Hee meiden, Omdat het tijd wordt de knoop door te hakken en ik er maar niet uitkom, heel graag jullie input. Het is wel een lang verhaal.. Zes weken geleden heb ik een ietwat verhoogde waarde (8.2) gescoord bij de glucosetest. De testomstandigheden waren wat twijfelachtig aangezien ik het niet heb gered drie dagen normaal te eten i.v.m. begeleiden van een schoolkamp (waar ik echt iedere koolhydraat heb aangegrepen om overeind te blijven) en dat was een voorwaarde. Maar goed, ik ben doorverwezen naar de gynaecoloog en nu prik ik al zes weken viermaal daags mijn bloedsuikers, zonder een dieet te volgen of insuline te spuiten. Tot nu toe ben ik geen enkele keer in de buurt van de grenswaardes gekomen en bij een zelfstandig uitgevoerde suikertest een week terug (ja verschrikkelijk gedrag ) scoorde ik 6,3. Ook zijn de hoeveelheid vruchtwater en de grootte van de baby precies gemiddeld. Kortom, ik twijfel best aan de diagnose 'zwangerschapsdiabetes'. Na overleg met de vk gaf ze aan dat ik onder voorbehoud van een extra suikertest in week 35 en een groeiecho ook weer gewoon bij haar onder controle mag komen. Verder zou ik gewoon doorgaan met zelftesten van mijn bloedsuikers. Ik was erg blij, want ik zie enorm op tegen een klinische bevalling. Mijn zoontje is zeven weken te vroeg geboren en de bevalling en alles eromheen maakt dat ik een enorme aversie tegen het ziekenhuis heb en had me erg verheugd op de intimiteit van een gewone (thuis)bevalling. Echter wordt deze stap me ontraden door de gynaecoloog. Volgens hem geeft die ene afwijkende waarde wel degelijk aan dat diabetes (sluimerend) aanwezig is en dat door schommelingen in de bloedsuikers de kans op overlijden in de buik daarmee tussen 38 en 40 weken groter dan gemiddeld is. Met andere woorden, onder controle blijven in het ziekenhuis en hoe dan ook met 38 weken inleiden. Ook al vind ik de gedachte aan een klinische bevalling afschuwelijk, ik wil natuurlijk niet deze baby onnodig in gevaar brengen. Vraag is alleen of ik dat wel doe door voor de verloskundige te kiezen. Zou zij door de groeiecho en extra suikertest niet net zo goed in staat zijn om het gevaar in te schatten en kan ik niet door zelf dagelijks te blijven prikken eventuele schommelingen/pieken tijdig genoeg opmerken? Pff, ik vind het lastige, maar ik wil graag voor volgende week een besluit genomen hebben. Dus, als jullie zouden willen meedenken, heel graag. Dank! Liefs, Kim P.S. Nog ter aanvulling, vriendlief neigt naar de vk maar laat de keus aan mij.
Ik denk dat het moeilijk is je te helpen bij zo'n beslissing. Zelf sta ik niet negatief tegenover een ziekenhuisbevalling. Ik kies er zelfs bewust voor, omdat ik het een prettig idee vind dat als er iets is, de hulptroepen aanwezig zijn. Aan de andere kant lijkt die ene piek in je suiker nou ook weer niet zo heftig. En je kunt het inderdaad zelf in de gaten blijven houden. Moeilijke beslissing, ben bang dat ik je niet kan helpen!
tja moeilijk, ik snap je helemaal ik heb dezelfde aversie. maar ik ben bang dat ik er niet aan ontkom ik denk dat een gynacoloog altijd voor een (poli)klinische bevalling zal kiezen. dus ik zou weer naar de vk gaan. en zij kan je dan altijd nog als je waarden gaan pieken weer naar de gyn dooorsturen. ik heb ook 1 keer een hoge waarde gehad, toen had ik net een milkshake en een hamburger op en met de dagcurve was alles prima.
Als je naar de vk gaat, zou ik hoe dan ook wel je suikerwaardes blijven prikken zoals je nu doet. Verder vind ik vooral het verplicht inleiden bij 38 weken nogal ingrijpend klinken. Als het nu goed blijft gaan zou dat toch niet nodig moeten zijn? Heb je al bij de gyn aangegeven wat je ervaringen vorige keer waren en dat je daarom erg opziet tegen een klinische bevalling. Overleg eens met je gyn of het niet mogelijk is om bij em onder begeleiding te blijven, met alle test die ze maar verzinnen, maar toch de bevalling af te wachten. Dan zou je misschien toch poliklinisch kunnen bevallen en snel naar huis kunnen. Ik denk dat dat echt een heel andere ervaring is dat de klinische bevalling die je vorige keer hebt gehad.
Bedankt voor jullie reacties! Heel fijn! @liefjoyce Ik snap goed waarom je zou kiezen voor een ziekenhuisbevalling hoor. Helaas zit er wel wat verschil in protocol tussen een poliklinische bevalling en een klinische, met name qua bewegingsvrijheid (bijv. niet kunnen rondlopen of douchen tijdens de weeën en op je rug moeten persen) en de beperkte ruimte voor eigen wensen (bijv. de baby zelf aan te pakken), vandaar. @eeneneen is drie Wat naar dat je geen keus hebt! Ook i.v.m. mogelijke diabetes? @tupp Ga het inderdaad volgende keer nog een keer aankaarten, maar vooralsnog is dit standaard beleid uit voorzorg. Vind het ook heel ingrijpend. Jij gelukkig wel goede ziekenhuiservaringen?
Hoi Kim, Lastig! Ik snap dat je de beeb niet in gevaar wilt brengen. Maar, mocht jij bij de klinische bevalling dan niet rondlopen/onder de douche etc? Ik ben ook klinisch bevallen en ik vond het erg fijn. Ik mocht gewoon onder de douche zitten om de weeen op te vangen en had ook mogen rondlopen (had ik alleen zelf totaal geen behoefte aan hihi) Zou je niet met de gyn dit van te voren kunnen bespreken? Je wensen mbt de bevalling en dan vragen of dat wel zou kunnen als je in het zk bevalt?
@ervaring ziekenhuisbevalling: Ja, mijn ervaring (poliklinisch) was goed. Maar ik wilde dat zelf graag, dus stond ik er anders in dan iemand die liever thuis wil bevallen en ineens 'moet'. Het voelde voor mij gewoon veiliger om het daar te doen. Bij ons is het gebruikelijk dat de kraamverzorgster ook bij een poliklinische bevalling gewoon aanwezig is. Dus je hebt net als thuis de hulp van een vk en kv. Alleen wel in een prettiger bed (vond ik). Ik had fundus expressie nodig (=meeduwen op buik) Nu kon de vk gewoon aan de ene kant van het bed staan en mijn man aan de andere kant. Doordat ik toch al in het ziekenhuis was, kon er even een vk van daar bijspringen tijdens die expressie, dus mijn eigen vk stond gewoon aan het voeteneind. Na de bevalling werd ons zoontje lekker bij mij neergelegd. De controles hebben ze even laten wachten tot hij gedronken had, dus dat ging allemaal heel ontspannen. Na een uurtje ofzo ben ik nog even naar een andere kamer gebracht, waar ik met hulp van de kraamverzorgster kon douchen. En ik weet wel dat ik het zelf niet hoef te poetsen na een bevalling, maar ik vond het toch wel fijn om al die troep niet in m'n eigen badkuip te hebben. Nadat ik klaar was met douchen, is mijn man de maxicosi gaan halen en daarna mochten we gelijk naar huis. Ik heb dus niet hoeven blijven en op een zaal hoeven liggen ofzo.
Waarom zou je niet mogen bewegen? Ik ben ook wegens zwangerschapsdiabetes ingeleid met 38 weken, maar ik mocht zelf bepalen hoe ik wou bevallen en ik mocht naar de douche enz
Hier werkt het zo bij zwangerschapsdiabetes dat bij alleen dieet en nette waardes er word ingeleid bij 40weken en bij insuline gebruik bij 38weken. Hier is het ook zo als je je waardes goed onder controle kan houden door dieet dat je gewoon bij de verloskundige kan blijven. Ik ben hiervoor bij alle 4 de bevallingen in het ziekenhuis bevallen met medische indicatie (klinische bevalling). Tijdens de bevalling mocht ik gewoon douchen en rond wandelen. Ook werd er gehoor gegeven aan mijn wensen. Alleen stond er tijdens de uitdrijving een gyn aan me bed ipv een vk.
Ok...met het risico wellicht wat bot en ongenuanceerd over te komen.. Je geeft het zelf eigenlijk al aan: je wilt je baby niet onnodig in gevaar brengen...mijn persoonlijke mening is dat de veiligheid van mijn kind vóór mijn eigen comfort gaat.. Ik begrijp ontzettend goed dat de tegenvallende ervaring bij het klinisch bevallen verantwoordelijk is voor je aversie, maar dit kan niet opwegen tegen het feit dat een expert (gyn) het zekere voor hetonzekere wilt nemen. Let wel: ik zeg niet dat je alles voor waar moet aannemen, ik vind het erg goed dat je twijfels aan een diagnose stelt. Ook snap ik datje een inleiding bij 38 weken invasief vindt, maar eerlijk is eerlijk...het gaat om je kindje en niet om jou.. Tuurlijk, bevallen op de manier die jij als prettig vaart zou de meest ideale manier zijn. Dat komt jou en je kindje natuurlijk ook ten goede..maar als het niet anders is...tja.. Bespreek je wensen, ervaringen en gevoelens met je gyn, maar kies voor je kind. Succes!
Ik denk dat het risico heel erg klein is, maar een risico is natuurlijk altijd een risico. Ik ben het eens met Anna, de veiligheid van de baby gaat voor jouw comfort. Bevallen in het ziekenhuis dus, want hoe klein het risico ook is, er overlijden wel degelijk baby's door diabetes bij de moeder. Als jouw gynaecoloog van mening is dat hij dit risico wil uitsluiten, zou ik hem daar zeker in volgen. Helaas heb je eerdere ervaringen met een klinische bevalling en die zullen niet mis geweest zijn als je met 33 weken bevallen bent. Maar je kunt hier over praten met het ziekenhuis, dat ze hier rekening mee houden. Bijvoorbeeld dat ze je alleen in het uiterste geval weer terug op dezelfde verloskamer leggen. En op die manier kun je dan de overeenkomsten met je vorige bevalling zo klein mogelijk maken. Dat is heel belangrijk, toen de overeenkomsten tussen mijn 2 bevallingen te groot werden (het overlijden van mijn dochterje* had helemaal niets met diabetes te maken) raakte ik zo in paniek dat alleen een ruggenprik me nog hielp om weer uit de paniek te geraken. Ik hoop dat ze jou dusdanig kunnen begeleiden in het ziekenhuis, dat je daar in ieder geval geen last van zult hebben.
Ik zou teruggaan naar de vk maar wel onder behandeling blijven bij de diabetesverpleegkundige en de internist. Hoe verder je zwangerschap vordert hoe hoger de kans dat je toch hoger gaat prikken namelijk. Ik heb ook maar heel zelden een verhoogde waarde (pas 2x) en eet nog steeds veel koolhydraten, alleen geen echte suikerdingen. Toch moet ik wel veel prikken omdat ze toch rekening houden met de kans dat het verandert. Zelf loop ik overigens ook bij de gyn nu, maar ik wilde altijd al in het zkh bevallen. Wat ik wel vreemd vind is het inleiden op 38 weken. Hier is dat pas met 40 weken als er verder geen complicaties zijn zoals hoge schommelingen in je glucose.
Bedankt voor jullie reacties weer! Goed om te horen dat er ook andere ervaringen met klinische bevallingen zijn en vreemd dat de protocollen over wel/niet inleiden zoveel verschillen. Morgen weer een afspraak bij de gyn en zal met jullie info in het achterhoofd nogmaals vragen of er geen uitzonderingen mogelijk zijn op standaard inleiden bij 38 weken en het 'vast' zitten aan bed i.v.m. ctg en infuus. Zie iedere keer een andere gynaecoloog dus wellicht verschilt het verhaal met de vorige keer. Jullie ervaring maken het echter bij nul op het rekest wel het overwegen waard om navraag te doen bij het andere ziekenhuis in de stad. Dank dus wederom voor jullie nuttige reacties! @anna Niet bot of ongenuanceerd hoor. Vraag er tenslotte zelf om en deel in principe je mening. Weet alleen niet zo goed te beoordelen of ik mezelf onnodig hormonaal voorzichtig in de weg zit, terwijl daar feitelijk geen reden toe is. @berte Wat een afschuwelijk verdriet. Kan me goed voorstellen dat een tweede bevalling, zelfs zonder al die overkomsten, mentaal een hele zware dobber was.
Hou je ons op de hoogte? Ik ben erg benieuwd wat ze zeggen en ook wat het verschil evt is met het andere ziekenhuis.
Ik mocht t niet, verplicht ctg Mocht er heel ff af om te plassen. Daarna weer terug plat op bed. Ik hoop dat bij deze bevalling ik wel meer vrijheid heb.