Hallo allemaal, (ik hoop dat het onderwerp hier goed staat) Mijn tante heeft 2 dagen geleden een miskraam gehad. Ze wist al 3 weken dat het er niet goed uit zag, bij 8 weken is ze het vruchtje verloren. Nu wil ik graag laten merken dat ik er voor haar ben. Echter ben ik zelf 12 weken zwanger en heb HG en nu ook de griep. Daarnaast woont ze 130 km verderop. Kortom, ik kan dus niet die kant op om er letterlijk voor haar te zijn. Aangezien ik zelf zwanger ben weet ik ook niet of dat niet extra confronterend is. Hoe kan ik haar en haar man laten weten dat ik aan ze denk? Ik kan uiteraard een kaartje sturen, maar behalve 'sterkte en ik denk aan jullie' heb ik geen inspiratie voor tekst. Ik vind iets blijvends misschien ook wel mooi. Of is dit overdreven? Iemand tips?
Wat lief dat je er voor je tante wilt zijn... Ik heb onlangs een miskraam gehad, en vond het gewoon erg prettig als mensen af en toe belden, mailden, laten weten dat ze aan je denken! Maar, dat vond ik prettig, een ander misschien niet. Is denk ik persoonlijk. Ik heb geen idee wat voor blijvends je kunt sturen.. Ik kreeg van mijn werk een fruitmand. Misschien een idee? Kun je bestellen via de fruitmandensite.
Dankje voor je reactie! Dat vind ik juist ik het lastige, dat je niet weet of de ander behoefte heeft aan contact of juist niet. Ik denk dat ze het waarderen maar zeker weet ik het niet.
Ik zou zeker iets laten horen, een kaartje met 'ik denk aan je, veel sterkte' is echt al fijn om te krijgen. Ik heb zelf in augustus een miskraam gehad en de dingen die ik NIET fijn vind zijn dooddoeners ('jouw tijd komt nog wel', 'het is beter zo' etc.) en het feit dat mensen al vrij snel vinden dat je er maar overheen moet zijn en er nooit meer naar vragen en als je erover begint verbaasd zijn dat je er nog mee bezig bent. Wat wel fijn is weten dat mensen aan je denken en je bij deze terecht kunnen. Af en toe een appje kan al heel veel fijn zijn. Succes!
Een luisterend oor bieden en zeggen dat je er voor haar bent en aan haar denkt. De pijn kun je niet wegnemen maar dit zijn dingen waar ik heel blij mee zou zijn
Zara wat ontzettend lief van je! Bij mijn eerste miskraam wist niemand het en bij mijn tweede miskraam wisten ook een aantal mensen het. Mijn contactbehoefte was erg verschillend. Soms wilde ik niemand spreken (vooral familie die dichtbij stond bijvoorbeeld niet) en soms weer wel. Wat ik als heel fijn heb ervaren is dat sommige mensen bloemen hadden gestuurd. Ik zal thuis voor en na de curettage, en dat vrolijkte het huis wel fijn op. En verder wat Lianne zegt, vermijd clichés zoals 'het komt echt wel goed' etc. Die kan ik nu nog steeds heel moeilijk hebben. En het feit dat jij wel zwanger bent, ik vind het tot op heden nog steeds moeilijk om zwangere mensen om me heen te hebben. Maar dat probeer ik zoveel mogelijk weg te slikken.
Ja.. ik ken ook iemand die tegelijk liep. Ik kan dat nog steeds moeilijk handelen. Ze kan er niks aan doen maar toch.. die jaloezie is heel moeilijk te onderdrukken. Je moet er rekening mee houden dat zij dat ook heeft en dat ze daarom niet zoveel behoefte nu en jou en je zwangere buik. Dit klinkt harder dan ik het bedoel maar het is gewoon erg confronterend. Vind het wel heel lief dat je er voor haar wil zijn en hier advies vraagt!
Idd ontzettend lief dat je er zo over nadenkt meid Want zo vaak wordt er extreem licht over gedaan een mk... Laat haar idd weten dat je er voor ze bent, steun ze en luister als ze je nodig heeft. Dat is al zoveel waard!
Wat lief van je! Ik snap je dilemma! Sowieso een kaartje denk ik en wellicht bos bloemen, fruitmand?! Of zelf een pakket samen stellen? Laat haar iig weten dat dat je aan haar denkt en het is ook lastig nu je zelf zwanger bent! Weet nog dat ik na mijn miskramen dat ook had, toch je gunt t een ieder maar van binnen heb je wel die pijn. En mensen waar ik van verwacht gad iets te horend warhoofden ik niks van en mensen waar ik t niet van verwachte daar hoorde ik iets van!
Dank jullie wel voor de tips! Gelukkig belde ze vanmiddag zelf. Lang gesproken. Ze heeft een heel heftige miskraam gehad. Is ook opgenomen geweest. Maar gaf ook aan dat ze het fijn vond om hierover te praten. Ook zei ze nog dat ze het feit dat ik wel zwanger ben nog steeds heel erg leuk vind. Vond ik erg knap van haar. Lijkt me zeker confronterend vooral omdat er dus maar 3 weken scheelden. Daar ben ik me ook wel van bewust en wil me daarom niet teveel opdringen. De eerste zwangerschap waren we ook tegelijk zwanger. Daar zijn 2 dochters uit geboren. Ze vond het zo leuk toen ze het hoorden van ons omdat we weer samen zwanger waren. Maar helaas. .... verdrietig hoor!
Het hangt heel erg van de persoon af. Meerdere vriendinnen met miskramen hier en waar de een het erg kon waarderen als ik erover begon werd de andere alleen maar boos en gaf me het gevoel dat ik alles verkeerd zei.
Hier alleen een schoonvader die zegt dat het beter nu is dan met 20 weken. Tja? Manlief zegt dan, ene oor in en de andere er direct weer uit... Ik heb net mijn 3de miskraam gehad en ben door mijn familie en mensen die het wisten goed opgevangen. Echter afgelopen zaterdag weer bloedverlies en hevige krampen gehad en daardoor dus pas laat sliepen. Werden we zondagochtend wakker gebeld door mijn schoonzusje, ze wou even vertellen dat ze zwanger was. Heel de dag naar de kl*te en samen veel gehuild, auw dat doet zeer. Ze zou binnenkort langs komen en stuurde mij ook nog een appje om te zeggen dat ze het heel erg vind, sorry als je het zo erg vind had je gewacht met die nieuws! Ik kan het niet hebben en hoef ook geen contact met haar(band was toch al niet heel geweldig, zien elkaar alleen op verjaardagen en met kerst). Ze wist overigens dat we weer een miskraam hadden. Zoals ik lees wisten jullie van te voren al dat jullie zwanger waren, dit heb ik ook met de buurvrouw gehad en dat was heel gezellig, maar merk dat we het nu ook wel beide moeilijk hebben. We hadden het zo leuk gevonden om samen zwanger te zijn.
Ik heb toen van een zwanger vriendinnetje een heel lief kaartje gehad met een herdenkingskettinkje! Vond ik echt heel erg lief toen...