel zodat ik gevoelsmatig weet wat ik krijg, maar nu blijft het min of meer uit Maarja, het voordeel is nu wel dat ik dan straks bij de echo niet hoef om te schakelen als mijn gevoel niet zou kloppen.
Vanaf het begin heeft man geroepen dat het een jongen zou worden. Ik dacht in het begin een meisje, daarna een jongen, toen weer een meisje. Met de pretecho dacht ik toch weer een jongen, omdat hij echt een jongensgezichtje heeft. En het werd een jongen.