Ik maak me niet zo druk on kleine dingen, als in dat ik ga piekeren van kleine dingen, of wakker liggen. Ik kan wel finaal boos/verdrietig worden om zon situatie al ts. Zo van balen... uitgekeken naar iets en dan is het anders/er niet.. Zo ben ik een keer finaal in een paniekaanval geschoten toen we op een studie dag naar een pretpark reden, 3 uur rijden... Kwamen we daar, was het helemaal niet rustig.. Kies ik "slim" de kortste rij, is het de rij waar je ook je abonnement kunt afsluiten, je raad het al... duurde kei lang. Zou ik daar thuis van wakker liggen? Nee maar op dat moment zelf...
Definieer klein maar inderdaad: ik kan me soms ook om dingen druk maken die achteraf gezien te verwaarlozen zijn in verhouding tot de problematiek in de wereld. Zoals dat we 2 dagen in de tuin hebben gezeten met Pasen ipv erop uit. Haha.. het was heerlijk weer, gezond en hebben het leuk gehad samen dus wat zeur je dan hè.
Natuurlijk mag je teleurgesteld zijn als je je verheugd hebt op iets en dat gaat niet door. Als mijn man t laatste lekkerste ijsje op eet, kan hij van mij ook een appje verwachten
Hahaha, mijn hele dag is een keer verprutst geweest omdat mijn man de walnoten gad opgegeten die ik bij mijn ontbijt wou Ik denk dat zoiets bij mij ook afleiding is, heerlijk om me op te winden over gemiste walnoten én iemand de schuld kunnen geven, ipv zorgen te hebben over iets ergens waarvan ik niemand de schuld kan geven.
Oh absoluut. En als mijn vriend dan op dat moment zegt: “maak je niet zo druk” is dat de totaal verkeerde tekst op dat moment
Ja hoor.. ik kan me ook soms vooraf druk maken om iets wat mis kan gaan.. We zitten nu in een verbouwing en morgen worden de stenen geleverd. Ben nu ineens bang dat ze de verkeerde kleur komen leveren..
Als ik me er druk om maak is het per definitie geen klein ding meer Ik snap je reactie wel @An79. Juist omdat er al veel tegenzit moet soms gewoon eens alles gaan zoals gepland.
Hier ook absoluut. Ik vlieg nu al tegen het plafond als iemand een slechte grap uithaalt terwijl ik dat normaal wel kan handelen.
Tuurlijk! Het is vaak net iets teveel en dan maak ik me druk om de kleine dingen. Het is vaak groter geworden wanneer mensen dat raar vinden. Je bent volkomen gezond! Het hoort et gewoon bij
Ja helaas wel! Als ik mijn dag niet heb , te weinig heb geslapen, stress, migraine dan zijn kleine dingen al snel groot. Gelukkig heb ik een man waar ik kwijt kan en dan is het meestal ook wel goed. Als dat niet voldoende is kan ik er uren van wakker liggen. Ben niet zo stressbestendig geloof ik. Hou van bekende dingen en wisselingen kan maar dan moet het wel leuk zijn. Graag wil ik dat dingen lopen zoals ik dat wil maar de rest van de wereld is het daar niet zo mee eens Leer nu wel steeds beter om dingen te plannen en te denken dat als het die dag niet kan wanneer ik het dan wel kan doen. Dat geeft wat meer rust en minder stress.
Herkenbaar hoor Ik heb veel noeite om overzicht te houden. Vroeger begon ik al 2 weken van de voren koffers/tassen klaar te zetten en te piekeren of alles wel mee kan. Ik heb mezelf dat een aanta jaarl geleden verboden dat te doen. Alleen mag ik alles op een lijstje zetten. Nu is sinds een jaar het nog lastiger om dan ook alles in te pakken soms. . Pasgeleden gingen we een weekendje naar de Beekse Bergen. Alkes onder controle dacht ik maar ik was de vaatwasblokjes vergeten. Er lag ook geen pakketje met doekje en afwasmiddel. Dat trok ik even echt niet. Toen ik "s morgens om 8 uur vaatwasblokjes gescoord had was ik echt opgelucht. Ik vindt het vaak ook nog eens stom dat ik me zo opwind erover en ik laaiend op man wordt omdat hij zich nergens zorgen over maakt
Waar ik me druk om maak is om het huwelijksaanzoek. Iedere gelegenheid denk ik dat hij me gaat vragen. Soms ben ik ook wel teleurgesteld dat het lang duurt. Hem vragen is geen optie, hij wil het perse zelf vragen. Een vriendin is met kerst gevraagd. Ik was best jaloers!
Het is heel herkenbaar! Ik heb het vooral als ik moe ben of ongesteld moet worden. Het is eigenlijk een teken dat ik even lekker rustig op tijd naar bed moet. Ik kan vooral enorm doemdenken over hoe kleine dingen heel groot kunnen worden. Ik heb bijvoorbeeld nu last van een bedrijfje dat me steeds onterechte betalingsherinneringen blijft sturen. Ik moet ze morgen weer bellen met een klacht. Maar in mijn gedachte zie ik al voor me dat een gerechtsdeurwaarder mijn huis leeg komt halen, omdat ze gewoon helemaal nooit gaan snappen dat ik allang betaald heb Ik kan het dan niet loslaten, of erop vertrouwen dat het vast wel goed komt. Ik moet gewoon het allerergste scenario helemaal doordenken
Of je zorgen maken omdat het je allemaal niet meer boeit. Vraag mij dan af, heb ik eindelijk geleerd om wat los te laten of ben ik zo te druk(slapeloze nachten door zoon al 2.5jr) dat je afgestompt bent en het niet meer voelt