Hallo Mama's, Mijn dochtertje is de laatste tijd boos als ze dr zin niet krijgt en zet het dan op een gillen, word kwaad als ze ergens niet direct bij kan. En ik heb het gevoel dat ze me echt aan het testen is. Als we bijvoorbeeld aan het eten zijn (ze eet zelf) dan gooit ze iets op de grond en zeg ik dus dat dat niet mag, dan pakt ze gewoon nog een stukje, kijkt me recht in mijn ogen aan en gooit dit dan ook op dr grond Ik zet dan meestal dr bordje gewoon weg en zeg tegen dr dat ze blijkbaar klaar is met eten. Maar vraag me af of dit wel de juiste manier is. Herkenbaar? Hoe pakken jullie dit aan?
Ik heb geen verstand van sprongentjes, maar wat jij beschrijft lijkt me een normale ontwikkeling van een kind. Je dochter krijgt een eigen willetje, maar is nog veel te jong om daar gecontroleerd mee om te gaan. Als een volwassen iets probeert wat niet lukt dan baal je er ook van. Babies/kinderen drukken dat op hun eigen manier uit, omdat ze hun emoties nog niet kunnen controleren. En dat eten op de grond gooien is heel interessant voor een baby van deze leeftijd. Als je haar vertelt dat het niet mag, dan zal ze heus niet meteen braaf luisteren en zal het nog vaak doen voordat ze het afleert. Gewoon consequent rustig vertellen dat het niet mag en waarom het niet mag. Niet met emoties, want dat ziet ze als manier om aandacht te trekken. Op een gegeven moment begrijpt ze dat er geen zak aan is om eten op de grond te gooien en dat ze daardoor geen bonuspunten krijgt en houdt ze vanzelf wel op. Hoort er gewoon bij is is niet meer dan normaal.
HIer ook geen verstand van sprongetjes hoor, is me ook nog nooit eerder opgevallen, maar iedereen heeft t altijd over sprongetjes...dus ik dacht "ah, mischien bedoelen ze dit" Maar war je zegt klinkt idd wel aannemelijk. Ik probeer ook idd niet boos te reageren als ze het eten op de grond gooit, maar gewoon te zeggen dat dat de bedoeling niet is en dat ik dus aanneem dat ze klaar is met eten Maar hoe reageer jij als je kleine boos word als ze iets niet krijgt, of als je iets afpakt waar ze niet mee mag spelen of omdat het tijd is om in bad te gaan of whatever? Ze gaat dan heel hard huilen, soms lukt het om dr af te leiden door tegen dr te gaan praten/ zingen/ dr iets anders te geven. Maar dat werkt dus niet altijd. Laten huilen of haar "troosten"
Ik moet je eerlijk zeggen dat wij het nog niet in de mate hebben meegemaakt dat het vervelend wordt. Uiteraard doet mijn zoontje ook weleens iets wat niet mag en als ik hem dan wegzet of iets afpak, dan gaat hij vervelend doen. Ik probeer hem eerst af te leiden, maar als dat niet lukt dan laat ik hem lekker uitrazen. Ik ga hem dan niet troosten want hij is niet verdrietig, maar probeert zijn zin door te drammen. En daarvoor ga ik hem niet belonen. Dus we negeren dit gedrag en het duurt nog geen 1 minuut voordat het over is. Als hij mijn zoontje met eten gaat gooien dan betekent dat dat hij niet meer wil eten. Want hij doet het pas als hij goed gegeten heeft. Op een gegeven moment gaat hij zitten spelen met het eten en gooit het idd ook op de grond. Dan doe ik wat jij doet. Ik neem aan dat hij klaar is en ik doe het bord weg.
Oke bedankt voor je antwoord Afleiden en anders negeren, ja dat probeer ik hier idd ook. Naja hopen dat het snel wat minder word. Het is ook niet zo dat ze de hele dag door vervelend doet hoor. Maar ze was altijd zo makkelijk (nu nog wel) dat het ineens opvalt als ze zich anders gaat gedragen