Hoi meiden, Ik moet even mijn gevoel en frustratie kwijt hoor.. Gisteren hadden we de 20 weken echo. We waren hartstikke zenuwachtig en nieuwsgierig. De baby was echtgegroeid en het was zo mooi om te zien! Alles groeit ook perfect, alleen konden ze niet naar het hartje kijken omdat de baby met zijn ruggetje tegen mijn rechter bekken aanlag en er daardoor een schaduw over het hartje viel. Ook konden we het geslacht niet zien omdat de baby met zijn beentjes stijf tegen mekaar aanlag. 1 mei moeten we terug om te kijken of ze dan wel het hartje kunnen zien en misschien ook het geslacht.. Thuis ging alles goed, tot 's avonds. Om half elf ben ik gaan slapen, en om half twaalf werd ik weer wakker. Ik had buikpijn en was misselijk. Daarna heb ik ook niet meer geslapen. Minstens vijf keer in een uur ging ik naar de wc om te spugen, en dat van half twaalf tot half acht 's ochtends!! Ik werd er helemaal gek van! Ik was misselijk, had buikpijn, was bang dat er iets met de baby was waardoor ik mezelf weer gek ging zitten maken.. Om zeven werd manlief wakker van me, en was zoo lief voor me. Hij zag dat ik echt beroerd was en toen ik hem vertelde dat ik de hele nacht niet had geslapen en bang was dat er iets met de baby was, wilde hij me ma smsen zodat ze me gerust kon stellen. Maar dat hoefde niet. Om half acht werd de misselijkheid minder, er zat volgens mij ook niks meer in me lichaam, en vanaf acht uur tot drie uur ben ik af en toe in slaap gevallen, maar wel telkens maar een uurtje.. Nu ben ik gelukkig niet meer misselijk, maar ik moet ook niet aan eten denken! Buikpijn heb ik ook niet meer, alleen als ik diep inadem wel, bij me baarmoeder, en in mijn zij. Maar gelukkig lang niet zo erg als vanacht! Wat kan dit nou geweest zijn? Heb ik gewoon wat verkeerds gegeten en drukte dat zo erg door op mijn baarmoeder? ofwat?! Thx voor het lezen meiden! xxx
Om mij heen heerst een onwijze buikgriep, dus het zou heel goed kunnen dat jij dat ook hebt. Als je je erg veel zorgen maakt kun je altijd je verloskundige bellen met vragen, zij kunnen je vaak gerust stellen. Ik hoop dat je je snel weer beter voelt p.s. ik moest ook later terugkomen om het hartje goed te kunnen bekijken omdat het kindje er verkeerd voor lag